Κυπελλούχος Ισπανίας η Μπαρτσελόνα, θρίαμβος με Σεβίλλη

Ο Αντρές Ινιέστα είπε "αντίο" στη Μαδρίτη, τα "βαριά πυροβολικά" σκόραραν όλα, η Σεβίλλη επιβεβαίωσε τον χαρακτήρα της αλλοπρόσαλλης ομάδας και με αυτές τις συνθήκες, η Μπαρτσελόνα στέφθηκε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά κυπελλούχος Ισπανίας, επικρατώντας με 5-0 στο "Μετροπολιτάνο".

Για να έρθει το πρώτο τρόπαιο του Ερνέστο Βαλβέρδε ως προπονητής των "μπλαουγκράνα", δεν χρειάστηκε μεγάλη ανησυχία. Παρατάσσοντας τη βασική ενδεκάδα (μετά από το rotation που έκανε στη μεσοβδόμαδη ισοπαλία με τη Θέλτα), οι Καταλανοί είχαν την υπεροχή από την αρχή.

Ένα φάουλ του Λιονέλ Μέσι εξουδετερώθηκε από τον Νταβίδ Σορία στο 9', ωστόσο από το 14' άρχισε ο καταιγισμός τερμάτων. Ο Λουίς Σουάρες άνοιξε το σκορ μετά από... βολέ του Γέσπερ Σίλεσεν και ασίστ του Φιλίπε Κοουτίνιο και από τη στιγμή που δεν υπήρξε αντίδραση από τους Ανδαλουσιάνους, το παιχνίδι διατήρησε την ίδια εικόνα.

Στο 28' ο Ινιέστα είχε δοκάρι και στο 31' ο Λιονέλ Μέσι έβαλε το στίγμα του στον αγώνα, με συνέπεια να γίνει ο δεύτερος παίκτης μετά από τον Τέλμο Θάρα το 1950 που σκοράρει σε πέντε τελικούς κυπέλλου Οι τύποις γηπεδούχοι προσπάθησαν να αντιδράσουν με σκληρό παιχνίδι, δεν βρήκαν αποτέλεσμα και στο 40' το 1-2 του Μέσι με το Σουάρες έφερε το δεύτερο γκολ του Ουρουγουανού.

Παρά την είσοδο του Σάντρο στο 2ο ημίχρονο, η ομάδα που τον ανέδειξε παρέμεινε κυρίαρχη στον αγωνιστικό χώρο και στο 52' ήρθε η στιγμή της καθολικής αναγνώρισης. Με ένα υπέροχο σπάσιμο μέσης, ο Ινιέστα απέφυγε τον Σόρια και σκόραρε σε κενή εστία, πανηγυρίζοντας με... αποχαιρετισμό προς την κερκίδα, στον τελευταίο τελικό της καριέρας του επί ευρωπαϊκού εδάφους πριν πάει στην Κίνα.

Οι Σεβιγιάνοι είχαν αποθαρρυνθεί πλήρως και η Μπαρτσελόνα το εκμεταλλεύτηκε, αφού συνέχισε να ψάχνει κενά στην πολύ ανεβασμένη αμυντική γραμμή των αντιπάλων της. Ο Σόρια έκανε ορισμένες εξαιρετικές επεμβάσεις, ωστόσο δεν μπορούσε να κάνει πολλά στο πέναλτι που κέρδισαν οι "μπλαουγκράνα" και το οποίο εκτέλεσε ο Κοουτίνιο για το 5-0 στο 68'.

Το υπόλοιπο του αγώνα είχε ένταση, κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία στον Ινιέστα, παρολίγον σύρραξη με πρωταγωνιστή τον Σέρχιο Μπουσκέτς και μικρό αγωνιστικό ενδιαφέρον. Τα τελευταία λεπτά "χρωματίστηκαν" από την ομόνοια όλων των φιλάθλων που γέμισαν το γήπεδο στην αποθέωση του αρχηγού της Μπαρτσελόνα. Αναπόφευκτο standing ovation από όλους τους φιλάθλους, χειροκρότημα και από τον Ινιέστα, δάκρυα στον πάγκο και συνθήματα υπέρ του μέχρι το τέλος του αγώνα.

Με αυτόν τον τρόπο, η Μπαρτσελόνα διατήρησε τα σκήπτρα της στον θεσμό και ετοιμάζεται με νίκη απέναντι στη Λα Κορούνια εκτός έδρας την επόμενη Κυριακή να πανηγυρίσει το νταμπλ.

ΣΕΒΙΛΛΗ: Σόρια, Νάβας, Μερκάντο, Λενγκλέ, Εσκουδέρο, Ενζονζί, Μπανέγα, Σαράμπια (82' Λαγιούν), Βάσκες (86' Νολίτο), Κορέα (46' Σάντρο), Μουριέλ

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Σίλεσεν, Ρομπέρτο, Πικέ, Ουμτιτί, Άλμπα, Κοουτίνιο (82' Ντεμπελέ), Μπουσκέτς (76' Παουλίνιο), Ράκιτιτς, Ινιέστα (88' Σουάρεθ), Μέσι, Σουάρες

Οι κατακτήσεις

Μπαρτσελόνα 30 (1910, 1912, 1913, 1920, 1922, 1925, 1926, 1928, 1942, 1951, 1952, 1953, 1957, 1959, 1963, 1968, 1971, 1978, 1981, 1983, 1988, 1990, 1997, 1998, 2009, 2012, 2015, 2016, 2017, 2018)

Αθλέτικ Μπιλμπάο 23 (1903, 1904, 1910, 1911, 1914, 1915, 1916, 1921, 1923, 1930, 1931, 1932, 1933, 1943, 1944, 1945, 1950, 1955, 1956, 1958, 1969, 1973, 1984)

Ρεάλ Μαδρίτης 19 (1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1962, 1970, 1974, 1975, 1980, 1982, 1989, 1993, 2011, 2014)

Ατλέτικο 10 (1960, 1961, 1965, 1972, 1976, 1985, 1991, 1992, 1996, 2013)

Βαλένθια 7 (1941, 1949, 1954, 1967, 1979, 1999, 2008)

Σαραγόσα 6 (1964, 1966, 1986, 1994, 2001, 2004)

Σεβίλλη 5 (1935, 1939, 1948, 2007, 2010)

Εσπανιόλ 4 (1929, 1940, 2000, 2006)

Ρεάλ Ουνιόν 4 (1913, 1918, 1924, 1927)

Ρεάλ Σοθιεδάδ 2 (1909, 1987)

Μπέτις 2 (1977, 2005)

Ντεπορτίβο Λα Κορούνια 2 (1995, 2002)

Αρένας Κλουμπ 1 (1919)

Μαγιόρκα 1 (2003)

Μπιθκάγια 1 (1902)

Θικλίστα 1 (1909)

*το 1913 η Ρεάλ Ουνιόν κατέκτησε τον τίτλο ονομαζόμενη Ράθινγκ ντε Ιρούν