Ένα καλάθι ο ΑΠΟΕΛ, δύο βάρκες ο Απόλλωνας
18:16 - 26 Απριλίου 2018
Από χθες έχει απομείνει, και τυπικά, μόνο μια ομάδα με τη δυνατότητα του νταμπλ στο κυπριακό ποδόσφαιρο την αγωνιστική περίοδο 2017/18: ο Απόλλωνας. Τυπικά από χθες, ουσιαστικά από την περασμένη εβδομάδα, καθώς το ροτέισον του ΑΠΟΕΛ στον πρώτο ημιτελικό με την ΑΕΚ δεν άφηνε το παραμικρό περιθώριο αμφισβήτησης των προτεραιοτήτων του.
Με τη στελέχωση της ενδεκάδας τους στα τρία διαδοχικά παιχνίδια με τους Λαρνακείς οι «γαλαζοκίτρινοι» απέδειξαν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι «οι δύο ισάξιες ενδεκάδες» και το ποιοτικό βάθος στο σύνολο του ρόστερ είναι ένας μύθος. Όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά για όλες τις ομάδες στον κόσμο.
Συνάμα κατέδειξαν πως έχουν συνειδητοποιήσει ότι σε αυτήν την τελευταία φάση της σεζόν η επίτευξη του ιεραρχικά βασικού στόχου τους (βλέπε πρωτάθλημα) περνά υποχρεωτικά όχι μέσα από την εύρυθμη λειτουργία του συνόλου, αλλά από τη φρεσκάδα και τις στιγμές ατομικής λάμψης συγκεκριμένων ποιοτικότατων μονάδων τους. Εξ ου και επέλεξε να βάλει όλα τα αυγά του σε ένα καλάθι…
Στον αντίποδα, απέναντι σ’ έναν υποδεέστερο σε σύγκριση με την ΑΕΚ αντίπαλο (Πάφος FC), ο Απόλλωνας προχώρησε σ’ ένα σαφώς πιο ήπιο ροτέισον. Όχι κατ’ ανάγκη γιατί διαθέτει τόσο πολύ ποιοτικότερο ή βαθύτερο ρόστερ από τον ΑΠΟΕΛ, όσο γιατί η δική του δύναμη και δυναμική πηγάζει από το πώς αποδίδει συνολικά η ομάδα και όχι τα αστέρια της.
Με αυτό το δεδομένο ο Απόλλωνας αποφάσισε συνειδητά να διεκδικήσει με όλες τις δυνάμεις του και τους δύο εγχώριους τίτλους. Γι’ αυτό και στην τελική ευθεία ευρίσκεται με δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη ή, αν προτιμάτε, έχει από ένα πόδι σε κάθε βάρκα.
Δύο διαφορετικές στρατηγικές, τακτικές και προσεγγίσεις του ίδιου στόχου. Ως γνωστόν, άλλωστε, δεν υπάρχει μόνον ένας δρόμος που να οδηγεί στη Ρώμη. Ποια από τις δύο ομάδες θα βρεθεί πιο κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος θα κριθεί την ερχόμενη Κυριακή. Το αποτέλεσμα στο ΓΣΠ (και η έκβαση της κούρσας του τίτλου) θα δικαιώσουν μόνο μια φιλοσοφία. Σκληρό, ενδεχομένως κι άδικο, αλλά απόλυτα ρεαλιστικό.
Με τη στελέχωση της ενδεκάδας τους στα τρία διαδοχικά παιχνίδια με τους Λαρνακείς οι «γαλαζοκίτρινοι» απέδειξαν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι «οι δύο ισάξιες ενδεκάδες» και το ποιοτικό βάθος στο σύνολο του ρόστερ είναι ένας μύθος. Όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά για όλες τις ομάδες στον κόσμο.
Συνάμα κατέδειξαν πως έχουν συνειδητοποιήσει ότι σε αυτήν την τελευταία φάση της σεζόν η επίτευξη του ιεραρχικά βασικού στόχου τους (βλέπε πρωτάθλημα) περνά υποχρεωτικά όχι μέσα από την εύρυθμη λειτουργία του συνόλου, αλλά από τη φρεσκάδα και τις στιγμές ατομικής λάμψης συγκεκριμένων ποιοτικότατων μονάδων τους. Εξ ου και επέλεξε να βάλει όλα τα αυγά του σε ένα καλάθι…
Στον αντίποδα, απέναντι σ’ έναν υποδεέστερο σε σύγκριση με την ΑΕΚ αντίπαλο (Πάφος FC), ο Απόλλωνας προχώρησε σ’ ένα σαφώς πιο ήπιο ροτέισον. Όχι κατ’ ανάγκη γιατί διαθέτει τόσο πολύ ποιοτικότερο ή βαθύτερο ρόστερ από τον ΑΠΟΕΛ, όσο γιατί η δική του δύναμη και δυναμική πηγάζει από το πώς αποδίδει συνολικά η ομάδα και όχι τα αστέρια της.
Με αυτό το δεδομένο ο Απόλλωνας αποφάσισε συνειδητά να διεκδικήσει με όλες τις δυνάμεις του και τους δύο εγχώριους τίτλους. Γι’ αυτό και στην τελική ευθεία ευρίσκεται με δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη ή, αν προτιμάτε, έχει από ένα πόδι σε κάθε βάρκα.
Δύο διαφορετικές στρατηγικές, τακτικές και προσεγγίσεις του ίδιου στόχου. Ως γνωστόν, άλλωστε, δεν υπάρχει μόνον ένας δρόμος που να οδηγεί στη Ρώμη. Ποια από τις δύο ομάδες θα βρεθεί πιο κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος θα κριθεί την ερχόμενη Κυριακή. Το αποτέλεσμα στο ΓΣΠ (και η έκβαση της κούρσας του τίτλου) θα δικαιώσουν μόνο μια φιλοσοφία. Σκληρό, ενδεχομένως κι άδικο, αλλά απόλυτα ρεαλιστικό.
