Απόλλων: Ούτε μία, ούτε δύο! Τρεις φορές το ίδιο λάθος!
09:20 - 30 Απριλίου 2018
Πρωταθλητής με διαφορά 10 βαθμών έπρεπε ή θα μπορούσε να είναι ο Απόλλωνας πριν από τη χθεσινή επίσκεψη στο ΓΣΠ, σύμφωνα με τον Σωφρόνη Αυγουστή. Υπερβολή; Καθόλου. Αλλά με μια υποσημείωση: για να συμβεί αυτό, η ομάδα του θα έπρεπε να μαθαίνει από τα λάθη της. Κάτι που, όπως αποδείχθηκε (και) χθες, δεν πράττει…
Το χθεσινό ντέρμπι κορυφής ήταν (όχι το πρώτο, αλλά) το τρίτο match ball για τους κυπελλούχους στο τρέχον πρωτάθλημα. Το πρώτο ήταν στις 31 Ιανουαρίου, όταν στο πλαίσιο της 22ης αγωνιστικής υποδέχτηκαν στο «Τσίρειο» τον ΑΠΟΕΛ, τον οποίο μια εβδομάδα νωρίτερα είχαν φιλοδωρήσει μια ξεγυρισμένη τεσσάρα στο ΓΣΠ.
Αν σ’ εκείνο το παιχνίδι ο Απόλλωνας έκανε το δύο στα δύο απέναντι στον πρωταθλητή, θα είχε ανοίξει τη διαφορά στο +4 και θα είχε προκαλέσει σοβαρούς κλυδωνισμούς, αντιδράσεις και (πιθανότατα) εξελίξεις στους πρωταθλητές. Αντ’ αυτού, μολονότι προηγήθηκε (και τότε με τον Μάγκλιτσα), ηττήθηκε 2-1, υποχώρησε δεύτερος και ο αντίπαλός του «αγόρασε» χρόνο και ηρεμία.
Το δεύτερο match ball ήταν δύο μήνες αργότερα, στις 31 Μαρτίου. Το εντός έδρας 4-2 επί του ΑΠΟΕΛ είχε φέρει το σύλλογο της Λεμεσού μόνο στην κορυφή με προβάδισμα τριών βαθμών έναντι των «γαλαζοκιτρίνων» συν το πλεονέκτημα στην ισοβαθμία. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να διατηρήσει αυτή τη διαφορά ως το χθεσινό ντέρμπι στο ΓΣΠ, ώστε στον αντίπαλό του να μην φτάνει ούτε η νίκη για να τον προσπεράσει. Αντ’ αυτού ηττήθηκε με κάτω τα χέρια από την ΑΕΚ στην «Αρένα» (0-3) και, για δεύτερη φορά, κράτησε τον ΑΠΟΕΛ στο κόλπο…
Το τρίτο match ball ήταν το χθεσινό. Απέναντι σε έναν οικοδεσπότη που ξεκίνησε φουριόζος, ο Απόλλωνας κατάφερε να προηγηθεί με την πρώτη τελική προσπάθειά του. Σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, η ομάδα του Αυγουστή ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος της παρτίδας. Ήταν στο +5 και χρειαζόταν απλώς να θωρακίσει τα μετόπισθέν της, ώστε με την πάροδο του χρόνου να αυξήσει την πίεση (μεταξύ άλλων και από τις κατάμεστες κερκίδες) στον ΑΠΟΕΛ.
Αντ’ αυτού δέχτηκε την ισοφάριση, σε… κόντρα επίθεση(!), και το μοιραίο δεύτερο τέρμα σε φάση που ο μεν Ρομπέρζ θα έπρεπε να είχε «καταπιεί» τον Ντελατόρε, ο δε Γιούστε δεν κατάφερε να ανακόψει τον ντε Καμάργκο ούτε με παρατεταμένο τράβηγμα της φανέλας.
Το αργότερο σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, άπαντες στον Απόλλωνα θα έπρεπε να είχαν συνειδητοποιήσει ότι, όταν αποτυγχάνεις τρεις φορές να «σκοτώσεις» τον επί πενταετία πρωταθλητή, είναι μάλλον απίθανο να τον εκθρονίσεις. Πολλώ δε μάλλον με δέκα βαθμούς διαφορά…
Το χθεσινό ντέρμπι κορυφής ήταν (όχι το πρώτο, αλλά) το τρίτο match ball για τους κυπελλούχους στο τρέχον πρωτάθλημα. Το πρώτο ήταν στις 31 Ιανουαρίου, όταν στο πλαίσιο της 22ης αγωνιστικής υποδέχτηκαν στο «Τσίρειο» τον ΑΠΟΕΛ, τον οποίο μια εβδομάδα νωρίτερα είχαν φιλοδωρήσει μια ξεγυρισμένη τεσσάρα στο ΓΣΠ.
Αν σ’ εκείνο το παιχνίδι ο Απόλλωνας έκανε το δύο στα δύο απέναντι στον πρωταθλητή, θα είχε ανοίξει τη διαφορά στο +4 και θα είχε προκαλέσει σοβαρούς κλυδωνισμούς, αντιδράσεις και (πιθανότατα) εξελίξεις στους πρωταθλητές. Αντ’ αυτού, μολονότι προηγήθηκε (και τότε με τον Μάγκλιτσα), ηττήθηκε 2-1, υποχώρησε δεύτερος και ο αντίπαλός του «αγόρασε» χρόνο και ηρεμία.
Το δεύτερο match ball ήταν δύο μήνες αργότερα, στις 31 Μαρτίου. Το εντός έδρας 4-2 επί του ΑΠΟΕΛ είχε φέρει το σύλλογο της Λεμεσού μόνο στην κορυφή με προβάδισμα τριών βαθμών έναντι των «γαλαζοκιτρίνων» συν το πλεονέκτημα στην ισοβαθμία. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να διατηρήσει αυτή τη διαφορά ως το χθεσινό ντέρμπι στο ΓΣΠ, ώστε στον αντίπαλό του να μην φτάνει ούτε η νίκη για να τον προσπεράσει. Αντ’ αυτού ηττήθηκε με κάτω τα χέρια από την ΑΕΚ στην «Αρένα» (0-3) και, για δεύτερη φορά, κράτησε τον ΑΠΟΕΛ στο κόλπο…
Το τρίτο match ball ήταν το χθεσινό. Απέναντι σε έναν οικοδεσπότη που ξεκίνησε φουριόζος, ο Απόλλωνας κατάφερε να προηγηθεί με την πρώτη τελική προσπάθειά του. Σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, η ομάδα του Αυγουστή ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος της παρτίδας. Ήταν στο +5 και χρειαζόταν απλώς να θωρακίσει τα μετόπισθέν της, ώστε με την πάροδο του χρόνου να αυξήσει την πίεση (μεταξύ άλλων και από τις κατάμεστες κερκίδες) στον ΑΠΟΕΛ.
Αντ’ αυτού δέχτηκε την ισοφάριση, σε… κόντρα επίθεση(!), και το μοιραίο δεύτερο τέρμα σε φάση που ο μεν Ρομπέρζ θα έπρεπε να είχε «καταπιεί» τον Ντελατόρε, ο δε Γιούστε δεν κατάφερε να ανακόψει τον ντε Καμάργκο ούτε με παρατεταμένο τράβηγμα της φανέλας.
Το αργότερο σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, άπαντες στον Απόλλωνα θα έπρεπε να είχαν συνειδητοποιήσει ότι, όταν αποτυγχάνεις τρεις φορές να «σκοτώσεις» τον επί πενταετία πρωταθλητή, είναι μάλλον απίθανο να τον εκθρονίσεις. Πολλώ δε μάλλον με δέκα βαθμούς διαφορά…
Διαβάστε επίσης