Βεντέτα από το παρελθόν-Στ άκρα Ελένη Θεοχάρους και Αβέρωφ Νεοφύτου
15:05 - 15 Μαΐου 2018
Στα άκρα οδηγείται η σύγκρουση ΔΗΣΥ και Κινήματος Αλληλεγγύη με φόντο την έδρα που εξασφάλισε κατά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές η Αλληλεγγύη στη Λεμεσό, με την Πινδάρου να διασύνδεει το θέμα στο πλαίσιο της προσπάθειας επίλυσης του προβλήματος που προέκυψε, με την έδρα που κατέχει στην Ευρωβουλή η Ελένη Θεοχάρους, την οποία είχε εξασφαλίσει ως υποψήφια με το ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ.
Σε μακροσκελή ανοικτή επιστολή της προς τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, η πρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη εξαπολύει σφοδρή επίθεση στον Αβέρωφ Νεοφύτου και παραθέτει τους λόγους για τους οποίους δεν παρέδωσε την έδρα στην Ευρωβουλή, που εξασφάλισε ως υποψήφια του ΔΗΣΥ, έπειτα από την αποχώρησή της από το κόμμα.
Χθες, ο Αβέρωφ Νεοφύτου είχε διαμηνύσει πως «αν θέλουμε να αλλάξουμε το Σύνταγμα που να προβλέπει ότι οι έδρες ανήκουν στα κόμματα είτε είναι κενωθείσες είτε είναι μη καταληφθείσες και αν θέλουν να έχουν και αναδρομικότητα, υπάρχουν σήμερα, όχι ένα, αλλά τρία προβλήματα στη κυπριακή βουλή και ευρωβουλή. Και δεν είναι μόνο πρόβλημα που υπάρχει με την κενή έδρα της Λεμεσού».
«Πού πάει η λαϊκή κυριαρχία όσον αφορά την Ευρωβουλή; Η θέση της Λεμεσού ανήκει στην Αλληλεγγύη αλλά η θέση της ευρωβουλής στο πρόσωπο της κ. Θεοχάρους. Ειλικρινά. Ας επιλέξουν την Αρχή και όταν αποφασίσουν την Αρχή μπορούμε να βρούμε και λύση», είχε δηλώσει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ.
Αναλυτικά η ανοικτή επιστολή της Ελένης Θεοχάρους προς τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου:
Αξιότιμο κύριο Αβέρωφ Νεοφύτου
Πρόεδρο ΔΗΣΥ
Αξιότιμε Κύριε,
Απέφυγα συστηματικά να απαντώ σε λοιδορίες και προσβολές μελών του Συναγερμού και κυρίως εκείνων που βιάζονται να εμφανισθούν ως η «νέα ηγετική πυραμίδα». Όλες αυτές οι εκδικητικές επιθέσεις έχουν ως μοναδικό στόχο να πλήξουν την εντιμότητα και την προσωπικότητα μου και να καταρρακώσουν την ιστορία μου στο νησί μας και σ όλο τον κόσμο.
Είμαι σίγουρη ότι οι θλιβερές αυτές επιθέσεις εξαπολύονται μετά από κομματικές ντιρεκτίβες. Το συνεχιζόμενο νυχθημερόν ανιαρό και ανούσιο τροπάρι της «ανέντιμης και αισχρής Θεοχάρους που τους έκλεψε την έδρα», συνιστά προσβολή για τον καθένα και πρωτίστως για την αλήθεια.
Διότι Κύριε Πρόεδρε, ούτε ανέντιμη είμαι, ούτε αισχρή, ούτε σου έκλεψα καμιά έδρα. Και το γνωρίζεις πολύ καλά.
Με βαθύτατη θλίψη εξάλλου παρακολουθώ για πολλά χρόνια, -και εν προκειμένω θα αναφερθώ μόνο στα 5 τελευταία- το κατάντημα των εκφραστικών οργάνων του κόμματος και των άλλων φερεφώνων του αλλά και των φανατικών οπαδών του που μέσα από εφημερίδες, ιστοσελίδες και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς προβαίνουν καθημερινά σε απαράδεκτους πολιτικούς και γλωσσικούς βανδαλισμούς που νομίζω δεν ταιριάζουν στην Κύπρο του 21ου αιώνα. Και πάλιν, παρά την αγανάκτηση που μου προκαλούν, συνήθως αποφεύγω να απαντώ.
Δεν είναι πρόθεση μου να προκαλέσω περαιτέρω εντάσεις, αλλά το επ’ εσχάτως εκτροχιασθέν παντελώς υβρεολόγιο εναντίον μου και το γεγονός ότι πήρατε εσείς την σκυτάλη, «παρά τον σεβασμό σας προς το άτομο μου» και με άκρα εκδικητικότητα, ρεβανσιστικές κινήσεις και περισσό μίσος, με περιλούετε με ύβρεις και κατηγορίες, αποδεικνύοντας ότι η έγνοια σας δεν είναι η έδρα της Λεμεσού αλλά η πλήρης πολική και ηθική εξουθένωση μου.
Λοιπόν Αβέρωφ δεν θα τα καταφέρεις.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η έδρα ανήκει στο κόμμα με το οποίο την κερδίζει ένας υποψήφιος, αλλά σε μερικές περιπτώσεις τα πράγματα διαφοροποιούνται: Την έδρα δεν την κέρδισα μαζί σας αλλά κόντρα σε σάς. Με πολέμησες όσο μπορούσες. Μέσα σε συνθήκες ιδιάζουσες αλλά και αηδιάζουσες με κτυπούσες πισώπλατα κι εσύ και τα όργανα σου.
Έχω την πολιτική εντιμότητα, (και το ξέρεις πολύ καλά), ότι θα σου επέστρεφα την έδρα. Ήδη θα είχα παραιτηθεί. Αλλά σου επαναλαμβάνω, την έδρα που κατέχω στην Ευρωβουλή δεν μου την δώσατε ούτε εσείς, ούτε το κόμμα σας, δεν μου την έδωσαν οι «καθαρόαιμοι αγνοί συναγερμικοί», για τους οποίους ήμουν ευθύς εξαρχής υποστηρίξατε τους καθαρόαιμους ομοϊδεάτες σας και μάλιστα με συγκεκριμένη σειρά.
Την έδρα την κέρδισα με τις ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΠΟΛΛΑΠΛΩΣ ΔΙΑΚΗΡΥΓΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΠΟΚΡΥΒΕΙΣΕΣ πολιτικές θέσεις μου, -εντελώς αντίθετες από τις δικές σας- την πολιτική μου εντιμότητα, την συνέπεια και την αφοσίωση μου στην Κύπρο. Την έδρα μου την κέρδισα με θέσεις που έκαναν τους «θερμόαιμους και καθαρόαιμους και ακραιφνείς» οπαδούς σας να με προπηλακίζουν. Να σας ζητούν να με εκδιώξετε, να με εκπαραθυρώσετε -όπως κάνατε και με άλλους αναλόγων απόψεων,- να με υπονομεύουν, να έρχονται σε συγκεντρώσεις όπου μιλούσα και να μου πετούν καρέκλες, να περιφέρονται στα σωματεία στα οποία επρόκειτο να ομιλήσω και να καλούν τον κόσμο να μην πάει ή αν πάει «να γιουχαΐσει αυτήν που δεν μας άφησε το 2004 να πάμε στα σπίτια μας». Να σας θυμίσω την συγκέντρωση για την 28η Οκτωβρίου στην Ανόρθωση; Εγώ σας εμπόδισα να πάτε στα σπίτια σας το 2004;
Την έδρα την κέρδισα παρά τον άνευ προηγουμένου πόλεμο που μου κηρύξατε, γιατί εναντιώθηκα στις θέσεις της ηγεσίας, όσον αφορά το Κυπριακό. Μερικοί μιλούν και για άλλους λόγους αλλά το αγνοώ. Είχαμε και άλλες διαφορές αλλά δεν ήσαν ανυπέρβλητες. Η πολεμική εντάθηκε το 2012 όταν «εκδήλωσα με πρωτοφανές θράσος» πρόθεση να διεκδικήσω το χρίσμα του υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές. Προσήλθα στο απόλυτα ελεγχόμενο συνέδριο του Ανωτάτου Συμβουλίου του κόμματος, γνωρίζοντας επακριβώς πόσες ψήφους θα πάρω. Και έλαβα μέρος στην διαδικασία, όχι γιατί πίστευα ότι θα εκλεγώ έναντι του Αναστασιάδη, αλλά γιατί ήθελα να καταθέσω τις απόψεις μου. Ήθελα να καταγραφούν επισήμως. Δυστυχώς αντιμετώπισα προπηλακισμούς, και γιουχαΐσματα.
Λοιπόν, η δύναμη μου μέσα στους «γνήσιους αγνούς συναγερμικούς», μέσα στον συναγερμό των δικών σας πολιτικών απόψεων, αυτή είναι. Και αυτή είναι η δύναμη που πήρα από εσάς στις Ευρωεκλογές. Ίσως και μικρότερη γιατί από το 2012 μέχρι το 2014 εκτοξεύσατε τόνους λάσπης εναντίον μου.
Κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι αγνώμων. Έχω φίλους συναγερμικούς που παρά τις αντίθετες απόψεις τους στο Κυπριακό, ναι μεν ποτέ δεν με ψήφισαν αλλά και ποτέ δεν με προπηλάκισαν. Και δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι υπήρξα βουλευτής και ευρωβουλευτής του κόμματος για χρόνια. Και αγωνίστηκα με αυτό το κόμμα για πολλά προβλήματα του τόπου για τα οποία είχαμε κοινές ή παραπλήσιες αντιλήψεις. Αυτό όμως δεν επιτρέπει σε κανένα να καταρρακώνει την αξιοπρέπεια και την τιμή μου, ούτε να μου επιβάλλει την σιωπή.
Επιπλέον, είναι απολύτως λογικό ότι ουδείς ψηφίζει υποψήφιο με τον οποίο διαφωνεί ριζικά για το μείζον πρόβλημα του τόπου, και έχει εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις μαζί του. Εκτός εάν δεν έχει σώας τας φρένας, ή αν αποσκοπεί σε κάποιο όφελος -που προσωπικά δεν ήμουν σε θέση να προσφέρω σε κανένα- ή είναι εντελώς πεπλανημένος. Αλλά τέτοιους υποστηρικτές δεν γνωρίζω να έχω.
Άλλωστε, είναι σε όλους γνωστό και δεν φελά να προσποιείστε πως δεν το ξέρετε, ότι στις Ευρωεκλογές του 2014, θέσατε σε εφαρμογή το σχέδιο «φαγώματος» μου. Δεν καταβάλατε και καμιά προσπάθεια να το αποκρύψετε, όντας βέβαιοι ότι το κόμμα θα με νικήσει. Κάνατε πολλές συσκέψεις και στο Προεδρικό και στο κόμμα, όπου καταρτίσατε τον κατάλογο ενεργειών και τρόπων που θα εφαρμόζατε για να μην εκλεγώ. Κινητοποιήσατε Προεδρικό, Υπουργικό, Ανώτατο, προεδρική Φρουρά, ΚΥΠ, και όλο τον σκληρό ανανικό πυρήνα του κόμματος σας, για να μην εκλεγώ. Τότε, τόσον εγώ, όσο και οι συναγωνιστές μου, σας ενημερώσαμε, όπως ενημερώσαμε και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Αντί να σταματήσει η αντιδημοκρατική και βάνδαλος συμπεριφορά των οπαδών σας, συνεχίστηκε με διαδόσεις εναντίον μου, τερατώδους αισχρότητας ψευδών. Κινητοποιήσατε δημοσιογράφους συγκεκριμένου τηλεοπτικού καναλιού να αναζητήσουν στοιχεία σε βάρος μου, (επιχείρηση που έληξε ανεπιτυχώς βεβαίως), με χλευάσατε με τους διάφορους ψευδώνυμους κονδυλοφόρους σας, με στοχοποιήσατε εκατοντάδες φορές, με κατηγορήσατε ακόμη και για μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, στην περίοδο αμέσως προ του κουρέματος των καταθέσεων, πλημμυρίσατε την Λεμεσό με αυτή την αθλιότητα. Και κάποιοι πίστεψαν, γιατί δεν γνώριζαν ότι δεν έχω καταθέσεις και γιατί ο ψίθυρος δεν αντιμετωπίζεται.
Εγώ έδινα μόνη μου τον δικό μου αγώνα, με τους δικούς μου ανθρώπους. Και ναι υπήρχαν φίλοι μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα και στην ηγεσία που τα έβλεπαν όλα αυτά με θλίψη και με προειδοποιούσαν.
Το βράδυ των εκλογών μου ομολογήσατε ότι δεν τα «καταφέραμε και πάλι να σε φάμε». Ενώπιον μαρτύρων.
Ενθυμούμαι ότι μεσούσης της προεκλογικής εκστρατείας έγκυρος δημοσιογράφος με συμβούλεψε: «Βρες ένα εύσχημο τρόπο και φύγε από αυτή την εκστρατεία, σου την έχουν στημένη»
Όπως είπα ήδη, οι θέσεις μου-αν εξαιρέσουμε τον υποψήφιο Δημήτρη Συλλούρη- διαφέρουν πάρα πολύ από τις θέσεις των άλλων υποψηφίων. Κύριε Πρόεδρε, με θέλατε στο ψηφοδέλτιο, όχι για να εκλεγώ αλλά για να φέρω στο κόμμα όσες ψήφους μπορούσα.
Για αυτό και δεν με αποκλείσατε από τις εκλογές, με τις διαδικασίες εκλογής των υποψηφίων στο πολιτικό γραφείο, όπως πράξατε με τον Ανδρέα Πιτσιλίδη.
Θέλατε να εκλεγούν οι εκλεκτοί σας, για να διασφαλίσετε την ιδεολογική καθαρότητα του κόμματος σας και να συνεχίσετε απρόσκοπτα την πολιτική του βαθέως ανανικού κράτους. Εκλέχθηκα εγώ όμως, που έχω εντελώς διαφορετική γραμμή. Σ’ αυτή την γραμμή παραμένω πιστή και δεν σας έχω κλέψει τίποτε. Αυτοί που με ψήφισαν –η πλειοψηφία των οποίων δεν είναι συναγερμικοί και το γνωρίζω, αλλά και εσείς το γνωρίζετε, πολύ καλά- δεν έχουν τις ίδιες με εσάς ιδέες, αλλά πιστεύουν σε αυτά που πιστεύω κι εγώ. Ασχέτως αν μετά την αποχώρηση μου από τον συναγερμό βρέθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι που γνώριζα να αισθήματα τους απέναντι μου, πολίτες που με έβριζαν συνεχώς … «να ζητούν πίσω την ψήφο τους». Οι άθλιοι!
Άλλωστε όσοι είχαν ταυτόσημες με τις δικές σας απόψεις, γιατί να ψηφίσουν εμένα και όχι αυτούς που υποστηρίζατε ανοικτά; Είχαν τους δικούς τους ανθρώπους στο ψηφοδέλτιο. Όσοι με ψήφισαν, με ψήφισαν για τις θέσεις και τις πολιτικές μου, τις οποίες δεν θα τις αφήσω, δεν θα τις προδώσω, δεν θα τις εγκαταλείψω. Ουδείς συναγερμικός του βαθέως κόμματος με ψήφισε διότι απλά έχει θεμελιακές διαφορές μαζί μου. Ενθυμείστε Κύριε Πρόεδρε, όταν με ερωτήσατε αν αληθεύει πως υπήρξα μέλος του ΚΚΕ; Για το κόμμα σας δεν ήμουν καθαρόαιμη συναγερμική, από τα γεννοφάσκια μου, όπως οι συνυποψήφιοι μου, δεν ακολουθούσα πιστά την γραμμή σας, ήμουν «μόσχευμα», αιρετική, ξένο σώμα. Για αυτό όχι μόνο δεν είχα στήριξη από το κόμμα, -εκτός βεβαίως στα πλαίσια της κομματικής προεκλογικής εκστρατείας όπου δεν μπορούσατε να κάνετε αλλιώς-, αλλά με πολεμήσατε άδικα και αντιδημοκρατικά.
Με πολεμήσατε για να μην πάρω την έδρα. Την πήρα. Θα ήταν σωστό να σας την έδινα πίσω αν άλλαζα πολιτικές θέσεις και ξεπουλιόμουν σε άλλους. Αν είχαμε παλέψει μαζί, με βάση τις ίδιες ιδέες και ξαφνικά σας εγκατέλειπα έναντι ανταλλαγμάτων, όπως έπραξαν πολλοί που προσχώρησαν στον Συναγερμό. Για προσμετρήστε τι ανταλλάγματα πήραν όσοι προσχώρησαν κατά καιρούς… Αν η διαδικασία ήταν δίκαιη και δημοκρατική.
Υπό αυτές τις συνθήκες ουσιαστικά με εκδιώξατε από το κόμμα, διότι από τους μέσα, τους ισχυρούς, υπήρχε κηρυγμένος ανοικτός πόλεμος εναντίον μου. Έφυγα όταν διαπίστωσα ότι ήτο τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύω ότι εκπροσωπώ μαζί με άλλους, εκείνους εκ των συναγερμικών που εναντιώθηκαν στο σχέδιο Ανάν. Βεβαίως αντιληφθήκατε κι εσείς ότι ο ρόλος της πολυφωνίας και των τάσεων που υπάρχει τάχα στον συναγερμό, μπορεί να αποβεί επικίνδυνη και εκδώσατε την διαταγήν: «Δεν θα ανεχθώ καμία διαφοροποίηση, όσον αφορά τις θέσεις του κόμματος στο Κυπριακό».
Αν λοιπόν σας παρέδιδα την έδρα, τότε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ακούγονταν θέσεις εντελώς αντίθετες από αυτές που με έστειλε ο κόσμος να υποστηρίζω. Κατά την γνώμη μου άκρως επικίνδυνες, για λόγους που είμαι βεβαία ότι αντιλαμβάνεστε.
Και τότε ήταν που θα έκλεβα την ψήφο σχεδόν 60 τόσων χιλιάδων ανθρώπων και θα ντρόπιαζα πολλούς άλλους που δεν με ψήφιζαν, καίτοι συμφωνούσαν με τις θέσεις μου, επειδή ήμουν μέλος του κόμματος σας.
Τότε ήταν που θα πρόδιδα τις θέσεις και τις αρχές μου και τους ανθρώπους που με εξέλεξαν, δίνοντας μου διπλάσιους ψήφους από τους προνομιούχους προστατευόμενους και εκλεκτούς σας.
Για αυτό και δεν σας «επέστρεψα» την έδρα Κύριε Πρόεδρε. Όχι για τους «παχουλούς» μισθούς (έλεος, όχι για τον μισθό, αλλά για την μόρφωση), για τους οποίους γράφουν οι αδαείς ψευδώνυμοι αλλά δυστυχώς και επώνυμοι συνεργάτες σας.
Σας καλώ λοιπόν να σταματήσετε την ιστορία με την έδρα της Ευρωβουλής, με την οποία για σχεδόν 3 χρόνια δεν ασχοληθήκατε, προφανώς γνωρίζοντας ότι ηθικά έχω δίκαιο. Ασχέτως βεβαίως των όσων έχουν εξεμέσει οι φανατικοί συνεργάτες σας. Στην επιστολή αυτή, αναφέρω τα ελάχιστα εξ όσων γνωρίζω. Δεν είμαι ασεβής όπως πολλοί άλλοι, αλλά οφείλω να προστατέψω τον εαυτό μου από το ανελέητο μπούλιγκ που υφίσταμαι. Μιας και από αυτό το μπούλιγκ δεν θίγεται ο πολιτικός πολιτισμός ουδενός, και ειδικά εκείνων που τον έχουν κάνει παντιέρα της δόλιας πολιτικής τους μηδαμινότητας, τους οποίους περιγράφει θαυμάσια ο όρος «αναρριχητικό».
Μετά τιμής,
Δρ. Ελένη Θεοχάρους
Πρόεδρος Κινήματος Αλληλεγγύη
Ευρωβουλευτής της Ομάδας του ECR
Απάντηση από ΔΗΣΥ
Επί του περιεχομένου της ανοικτής επιστολής της προέδρου της Αλληλεγγύης τοποθετήθηκε δια ανακοίνωσης που εξέδωσε ο ΔΗΣΥ, ως εξής:
«Η κα Ελένη Θεοχάρους επιβεβαιώνει σήμερα αυτά που λέγαμε τόσες μέρες: Δύο μέτρα και δυο σταθμά στο θέμα των εδρών. Από την μια υποστηρίζει ότι οι έδρες ανήκουν στα Κόμματα αλλά η έδρα του ΔΗΣΥ στην Ευρωβουλή ανήκει στην ίδια (!)»
Σε μακροσκελή ανοικτή επιστολή της προς τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, η πρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη εξαπολύει σφοδρή επίθεση στον Αβέρωφ Νεοφύτου και παραθέτει τους λόγους για τους οποίους δεν παρέδωσε την έδρα στην Ευρωβουλή, που εξασφάλισε ως υποψήφια του ΔΗΣΥ, έπειτα από την αποχώρησή της από το κόμμα.
Χθες, ο Αβέρωφ Νεοφύτου είχε διαμηνύσει πως «αν θέλουμε να αλλάξουμε το Σύνταγμα που να προβλέπει ότι οι έδρες ανήκουν στα κόμματα είτε είναι κενωθείσες είτε είναι μη καταληφθείσες και αν θέλουν να έχουν και αναδρομικότητα, υπάρχουν σήμερα, όχι ένα, αλλά τρία προβλήματα στη κυπριακή βουλή και ευρωβουλή. Και δεν είναι μόνο πρόβλημα που υπάρχει με την κενή έδρα της Λεμεσού».
«Πού πάει η λαϊκή κυριαρχία όσον αφορά την Ευρωβουλή; Η θέση της Λεμεσού ανήκει στην Αλληλεγγύη αλλά η θέση της ευρωβουλής στο πρόσωπο της κ. Θεοχάρους. Ειλικρινά. Ας επιλέξουν την Αρχή και όταν αποφασίσουν την Αρχή μπορούμε να βρούμε και λύση», είχε δηλώσει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ.
Αναλυτικά η ανοικτή επιστολή της Ελένης Θεοχάρους προς τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου:
Αξιότιμο κύριο Αβέρωφ Νεοφύτου
Πρόεδρο ΔΗΣΥ
Αξιότιμε Κύριε,
Απέφυγα συστηματικά να απαντώ σε λοιδορίες και προσβολές μελών του Συναγερμού και κυρίως εκείνων που βιάζονται να εμφανισθούν ως η «νέα ηγετική πυραμίδα». Όλες αυτές οι εκδικητικές επιθέσεις έχουν ως μοναδικό στόχο να πλήξουν την εντιμότητα και την προσωπικότητα μου και να καταρρακώσουν την ιστορία μου στο νησί μας και σ όλο τον κόσμο.
Είμαι σίγουρη ότι οι θλιβερές αυτές επιθέσεις εξαπολύονται μετά από κομματικές ντιρεκτίβες. Το συνεχιζόμενο νυχθημερόν ανιαρό και ανούσιο τροπάρι της «ανέντιμης και αισχρής Θεοχάρους που τους έκλεψε την έδρα», συνιστά προσβολή για τον καθένα και πρωτίστως για την αλήθεια.
Διότι Κύριε Πρόεδρε, ούτε ανέντιμη είμαι, ούτε αισχρή, ούτε σου έκλεψα καμιά έδρα. Και το γνωρίζεις πολύ καλά.
Με βαθύτατη θλίψη εξάλλου παρακολουθώ για πολλά χρόνια, -και εν προκειμένω θα αναφερθώ μόνο στα 5 τελευταία- το κατάντημα των εκφραστικών οργάνων του κόμματος και των άλλων φερεφώνων του αλλά και των φανατικών οπαδών του που μέσα από εφημερίδες, ιστοσελίδες και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς προβαίνουν καθημερινά σε απαράδεκτους πολιτικούς και γλωσσικούς βανδαλισμούς που νομίζω δεν ταιριάζουν στην Κύπρο του 21ου αιώνα. Και πάλιν, παρά την αγανάκτηση που μου προκαλούν, συνήθως αποφεύγω να απαντώ.
Δεν είναι πρόθεση μου να προκαλέσω περαιτέρω εντάσεις, αλλά το επ’ εσχάτως εκτροχιασθέν παντελώς υβρεολόγιο εναντίον μου και το γεγονός ότι πήρατε εσείς την σκυτάλη, «παρά τον σεβασμό σας προς το άτομο μου» και με άκρα εκδικητικότητα, ρεβανσιστικές κινήσεις και περισσό μίσος, με περιλούετε με ύβρεις και κατηγορίες, αποδεικνύοντας ότι η έγνοια σας δεν είναι η έδρα της Λεμεσού αλλά η πλήρης πολική και ηθική εξουθένωση μου.
Λοιπόν Αβέρωφ δεν θα τα καταφέρεις.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η έδρα ανήκει στο κόμμα με το οποίο την κερδίζει ένας υποψήφιος, αλλά σε μερικές περιπτώσεις τα πράγματα διαφοροποιούνται: Την έδρα δεν την κέρδισα μαζί σας αλλά κόντρα σε σάς. Με πολέμησες όσο μπορούσες. Μέσα σε συνθήκες ιδιάζουσες αλλά και αηδιάζουσες με κτυπούσες πισώπλατα κι εσύ και τα όργανα σου.
Έχω την πολιτική εντιμότητα, (και το ξέρεις πολύ καλά), ότι θα σου επέστρεφα την έδρα. Ήδη θα είχα παραιτηθεί. Αλλά σου επαναλαμβάνω, την έδρα που κατέχω στην Ευρωβουλή δεν μου την δώσατε ούτε εσείς, ούτε το κόμμα σας, δεν μου την έδωσαν οι «καθαρόαιμοι αγνοί συναγερμικοί», για τους οποίους ήμουν ευθύς εξαρχής υποστηρίξατε τους καθαρόαιμους ομοϊδεάτες σας και μάλιστα με συγκεκριμένη σειρά.
Την έδρα την κέρδισα με τις ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΠΟΛΛΑΠΛΩΣ ΔΙΑΚΗΡΥΓΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΠΟΚΡΥΒΕΙΣΕΣ πολιτικές θέσεις μου, -εντελώς αντίθετες από τις δικές σας- την πολιτική μου εντιμότητα, την συνέπεια και την αφοσίωση μου στην Κύπρο. Την έδρα μου την κέρδισα με θέσεις που έκαναν τους «θερμόαιμους και καθαρόαιμους και ακραιφνείς» οπαδούς σας να με προπηλακίζουν. Να σας ζητούν να με εκδιώξετε, να με εκπαραθυρώσετε -όπως κάνατε και με άλλους αναλόγων απόψεων,- να με υπονομεύουν, να έρχονται σε συγκεντρώσεις όπου μιλούσα και να μου πετούν καρέκλες, να περιφέρονται στα σωματεία στα οποία επρόκειτο να ομιλήσω και να καλούν τον κόσμο να μην πάει ή αν πάει «να γιουχαΐσει αυτήν που δεν μας άφησε το 2004 να πάμε στα σπίτια μας». Να σας θυμίσω την συγκέντρωση για την 28η Οκτωβρίου στην Ανόρθωση; Εγώ σας εμπόδισα να πάτε στα σπίτια σας το 2004;
Την έδρα την κέρδισα παρά τον άνευ προηγουμένου πόλεμο που μου κηρύξατε, γιατί εναντιώθηκα στις θέσεις της ηγεσίας, όσον αφορά το Κυπριακό. Μερικοί μιλούν και για άλλους λόγους αλλά το αγνοώ. Είχαμε και άλλες διαφορές αλλά δεν ήσαν ανυπέρβλητες. Η πολεμική εντάθηκε το 2012 όταν «εκδήλωσα με πρωτοφανές θράσος» πρόθεση να διεκδικήσω το χρίσμα του υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές. Προσήλθα στο απόλυτα ελεγχόμενο συνέδριο του Ανωτάτου Συμβουλίου του κόμματος, γνωρίζοντας επακριβώς πόσες ψήφους θα πάρω. Και έλαβα μέρος στην διαδικασία, όχι γιατί πίστευα ότι θα εκλεγώ έναντι του Αναστασιάδη, αλλά γιατί ήθελα να καταθέσω τις απόψεις μου. Ήθελα να καταγραφούν επισήμως. Δυστυχώς αντιμετώπισα προπηλακισμούς, και γιουχαΐσματα.
Λοιπόν, η δύναμη μου μέσα στους «γνήσιους αγνούς συναγερμικούς», μέσα στον συναγερμό των δικών σας πολιτικών απόψεων, αυτή είναι. Και αυτή είναι η δύναμη που πήρα από εσάς στις Ευρωεκλογές. Ίσως και μικρότερη γιατί από το 2012 μέχρι το 2014 εκτοξεύσατε τόνους λάσπης εναντίον μου.
Κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι αγνώμων. Έχω φίλους συναγερμικούς που παρά τις αντίθετες απόψεις τους στο Κυπριακό, ναι μεν ποτέ δεν με ψήφισαν αλλά και ποτέ δεν με προπηλάκισαν. Και δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι υπήρξα βουλευτής και ευρωβουλευτής του κόμματος για χρόνια. Και αγωνίστηκα με αυτό το κόμμα για πολλά προβλήματα του τόπου για τα οποία είχαμε κοινές ή παραπλήσιες αντιλήψεις. Αυτό όμως δεν επιτρέπει σε κανένα να καταρρακώνει την αξιοπρέπεια και την τιμή μου, ούτε να μου επιβάλλει την σιωπή.
Επιπλέον, είναι απολύτως λογικό ότι ουδείς ψηφίζει υποψήφιο με τον οποίο διαφωνεί ριζικά για το μείζον πρόβλημα του τόπου, και έχει εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις μαζί του. Εκτός εάν δεν έχει σώας τας φρένας, ή αν αποσκοπεί σε κάποιο όφελος -που προσωπικά δεν ήμουν σε θέση να προσφέρω σε κανένα- ή είναι εντελώς πεπλανημένος. Αλλά τέτοιους υποστηρικτές δεν γνωρίζω να έχω.
Άλλωστε, είναι σε όλους γνωστό και δεν φελά να προσποιείστε πως δεν το ξέρετε, ότι στις Ευρωεκλογές του 2014, θέσατε σε εφαρμογή το σχέδιο «φαγώματος» μου. Δεν καταβάλατε και καμιά προσπάθεια να το αποκρύψετε, όντας βέβαιοι ότι το κόμμα θα με νικήσει. Κάνατε πολλές συσκέψεις και στο Προεδρικό και στο κόμμα, όπου καταρτίσατε τον κατάλογο ενεργειών και τρόπων που θα εφαρμόζατε για να μην εκλεγώ. Κινητοποιήσατε Προεδρικό, Υπουργικό, Ανώτατο, προεδρική Φρουρά, ΚΥΠ, και όλο τον σκληρό ανανικό πυρήνα του κόμματος σας, για να μην εκλεγώ. Τότε, τόσον εγώ, όσο και οι συναγωνιστές μου, σας ενημερώσαμε, όπως ενημερώσαμε και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Αντί να σταματήσει η αντιδημοκρατική και βάνδαλος συμπεριφορά των οπαδών σας, συνεχίστηκε με διαδόσεις εναντίον μου, τερατώδους αισχρότητας ψευδών. Κινητοποιήσατε δημοσιογράφους συγκεκριμένου τηλεοπτικού καναλιού να αναζητήσουν στοιχεία σε βάρος μου, (επιχείρηση που έληξε ανεπιτυχώς βεβαίως), με χλευάσατε με τους διάφορους ψευδώνυμους κονδυλοφόρους σας, με στοχοποιήσατε εκατοντάδες φορές, με κατηγορήσατε ακόμη και για μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, στην περίοδο αμέσως προ του κουρέματος των καταθέσεων, πλημμυρίσατε την Λεμεσό με αυτή την αθλιότητα. Και κάποιοι πίστεψαν, γιατί δεν γνώριζαν ότι δεν έχω καταθέσεις και γιατί ο ψίθυρος δεν αντιμετωπίζεται.
Εγώ έδινα μόνη μου τον δικό μου αγώνα, με τους δικούς μου ανθρώπους. Και ναι υπήρχαν φίλοι μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα και στην ηγεσία που τα έβλεπαν όλα αυτά με θλίψη και με προειδοποιούσαν.
Το βράδυ των εκλογών μου ομολογήσατε ότι δεν τα «καταφέραμε και πάλι να σε φάμε». Ενώπιον μαρτύρων.
Ενθυμούμαι ότι μεσούσης της προεκλογικής εκστρατείας έγκυρος δημοσιογράφος με συμβούλεψε: «Βρες ένα εύσχημο τρόπο και φύγε από αυτή την εκστρατεία, σου την έχουν στημένη»
Όπως είπα ήδη, οι θέσεις μου-αν εξαιρέσουμε τον υποψήφιο Δημήτρη Συλλούρη- διαφέρουν πάρα πολύ από τις θέσεις των άλλων υποψηφίων. Κύριε Πρόεδρε, με θέλατε στο ψηφοδέλτιο, όχι για να εκλεγώ αλλά για να φέρω στο κόμμα όσες ψήφους μπορούσα.
Για αυτό και δεν με αποκλείσατε από τις εκλογές, με τις διαδικασίες εκλογής των υποψηφίων στο πολιτικό γραφείο, όπως πράξατε με τον Ανδρέα Πιτσιλίδη.
Θέλατε να εκλεγούν οι εκλεκτοί σας, για να διασφαλίσετε την ιδεολογική καθαρότητα του κόμματος σας και να συνεχίσετε απρόσκοπτα την πολιτική του βαθέως ανανικού κράτους. Εκλέχθηκα εγώ όμως, που έχω εντελώς διαφορετική γραμμή. Σ’ αυτή την γραμμή παραμένω πιστή και δεν σας έχω κλέψει τίποτε. Αυτοί που με ψήφισαν –η πλειοψηφία των οποίων δεν είναι συναγερμικοί και το γνωρίζω, αλλά και εσείς το γνωρίζετε, πολύ καλά- δεν έχουν τις ίδιες με εσάς ιδέες, αλλά πιστεύουν σε αυτά που πιστεύω κι εγώ. Ασχέτως αν μετά την αποχώρηση μου από τον συναγερμό βρέθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι που γνώριζα να αισθήματα τους απέναντι μου, πολίτες που με έβριζαν συνεχώς … «να ζητούν πίσω την ψήφο τους». Οι άθλιοι!
Άλλωστε όσοι είχαν ταυτόσημες με τις δικές σας απόψεις, γιατί να ψηφίσουν εμένα και όχι αυτούς που υποστηρίζατε ανοικτά; Είχαν τους δικούς τους ανθρώπους στο ψηφοδέλτιο. Όσοι με ψήφισαν, με ψήφισαν για τις θέσεις και τις πολιτικές μου, τις οποίες δεν θα τις αφήσω, δεν θα τις προδώσω, δεν θα τις εγκαταλείψω. Ουδείς συναγερμικός του βαθέως κόμματος με ψήφισε διότι απλά έχει θεμελιακές διαφορές μαζί μου. Ενθυμείστε Κύριε Πρόεδρε, όταν με ερωτήσατε αν αληθεύει πως υπήρξα μέλος του ΚΚΕ; Για το κόμμα σας δεν ήμουν καθαρόαιμη συναγερμική, από τα γεννοφάσκια μου, όπως οι συνυποψήφιοι μου, δεν ακολουθούσα πιστά την γραμμή σας, ήμουν «μόσχευμα», αιρετική, ξένο σώμα. Για αυτό όχι μόνο δεν είχα στήριξη από το κόμμα, -εκτός βεβαίως στα πλαίσια της κομματικής προεκλογικής εκστρατείας όπου δεν μπορούσατε να κάνετε αλλιώς-, αλλά με πολεμήσατε άδικα και αντιδημοκρατικά.
Με πολεμήσατε για να μην πάρω την έδρα. Την πήρα. Θα ήταν σωστό να σας την έδινα πίσω αν άλλαζα πολιτικές θέσεις και ξεπουλιόμουν σε άλλους. Αν είχαμε παλέψει μαζί, με βάση τις ίδιες ιδέες και ξαφνικά σας εγκατέλειπα έναντι ανταλλαγμάτων, όπως έπραξαν πολλοί που προσχώρησαν στον Συναγερμό. Για προσμετρήστε τι ανταλλάγματα πήραν όσοι προσχώρησαν κατά καιρούς… Αν η διαδικασία ήταν δίκαιη και δημοκρατική.
Υπό αυτές τις συνθήκες ουσιαστικά με εκδιώξατε από το κόμμα, διότι από τους μέσα, τους ισχυρούς, υπήρχε κηρυγμένος ανοικτός πόλεμος εναντίον μου. Έφυγα όταν διαπίστωσα ότι ήτο τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύω ότι εκπροσωπώ μαζί με άλλους, εκείνους εκ των συναγερμικών που εναντιώθηκαν στο σχέδιο Ανάν. Βεβαίως αντιληφθήκατε κι εσείς ότι ο ρόλος της πολυφωνίας και των τάσεων που υπάρχει τάχα στον συναγερμό, μπορεί να αποβεί επικίνδυνη και εκδώσατε την διαταγήν: «Δεν θα ανεχθώ καμία διαφοροποίηση, όσον αφορά τις θέσεις του κόμματος στο Κυπριακό».
Αν λοιπόν σας παρέδιδα την έδρα, τότε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ακούγονταν θέσεις εντελώς αντίθετες από αυτές που με έστειλε ο κόσμος να υποστηρίζω. Κατά την γνώμη μου άκρως επικίνδυνες, για λόγους που είμαι βεβαία ότι αντιλαμβάνεστε.
Και τότε ήταν που θα έκλεβα την ψήφο σχεδόν 60 τόσων χιλιάδων ανθρώπων και θα ντρόπιαζα πολλούς άλλους που δεν με ψήφιζαν, καίτοι συμφωνούσαν με τις θέσεις μου, επειδή ήμουν μέλος του κόμματος σας.
Τότε ήταν που θα πρόδιδα τις θέσεις και τις αρχές μου και τους ανθρώπους που με εξέλεξαν, δίνοντας μου διπλάσιους ψήφους από τους προνομιούχους προστατευόμενους και εκλεκτούς σας.
Για αυτό και δεν σας «επέστρεψα» την έδρα Κύριε Πρόεδρε. Όχι για τους «παχουλούς» μισθούς (έλεος, όχι για τον μισθό, αλλά για την μόρφωση), για τους οποίους γράφουν οι αδαείς ψευδώνυμοι αλλά δυστυχώς και επώνυμοι συνεργάτες σας.
Σας καλώ λοιπόν να σταματήσετε την ιστορία με την έδρα της Ευρωβουλής, με την οποία για σχεδόν 3 χρόνια δεν ασχοληθήκατε, προφανώς γνωρίζοντας ότι ηθικά έχω δίκαιο. Ασχέτως βεβαίως των όσων έχουν εξεμέσει οι φανατικοί συνεργάτες σας. Στην επιστολή αυτή, αναφέρω τα ελάχιστα εξ όσων γνωρίζω. Δεν είμαι ασεβής όπως πολλοί άλλοι, αλλά οφείλω να προστατέψω τον εαυτό μου από το ανελέητο μπούλιγκ που υφίσταμαι. Μιας και από αυτό το μπούλιγκ δεν θίγεται ο πολιτικός πολιτισμός ουδενός, και ειδικά εκείνων που τον έχουν κάνει παντιέρα της δόλιας πολιτικής τους μηδαμινότητας, τους οποίους περιγράφει θαυμάσια ο όρος «αναρριχητικό».
Μετά τιμής,
Δρ. Ελένη Θεοχάρους
Πρόεδρος Κινήματος Αλληλεγγύη
Ευρωβουλευτής της Ομάδας του ECR
Απάντηση από ΔΗΣΥ
Επί του περιεχομένου της ανοικτής επιστολής της προέδρου της Αλληλεγγύης τοποθετήθηκε δια ανακοίνωσης που εξέδωσε ο ΔΗΣΥ, ως εξής:
«Η κα Ελένη Θεοχάρους επιβεβαιώνει σήμερα αυτά που λέγαμε τόσες μέρες: Δύο μέτρα και δυο σταθμά στο θέμα των εδρών. Από την μια υποστηρίζει ότι οι έδρες ανήκουν στα Κόμματα αλλά η έδρα του ΔΗΣΥ στην Ευρωβουλή ανήκει στην ίδια (!)»
