Ψάχνουν την άκρη του νήματος για την επίδικη έδρα της Λεμεσού
10:38 - 02 Μαΐου 2018
Την άκρη του νήματος, που θα δώσει μια και καλή οριστική λύση στο σίριαλ που εδώ και δύο χρόνια εξελίσσεται κατά καιρούς όσον αφορά την έδρα που εξασφάλισε κατά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές το Κίνημα Αλληλεγγύη στη Λεμεσό, αναζητούν εκ νέου Νομική Υπηρεσία και Υπουργείο Εσωτερικών.
Η εξέλιξη αυτή σημειώνεται έπειτα από την προχθεσινή πλειοψηφική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να ακυρώσει την εκλογή και ανακήρυξη του βουλευτή Γιώργου Παπαδόπουλου, κρίνοντας ως αντισυνταγματικό τον τροποποιητικό νόμο της Βουλής, με τον οποίο πληρώθηκε η επίδικη βουλευτική έδρα της Λεμεσού.
Η εξέλιξη αυτή σημειώνεται έπειτα από την προχθεσινή πλειοψηφική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να ακυρώσει την εκλογή και ανακήρυξη του βουλευτή Γιώργου Παπαδόπουλου, κρίνοντας ως αντισυνταγματικό τον τροποποιητικό νόμο της Βουλής, με τον οποίο πληρώθηκε η επίδικη βουλευτική έδρα της Λεμεσού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Άνοιξε ξανά ο Άσκος του Αιόλου για την επίμαχη έδρα της Λεμεσού
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Άκυρη η εκλογή Παπαδόπουλου σε βουλευτή αποφάνθηκε το Ανώτατο
Υπενθυμίζεται πως την έδρα είχε κερδίσει στις βουλευτικές εκλογές του 2016 η πρόεδρος του Κινήματος Ελένη Θεοχάρους, η οποία ωστόσο μετά την ανακήρυξη της είχε δηλώσει ότι δεν επιθυμούσε να καταλάβει την έδρα και ότι επιθυμούσε να παραμείνει μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αποτέλεσμα την έδρα να καταλάβει ο πρώτος επιλαχών του Κινήματος Γιώργος Παπαδόπουλος.
Ο τέως βουλευτής του ΔΗΣΥ Αντρέας Μιχαηλίδης, ο οποίος είχε λάβει 4734 ψήφους και ήταν ο πρώτος σε σταυρούς προτίμησης, μη εκλεγείς υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού(σ.σ. ο κ. Παπαδόπουλος είχε λάβει 767 ψήφους) προσέφυγε στο Ανώτατο και πέτυχε ακύρωση της εκλογής και ανακήρυξης του Γιώργου Παπαδόπουλου.
Σύμφωνα με την ακυρωτική απόφαση, η μη αποδοχή της έδρας εκ μέρους της κ. Θεοχάρους έγινε εκτός της βουλευτικής περιόδου και λανθασμένα η πλήρωση της θέσης έγινε κατά τον ίδιο τρόπο που η εκλογική νομοθεσία προβλέπει για την πλήρωση κενωθεισών βουλευτικών εδρών, κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου
Το Δικαστήριο περιορίστηκε στην ακύρωση της εκλογής του Γιώργου Παπαδόπουλου χωρίς να ξεκαθαρίζει με ποίον τρόπο θα έπρεπε να πληρωθεί η κενωθείσα θέση.
Το νομικό κενό ήρθε να καλύψει η Βουλή στις 30/6/2017, όταν με 26 ψήφους υπέρ και τις 13 ψήφους των παρόντων βουλευτών του ΔΗΣΥ εναντίον, η Ολομέλεια του Σώματος ψήφισε σε νόμο την πρόταση νόμου που κατέθεσε ο Πρόεδρος της Βουλής για πλήρωση της κενωθείσας έδρας.
Με τον τροποποιητικό νόμο, η κενωθείσα βουλευτική έδρα πριν από την έναρξη της βουλευτικής περιόδου πληρώνεται με τον ίδιο τρόπο που πληρώνεται κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου με αποτέλεσμα η έδρα να παραμείνει στον κ. Παπαδόπουλο.
Ο κ. Μιχαηλίδης προσέφυγε τότε εκ νέου στο Ανώτατο θεωρώντας αντισυνταγματικό τον τροποποιητικό νόμο της βουλής όπου και δικαιώθηκε.
Το Ανώτατο έκρινε προχθές τον Τροποποιητικό Νόμο 82(Ι)/2017 και συγκεκριμένα την πρόνοια του για πλήρωση μη καταληφθείσας βουλευτικής έδρας, σύμφωνα με το άρθρο 35(1) του Νόμου 72/1979 ως αντισυνταγματική καθότι δεν συνάδει με τα άρθρα 65, 66, 69 και 71 του Συντάγματος αλλά και τη δημοκρατική αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που είναι διάχυτη στο Μέρος IV του Συντάγματος και η οποία επιτάσσει την εκλογή των βουλευτών από το λαό.
Επομένως η εκλογή και η ανακήρυξη του βουλευτή της Αλληλεγγύης Γιώργου Παπαδόπουλου δυνάμει του Ν82(I)/2017 τροποποιητικού του Ν72/1979 είναι άκυρη, αναφέρει η απόφαση του Ανωτάτου, η οποία δεν ήταν ομόφωνη και λήφθηκε με πλειοψηφία 6-5.
Σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου: «Με τη μή αποδοχή της βουλευτικής έδρας από την εκλεγείσα κα. Θεοχάρους και τη μή παροχή, από αυτήν, της θεσμικής διαβεβαίωσης του Άρθρου 69 του Συντάγματος, έχομε μη κατάληψη της βουλευτικής έδρας από αυτήν και το Κίνημα Αλληλεγγύη, και κατά συνέπεια, ουδέποτε υπήρξε κενωθείσα βουλευτικήν έδρα, η οποία ανήκε στο Κίνημα Αλληλεγγύη. Αντίθετη ερμηνεία θα καταστρατηγούσε τη Δημοκρατική αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας η οποία επιτάσσει, γενικά, την εκλογή των Βουλευτών».
«Εφόσον η βουλευτική έδρα ουδέποτε καταλήφθηκε, νόμιμα, από την κα Θεοχάρους ή τον κ. Παπαδόπουλο, η έδρα ουδέποτε περιήλθε νόμιμα και στο Κίνημα Αλληλεγγύη και επομένως δεν τίθεται θέμα εφαρμογής του αναλογικού συστήματος δια της επιλογής του πρώτου επιλαχόντος του Κινήματος στη Λεμεσό», όπως αναφέρεται στην απόφαση.
Σημειώνεται ότι «στην προκείμενη περίπτωση έγινε καταστρατήγηση συγκεκριμένων προνοιών και του πνεύματος του Συντάγματος από τη Βουλή διότι, ενώ το Σύνταγμα προνοεί για πλήρωση «κενωθείσας» βουλευτικής έδρας, με τον τροποποιητικό νόμο προβλέφθηκε πλήρωση «μή καταληφθείσας» βουλευτικής έδρας (όπως ήταν η περίπτωση, εν προκειμένω), κατά τον ίδιο τρόπο που πληρούνται οι «κενωθείσες» έδρες».
«Η επίδικη έδρα ήταν μη καταληφθείσα, εξ υπαρχής. Δεν υπήρχε, τότε… νόμιμο δικαίωμα πλήρωσής της, δια της επιλογής του επιλαχόντος υποψηφίου…. Τέτοιο δικαίωμα, όμως παραχωρήθηκε, ουσιαστικά, αναδρομικά με τον τροποποιητικό νόμο, πράγμα ανεπίτρεπτο», επισημαίνει το Ανώτατο.
Με την απόφαση της πλειοψηφίας συμφώνησαν οι δικαστές Νικολάτος(Πρόεδρος), Ναθαναήλ, Παρπαρίνος, Σταματίου, Ψαρά – Μιλτιάδου και Πούγιουρου, ενώ με την απόφαση της μειοψηφίας συμφώνησαν οι δικαστές Παμπαλλής, Μιχαηλίδου, Λιάτσος,Γιασεμής και Οικονόμου.
Σύμφωνα με την απόφαση της μειοψηφίας, «το γεγονός ότι η έννοια «μη καταληφθείσα» έδρα είναι άγνωστη στο Σύνταγμα, δεν συνιστά απαγόρευση προς τον κοινό νομοθέτη να προβλέψει και να ρυθμίσει το πρόβλημα, ούτε εγείρει οποιοδήποτε ζήτημα αντισυνταγματικότητας».
«Διαφορετική προσέγγιση, όπως οι Αιτητές εισηγούνται, θα ισοδυναμούσε, όπως ήδη διαπιστώσαμε, με περιορισμό της άσκησης της νομοθετικής εξουσίας, κατά παράβλεψη της εξουσιοδότησης από το Σύνταγμα για επιλογή εκλογικού συστήματος και καθορισμό του τρόπου εκλογής των βουλευτών και, σ΄αυτά τα πλαίσια, της εν παντί θέματι νομοθετικής αρμοδιότητας της Βουλής, δυνάμει της γενικής εξουσιοδότησης που έχει από το Άρθρο 61 του Συντάγματος», προστίθεται στην απόφαση.
Ο Δικαστής κ. Παμπαλλής συμφώνησε μεν με την απόφαση της μειοψηφίας, εξέφρασε δε ένα διαφορετικό σκεπτικό.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του, «δοθέντος ότι η διαδικασία εκλογής, όπως επιτάσσει η συνταγματική επιταγή, ρυθμίζεται νομοθετικά, δια του εκλογικού νόμου, επί του προκειμένου του Ν. 72/79, και το αναλογικό σύστημα, στη βάση του οποίου έχει διεξαχθεί η εκλογική αναμέτρηση στις 22 Μαΐου 2016, δεν έχει μεταβληθεί, η βούληση του εκλογικού σώματος δεν θα μπορούσε να εκδηλωθεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο παρά, όπως εκφράστηκε με τον υπό κρίση νόμο.
Σ’ αντίθετη περίπτωση, θα αντιστρατευόταν τη συνταγματική επιταγή και θα διαφοροποιούσε τον εκλογικό νόμο και ουσιαστικότερα θ’ αλλοίωνε το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως τούτο εκφράστηκε από το κυρίαρχο εκλογικό σώμα στις εκλογές της 22 Μαΐου 2016», καταλήγει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Άκυρη η εκλογή Παπαδόπουλου σε βουλευτή αποφάνθηκε το Ανώτατο
Υπενθυμίζεται πως την έδρα είχε κερδίσει στις βουλευτικές εκλογές του 2016 η πρόεδρος του Κινήματος Ελένη Θεοχάρους, η οποία ωστόσο μετά την ανακήρυξη της είχε δηλώσει ότι δεν επιθυμούσε να καταλάβει την έδρα και ότι επιθυμούσε να παραμείνει μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αποτέλεσμα την έδρα να καταλάβει ο πρώτος επιλαχών του Κινήματος Γιώργος Παπαδόπουλος.
Ο τέως βουλευτής του ΔΗΣΥ Αντρέας Μιχαηλίδης, ο οποίος είχε λάβει 4734 ψήφους και ήταν ο πρώτος σε σταυρούς προτίμησης, μη εκλεγείς υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού(σ.σ. ο κ. Παπαδόπουλος είχε λάβει 767 ψήφους) προσέφυγε στο Ανώτατο και πέτυχε ακύρωση της εκλογής και ανακήρυξης του Γιώργου Παπαδόπουλου.
Σύμφωνα με την ακυρωτική απόφαση, η μη αποδοχή της έδρας εκ μέρους της κ. Θεοχάρους έγινε εκτός της βουλευτικής περιόδου και λανθασμένα η πλήρωση της θέσης έγινε κατά τον ίδιο τρόπο που η εκλογική νομοθεσία προβλέπει για την πλήρωση κενωθεισών βουλευτικών εδρών, κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου
Το Δικαστήριο περιορίστηκε στην ακύρωση της εκλογής του Γιώργου Παπαδόπουλου χωρίς να ξεκαθαρίζει με ποίον τρόπο θα έπρεπε να πληρωθεί η κενωθείσα θέση.
Το νομικό κενό ήρθε να καλύψει η Βουλή στις 30/6/2017, όταν με 26 ψήφους υπέρ και τις 13 ψήφους των παρόντων βουλευτών του ΔΗΣΥ εναντίον, η Ολομέλεια του Σώματος ψήφισε σε νόμο την πρόταση νόμου που κατέθεσε ο Πρόεδρος της Βουλής για πλήρωση της κενωθείσας έδρας.
Με τον τροποποιητικό νόμο, η κενωθείσα βουλευτική έδρα πριν από την έναρξη της βουλευτικής περιόδου πληρώνεται με τον ίδιο τρόπο που πληρώνεται κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου με αποτέλεσμα η έδρα να παραμείνει στον κ. Παπαδόπουλο.
Ο κ. Μιχαηλίδης προσέφυγε τότε εκ νέου στο Ανώτατο θεωρώντας αντισυνταγματικό τον τροποποιητικό νόμο της βουλής όπου και δικαιώθηκε.
Το Ανώτατο έκρινε προχθές τον Τροποποιητικό Νόμο 82(Ι)/2017 και συγκεκριμένα την πρόνοια του για πλήρωση μη καταληφθείσας βουλευτικής έδρας, σύμφωνα με το άρθρο 35(1) του Νόμου 72/1979 ως αντισυνταγματική καθότι δεν συνάδει με τα άρθρα 65, 66, 69 και 71 του Συντάγματος αλλά και τη δημοκρατική αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που είναι διάχυτη στο Μέρος IV του Συντάγματος και η οποία επιτάσσει την εκλογή των βουλευτών από το λαό.
Επομένως η εκλογή και η ανακήρυξη του βουλευτή της Αλληλεγγύης Γιώργου Παπαδόπουλου δυνάμει του Ν82(I)/2017 τροποποιητικού του Ν72/1979 είναι άκυρη, αναφέρει η απόφαση του Ανωτάτου, η οποία δεν ήταν ομόφωνη και λήφθηκε με πλειοψηφία 6-5.
Σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου: «Με τη μή αποδοχή της βουλευτικής έδρας από την εκλεγείσα κα. Θεοχάρους και τη μή παροχή, από αυτήν, της θεσμικής διαβεβαίωσης του Άρθρου 69 του Συντάγματος, έχομε μη κατάληψη της βουλευτικής έδρας από αυτήν και το Κίνημα Αλληλεγγύη, και κατά συνέπεια, ουδέποτε υπήρξε κενωθείσα βουλευτικήν έδρα, η οποία ανήκε στο Κίνημα Αλληλεγγύη. Αντίθετη ερμηνεία θα καταστρατηγούσε τη Δημοκρατική αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας η οποία επιτάσσει, γενικά, την εκλογή των Βουλευτών».
«Εφόσον η βουλευτική έδρα ουδέποτε καταλήφθηκε, νόμιμα, από την κα Θεοχάρους ή τον κ. Παπαδόπουλο, η έδρα ουδέποτε περιήλθε νόμιμα και στο Κίνημα Αλληλεγγύη και επομένως δεν τίθεται θέμα εφαρμογής του αναλογικού συστήματος δια της επιλογής του πρώτου επιλαχόντος του Κινήματος στη Λεμεσό», όπως αναφέρεται στην απόφαση.
Σημειώνεται ότι «στην προκείμενη περίπτωση έγινε καταστρατήγηση συγκεκριμένων προνοιών και του πνεύματος του Συντάγματος από τη Βουλή διότι, ενώ το Σύνταγμα προνοεί για πλήρωση «κενωθείσας» βουλευτικής έδρας, με τον τροποποιητικό νόμο προβλέφθηκε πλήρωση «μή καταληφθείσας» βουλευτικής έδρας (όπως ήταν η περίπτωση, εν προκειμένω), κατά τον ίδιο τρόπο που πληρούνται οι «κενωθείσες» έδρες».
«Η επίδικη έδρα ήταν μη καταληφθείσα, εξ υπαρχής. Δεν υπήρχε, τότε… νόμιμο δικαίωμα πλήρωσής της, δια της επιλογής του επιλαχόντος υποψηφίου…. Τέτοιο δικαίωμα, όμως παραχωρήθηκε, ουσιαστικά, αναδρομικά με τον τροποποιητικό νόμο, πράγμα ανεπίτρεπτο», επισημαίνει το Ανώτατο.
Με την απόφαση της πλειοψηφίας συμφώνησαν οι δικαστές Νικολάτος(Πρόεδρος), Ναθαναήλ, Παρπαρίνος, Σταματίου, Ψαρά – Μιλτιάδου και Πούγιουρου, ενώ με την απόφαση της μειοψηφίας συμφώνησαν οι δικαστές Παμπαλλής, Μιχαηλίδου, Λιάτσος,Γιασεμής και Οικονόμου.
Σύμφωνα με την απόφαση της μειοψηφίας, «το γεγονός ότι η έννοια «μη καταληφθείσα» έδρα είναι άγνωστη στο Σύνταγμα, δεν συνιστά απαγόρευση προς τον κοινό νομοθέτη να προβλέψει και να ρυθμίσει το πρόβλημα, ούτε εγείρει οποιοδήποτε ζήτημα αντισυνταγματικότητας».
«Διαφορετική προσέγγιση, όπως οι Αιτητές εισηγούνται, θα ισοδυναμούσε, όπως ήδη διαπιστώσαμε, με περιορισμό της άσκησης της νομοθετικής εξουσίας, κατά παράβλεψη της εξουσιοδότησης από το Σύνταγμα για επιλογή εκλογικού συστήματος και καθορισμό του τρόπου εκλογής των βουλευτών και, σ΄αυτά τα πλαίσια, της εν παντί θέματι νομοθετικής αρμοδιότητας της Βουλής, δυνάμει της γενικής εξουσιοδότησης που έχει από το Άρθρο 61 του Συντάγματος», προστίθεται στην απόφαση.
Ο Δικαστής κ. Παμπαλλής συμφώνησε μεν με την απόφαση της μειοψηφίας, εξέφρασε δε ένα διαφορετικό σκεπτικό.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του, «δοθέντος ότι η διαδικασία εκλογής, όπως επιτάσσει η συνταγματική επιταγή, ρυθμίζεται νομοθετικά, δια του εκλογικού νόμου, επί του προκειμένου του Ν. 72/79, και το αναλογικό σύστημα, στη βάση του οποίου έχει διεξαχθεί η εκλογική αναμέτρηση στις 22 Μαΐου 2016, δεν έχει μεταβληθεί, η βούληση του εκλογικού σώματος δεν θα μπορούσε να εκδηλωθεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο παρά, όπως εκφράστηκε με τον υπό κρίση νόμο.
Σ’ αντίθετη περίπτωση, θα αντιστρατευόταν τη συνταγματική επιταγή και θα διαφοροποιούσε τον εκλογικό νόμο και ουσιαστικότερα θ’ αλλοίωνε το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως τούτο εκφράστηκε από το κυρίαρχο εκλογικό σώμα στις εκλογές της 22 Μαΐου 2016», καταλήγει.
