Το μεγαλύτερο αιματοκύλισμα στο ποδόσφαιρο - Σκοτώθηκαν 328 άνθρωποι και άλλοι 500 τραυματίστηκαν

Tο ημερολόγιο έγραφε 24 Μαΐου 1964. Μια τυπική ημέρα στη Λίμα του Περού, με ένα σπουδαίο ποδοσφαιρικό γεγονός να το περιμένουν όλοι οι Περουβιανοί και να είναι ανυπόμονοι. Κανείς δεν περίμενε αυτό που θα συνέβαινε. Εκείνη την αποφράδα ημερομηνία που ο χρόνος πάγωσε και είχαμε ένα άνευ προηγουμένου αιματοκύλισμα, το οποίο δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους.

Χωρίς καμία αμφιβολία, πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες - αν όχι τη μεγαλύτερη - τραγωδίες που θα είχαμε ποτέ σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Σκοτώθηκαν 328 άνθρωποι και άλλοι 500 τραυματίστηκαν. Η απόλυτη φρίκη...

Εκείνη την ημέρα, λοιπόν, το Περού φιλοξένησε την Αργεντινή στο "Estadio Nacional" σε έναν τελικό που έδινε το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Οι φιλοξενούμενοι ήταν μπροστά στο σκορ και ο ρέφερι της αναμέτρησης ακύρωσε γκολ των γηπεδούχων στο 88'. Αυτό που ακολούθησε, ξεπερνάει την ανθρώπινη φαντασία, το χειρότερο σενάριο.

Η ΦΡΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΚΥΡΩΘΕΝ ΓΚΟΛ

Ακολούθησε μάχες κόσμου με αστυνομία, έπεσαν δακρυγόνα, αλλά οι πύλες του Σταδίου ήταν κλειστές, με αποτέλεσμα πολλοί να σκοτωθούν από ασφυξία στην προσπάθειά τους να διαφύγουν και άλλοι από τις μάχες σώμα με σώμα με τους αστυνομικούς. Ο αριθμός των νεκρών αυξανόταν συνεχώς και κανείς δεν ήξερε πότε θα σταματήσει. Νέοι άνθρωποι που πήγαν να δουν ένα ποδοσφαιρικό ματς και δεν θα επέστρεφαν σπίτι τους ποτέ.

Το γήπεδο μετατράπηκε σε εμπόλεμη ζώνη για ένα γκολ που δεν μέτρησε ποτέ. Χάθηκαν ανθρώπινες ζωές έτσι απλά. Το αφηνιασμένο πλήθος εισέβαλε στο γήπεδο για να λιντσάρει το διαιτητή και η αστυνομία παρενέβη με όλα τα μέσα που διέθετε. Οι συμπλοκές στον αγωνιστικό χώρο γρήγορα μετατράπηκαν σε γενική επίθεση με δακρυγόνα κατά των θεατών στις εξέδρες, οι οποίοι τράπηκαν σε άτακτη φυγή.

Ο αγώνας ωστόσο δεν είχε λήξει και πολλές από τις πόρτες του Σταδίου της περουβιανής πρωτεύουσας ήταν κλειδωμένες. Οι θεατές συγκεντρώθηκαν στους αδιέξοδους διαδρόμους και δεν ήταν δύσκολο να επέλθει το μοιραίο. Όπως στη Θύρα 7 στις 8/2/81. Πολλοί έχασαν τις αισθήσεις τους. Οι περισσότεροι έπεσαν νεκροί από ασφυξία, ποδοπατήματα μέχρι θανάτου, ενώ, έξω από το "Estadio Nacional" ο μαινόμενος όχλος επιδόθηκε σε ένα όργιο καταστροφής, πυρπολώντας καταστήματα, αυτοκίνητα και εργοστάσια.

Η εφημερίδα "Καθημερινή", είχε γράψει το μακρινό 1964 για το λουτρό αίματος στη Λίμα το εξής ρεπορτάζ:

Η μεγαλυτέρα τραγωδία που εσημειώθη ποτέ εις ποδοσφαιρικόν γήπεδον έπληξε χθες το Περού κατά την διάρκειαν του διεθνούς ποδοσφαιρικού αγώνος μεταξύ Περού και Αργεντινής διά το προολυμπιακόν "τουρνουά" (ενόψει της Ολυμπιάδος του Τόκυο). Η αστυνομία ανεκοίνωσεν ότι 350 άτομα εύρον τον θάνατον (ο τελικός επίσημος απολογισμός είναι 328) και πλέον των 800 ετραυματίσθησαν κατά τας ταραχάς, που συνέβησαν εις το εθνικόν γήπεδον της Λίμας.

Το ιστορικόν των τρομακτικών επεισοδίων έχει ως εξής: Δύο λεπτά προ της λήξεως του αγώνος μεταξύ του Περού και της Αργεντινής και ενώ η Αργεντινή προηγείτο με 1 – 0, οι Περουβιανοί ποδοσφαιρισταί κατόρθωσαν να ισοφαρίσουν. Ο διαιτητής όμως ηκύρωσε το γκολ της περουβιανής ομάδος και τούτο εξηγρίωσε τους θεατάς, οι οποίοι κατά την συντριπτικήν πλειοψηφίαν ήσαν Περουβιανοί. Είς φανατικός οπαδός της περουβιανής ομάδος επήδησεν εντός του γηπέδου και ήρχισε να καταδιώκη τον διαιτητήν κ. Ανχελ Πάσος εξ Ουρουγουάης.

Ούτος διωκόμενος υπό μαινομένων θεατών κατώρθωσε να διασωθή καταφυγών εντός δωματίου των αποδυτηρίων το οποίον εκλείσθη ερμητικώς. Οταν οι μαινόμενοι φίλαθλοι ήρχισαν να κτυπούν και να ωθούν μετά μανίας την θύραν του δωματίου, η αστυνομία παρενέβη και ήρχισε να χρησιμοποιή δυκρυγόνα αέρια διά να διαλύση το μαινόμενον πλήθος. Ο όχλος πανικοβληθείς προσεπάθησε να διαφύγη διά των υπογείων εξόδων του Σταδίου.

Επειδή όμως αι θύραι του Σταδίου ήσαν κλεισταί την στιγμήν εκείνην, το πλήθος συνωστισθέν εις τας εξόδους κυριολεκτικώς εποδοπατήθη και συνεθλίβη. Εν τω μεταξύ η αστυνομία ήρχισε να πυροβολή εις τον αέρα και συνέχιζε να ρίπτη δακρυγόνους βόμβας εναντίον των θεατών οι οποίοι απήντον με λίθους και φιάλας. Τα πλείστα των ποδοπατηθέντων και συνθλιβέντων ήσαν γυναικόπαιδα. Τελικώς πολλοί εκ των παραφρονησάντων θεατών κατώρθωσαν να εξέλθουν του γηπέδου θραύσαντες μίαν πύλην του Σταδίου".