Πανηγυρίζοντας (για) μια πατρίδα που έχεις ήδη απαρνηθεί
11:56 - 24 Ιουνίου 2018
Το όχι πολύ μακρινό 1989 ο Ρατζίπ και η Ελμαζέ Τζάκα θα πάρουν μια απόφαση που θα τους αλλάξει τη ζωή. Θα εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, το Κοσσυφοπέδιο της πρώην Γιουγκοσλαβίας για να αναζητήσουν αλλού μια καλύτερη ζωή. Λίγα χρόνια νωρίτερα, ο Ρατζίπ ήταν πολιτικός κρατούμενος. Στα 22 του, ως φοιτητής του Πανεπιστημίου της Πρίστινα, συμμετείχε σε μια διαδήλωση εναντίον της κεντρικής κυβέρνησης του Βελιγραδίου. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 3,5 ετών.
Η χώρα ήταν στα πρόθυρα του πολέμου, ο οποίος τελικά ξέσπασε το 1991 και οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες δεν επέτρεπαν στο ζευγάρι να μείνει εκεί.
Μετανάστες στην Ελβετία. Συγκεκριμένα στη Βασιλεία. Θα νοικιάσουν ένα διαμέρισμα και θα ψάξουν να βρουν δουλειά. Δύο χρόνια αργότερα η Ελμαζέ θα φέρει στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, θα πάρει το όνομα Τάουλαντ. Μόλις έναν χρόνο μετά θα γεννηθεί και ο Γκρανίτ. Τα πιτσιρίκια λατρεύουν από μικρά τη μπάλα και ο Ρατζίπ αποφασίζει να τους γράψει στις ακαδημίες της Βασιλείας, πριν κάνουν συμπληρώσουν τα πέντε τους χρόνια.
Γεννημένα τα παιδιά στην Ελβετία είναι πια Ελβετοί πολίτες. Μεγαλώνουν μέσα στο ποδόσφαιρο, αγωνίζονται στις μικρές εθνικές ομάδες της χώρας, αλλά διαφωνούν, όταν έρχεται η ώρα να πάρουν την πιο σημαντική απόφαση της καριέρας τους.
Ο Γκρανίτ αποφασίζει να συνεχίσει να φορά την φανέλα της εθνικής ομάδας της Ελβετίας, της χώρας στην οποία γεννήθηκε. Ο Τάουλαντ είναι διεθνής με την Αλβανία. Οι δύο ομάδες, μάλιστα, ήταν στον ίδιο όμιλο του EURO 2016 και τα δύο αδέρφια έπαιξαν ο ένας εναντίον του άλλου, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης.
Κανείς από τους δύο, όμως, δεν εκπροσωπεί την χώρα, στην οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι γονείς τους: το Κόσοβο. Αυτή η τρίτη πατρίδα έχει πια το δικαίωμα να αγωνίζεται κανονικά ως ανεξάρτητη στις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Σκέφτηκαν άραγε τα αδέρφια το ενδεχόμενο να φορέσουν τη φανέλα της εθνικής ομάδας;
Ο Γκρανίτ απάντησε αρνητικά στο ερώτημα. «Έχω ήδη εθνική ομάδα». Ο Τάουλαντ απέφυγε την απάντηση.
Το βράδυ της Παρασκευής ο Γκρανίτ Τζάκα βρέθηκε στο επίκεντρο για άλλη μια φορά. Ήταν ο πανηγυρισμός του μετά το γκολ που πέτυχε κόντρα στη Σερβία. Σχημάτισε με τα χέρια τον αλβανικό αετό, αυτόν που υπάρχει και στην σημαία της γειτονικής χώρας.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο πανηγυρισμός είχε πολιτικό μήνυμα. Ήταν αφιερωμένος στην οικογένειά του, στον πατέρα του που βασανίστηκε και φυλακίστηκε από τους Σέρβους, στην πατρίδα των γονιών του, στη δική του πατρίδα;
Προφανώς ο Τζάκα δεν θα έκανε τον αλβανικό αετό αν πχ είχε σκοράρει κόντρα στην Κόστα Ρίκα ή στην Βραζιλία. Ήθελε να στείλει μήνυμα για όσα πέρασαν οι πρόγονοί του. Ακόμα και ο ίδιος δεν γνώρισε ποτέ αυτή την πατρίδα.
«Είναι σαφές ότι τη στιγμή της επίτευξης γκολ ένας παίκτης αισθάνεται ιδιαίτερα συναισθήματα, αλλά νομίζω ότι όλοι πρέπει να αφήσουμε την πολιτική έξω από το ποδόσφαιρο» σχολίασε ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Ελβετίας, Βλάντιμιρ Πέτκοβιτς, ο οποίος γνώριζε ότι ο πανηγυρισμός του Τζάκα, όπως και του Σακίρι, μπορεί να στοιχίσει στους ποδοσφαιριστές του.
Με την ενέργειά του ο Γκρανίτ Τζάκα έδειξε ξεκάθαρα ότι η επιλογή της Ελβετίας ως… πατρίδας και κατ’ επέκταση ως εθνικής ομάδας, της οποίας τη φανέλα φορά και υπερασπίζεται, έγινε καθαρά για επαγγελματικούς λόγους. Eπέλεξε την εθνικότητά του ψυχρά, επαγγελματικά.
Αν μέσα του νιώθει Αλβανός θα ήταν ίσως πιο τίμιο να κάνει αυτό που έκανε ο μεγάλος αδερφός του. Ακόμα και αν δεν είχε τις ίδιες πιθανότητες διάκρισης…
Ακόμα και αν επέλεξε να πανηγυρίσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο, για να δώσει χαρά στην ταλαιπωρημένη οικογένειά του, χρησιμοποίησε ένα σύμβολο μιας πατρίδας, την οποία ο ίδιος απαρνήθηκε...
Πηγή: sdna.gr
Η χώρα ήταν στα πρόθυρα του πολέμου, ο οποίος τελικά ξέσπασε το 1991 και οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες δεν επέτρεπαν στο ζευγάρι να μείνει εκεί.
Μετανάστες στην Ελβετία. Συγκεκριμένα στη Βασιλεία. Θα νοικιάσουν ένα διαμέρισμα και θα ψάξουν να βρουν δουλειά. Δύο χρόνια αργότερα η Ελμαζέ θα φέρει στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, θα πάρει το όνομα Τάουλαντ. Μόλις έναν χρόνο μετά θα γεννηθεί και ο Γκρανίτ. Τα πιτσιρίκια λατρεύουν από μικρά τη μπάλα και ο Ρατζίπ αποφασίζει να τους γράψει στις ακαδημίες της Βασιλείας, πριν κάνουν συμπληρώσουν τα πέντε τους χρόνια.
Γεννημένα τα παιδιά στην Ελβετία είναι πια Ελβετοί πολίτες. Μεγαλώνουν μέσα στο ποδόσφαιρο, αγωνίζονται στις μικρές εθνικές ομάδες της χώρας, αλλά διαφωνούν, όταν έρχεται η ώρα να πάρουν την πιο σημαντική απόφαση της καριέρας τους.
Ο Γκρανίτ αποφασίζει να συνεχίσει να φορά την φανέλα της εθνικής ομάδας της Ελβετίας, της χώρας στην οποία γεννήθηκε. Ο Τάουλαντ είναι διεθνής με την Αλβανία. Οι δύο ομάδες, μάλιστα, ήταν στον ίδιο όμιλο του EURO 2016 και τα δύο αδέρφια έπαιξαν ο ένας εναντίον του άλλου, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης.
Κανείς από τους δύο, όμως, δεν εκπροσωπεί την χώρα, στην οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι γονείς τους: το Κόσοβο. Αυτή η τρίτη πατρίδα έχει πια το δικαίωμα να αγωνίζεται κανονικά ως ανεξάρτητη στις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Σκέφτηκαν άραγε τα αδέρφια το ενδεχόμενο να φορέσουν τη φανέλα της εθνικής ομάδας;
Ο Γκρανίτ απάντησε αρνητικά στο ερώτημα. «Έχω ήδη εθνική ομάδα». Ο Τάουλαντ απέφυγε την απάντηση.
Το βράδυ της Παρασκευής ο Γκρανίτ Τζάκα βρέθηκε στο επίκεντρο για άλλη μια φορά. Ήταν ο πανηγυρισμός του μετά το γκολ που πέτυχε κόντρα στη Σερβία. Σχημάτισε με τα χέρια τον αλβανικό αετό, αυτόν που υπάρχει και στην σημαία της γειτονικής χώρας.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο πανηγυρισμός είχε πολιτικό μήνυμα. Ήταν αφιερωμένος στην οικογένειά του, στον πατέρα του που βασανίστηκε και φυλακίστηκε από τους Σέρβους, στην πατρίδα των γονιών του, στη δική του πατρίδα;
Προφανώς ο Τζάκα δεν θα έκανε τον αλβανικό αετό αν πχ είχε σκοράρει κόντρα στην Κόστα Ρίκα ή στην Βραζιλία. Ήθελε να στείλει μήνυμα για όσα πέρασαν οι πρόγονοί του. Ακόμα και ο ίδιος δεν γνώρισε ποτέ αυτή την πατρίδα.
«Είναι σαφές ότι τη στιγμή της επίτευξης γκολ ένας παίκτης αισθάνεται ιδιαίτερα συναισθήματα, αλλά νομίζω ότι όλοι πρέπει να αφήσουμε την πολιτική έξω από το ποδόσφαιρο» σχολίασε ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Ελβετίας, Βλάντιμιρ Πέτκοβιτς, ο οποίος γνώριζε ότι ο πανηγυρισμός του Τζάκα, όπως και του Σακίρι, μπορεί να στοιχίσει στους ποδοσφαιριστές του.
Με την ενέργειά του ο Γκρανίτ Τζάκα έδειξε ξεκάθαρα ότι η επιλογή της Ελβετίας ως… πατρίδας και κατ’ επέκταση ως εθνικής ομάδας, της οποίας τη φανέλα φορά και υπερασπίζεται, έγινε καθαρά για επαγγελματικούς λόγους. Eπέλεξε την εθνικότητά του ψυχρά, επαγγελματικά.
Αν μέσα του νιώθει Αλβανός θα ήταν ίσως πιο τίμιο να κάνει αυτό που έκανε ο μεγάλος αδερφός του. Ακόμα και αν δεν είχε τις ίδιες πιθανότητες διάκρισης…
Ακόμα και αν επέλεξε να πανηγυρίσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο, για να δώσει χαρά στην ταλαιπωρημένη οικογένειά του, χρησιμοποίησε ένα σύμβολο μιας πατρίδας, την οποία ο ίδιος απαρνήθηκε...
Πηγή: sdna.gr
