Ανόρθωση: Από τον… τατά στο βαφτιστήρι!

Στο πολυεθνικό μωσαϊκό του κυπριακού ποδοσφαίρου η Ανόρθωση δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι αλλοδαποί που έχουν φορέσει τη φανέλα της καλύπτουν ένα (πολύ) μεγάλο φάσμα του πλανήτη. Η διαφοροποίηση της «Κυρίας» από τις υπόλοιπες παραδοσιακές δυνάμεις του εγχώριου πρωταθλήματος εντοπίζεται στη σταθερή εδώ και δεκαετίας επιμονή της στην αγορά της Γεωργίας, από την οποία προέρχεται άλλωστε η πιο εμβληματική φυσιογνωμία της σύγχρονης ιστορίας της: ο Τιμούρ Κετσπάγια.

Ο πρώην άσος και προπονητής ήταν ο πρώτος Γεωργιανός που θήτευσε στο σύλλογο της Αμμοχώστου, από τον οποίο έκτοτε πέρασαν αρκετοί συμπατριώτες του -με διαφορετικό βαθμό επιτυχίας. Η έλευση του Νίκα Κατσαράβα θα μπορούσε να ιδωθεί και ως το κλείσιμο ενός κύκλου, αφού ο 24χρονος επιθετικός είναι βαφτιστήρι του Κετσπάγια!

Από τον… τατά ως τον βαφτισιμιό η OMADA επιχειρεί μια ιστορική αναδρομή και απαριθμεί όλους τους Γεωργιανούς που έχουν περάσει από την Ανόρθωση.
  Τιμούρ Κετσπάγια (1992-94, 2002-09): Η πτώση (και ο κατακερματισμός) της ΕΣΣΔ και ο πόλεμος στη Γεωργία το 1991 τον οδήγησαν στην Κύπρο, η οποία αποδείχθηκε βατήρας εκτόξευσης της καριέρας του. Ταχύτητα, ντρίμπλα και δυνατό σουτ ήταν τα χαρακτηριστικά που τον ανέδειξαν στην Ανόρθωση, άνοιξαν το δρόμο για τις μεταγραφές του σε Ελλάδα και Αγγλία. Ο «τρελός καραφλός» επέστρεψε το 2002 και με κάθε ιδιότητα (παίκτης, παίκτης-προπονητής, προπονητής) οδήγησε την ομάδα τόσο στα εγχώρια πρωτεία όσο και σε ιστορικές επιτυχίες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
  Κλιμέντι Τσιταϊσβίλι (2004-06, 2008-2009): Ο Κετσπάγια τον ήθελε από το 2003, ένεκα της γενικότερης αστάθειας και αβεβαιότητας στο σύλλογο, ωστόσο, έπρεπε να περιμένει ένα χρόνο, προκειμένου να τον έχει στη διάθεσή του. Υπόδειγμα παίκτη ομάδας, είχε ουσιαστική συμβολή στις μεγάλες επιτυχίες της Ανόρθωσης εντός κι εκτός συνόρων. Ο πανηγυρισμός με το ματωμένο βλέφαρο μετά το γκολ επί της Τραμπζονσπόρ αποτελεί την επιτομή των δύο θητειών του με τη φανέλα της «Κυρίας».
  Γκεόργκι Γκαμπιντάουρι (2004-06): Αποκτήθηκε, όπως και ο Τσιταϊσβίλι, τον Ιανουάριο του 2004 (σ.σ. από τη Σιόνι). Ουδέποτε εξελίχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία, ανεξαρτήτως της θέσης που κλήθηκε ν’ αγωνιστεί και αποχώρησε μετά από μια διετία (25 συμμετοχές, τρία τέρματα) με προορισμό την Ελλάδα και την Παναχαϊκή.
  Νταβίντ Τσαλάτζε (2004/05): «Κατηφόρισε» στην Κύπρο τον Ιανουάριο του 2005 αφήνοντας πίσω του τη Ρουμπίν Καζάν. Μολονότι επιθετικός ολοκλήρωσε τη σύντομη (εξάμηνη) θητεία του στην Ανόρθωση με μόλις ένα τέρμα (στο 3-2 με ανατροπή επί της ΑΕΠ) και έμεινε στη συλλογική μνήμη ως ο Mr. Bean ένεκα της μεγάλης ομοιότητάς του με τον Βρετανό ηθοποιό.
  Γκεόργκι Κινκλάτζε (2004/05): Ήλθε στο νησί της Αφροδίτης στις αρχές του 2005 και μόνο λίγοι δεν είναι στην Ανόρθωση όσοι υποστηρίζουν ότι αν ο Κετσπάγια ήταν η πιο εμβληματική φυσιογνωμία που πέρασε από την ομάδα, ο Κινκλάτζε ήταν ο πιο χαρισματικός ποδοσφαιριστής που φόρεσε τη φανέλα της. Αν δεν ήταν υπέρβαρος και… αλλεργικός στην προπόνηση, ουδέποτε θα είχε πάρει το δρόμο για την Κύπρο, στην οποία ωστόσο ακόμη και σε μη άριστη κατάσταση άφησε πλείστους αντιπάλους άναυδους και ακόμη περισσότερους ποδοσφαιρόφιλους μαγεμένους.
  Γκότζα Κοτζάβα (2004/05): Ο νυν ποδοσφαιριστής της Α.Ε.Κ στο ξεκίνημα της διεθνούς του καριέρας, βρέθηκε στην Κύπρο. Αποκτήθηκε από την Ανόρθωση το Φλεβάρη του 2005, ως επένδυση αλλά και για να δώσει λύσεις στο μικρό και ευέλικτό ρόστερ εκείνης της περιόδου. Ορισμένα πειθαρχικά παραπτώματα που υπέπεσε ήταν αρκετά για να πείσουν τον Κετσπάγια να τον αποδεσμεύσει τρεις μήνες αργότερα. Στις τέσσερις συμμετοχές του με την Ανόρθωση κατάφερε και σημείωσε ένα γκολ.
  Γκότσα Τζαμαραούλι (2005): Αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2005 και πολλοί πίστεψαν ότι είχε έλθει να κολλήσει τα τελευταία… ένσημα. Διαψεύστηκαν, καθώς ο 35χρονος αποδείχθηκε πως ήλθε απλώς για να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, καθώς λίγες μέρες πριν την πρώτη αναμέτρηση με τη Δυνάμο Μινσκ ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.
  Αμιράν Μουτζίρι (2006): Η ατυχία του ήταν πως η «Κυρία» είδε στο πρόσωπό του τον αντάξιο διάδοχο του Κινκλάτζε. Η βαριά σκιά του προκατόχου του αποδείχθηκε… ασήκωτη για τον Μουτζίρι και περιόρισε μόλις σ’ ένα εξάμηνο τη θητεία του στην Κύπρο. Αποχώρησε μετά από μόλις 10 συμμετοχές και δύο τέρματα (σ.σ. στα εκτός έδρας παιχνίδια με Εθνικό Άχνας και ΘΟΪ Λακατάμιας).
  Ντάτο Κβιρκβέλια (2011/12): Μετά από 18μηνη παρουσία στον Πανιώνιο, για τον οποίο βγήκε για πρώτη φορά στην καριέρα του εκτός συνόρων της πρώην ΕΣΣΔ, ο 32χρονος αριστερός μπακ μετακινήθηκε στην Κύπρο για λογαριασμό της Ανόρθωσης. Έπαιξε μόλις ένα εξάμηνο με τα χρώματά της (11 παιχνίδια, δύο τέρματα) και αναχώρησε για την Ντίλα Γκόρι. Κεντρικός αμυντικός που μπορούσε να παίξει και την αριστερή πλευρά, μέτρησε 11/9/2
  Σότα Γκριγκαλασβίλι (2013/14): Φιλότιμος κεντρικός μέσος, ήλθε το καλοκαίρι του 2013 από την Ενέργκια Καμπάροβσκ, έπαιξε για ένα χρόνο στην «Κυρία» (31 συμμετοχές, οκτώ τέρματα) και μετακόμισε στην Ομόνοια, συνέχισε σε Νέα Σαλαμίνα και Εθνικό Άχνας, προτού αποχωρήσει από την Κύπρο το καλοκαίρι του 2016.
  Ιράκλι Μαϊσουράτζε (2014-16): Το καλοκαίρι του 2014 ήταν μία από τις επιλογές του Τεντ φαν Λέουβεν για την ομάδα που (θα) έχτιζε ο Αντρέ Πάους. Ο ερχομός του από τη Βαλέτα γέννησε σε αρκετούς αμφιβολίες, τις οποίες ο δυναμικός κόφτης εξαφάνισε με τις εμφανίσεις του. Έμεινε στο σύλλογο για μια διετία (συνολικά 55 συμμετοχές) κι ακολούθως μετακινήθηκε στον Ερμή.
  Γκιόργκι Αμπουρτζάνια (2014-15): Ακόμη μια επιλογή φαν Λέουβεν το καλοκαίρι του 2014, ο ταλαντούχος μέσος αποκτήθηκε από τη Λοκομοτίβι Τιφλίδας και 18 μήνες δουλειάς και εξέλιξης με τον Πάους (42 συμμετοχές, 2 γκολ) ήταν αρκετοί για να πωληθεί έναντι €800.000 στην Ταραγόνα, η οποία έξι μήνες αργότερα τον πώλησε στη Σεβίλλη.