Ο μικρός πρίγκιπας του Βελοντρόμ

Γράφει ο Θάνος Σαρρής για το Gazzeta.gr: 

Τον Ιούνιο του 2010, όταν η Γαλλία ανέλαβε την διοργάνωση του Euro 2016, η Μαρσέιγ ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην ανακατασκευή του Βελοντρόμ, προκειμένου να περάσει στην κατηγορία UEFA Elite. Τα έργα ξεκίνησαν το 2011 και ολοκληρώθηκαν το 2014, με το γήπεδο να έχει πλέον νέα οροφή και αυξημένη χωρητικότητα. Η επιστροφή των Ultras στο χώρο τους, έγινε με πάθος, αλλά είχε και έναν εκλεκτό καλεσμένο. Ένα παιδί οκτώ χρονών, είδε τους οργανωτές της κερκίδας να του δίνουν με σεβασμό τη ντουντούκα. Να τον παρακολουθούν να δίνει τον ρυθμό και να χοροπηδούν στο πρόσταγμά του. Η Parisien τον αποκάλεσε «μικρό πρίγκιπα».

Ήταν ο υπέρτατος φόρος τιμής για τον Λασέν, ο οποίος ήταν βασικό μέλος στους MTP (Marseille Trop Puissant).Ο άτυχος οπαδός έχασε τη ζωή του σε μια εκδρομή με την ομάδα για τη Χάβρη το 2008, σε τροχαίο που ενεπλάκη το πούλμαν. Μαζί του «έφυγε» και ένα ακόμα παιδί της κερκίδας, με το όνομα Ιμάντ. Ο Λασέν άφησε πίσω του τον μικρό Γιασίν, ο οποίος έμπαινε στα τρία και η καρδιά του ήταν ήδη βαμμένη στο γαλάζιο της Μασσαλίας. «Στην αρχή όταν έπιανα τη ντουντούκα κάποιοι γελούσαν, έπειτα όμως τραγουδούν», έλεγε ο πιτσιρικάς, που το μεγάλο του παράπονο είναι όταν δεν τραγουδούν όλοι το «Aux armes», το κάλεσμα των Μαρσεγέζων ultras στα όπλα.

Στους φόρους τιμής που ακολούθησαν μετά το θανατηφόρο τροχαίο, ο Γιασίν πάτησε το χορτάρι του γηπέδου και οι οπαδοί ορκίστηκαν να είναι στο πλάι του. Οι «σωματοφύλακές», όπως τους αποκαλεί η μητέρα του, η Καρολίν, που του επιτρέπει τα συνθήματα, αρκεί να μένουν στο γήπεδο και οπωσδήποτε να μην βρίζει στην τάξη! «Είναι η ζωή μου. Είναι η ζωή μου όλη. Στο σπίτι είναι ήρεμος. Έξω όμως κάνει την ζωή του και αυτό που θέλει. Τον βλέπω να βγάζει την ένταση στο μάξιμουμ», τονίζει η Καρολίν, η οποία άφησε μια καλή αλλά απαιτητική δουλειά σε φαρμακευτική για να βρεθεί κοντά στον γιο της μετά την απώλεια του πατέρα. Από την πλευρά του, ο capo της εξέδρας φροντίζει πάντα να είναι ασφαλής ο πιτσιρικάς, βγαίνει μαζί του σε συνεντεύξεις, νοιάζεται για εκείνον σαν να είναι δικός του.

Ο πιτσιρικάς άλλωστε ίσα που περπατούσε, όταν χτύπησε για πρώτη φορά το τύμπανο ένα κρύο γαλλικό βράδυ, κουκουλωμένος μέχρι τα νύχια για να μην κρυώσει. Όταν έκλεισε τα τέσσερα, με ένα λοφίο στα μαλλιά κουνούσε τη σημαία γεμάτος ικανοποίηση. Έπειτα σκαρφάλωσε στο κάγκελο. Και σιγά-σιγά ήρθε η ώρα να ανέβει στο βάθρο του οργανωτή, να πιάσει τη ντουντούκα και το μικρόφωνο. Έσβησε τα έβδομα κεράκια του σε μια τούρτα που σερβιρίστηκε στο πέταλο από την γαλάζια οικογένεια. Από τους οπαδούς στον μικρό πρίγκιπα του βασιλείου τους.

Στην επιστροφή της Μαρσέιγ στο καινούργιο Βελοντρόμ, ο Γιασίν είχε τη δυνατότητα να γνωρίσει τα τότε είδωλά του, τον Μαμαντού Νιάγκ και τον Αντρέ Αγιού. Όταν έφυγε ο πρώτος, άλλωστε, ξέσπασε σε κλάματα.  Ζινιάκ του έδωσε κάποτε το σορτσάκι του, το οποίο φρόντισε να μην πλύνει ποτέ, όπως και τη φανέλα του Λούτσο Γκονσάλες.

Lahcen and Imad passed away in 2008 in a terrible accident. 10 years later, Yassin honoured his father in front of his big OM family.

You're bravery inspires and empowers us all, young man!

⚪️🔵 | #TeamOM pic.twitter.com/rLJiu3SgYV

— Olympique Marseille (@OM_English) August 27, 2018

 Οι παίκτες πάνε και έρχονται, όμως ο κόσμος μένει πάντοτε εκεί. Έτσι, ο μικρός Γιασίν απασχόλησε τα διεθνή Media μετά το ματς της Παρασκευής με την Τουλούζ. Οι MTP δεν ξέχασαν την μαύρη επέτειο των δέκα χρόνων από τον χαμό των  δικών τους παιδιών και στην κερκίδα σηκώθηκαν πανό με τα πρόσωπά τους, καθώς και την ημερομηνία που σταμάτησε ο χρόνος: 23.08.08.  Οι παίκτες κράτησαν ενός λεπτού σιγή και μπροστά από τα πανό των οπαδών κατατέθηκαν λουλούδια. Και ο μικρός Γιασίν κατέβηκε από την κερκίδα στο χορτάρι. Πήγε στη σέντρα μαζί με τον Τοβίν, ο οποίος τον αγκάλιασε και έκανε μαζί του το εναρκτήριο λάκτισμα, την ώρα που ο Λουίζ Γκουστάβο προσευχόταν κοιτάζοντας τον ουρανό. Ο πιτσιρικάς διέσχισε όλο το αντίπαλο μισό και εν μέσω αποθέωσης έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, πανηγυρίζοντας όπως τα είδωλά του, για να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του. Το video με τον πανηγυρισμό κυκλοφόρησε στα Social Media και στην αρχή προκάλεσε χλευασμό, με κάποιους να το χρησιμοποιούν για να ειρωνευτούν τις δυσκολίες του Αλέξις Σάντσες στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Σύντομα η Μαρσέιγ όμως αποκατέστησε την αλήθεια και έκανε ακόμα και τους ελαφρόμυαλους να το βουλώσουν.

«Ήταν ένα όνειρο και το πραγματοποίησα. Ονειρευόμουν να σκοράρω στο χορτάρι και το γήπεδο ήταν ηλεκτρισμένο με ενέργεια», είπε ο μικρός, ενώ η επίσημη Μαρσέιγ έγραψε: «Ο Λασέν και ο Ιμάντ έφυγαν από τη ζωή το 2008 σε ένα φριχτό δυστύχημα. Δέκα χρόνια μετά, ο Γιασίν τίμησε τον πατέρα του μπροστά στην μεγάλη οικογένεια της Μαρσέιγ. Το θάρρος σου μας εμπνέει και μας δίνει δύναμη μικρέ». 

«Μην ξεχνάτε πως ο ποδοσφαιρικός αγώνας είναι ίσως η μοναδική ευκαιρία που έχει ο πατέρας για να αγκαλιάσει το γιο του», είχε πει κάποτε ο πρόεδρος της Μπέρνλι σε μια ομάδα φοιτητών. Την κουβέντα αυτή είχε μεταφέρει η Ελισάβετ Μανώλη, καθηγήτρια στο κορυφαίο Πανεπιστήμιο του κόσμου σε θέματα αθλητισμού, στη συνέντευξή της στο gazzetta.gr. Οι δεσμοί που δημιουργεί το γήπεδο ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο συχνά ξεπερνούν την ίδια τη ζωή...