ΑΠΟΕΛ: Το (παγκόσμιο) ρεκόρ, το πρόβλημα και το κόστος της αλλαγής
12:09 - 27 Σεπτεμβρίου 2018
Την περασμένη Κυριακή η πεντάρα από τη Δόξα προκάλεσε σεισμικές δονήσεις στο οικοδόμημα του ΑΠΟΕΛ. Φυσιολογικό για ένα σύλλογο που είχε… ξεχάσει την προηγούμενη συντριβή (εντός ή εκτός έδρας) από μικρομεσαία ομάδα, έστω κι αν η εικόνα των «γαλαζοκιτρίνων» από το ξεκίνημα της σεζόν έδειχνε ότι το επόμενο πατατράκ (μετά από αυτά κόντρα σε Σούντουβα και Αστάνα) ήταν… καθ’ οδόν.
Στον Αρχάγγελο είναι ειλημμένη η απόφαση για αλλαγή μοντέλου και σε εξέλιξη η αναζήτηση τεχνικού διευθυντή που θα δρομολογήσει τις εξελίξεις. Η υλοποίηση της απόφασης, ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολη στο παρόν στάδιο.
Χωρίς περιθώρια αλλαγών στο ρόστερ (παρά μόνο τον Ιανουάριο και αυτό σε περιορισμένη κλίμακα), χωρίς συμμετοχή σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, χωρίς το (εξ αυτής προερχόμενο) χρήμα και με βεβαρημένο παρελθόν (συχνές αλλαγές τεχνικών διευθυντών και προπονητών), οι «γαλαζοκίτρινοι» έχουν χάσει σχεδόν κάθε ισχυρό δέλεαρ.
Εξαιρουμένων των τυχοδιωκτών και των καιροσκόπων, που θα φύγουν αφήνοντας περισσότερη ζημιά παρά κέρδος, οι λοιποί υποψήφιοι θα ζητήσουν για τους ίδιους είτε σημαντικά οικονομικά ανταλλάγματα (το κόστος του πρωταθλητισμού υπό αντίξοες συνθήκες) είτε απαλλαγή από την υποχρέωση κατάκτησης του τίτλου. Ο ΑΠΟΕΛ φαντάζει απίθανο να συμβιβαστεί με το δεύτερο, άρα η αλλαγή φιλοσοφίας ενδέχεται να (πρέπει να) συνδυαστεί με πρόσθετο οικονομικό ρίσκο. Το κόστος της αλλαγής.
Υπάρχει, ωστόσο, ακόμη μια παράμετρος. Οι «γαλαζοκίτρινοι» έγιναν τον περασμένο Μάιο η ενδέκατη ομάδα που συμπλήρωσε έξι συναπτά πρωταθλήματα (διάβασε εδώ σχετικό ρεπορτάζ), αλλά η πρώτη που είδε έξι προπονητές να υψώνουν το τρόπαιο του πρωταθλητή στη διάρκεια αυτής της δυναστείας (διάβασε εδώ σχετικό ρεπορτάζ).
Μόλις εμφανίστηκαν (μαζεμένες, ομολογουμένως) οι προβληματικές συνέπειες αυτής της παραδοξότητας, αποφασίστηκε η αλλαγή μοντέλου. Και προέκυψε το εξής οξύμωρο: στο βωμό του έβδομου τίτλου στη σειρά ο ΑΠΟΕΛ θα πρέπει να θυσιάσει τη συνταγή που τον οδήγησε στους προηγούμενους έξι. Πόσο εύκολο είναι η διοίκηση που πορεύτηκε με αυτή τη συνταγή (όχι απλώς να πάρει, αλλά και) να υλοποιήσει την απόφαση για αλλαγή ρότας; Η απάντηση αναμένεται με ενδιαφέρον στο προσεχές διάστημα.
Στον Αρχάγγελο είναι ειλημμένη η απόφαση για αλλαγή μοντέλου και σε εξέλιξη η αναζήτηση τεχνικού διευθυντή που θα δρομολογήσει τις εξελίξεις. Η υλοποίηση της απόφασης, ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολη στο παρόν στάδιο.
Χωρίς περιθώρια αλλαγών στο ρόστερ (παρά μόνο τον Ιανουάριο και αυτό σε περιορισμένη κλίμακα), χωρίς συμμετοχή σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, χωρίς το (εξ αυτής προερχόμενο) χρήμα και με βεβαρημένο παρελθόν (συχνές αλλαγές τεχνικών διευθυντών και προπονητών), οι «γαλαζοκίτρινοι» έχουν χάσει σχεδόν κάθε ισχυρό δέλεαρ.
Εξαιρουμένων των τυχοδιωκτών και των καιροσκόπων, που θα φύγουν αφήνοντας περισσότερη ζημιά παρά κέρδος, οι λοιποί υποψήφιοι θα ζητήσουν για τους ίδιους είτε σημαντικά οικονομικά ανταλλάγματα (το κόστος του πρωταθλητισμού υπό αντίξοες συνθήκες) είτε απαλλαγή από την υποχρέωση κατάκτησης του τίτλου. Ο ΑΠΟΕΛ φαντάζει απίθανο να συμβιβαστεί με το δεύτερο, άρα η αλλαγή φιλοσοφίας ενδέχεται να (πρέπει να) συνδυαστεί με πρόσθετο οικονομικό ρίσκο. Το κόστος της αλλαγής.
Υπάρχει, ωστόσο, ακόμη μια παράμετρος. Οι «γαλαζοκίτρινοι» έγιναν τον περασμένο Μάιο η ενδέκατη ομάδα που συμπλήρωσε έξι συναπτά πρωταθλήματα (διάβασε εδώ σχετικό ρεπορτάζ), αλλά η πρώτη που είδε έξι προπονητές να υψώνουν το τρόπαιο του πρωταθλητή στη διάρκεια αυτής της δυναστείας (διάβασε εδώ σχετικό ρεπορτάζ).
Μόλις εμφανίστηκαν (μαζεμένες, ομολογουμένως) οι προβληματικές συνέπειες αυτής της παραδοξότητας, αποφασίστηκε η αλλαγή μοντέλου. Και προέκυψε το εξής οξύμωρο: στο βωμό του έβδομου τίτλου στη σειρά ο ΑΠΟΕΛ θα πρέπει να θυσιάσει τη συνταγή που τον οδήγησε στους προηγούμενους έξι. Πόσο εύκολο είναι η διοίκηση που πορεύτηκε με αυτή τη συνταγή (όχι απλώς να πάρει, αλλά και) να υλοποιήσει την απόφαση για αλλαγή ρότας; Η απάντηση αναμένεται με ενδιαφέρον στο προσεχές διάστημα.
