«Ακούγονται συχνά για δωροδοκίες στην Κύπρο. Ζήσατε τρελά πράγματα

Στο περιοδικό της Ένωσης Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών στην Ολλανδία μίλησε ο Γιούργκεν Στρέπελ για τις εμπειρίες των πρώτων μηνών του στην Ανόρθωση. Η δισέλιδη συνέντευξη παραχωρήθηκε λίγο πριν από τη διακοπή του πρωταθλήματος για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
 
Η omada.com.cy παρουσιάζει αναλυτικά όλο το κείμενο της συνέντευξης του Ολλανδού τεχνικού της «Κυρίας»:
 
Ο ενδιάμεσος απολογισμός είναι θετικός
Ο Γιούργκεν Στρέπελ συνεχίζει την καριέρα του αυτή τη χρονιά στην Κύπρο και στην Ανόρθωση. Είναι η πρώτη του περιπέτεια εκτός συνόρων ως προπονητής. Ο ενδιάμεσος απολογισμός είναι θετικός: «Είναι πολύ καλό για την εξέλιξή μου»

Ο Γιούργκεν Στρέπελ μόλις έχει τελειώσει το δείπνο του, όταν τον καλούμε στο τηλέφωνο. Ενώ στην Ολλανδία το έδαφος είναι παγωμένο, ο Στρέπελ κάθεται στο μπαλκόνι. «Αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματα της δουλειάς στην Κύπρο, δεν είναι; Μπορείς το χειμώνα να κάτσεις έξω. Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο, εκτός από το ότι είναι καταπληκτικό».

Από το 2005 ο Στρέπελ απασχολείται ως προπονητής, ενίοτε σε συνδυασμό με τα καθήκοντα του τεχνικού διευθυντή. Αρχικά στη Χέλμοντ Σπορτ, μετά στη Βίλεμ και την περασμένη διετία στη Χίρενφεϊν, με την οποία αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του. Για πρώτη φορά στην καριέρα του το μέλλον του ήταν αβέβαιο.

Πώς ήταν ένα καλοκαίρι χωρίς δουλειά;
Ήταν μια σπάνια εμπειρία, πρέπει να ομολογήσω. Η Χίρενφεϊν κι εγώ αποφασίσαμε σχετικά αργά στη σεζόν να μη συνεχίσουμε τη συνεργασία μας. Ίσως γι’ αυτό και να έχασα μια σειρά από προτάσεις, ουδείς μπορεί να ξέρει. Δεξιά κι αριστερά συνέβαιναν κάποια πράγματα, αλλά δεν είχα τη βεβαιότητα ότι αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω. Μετά αποφάσισα να περιμένω μέχρι να προκύψει κάτι που να μου γεννήσει αυτή την αίσθηση. Αρχικά ήταν θαυμάσιο να μην ασχολούμαι 24 ώρες την ημέρα με το ποδόσφαιρο. Αλλά κάποια στιγμή βαρέθηκα.

Πότε ήλθε αυτή η στιγμή;
Υπό φυσιολογικές συνθήκες πηγαίνεις διακοπές και μετά αντιλαμβάνεσαι ότι έπειτα από κάποιες εβδομάδες μπορείς πάλι να εργαστείς. Τώρα δεν υπήρχε ημερομηνία λήξης των διακοπών, αυτό γέννησε ένα διαφορετικό συναίσθημα. Αρχικά δεν μου έλειπε το ποδόσφαιρο, όμως το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο σκέφτηκα: τώρα είναι ώρα να επιστρέψω στο γήπεδο.

Είχαν τελειώσει όλες οι δουλειές στο σπίτι;
Ακριβώς. Είχα αρχίσει να καθαρίζω το γκαράζ μου. Μετά ήλθαν οι μπογιατζήδες. Ήμουν από μια εβδομάδα στη Μάαστριχτ και στην Ντεν Μπος, από καθαρό ενδιαφέρον. Και μην ξεχνάτε, ήταν φυσικά ένα θαυμάσιο καλοκαίρι. Ως προπονητής έχεις μια χωριστή ζωή. Στο Χίρενφεϊν ζούσα δύο εβδομάδες τον μήνα μαζί με τη γυναίκα μου, τις δύο άλλες εβδομάδες γυρνούσα πιο συχνά στο προπονητικό κέντρο. Τώρα μπορούσαμε να είμαστε μαζί όλο τον καιρό. Ήταν μια απόλαυση. Αλλά όπως πάντα, όσο ωραία κι αν είναι, από ένα σημείο και μετά θέλεις να δουλέψεις πάλι.

Δεν μετανιώσατε μια στιγμή που δεν συνεχίσατε στη Χίρενφεϊν;
Όχι, στο τέλος είχαν κι εκείνοι τις δικές τους προδιαγραφές για το πώς ήθελαν να συνεχίσουν. Καλώς, είναι επιτρεπτό. Όταν όμως δεν υπάρχει και από τις δύο πλευρές εκείνο το συναίσθημα σιγουριάς, ότι θέλουν να συνεχίσουν μαζί, πρέπει να κοιτάξεις παρακάτω. Από εκείνο το σημείο και μετά απλά δεν έχει νόημα να μετανιώνεις.

Δουλέψατε στη β’ κατηγορία, μετά σε μικρομεσαίες ομάδες της α’ κατηγορίας. Δεν υπολογίζατε μ’ ένα βήμα πιο πάνω, ίσως ως βοηθός σ’ έναν κορυφαίο σύλλογο;
Για μένα πάνω απ’ όλα είναι να εργάζομαι σ’ ένα σύλλογο που αισθάνονται όμορφα. Αυτό είναι πιο σημαντικό από το πού βρίσκεται η ομάδα στη βαθμολογία. Στους πρώτους έξι μήνες μου στη Χίρενφεϊν παίξαμε πραγματικά καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Μπορούσες να το απολαύσεις από τον καναπέ. Σε μια τέτοια στιγμή πρέπει να έχεις την τύχη να δημοσιευτεί κάπου κάτι. Το δεύτερο μισό ήταν λιγότερο καλό. Είναι αλήθεια ότι μπήκαμε στα πλέι οφ και πετύχαμε το στόχο της σεζόν, αλλά εκείνη η μαγεία του πρώτου μισού είχε χαθεί. Ίσως να είχε τελειώσει και η ώθησή μας. Έτσι είναι στο ποδόσφαιρο, πολύ δύσκολα μπορείς να προγραμματίσεις κάτι.

Αυτό αποδείχτηκε, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε η Κύπρος.
Ως ποδοσφαιριστής είχα ορισμένες φορές την ευκαιρία να πάω στο εξωτερικό. Δεν συνέβη για διάφορους λόγους. Αλλά από τότε σκεφτόμουν διαρκώς: θέλω κάποια στιγμή να δουλέψω σε μια άλλη κουλτούρα. Ναι, και μετά εμφανίστηκε η Ανόρθωση. Ένα πολύ σαφές πρότζεκτ οκτώ μηνών. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε καλά αποτελέσματα, άπαντες είναι ευχαριστημένοι. Αλλά και σε αυτές τις χώρες ξέρεις ότι πολύ απλά μπορεί να γυρίσει το κουπί.

Είχατε πάρει εκ των προτέρων πληροφορίες για την Κύπρο;
Σίγουρα. Τηλεφώνησα στους Ένβιν Λίνσεν και Ντάνι ντε Χρόοτ, οι οποίοι είχαν αγωνιστεί στην ΑΕΚ, στον Αντρέ Πάους, ο οποίος ήταν για δύο χρόνια στην Ανόρθωση, τους Σταν Φαλκς και Τεντ φαν Λέουβεν, οι οποίοι επίσης είχαν εργαστεί στο σύλλογο. Είχα συνεπώς μια ολοκληρωμένη εικόνα για τη χώρα, προτού υπογράψω.

Ποιες πληροφορίες σας έδωσαν;
Ό,τι ήξερα ήδη, αλλά είναι πάντοτε καλό να το ακούς ξανά: η νίκη είναι το παν και τίποτε άλλο. Δεν πρόκειται να κάνω λες και ανακάλυψα το ποδόσφαιρο. Αλλά θέλω να προσθέσω κάτι σε ό,τι ήδη υπάρχει. Στον τρόπο που προπονώ αυτό είναι η οπτική του παιχνιδιού. Αυτό που βλέπετε συχνά είναι ότι όλοι στην ομάδα θα αγωνιστούν, όταν είμαστε μπροστά ή πίσω στο σκορ.

Ζήσατε ποτέ τρελά πράγματα; Ακούγονται συχνά για δωροδοκίες στην Κύπρο…
Με πάσα ειλικρίνεια: δεν είδα τίποτε, με το οποίο να σκεφτώ: αυτό δεν είναι σωστό. Φυσικά δεν συμφωνείς πάντα με τις αποφάσεις του διαιτητή, αλλά το ίδιο συμβαίνει και στην Ολλανδία. Αφήνω τα πάντα να έλθουν, όπως είναι.

Ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά με τη δουλειά στην Ολλανδία;
Στην Ολλανδία πάντοτε αναλάμβανα μια ομάδα από το ξεκίνημα της χρονιάς. Τώρα ήλθα και έπρεπε να προσαρμοστώ στις αρετές της ομάδας. Αυτό ήταν κάτι που δεν είχα κάνει ξανά. Και αυτό που μου είχαν πει πολλοί, είναι αλήθεια. Το αποτέλεσμα είναι ιερό. Αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Φυσικά θέλουμε και στην Ολλανδία να νικάμε, κατά προτίμηση με στρωτό ποδόσφαιρο. Μπορώ να σας πω: εδώ αυτό δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο. Πέραν τούτου οι συνθήκες είναι φανταστικές: πάντα ήλιος, καλά γήπεδα. Είναι πολύ καλό για την εξέλιξή μου ως προπονητή, μεταξύ άλλων και επειδή πρέπει να κάνω σχεδόν τα πάντα στα αγγλικά.

Τι είδους σύλλογος είναι η Ανόρθωση;
Οι ρίζες της είναι στο κατεχόμενο σήμερα από την Τουρκία μέρος του νησιού, μετά τον πόλεμο του 1974 εδρεύει στη Λάρνακα. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους του νησιού και το ποδόσφαιρο είναι πολύ δημοφιλές εδώ. Έχουμε ένα πολύ φανατικό κοινό και κάθε μέρα υπάρχει μια σελίδα για το σύλλογο στις εφημερίδες. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάτι άξιο αναφοράς, παρεμπιπτόντως.

Υπήρξε φορά που κάτι απλά επινοήθηκε;
Ο Χανς Βέστερχοφ μου είχε πει κάποτε: στην αρχή διαβάζεις τα πάντα, μετά απολύτως τίποτε και από ένα συγκεκριμένο σημείο και μετά ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να διαβάσεις και τι όχι. Και ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα. Εγώ έχω ένα πλεονέκτημα: δεν ξέρω να διαβάζω ελληνικά. Γι’ αυτό είμαι χαλαρός.

Ο πρόεδρος πληροί την εικόνα-κλισέ του ανυπόμονου, χοντρού και λάτρη των πούρων;
Όχι, λέει συνετά πράγματα για το ποδόσφαιρο και αναγνωρίζει ότι πρέπει να πληρούνται προϋποθέσεις για να υπάρξει απόδοση. Είναι ο άνθρωπος που καθορίζει τα πάντα. Ας το πούμε έτσι: οι γραμμές είναι μικρές.

Το ξεκίνημά σας ήταν καλό, αυτό διαφοροποιεί τα πράγματα.
Χθες είχα μια συνομιλία μαζί του. Ήταν ικανοποιημένος. Αλλά ναι, σήμερα μπορεί να είναι αλλιώς τα πράγματα. Αυτό το ξέρετε.

Το λάβατε αυτό υπόψη σας στην υπογραφή του συμβολαίου;
Ναι, γιατί γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι με δύο ήττες όλα αλλάζουν. Αυτό το λαμβάνεις υπόψη στο συμβόλαιο. Η ένωση επαγγελματιών ποδοσφαιριστών με βοήθησε πολύ σ’ αυτόν τον τομέα. Ο Λούις Έφεραντ έκανε το συμβόλαιο, οπότε ξέρω ότι όλα είναι καλά.

Είστε μόνος στην Κύπρο;
Η σύζυγός μου έφυγε μόλις χθες, αύριο έρχεται η κόρη μου. Το σπίτι μου είναι 50 μέτρα από την παραλία, συνεπώς δεν μπορώ να έχω παράπονο. Υπάρχουν χειρότερα μέρη που μπορώ να σκεφτώ. Όταν τα πρωινά ανοίγω τις μπαλκονόπορτες, ο ήλιος ήδη λάμπει. Η ζωή είναι μια χαρά.

Ίσως η παραμονή σας διαρκέσει περισσότερο από οκτώ μήνες απ’ όσα ακούω…
Κοιτάζω από εβδομάδα σε εβδομάδα. Αλλά είναι πολύ διδακτικό να βιώνεις κάποτε πώς είναι να εργάζεσαι σε μια άλλη κουλτούρα. Αποκομίζεις νέες γνώσεις και αυτό σε κάνει μόνο καλύτερο. Θα δούμε. Όπου εργάζομαι, πρέπει να αισθάνομαι καλά, αυτό είναι το σημαντικότερο.