Ανόρθωση: Τουλάχιστον σε αυτό δικαιώνεται (δυστυχώς) ο Λέβι
10:31 - 13 Ιανουαρίου 2019
Το χαμένο τετ α τετ (κι ακολούθως ο τραυματισμός) του Ντούρις (3’), ο μη καταλογισμός πέναλτι στο κράτημα του Ντουγκλάο από τον Μερκή (14’), το δοκάρι και μέσα του Νατέλ για το 1-0 (17’), το δοκάρι και έξω του Μικελτάντζε για το 1-1 (56’), τα άστοχα γυρίσματα του Γεωργιανού (19’) και του Κοφί (45’) σε κενή εστία, η παρ’ ολίγον απόκρουση του Βάργκιτς στο πέναλτι του Μοράις (67’).
Για εκτός έδρας ντέρμπι με τον πρωταθλητή και πρωτοπόρο, το οποίο κρίνεται στις λεπτομέρειες, η Ανόρθωση είχε εναντίον της όλες τις καθοριστικές στιγμές και φάσεις. Αυτό αρκεί μεν για να δικαιολογήσει τον έπαινο του Γιούργκεν Στρέπελ στους παίκτες του και τον καλό λόγο του Πάολο Τραμετσάνι, σε αντίθεση όμως με τη βαριά ήττα δεν θα χαραχτεί στην ιστορία.
Για την Ανόρθωση ο μόνος τρόπος να πάρει κάτι θετικό από το χθεσινό ντέρμπι είναι να σταθεί σε όσα στα 70 λεπτά καλής εμφάνισης της έλειψαν (πέραν της ρέντας και της τύχης) και της κόστισαν την πρώτη εκτός έδρας ήττα. Και σε αυτήν την αναζήτηση, δίχως διάθεση αναζήτησης ενόχων ή επίρριψης όλων των ευθυνών, δύσκολα δεν θα εστιάσει κάποιος στον Ντάνιελ Πράνιτς. Ότι στη δεύτερη χρονιά του ο Κροάτης είναι σκιά και φάντασμα του εαυτού του είναι ηλίου φαεινότερο κι απλώς υπογραμμίζεται σε παιχνίδια, όπως το χθεσινό.
Το (σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό στο «Αντώνης Παπαδόπουλος») πέναλτι που έδωσε στον ΑΠΟΕΛ, η υπερφόρτωση του ΑΠΟΕΛ από την πλευρά του Ενσούε, προκειμένου να εκμεταλλευτεί το miss-match, οι φάσεις (ακόμη και στο πρώτο ημίχρονο, όταν είχε αντοχές) που έφτανε δεύτερος στην μπάλα, ενώ είχε σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του, όλα δικαιώνουν την εκτίμηση του Ρόνι Λέβι πως στα 37 του δεν μπορεί να βγάλει δεύτερη σεζόν σε υψηλό επίπεδο αγωνιζόμενος στην (άκρως απαιτητική σε τρεξίματα και αντοχές) πλαϊνή γραμμή -ούτε ως ακραίος μπακ ούτε ως εξτρέμ.
Ο Πράνιτς είναι ακόμη σε θέση να βγάζει μαγικές μπαλιές, όπως η ασίστ για το νικητήριο τέρμα του Μικελτάντζε στο 1-0 επί της Δόξας στην πρεμιέρα ή η χθεσινή στον Κοφί, αλλά η Ανόρθωση δεν «αντέχει» για μία τέτοια φάση να δέχεται 3-4 από την αδυναμία του Κροάτη να καλύψει το αριστερό άκρο.
Η μετατόπιση στον άξονα μοιάζει μονόδρομος, προκειμένου η «Κυρία» να μη χάσει σε τρεξίματα και ταυτόχρονα να ενισχύσει το δημιουργικό της παιχνίδι αξιοποιώντας στο έπακρο τις αρετές του Πράνιτς. Ο Στρέπελ καλείται να βρει την κατάλληλη θέση και το κατάλληλο σύστημα βοηθώντας και τον παίκτη και την ομάδα του.
Για εκτός έδρας ντέρμπι με τον πρωταθλητή και πρωτοπόρο, το οποίο κρίνεται στις λεπτομέρειες, η Ανόρθωση είχε εναντίον της όλες τις καθοριστικές στιγμές και φάσεις. Αυτό αρκεί μεν για να δικαιολογήσει τον έπαινο του Γιούργκεν Στρέπελ στους παίκτες του και τον καλό λόγο του Πάολο Τραμετσάνι, σε αντίθεση όμως με τη βαριά ήττα δεν θα χαραχτεί στην ιστορία.
Για την Ανόρθωση ο μόνος τρόπος να πάρει κάτι θετικό από το χθεσινό ντέρμπι είναι να σταθεί σε όσα στα 70 λεπτά καλής εμφάνισης της έλειψαν (πέραν της ρέντας και της τύχης) και της κόστισαν την πρώτη εκτός έδρας ήττα. Και σε αυτήν την αναζήτηση, δίχως διάθεση αναζήτησης ενόχων ή επίρριψης όλων των ευθυνών, δύσκολα δεν θα εστιάσει κάποιος στον Ντάνιελ Πράνιτς. Ότι στη δεύτερη χρονιά του ο Κροάτης είναι σκιά και φάντασμα του εαυτού του είναι ηλίου φαεινότερο κι απλώς υπογραμμίζεται σε παιχνίδια, όπως το χθεσινό.
Το (σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό στο «Αντώνης Παπαδόπουλος») πέναλτι που έδωσε στον ΑΠΟΕΛ, η υπερφόρτωση του ΑΠΟΕΛ από την πλευρά του Ενσούε, προκειμένου να εκμεταλλευτεί το miss-match, οι φάσεις (ακόμη και στο πρώτο ημίχρονο, όταν είχε αντοχές) που έφτανε δεύτερος στην μπάλα, ενώ είχε σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του, όλα δικαιώνουν την εκτίμηση του Ρόνι Λέβι πως στα 37 του δεν μπορεί να βγάλει δεύτερη σεζόν σε υψηλό επίπεδο αγωνιζόμενος στην (άκρως απαιτητική σε τρεξίματα και αντοχές) πλαϊνή γραμμή -ούτε ως ακραίος μπακ ούτε ως εξτρέμ.
Ο Πράνιτς είναι ακόμη σε θέση να βγάζει μαγικές μπαλιές, όπως η ασίστ για το νικητήριο τέρμα του Μικελτάντζε στο 1-0 επί της Δόξας στην πρεμιέρα ή η χθεσινή στον Κοφί, αλλά η Ανόρθωση δεν «αντέχει» για μία τέτοια φάση να δέχεται 3-4 από την αδυναμία του Κροάτη να καλύψει το αριστερό άκρο.
Η μετατόπιση στον άξονα μοιάζει μονόδρομος, προκειμένου η «Κυρία» να μη χάσει σε τρεξίματα και ταυτόχρονα να ενισχύσει το δημιουργικό της παιχνίδι αξιοποιώντας στο έπακρο τις αρετές του Πράνιτς. Ο Στρέπελ καλείται να βρει την κατάλληλη θέση και το κατάλληλο σύστημα βοηθώντας και τον παίκτη και την ομάδα του.
