Αχ ρε Ελευθερία Και κάθε Ελευθερία
21:44 - 26 Ιανουαρίου 2019
Χθες ήταν η 15χρονη Μιχαέλα, σήμερα η 16χρονη Ελευθερία, αύριο η Ελένη, μεθαύριο η Μαρία…
Είναι πραγματικά θλιβερό αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με παιδιά που διαμένουν σε Στέγες ανηλίκων και εξαφανίζονται χωρίς κανείς να δίνει εξηγήσεις για το πώς και το γιατί. Παιδιά προερχόμενα από διαλυμένες οικογένειες που σίγουρα αυτά που ψάχνουν, είναι αυτά που δεν ένιωσαν ποτέ από τους ανθρώπους που τους έφεραν στη ζωή. Ζεστασιά, αγάπη, στήριξη, ασφάλεια…
Είναι θλιβερό που κάποια παιδιά τα οποία ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία που έχουν τα δικά σου παιδιά, τα δικά μου και του κάθε πολίτη, να αφήνονται στο έλεος του Θεού, χωρίς να υπάρχει η κατάλληλη στήριξη τους. Παιδιά που όμως, δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Το να εξαφανίζονται, να επιστρέφουν και πτου ξανά απ’ την αρχή, είναι κάτι που θα έπρεπε να προβληματίσει τις αρμόδιες υπηρεσίες, εκτός και αν αυτό που περιμένουμε είναι να κλάψουμε πάνω από τα πτώματα.
Είναι για να αναρωτιέσαι καμιά φορά πόσα μηνύματα πρέπει να πάρουν κάποιοι για να καταλάβουν ότι κάτι πρέπει να αλλάξει πριν να είναι πολύ αργά.
Στην Κύπρο έτσι κι αλλιώς είμαστε συνηθισμένοι, εκ των υστέρων να κρίνουμε ότι δεν κάναμε εκ των προτέρων που σφυρίζαμε αδιάφορα. Δηλώνουμε έτοιμοι να πατάξουμε κάθε τι σάπιο που υπάρχει, αφότου χαθεί μια ζωή.
Όπως έγινε σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν. Και όλα αυτά, μέχρι που τα φώτα της δημοσιότητα παραμένουν αναμμένα…
Ακόμη πόσες φορές πρέπει να εξαφανιστεί ένα παιδί από τη Στέγη ανηλίκων για να ενσκήψουμε στο πρόβλημα; Ποιο καμπανάκι μπορεί να είναι πιο δυνατό από αυτό για να ηχήσει στα αυτιά των αρμοδίων;
Χθες ήταν η Μιχαέλα, σήμερα είναι η Ελευθερία, αύριο μπορεί να είναι ένα άλλο παιδί.
Χθες ήταν η Μιχαέλα, σήμερα είναι η Ελευθερία, αύριο μπορεί να είναι ένα άλλο παιδί.
Η 16χρονη Ελευθερία Κουφού είναι ένα παιδί που προέρχεται από μια διαλυμένη οικογένεια. Σε μικρότερη ηλικία διέμενε σε Στέγη ανηλίκων στη Λάρνακα, όμως πλέον διαμένει στη Λευκωσία.
Οι συχνές εξαφανίσεις της προκαλούν τεράστια ερωτηματικά για το τι συμβαίνει και το ποιος ευθύνεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένα παιδί για να φεύγει συνεχώς, κάτι δεν πάει καλά και χρήζει περισσότερης προσοχής. Και δεν αποτελεί δικαιολογία το «έμπλεξε». Το ζήτημα είναι ένα παιδί να έχει τη στήριξη που πρέπει για να μην «μπλέξει», όπως εσύ ο αρμόδιος θα έπραττες και για το δικό σου το παιδί. Λύση δεν είναι να δημοσιοποιείται μέρα παρά μέρα η φωτογραφία της από την Αστυνομία ζητώντας τη βοήθεια του κοινού. Και αν σε κάποια στιγμή εντοπιστεί αλλά είναι αργά, τότε ποιος ευθύνεται;
Όπως πολύ αργά ήταν για την 29χρονη Έλενα Φραντζή, η υπόθεση της οποίας συγκλόνισε το παγκύπριο, αλλά κατόπιν εορτής και ξεγύμνωσε τις κρατικές υπηρεσίες που φάνηκαν ανήμπορες να στηρίξουν ένα παιδί που μας είχε πραγματική ανάγκη.
Εκ των υστέρων μίλησαν όλοι, έκλαψαν όλοι, συγκλονίστηκαν όλοι… Μα η Έλενα δεν ήρθε πίσω. Αυτοί που ολιγώρησαν άργησαν... Μα αυτή η ολιγωρία κόστισε μια ζωή…
Εκ των υστέρων μίλησαν όλοι, έκλαψαν όλοι, συγκλονίστηκαν όλοι… Μα η Έλενα δεν ήρθε πίσω. Αυτοί που ολιγώρησαν άργησαν... Μα αυτή η ολιγωρία κόστισε μια ζωή…
Για να μην χρειαστεί να ζήσουμε παρόμοια περιστατικά, πρέπει και είναι ώρα να βάλουμε όλοι ένα λιθαράκι σε αυτό το σύστημα που νοσεί για χρόνια έτσι ώστε να επιλυθεί ένα ζήτημα που είναι τουλάχιστον φλέγον για μία κοινωνία που θέλει να λέγεται μέρος ενός ευρωπαϊκού συνόλου.
«Να σώσεις το παιδί, είναι η ελπίδα για το αύριο…»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: