Η γενναία μάχη του Κυριάκου με τον καρκίνο του μαστού-«Έκανα 16 χειρουργεία»
07:04 - 31 Οκτωβρίου 2019
Ήρθε αντιμέτωπος με το θάνατο, σε ηλικία 27 ετών, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού. Η διάγνωση ήρθε σε μια περίοδο, που στο σπίτι του χτύπησε ήδη μια σοβαρή ασθένεια. Έσφιξε τα δόντια, αντιμετώπισε με θάρρος την ασθένεια και τώρα, 7 χρόνια μετά, δηλώνει πιο δυνατός από τότε.
Ο ποδιάτρος Κυριάκος Χαραλάμπους, είναι ένας από τους τρεις άντρες που διαγνώστηκαν με καρκίνο του μαστού, τα τελευταία επτά χρόνια στην Κύπρο. Έκανε δεκαέξι επεμβάσεις στο στήθος, για αφαίρεση των λεμφαδένων, καθώς και κοσμιτικές επεμβάσεις. Υποβλήθηκε επίσης, σε επεμβάσεις στη λεκάνη, ώστε να σταματήσει τη μετάσταση του καρκίνου.
Σε συνέντευξη του στον REPORTER, ο κ. Χαραλάμπους περιγράφει πώς αντιμετώπισε το γεγονός ότι διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, ενώ στέλνει το δικό του μήνυμα σε όλους τους άνδρες.
Πώς αντιληφθήκατε ότι έχετε καρκίνο του μαστού;
Το αντιλήφθηκα όταν ήμουν 27 ετών, το 2012 και έγινε όταν σταμάτησα να χρησιμοποιώ μόνο το σφουγγάρι, μέσα στο μπάνιο και άρχισα ψηλαφικά. Απλά, εκείνη τη χρονική περίοδο είχα τον πατέρα μου, πολύ σοβαρά στο νοσοκομείο, με οξείας μορφής παγκρεατίτιδα και είχα ένα δίλημμα. Να το πω ή να μην το πω, να το αφήσω ή όχι. Για να είμαι ειλικρινής, το παραμέλησα για δύο μήνες, μέχρι να ξέρω ότι ο πατέρας μου, θα βγει από το νοσοκομείο.
Πώς αντιληφθήκατε ότι έχετε καρκίνο του μαστού;
Το αντιλήφθηκα όταν ήμουν 27 ετών, το 2012 και έγινε όταν σταμάτησα να χρησιμοποιώ μόνο το σφουγγάρι, μέσα στο μπάνιο και άρχισα ψηλαφικά. Απλά, εκείνη τη χρονική περίοδο είχα τον πατέρα μου, πολύ σοβαρά στο νοσοκομείο, με οξείας μορφής παγκρεατίτιδα και είχα ένα δίλημμα. Να το πω ή να μην το πω, να το αφήσω ή όχι. Για να είμαι ειλικρινής, το παραμέλησα για δύο μήνες, μέχρι να ξέρω ότι ο πατέρας μου, θα βγει από το νοσοκομείο.
Πόσο δύσκολο ήταν για εσάς;
Επειδή είμαι στο χώρο της υγείας, δεν μου ήταν και πολύ σοκαριστικό να δεχτώ μία επιπλέον πρόκληση από τη ζωή. Όμως, ήταν πολύ δύσκολο. Το δύσκολο σε αυτή την περίπτωση, είναι το πόσο πρέπει να φανείς εσύ δυνατός, για να μπορείς να βοηθήσεις έναν άνθρωπο, που είναι μεγαλύτερος από εσένα και το έχει περισσότερο ανάγκη. Ο δικός μου φόβος ήταν αν θα μπορέσω, ως Κυριάκος, να τον βοηθήσω, όπως του αξίζει. Ήταν πολύ δύσκολο σε αυτό το κομμάτι, δηλαδή έπρεπε να σώσω τον πατέρα, να οργανώσω και να μιλήσω με φίλους, συναδέλφους και καθηγητές και ταυτόχρονα να μιλώ με τον καθηγητή μου που μου έλεγε «Κυριάκο πρέπει να κάνουμε βιοψία». Του απαντούσα «να κάνουμε βιοψία, αλλά να περιμένουμε ακόμη λίγο». Μου είπε «δεν θα περιμένουμε. Θα συνεχίσουμε τώρα».
Πώς το αντιμετωπίσατε; Σας έριξε ψυχολογικά η ασθένεια και κατ΄επέκταση η σκέψη του θανάτου;
Να σας μιλήσω ανοιχτά και ξάστερα. Επειδή είμαι στο χώρο της υγείας, από τη μία πλευρά θεωρείται, τυπικά και άτυπα, ότι ο καρκίνος ισούται με θάνατο. Αυτό, από τη μια με φόβισε ως άνθρωπο, από την άλλη, ως επαγγελματία υγείας, μου έδωσε περισσότερη δύναμη να αντέξω. Θέλω να ευχαριστήσω τον γιατρό Νικόλα Λιγεδάκη, τέως καθηγητή ιατρικής Αθηνών. Ήμουν το τελευταίο άτομο που χειρούργησε πριν πεθάνει και με έκανε καλά. Αυτός ο άνθρωπος δεν μου πήρε ούτε ένα σεντ, ούτε καν έξοδα κλινικής. Ήμουν ο τελευταίος ασθενής της καριέρας του και μετά ξεκίνησε η δική του νόσος. Ο πόνος είναι άλλος. Όταν κάνεις τη χημειοθεραπεία. Το να χειρουργηθείς δεν πονάς τόσο, αλλά η χημειοθεραπεία έχει τον περισσότερο πόνο. Έκανα την πιο επικίνδυνη χημειοθεραπεία που δεν την κάνουν στην Κύπρο και την έκανα στην Αμερική. Ήταν ειδικές χημειοθεραπείες, που γίνονταν στον σπόνδυλο. Ήταν πολύ επικίνδυνες, αλλά καθάριζαν τον οργανισμό. Αν έκανα τις χημειοθεραπείες στην Κύπρο, δεν θα ζούσα. Έκανα συνολικά δεκαέξι χειρουργεία, μόνο στους μαστούς και έκανα και βουβωνικά. Αφαίρεσα τους βουβωνικούς μου αδένες, αφού εκεί θα έκανε την πρώτη μετάσταση ο καρκίνος και έπρεπε να το προλάβω. Έγινε ριζική αφαίρεση των βουβωνικών λεμφαδένων και τώρα δεν μπορεί να κάνει μετάσταση ο καρκίνος. Για τη θεραπεία, έγιναν ακτινοβολίες, τοπικές, στο εξωτερικό και μετά ξεκίνησε το βασανιστήριο των χημειοθεραπειών. Για εμένα, οι χημειοθεραπείες που πέρασα ήταν σαν τα βασανιστήρια του Τρίτου Ράιχ. Δεν με βασάνισαν τα χειρουργεία, δεν με βασάνισε η αναμονή, με βασάνισαν οι χημειοθεραπείες. Ούτε στο χειρότερο μου εχθρό δεν το εύχομαι.
Είχατε ανθρώπους δίπλα σας να σας στηρίζουν; Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για εσάς;
Εκείνη τη χρονική περίοδο είχα τον πατέρα μου με εξιτήριο, ήταν σε άσχημη φάση, έπαιρνε μια πολύ σοβαρή φαρμακευτική αγωγή. Έτσι, στα πρώτα τρία χειρουργεία, πήγα με τον κολλητό μου. Στα υπόλοιπα χειρουργεία που έκανα σε Αθήνα και Αμερική, πήγα με τη μητέρα μου. Όταν την άκουγα που μιλούσε στο τηλέφωνο και περιέγραφε στις φίλες της τα συναισθήματά της, είπα «Κυριάκο, μέχρι εδώ. Δεν μπορείς να την βοηθήσεις». Εκεί πήραν τα ηνία οι φίλοι μου και την έβγαλαν έξω από το παιχνίδι και της είπαν «κυρία Κούλλα, είμαστε δίπλα του».
Ποια είναι η κατάσταση της υγείας σας σήμερα;
Η κατάσταση της υγείας μου είναι πάρα πολύ καλή. Δεν εμφανίστηκε τίποτα. Κάθε χρόνο κάνω τις εξετάσεις μου και ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν εμφανίζεται κάτι. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάτι, είναι πολύ θετικό.
Ποιο μήνυμα στέλνετε στους άνδρες για τον καρκίνο του μαστού;
Σε όλους τους άνδρες, το μόνο μήνυμα που θα μπορέσω να αφήσω είναι να μην τα βάζουν ποτέ κάτω, να μην φοβούνται και όταν κάνουν σωστή πρόληψη, ο καρκίνος του μαστού είναι ιάσιμος. Σε αυτούς που δεν κάνουν πρόληψη, τους καλώ να κάνουν. Η σωστή και έγκαιρη πρόληψη σώζει ζωές.
Σε όλους τους άνδρες, το μόνο μήνυμα που θα μπορέσω να αφήσω είναι να μην τα βάζουν ποτέ κάτω, να μην φοβούνται και όταν κάνουν σωστή πρόληψη, ο καρκίνος του μαστού είναι ιάσιμος. Σε αυτούς που δεν κάνουν πρόληψη, τους καλώ να κάνουν. Η σωστή και έγκαιρη πρόληψη σώζει ζωές.
