Όταν ο «Αλέφα» προπόνησε τον Απόλλωνα

Την τελευταία του πνοή άφησε την Τρίτη ο Νίκος Αλέφαντος. Ο 81χρονος απεβίωσε το μεσημέρι, καθώς αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας και τελικά «έφυγε» από την ζωή από καρδιακή προσβολή.

Επρόκειτο για μία από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχοντας προπονήσει συνολικά 28 ομάδες στην μεγάλη του καριέρα στους πάγκους. Μεταξύ αυτών φυσικά ο Ολυμπιακός, που ήταν τόσο η αγαπημένη του ομάδα, όσο και η τελευταία του ομάδα το 2004.

Εκτός από τους Πειραιώτες, από τον πάγκο των οποίων πέρασε τρεις φορές, προπόνησε μεταξύ άλλων και τους Εθνικό, Προοδευτική, Παναχαϊκή, Καλαμάτα, ΟΦΗ, Πανιώνιο, Εθνική Ελπίδων, ΠΑΟΚ, ΠΑΣ Γιάννινα, Ξάνθη, ΑΠΟΕΛ.

Ακόμα ήταν ο προπονητής που είχε την πιο σύντομη θητεία σε ελληνική ομάδα! Συγκεκριμένα, το 2002, είχε παραμείνει στην τεχνική ηγεσία του Φωστήρα μόλις για τρεις ώρες, ένα ρεκόρ που πάρα πολύ δύσκολα θα σπάσει!

Δεν πιστεύω πως υπάρχει πιο πολυσυζητημένη προπονητική μορφή από τον Νίκο Αλέφαντο στην Ελλάδα. Τρομερές ποδοσφαιρικές γνώσεις, ιδιαίτερο όμως χαρακτήρα. Πολλοί καταλογίζουν τον περιορισμό της καριέρας του στην επιεικώς ιδιόμορφη προσωπικότητα του.

Τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια στην οικογένεια του Νίκου Αλέφαντου, εξέφρασε με ανακοίνωση η λεμεσιανή ομάδα. 

«Ο Πρόεδρος, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Γενικός Διευθυντής και το προσωπικό της Εταιρείας Απόλλων Ποδόσφαιρο (Δημόσια) Λτδ, εκφράζουν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια στην οικογένεια του Νίκου Αλέφαντου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Τρίτης (23/06).

Ο Νίκος Αλέφαντος διετέλεσε προπονητής του Απόλλωνα Λεμεσού για μικρό χρονικό διάστημα το 1986.

Καλό ταξίδι Νίκο Αλέφαντε.

Γραφείο Τύπου

Απόλλων Ποδόσφαιρο (Δημόσια) Λτδ».

Η ιστορία του Νίκου Αλέφαντου με τον Απόλλωνα:

Δεν ένιωσε ποτέ τον κορεσμό της γνώσης . Ο μεγάλος αυτός τύπος, μαθήτευσε δίπλα στους καλύτερους ανά τον κόσμο προπονητές  παίρνοντας την πιο μεγάλη τεχνική του παιδεία από τον Έρνστ Χάπελ.

Η δίψα του όμως να καταρτιστεί και να διευρύνει τις προπονητικές του γνώσεις, τον σπρώχνει να ταξιδεύει με δικά του έξοδα ανά το παγκόσμιο για να παρακολουθεί πως λειτουργούν οι μεγάλοι προπονητές όπως οι Χένες Βαϊσβάλερ, Μενότι, Μαρτσέλο Λίπι, Αρίγκο Σάκι, Κάρλο Αντσελότι Λουΐς Σέζαρ. Ρουφούσε σαν σφουγγάρι τις γνώσεις και τις τεχνικές τους αλλά δεν είναι λίγες οι ιστορίες που ακούσαμε για το πως αναπαριστούσε στους ποδοσφαιριστές του, όσα ήθελε να εφαρμόσουν… Πατατάκια, μπύρες, οδοντογλυφίδες, σαγιονάρες, κεφτέδες κ.ο.κ. έπαιρναν τον ρόλο και την θέση του παίκτη και μετακινούνταν όπως ζητούσε από τους ποδοσφαιριστές του να κινούνται στο γήπεδο.Ο φευγάτος γενικά αυτός τυπάρας, «την έκανε» μόλις αντιλαμβανόταν ότι στην ομάδα που αναλάμβανε, δεν του ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις σχετικά με τον επαγγελματισμό που αποζητούσε από τις ομάδες. Στον πάγκο του Φωστήρα, έκατσε για παράδειγμα, μόλις 3 ώρες! Σε άλλη δε ομάδα, ο Αλέφαντος παρουσιάστηκε μόνο στις προπονήσεις, στις οποίες όταν είδε ότι η ομάδα διέθετε και πράσινες εμφανίσεις, τους άφησε στην προπόνηση και έφυγε (Γνωστός Ολυμπιακός, τον οποίο ανέλαβε και 3 φορές). Στην δε Ξάνθη, άντεξε για 9 ημέρες!

Ο άνθρωπος αυτός με την αφοπλιστική ειλικρίνεια και αυθορμητισμό , δε μάσησε ποτέ τα λόγια του και δεν φοβήθηκε να τα βάλει με προπονητές, διοικήσεις, διαιτητές, αστυνομικούς και διεθνείς ποδοσφαιριστές δημόσια.

Ο ίδιος αυτός άνθρωπος, το καλοκαίρι του 1986 δέχεται πρόταση από την ομάδα μας να αναλάβει τα τεχνικά ηνία, διαδεχόμενος τον Τσέχο, Γιόσεφ Ζάτινα. Βοηθός προπονητής τότε ο Δήμος Καβάζης και πρόεδρος της ομάδας ο Γλαύκος Ψιλλάκης Η ομάδα βρίσκεται ήδη στην Γιουγκοσλαβία, στο προπονητικό κέντρο «Πάντζεβο».

Ο Νίκος Αλέφαντος καταφτάνει στο εκεί για να πάρει την πρώτη του επαφή με την ομάδα. Χωρίς αποσκευές, χωρίς ρούχα να φορέσει, χωρίς παπούτσια! Ήταν η χρονιά που τις εμφανίσεις της ομάδας χορηγούσε για πρώτη φορά η εταιρεία Adidas.

Μιλήσαμε με ποδοσφαιριστές εκείνης της εποχής και ο καθένας θυμάται και μια «τρελή» ιστορία με πρωταγωνιστή τον τεράστιο Νίκο Αλεφάντο. Στόχος μας ήταν να επικοινωνήσουμε με όλους που βρέθηκαν το καλοκαίρι του 1986 στην Γιουγκοσλαβία  ωστόσο αν το πράτταμε, πιστέψτε το θα γράφαμε βιβλίο! Το κεφάλαιο Αλέφαντος δεν είχε τελειωμό… 

Μιλώντας με τον Δημήτρη Μιλτιάδους, μας διηγείται: « Με το πάτησε το πόδι του στον προπονητικό κέντρο του δίνουν μια βαλίτσα με αθλητικά είδη. Για κακή του τύχη το νούμερο των παπουτσιών ήταν μικρότερο. Ωστόσο, αυτό δεν τον πτόησε, αλλά δίπλωσε το πίσω μέρος της φτέρνας των παπουτσιών και όσες μέρες έμεινε στο προπονητικό κέντρο, τα πατούσε, φορώντας τα ουσιαστικά σαν παντόφλες. Ξεκίνησε την πρώτη εκγύμναση των ποδοσφαιριστών μας αλλά ουδέποτε την ολοκλήρωσε. Το γιατί μόνο εκείνος το ξέρει.»

Με όσους ποδοσφαιριστές μας επικοινωνήσαμε, οι οποίοι συμμετείχαν σε εκείνη την πρώτη του προπόνηση ανάφεραν το ίδιο περιστατικό :«Είχαμε σκύψει και κάναμε «stretching» στο πρώτο πόδι. Ποτέ δε φτάσαμε στο δεύτερο! Μέχρι να σηκώσουμε κεφάλι από το δεξί και να αλλάξουμε πόδι να πάμε στο αριστερό, ο Αλέφαντος μετάνιωσε και δεν ήθελε να μας προπονήσει εκείνη την μέρα. Φωνάζει: «Δήμο (βλέπετε Καβάζης- βοηθός  προπονητής) συνέχισε εσύ.»

Ο Δημήτρης Μιλτιάδους θυμάται επίσης πως τις επόμενες ημέρες καθόταν στον πάγκο τρώγοντας πασατέμπο και παγωτά ρίχνοντας την ευθύνη της προπόνησης στον Δήμο Καβάζη. Το γεγονός αυτό μεταβίβασε τηλεφωνικά ο Αντώνης Κακουλλής, τότε έφορος της ομάδας στον πρόεδρο Γλαυκό Ψιλλάκη ο οποίος έδωσε εντολή να φύγει άμεσα εφόσον δεν προπονούσε. Τότε αποφάσισε ο Νίκος Αλέφαντος να αρχίσει τις προπονήσεις!  

Ο Έρμος Ερμογένους μας αφηγείται για τον Ελλαδίτη τεχνικό: «Ιδιαίτερος άνθρωπος αλλά και προπονητής. Θυμάμαι ότι μέχρι να γνωρίσουμε το δικό του είδος προπόνησης, εμείς είχαμε συνηθίσει πολύ διαφορετικά. Συγκεκριμένα, επειδή οι προπονητές που προηγήθηκαν, ήταν της Τσέχικης και της Αγγλικής σχολής, (βλέπε, Στούνλερ, Κρέιτσι, Χόλντ, Ντιξ, Ζάτινα,) εφάρμοζαν μια διαφορετική τακτική η οποία περιλάμβανε κυρίως γυμναστική. Δε γνωρίζαμε εμείς πως είναι να προπονείσαι με μπάλα . Εμείς ξέραμε να κάνουμε π.χ. ασταμάτητους γύρους του γηπέδου, τροχάδη, μέχρι εκεί. Πρώτη φορά μάθαμε πως είναι να προπονείσαι με μπάλα και να αναπτύσσεις τεχνική, μαζί με τον Αλέφαντο. Ενθουσιαστήκαμε.

Ο Αλέφαντος μετά την προπόνηση μας μιλούσε πολύ. Μας διηγήθηκε τις ιστορίες του. Πως ξημεροβραδιαζόταν και κοιμόταν στα παγκάκια και πως με δικά του χρήματα ταξίδευε για να βρεθεί δίπλα από τους μεγαλύτερους προπονητές στον κόσμο και να μάθει. Όσα αποκόμισε μας τα μετέδωσε και εμάς όσες μέρες έμεινε κοντά μας. Αρχικά, βλέποντας ότι εμείς δεν γνωρίζαμε καθόλου από αυτό το επαγγελματικό είδος προπόνησης, ενδεχομένως να ένιωσε απογοήτευση και να μην επιθυμούσε να μας αναλάβει. Ως επαγγελματίας ακόμα, ήθελε να προσαρμόσει τα πάντα σε σχέση με το πώς δούλευε η ομάδα. Αρχίζοντας με το να γίνονται πρωινές προπονήσεις. Εντούτοις, την εποχή εκείνη, το ποδόσφαιρο δεν έδινε πολλά χρήματα. Ήταν κάτι σαν part-time δουλειά για τους ποδοσφαιριστές. Και ως εκ τούτου, οι περισσότεροι από εμάς είχαν την κανονική πρωινή τους δουλειά με αποτέλεσμα κανείς να μη μπορούσε να συμμετέχει σε πρωινές προπονήσεις. Φανερά δυσαρεστημένος νομίζω πως άρχισε να τραβάει πίσω για την ανάληψη της ομάδας».

Για τις προκαταλήψεις τον «Αλέφα» ο Έρμος Ερμογένους θυμάται ένα απίστευτο περιστατικό: «Ήταν κατά μεσοίς της προετοιμασίας και η ομάδα είχε προγραμματισμένο φιλικό αγώνα με την Βαρντάρ, ομάδα της Γιουγκοσλαβίας και του Τόνι Σαβέφσκι, η οποία τώρα αγωνίζεται στο πρωτάθλημα των Σκοπίων. Να σημειώσουμε ότι η Βαρντάρ την περίοδο 1986/87 με μεγάλο πρωταγωνιστή τον νυν προπονητή της Ομόνοιας, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας. Κατά την έξοδο της αποστολής από το ξενοδοχείο, είδαμε έναν γάμο. Εξαιρετικά προληπτικός, ο Αλέφαντος άρχισε να κατεβάζει «Θεούς και Δαίμονες». Αντιμετώπισε το γεγονός σαν μεγάλη γρουσουζιά. Έλεγε στον Αντώνη Κακουλλή να μην πάμε γιατί θα χάσουμε. Και δεν έφτανε αυτό, με το που προχωράμε με την αποστολή προς το λεωφορείο που θα μας έπαιρνε στον τόπο τέλεσης του φιλικού αγώνα, αρχίσαμε να ακούμε θόρυβο από αέρα. Γυρνώντας, είδαμε το λάστιχο του λεωφορείου να ξεφουσκώνει. Ο Αλέφαντος άρχισε να φωνάζει…«Να τα, σας τα είπα, αρχίσαμε ήδη». Αφού το κατάπιε και το προσπέρασε και το λάστιχο επιδιορθώθηκε, επιβιβαστήκαμε και αρχίσαμε την μακρινή διαδρομή. Και ενώ ήταν στα μέσα καλοκαιριού, αρχίζουν καταρρακτώδεις βροχές. Ξανά ο Αλέφαντος… «Δεν σας τα έλεγα; Που πάμε τώρα να αγωνιστούμε με τέτοια γρουσουζιά;» Μπαίνοντας στο χωριό, αντικρίζουμε μια κηδεία. Μαυροφορεμένες να κλαίνε, φέρετρο, περιφορά του νεκρού. Αλλάζει η διάθεση του Αλέφαντου. «Ευτυχώς, τώρα μάλιστα, τώρα θα πάμε καλά». Όπως και έγινε. Η ομάδα μας έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο Αλέφαντος δεν περίμενε ότι η ομάδα που δεν προπονείται επαγγελματικά μπορούσε να παίξει τέτοιο ποδόσφαιρο. Από εκείνη τη στιγμή φάνηκε να απόκτησε ενθουσιασμό να μας αναλάβει. »

Για τον συγκεκριμένο αγώνα ο Δημήτρης ΜΙλτιάδους θυμάται πως καθισμένοι στο λόμπι του ξενοδοχείου, προσπαθώντας να τους δείξει την τακτική και το σύστημα που ήθελε από την ομάδα να ακολουθήσει, τοποθέτησε στο τραπέζι 11 πατατάκια τα οποία αναπαριστούσαν τους ποδοσφαιριστές. Ο αρχηγός Γιαγκουδάκης έτρωγε ένα πατατάκι στην άκρη του τραπεζιού, γίνονταν 10, το αντικαθιστούσαν και τούμπλαλιν. Εκνευρισμένος ο Αλέφαντος γυρνάει στον αρχηγό και του λέει: «Σταμάτα ρε Γιάννη να μου τρως συνέχεια το δεξί μπακ».

Μεγάλο πάντως προπονητή με πολλές γνώσεις χαρακτηρίζει ο Μιλτιάδους τον Αλέφαντο. «Μας έκανε πολλή τακτική. Προπόνηση με μπάλα αλλά κυρίως πολλή τακτική. Όλα αυτά την ημέρα πριν την διεξαγωγή του φιλικού. Δε ξέραμε εμείς τέτοια. Ξεκινήσαμε στο μισό γήπεδο και αργότερα μας άνοιξε σε ολόκληρο. Ήταν τόσο μεταδοτικός που την επόμενη στον αγώνα , βάλαμε δύο τέρματα, αποτελέσματα της εφαρμογής της τακτικής που μας είχε δείξει σε μια μόνο προπόνηση. Θυμάμαι ακόμα από εκείνη την προπόνηση όταν μας μιλούσε και μας εξηγούσε στεκόμασταν εγώ με τον Θράσο (βλ. Κονιώτη) δίπλα του να ακούμε αυτά που λέει στους νεαρούς του πάγκου. Κάποια στιγμή γύρισε προς το μέρος μας ρωτώντας τι κάνουμε εκεί. Αφού του είπαμε ότι τον ακούγαμε, άρχισε να μας φωνάζει… «Πηγαίνετε μπείτε ρε στο γήπεδο βγάλτε 3 χιλιάδες σέντρες, 25 χιλιάδες σουτ που κάθεστε και με ακούτε»! Πιστεύω πως ουδέποτε πίστεψε στην ποιότητα του Κυπριακού ποδοσφαίρου και γι αυτό τελικά δεν ανέλαβε».

Για τον ίδιο αγώνα ο Θράσος Κονιώτης, εκ των τερματοφυλάκων της ομάδας μας επίσης θυμάται στιγμιότυπο του συγκεκριμένου αγώνα με τον Τάκη Δανό, παλλικαρά όπως τον χαρακτήριζε ο «Αλέφα» να μαρκάρει τον σέντερ-φορ της Βαρντάρ, όπου μεταξύ τους αναπτυσσόταν εναλλασσόμενη κόντρα: «Σε μια μονομαχία των δύο, αφού κατάφερε ο σέντερ-φορ της αντίπαλης ομάδας και έριξε τον Δανό κάτω ο οποίος πονούσε, ο «Αλέφα» μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο, πάει πάνω από τον Δανό και του φωνάζει: «Έπεσες Δανέ, έπεσες παλικαρά μου; Σήκω επάνω παλικάρι μου». Ο Δανός σηκώνεται και συνεχίζει να αγωνίζεται, όπου στην επόμενη κόντρα κάνει σκληρό μαρκάρισμα και κτυπά τον αντίπαλο σέντερ-φορ. Ο διαιτητής του αγώνα ετοιμάζεται να καταλογίσει κόκκινη κάρτα, όταν ξανά ο «Νικόλας» εισβάλλει για επίσκεψη αυτή την φορά στον διαιτητή , δηλώνοντας του πως σε περίπτωση που δείξει κόκκινη στο «παλικάρι» του, θα πάρει τους ποδοσφαιριστές του και θα φύγει. Το παιχνίδι τελικά συνεχίστηκε και με τον Τάκη Δανό να δέχεται την κάρτα και να αποχωρεί από τον αγωνιστικό χώρο».  

Η αδυναμία του ωστόσο για τον Δανό κράτησε μόνο όσο ο χρόνος που αγωνίστηκε, μας αφηγείται ο Ερμογένους:  «Όσο ο Τάκης (Δανός) παρακολουθούσε τον αγώνα από τον πάγκο, γελούσε με τους συμπαίκτες του για τους ήχους και τις πτώσεις του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή. Τον πλησιάζει κάποια στιγμή ο Αλέφαντος, ο οποίος του ξεστομίζει την ανεπανάληπτη ατάκα: «Γελάς Δανέ, αλλά την ώρα που σε πέρασε και έβαλε το γκολ, εσύ κοίταγες τα περιστέρια»!

Τις πιο πολλές ιστορίες φαίνεται να τις θυμάται ο εκ των νεαρών τότε της ομάδας Μιχάλης Λαζάρου. Ο Λαζάρου όντας τότε στρατιώτης, διέμενε στο ίδιο δωμάτιο με τον Αντρελλή όπου και ένα πρωινό που θα ξυπνούσανγια να μεταβούν από το ξενοδοχείο στα γήπεδα των προπονήσεων, οι δύο τους ποτέ δεν ξύπνησαν. Ο Λαζάρου θυμάται χαρακτηριστηκά:

«Το λεωφορείο έφυγε και μας άφησε. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Κατά τις 11.30 εγώ κατέβηκα πρώτος στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, μέχρι να επιστρέψει η ομάδα από τις προπονήσεις για να φάω. Καταφθάνει το λεωφορείο κατά τις 12.00 όπου και βλέπω τον Αλέφαντο να έρχεται πάνω μου ειρωνικός και να μου λέει: «Στο φαγητό βλέπω πρώτος, στην προπόνηση όμως δεν ερχόμαστε». Γενικά είχε μια τάση να απαξιώνει και να ειρωνεύεται εμάς τους νεαρούς της ομάδας με εξαίρεση τον Γιώργο Ιωσηφίδη. Σε ένα άλλο περιστατικό, όπου εγώ, ο Πιερή ο Πίττας και ο Τσολάκης παίζαμε πιλόττα στο ξενοδοχείο, τον βλέπουμε να εισβάλλει από την πόρτα πυρ και μανία. Αρχίζουμε τότε όλοι να τρέχουμε να του ξεφύγουμε, να μην μας προλάβει, με τον Πιερή να μένει πίσω και να προσπαθεί να του εξηγήσει ότι δεν είναι παιχνίδι τζόγου η πιλόττα και δεν βάζαμε λεφτά, αλλά μάταια.»

Για τις σχέσεις του με τους ποδοσφαιριστές ο Μιχάλης Λαζάρου μας λέει ότι θυμάται να καταλογίζει στον Μάριο Χαραλάμπους ότι είναι μόνο φρου-φρου και αρώματα, βλέποντας τον με το μαλλιά που διέθετε. Θυμάται ακόμα ένα περιστατικό στο λεωφορείο γύρω στις 11.00 η ώρα όπου ο Δήμος Καβάζης τους περιέγραφε το πρόγραμμα της ημέρας:

«Τότε κάναμε συνεχείς προπονήσεις. Επιστρέφοντας από την πρωινή, μας έλεγε ο Καβάζης ότι θα ακολουθούσε πρόγραμμα με βάρη, έπειτα γεύμα και κατόπιν απογευματινή προπόνηση τακτικής. Ο Μπαρζόφ άρχισε να γκρινιάζει ότι αρνείται να κάνει βάρη, ότι είναι πολύ μεγάλος για αυτά και ότι δεν τα χρειάζεται. Ο Καβάζης άρχισε να του υποδεικνύει ότι οφείλει να κάνει κι αυτός βάρη, ίσα-ίσα γιατί με αυτό θα δυναμώσει και ότι ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθήσει το πρόγραμμα βαρών. Πετάγεται τότε από το πίσω μέρος του λεωφορείου ο Αλέφαντος, στρέφοντας τα πυρά του στον Καβάζη, λέγοντας του: «Τι λες ρε, ποιος είσαι εσύ που θα του πεις ότι ΠΡΕΠΕΙ,  εγω που είμαι Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ και δεν του είπα ότι πρέπει να κάνει βάρη». Ήταν μεγάλη προσωπικότητα, Τακτική από αυτόν μάθαμε. Αυτός μας έδειξε πώς είναι οι σωστές προπονήσεις.» 

Γενικότερα ο Αλέφαντος είναι πολύ γνωστός για τις ατάκες που ξεστομίζει. Η ατάκα που χρησιμοποιούσε στην δική μας ομάδα και που μέχρι και σήμερα χρησιμοποιείται από τους ποδοσφαιριστές μας, προήλθε από τον τρόπο που προπονείτο η ομάδα πριν από αυτό, με το τροχάδη στον γύρο του γηπέδου, κατάλοιπο των Τσέχων προπονητών που είχαν περάσει από την ομάδα. Όταν ήθελε να τους κάνει κατόπιν αυτού καψόνι, φώναζε στον βοηθό προπονητή τον Καβάζη: «Δήμο, κάνε τους μια Τσέχικη». Έτσι μέχρι και σήμερα, οι ποδοσφαιριστές όταν πρέπει να κάνουν τροχάδη, χρησιμοποιούν την φράση, «Να κάνουμε μια Τσέχικη».

Ο σημερινός προπονητής των Ladies Άγγελος Τσολάκης θυμάται πως 16,5 χρονών τότε, συμμετείχε στην πρώτη του προετοιμασία και πως μετά από αυτήν ο Αλέφαντος δεν πήρε ποτέ το αεροπλάνο για Κύπρο. Έκτοτε δεν τον ξαναείδε. Ωστόσο θυμάται πως όσο ασχολήθηκε μαζί τους, τους έκανε πολύ καλές προπονήσεις.

Ωστόσο δε φαίνεται όλοι να θεωρούσαν τον Αλέφαντο μια προπονητική ιδιοφυία, . Κάποιοι από τους «κυανόλευκους» ποδοσφαιριστές της τότε εποχής μας τον χαρακτήρισαν γραφικό και άλλοι «τρελό» και παράδοξο άνθρωπο, που απλά ξέρει να «πουλά» καλά το όνομα του και την ιδιαίτερη προσωπικότητα του.

 Εξάλλου ήταν ο άνθρωπος που είπε τον Αντρέα Εφραίμ γέρικη κότα και πως δεν χρειάζεται στο ποδόσφαιρο. Ο Εφραίμ του υπενθύμισε πως η καριέρα του και η εικόνα του στα γήπεδα δεν καθρεπτίζουν αυτή την άποψη, καθώς έχει διατελέσει και ποδοσφαιρικός αρχηγός του Απόλλωνα. Ο Αλέφαντος εξαπολύει τότε το απίστευτο: «Εσύ έχεις κάνει καλό γάμο, τι να το κάνεις το ποδόσφαιρο;».

Η δεκαπενθήμερη παρουσία του στο προπονητικό κέντρο μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε, καθώς όλοι οι ποδοσφαιριστές έχουν να σου πουν και μια ιστορία από τον Μέγα «Αλέφα». Τις περισσότερες πλάκες με τα λεγόμενα του ιδιαίτερου αυτού προπονητή, τις έκανε ο αείμνηστος Γιαννάκης Ιωάννου, στον οποίο ο Αλέφαντος έτρεφε μια ιδιαίτερη αδυναμία θεωρώντας τον ένα σπουδαίο παίκτη.

Όσον αφορά την «ασυνέπεια» του, ο Θράσος Κοννιώτης θυμάται πως πριν η ομάδα μεταβεί στην Γιουγκοσλαβία για την προετοιμασία της, η ομάδα διοργάνωσε συνεστίαση-χοροσπερίδα στο κοσμικό κέντρο «Σαλαμάντρα» στην Λεμεσό κατά την οποία θα παρίστατο ο Νίκος Αλέφαντος ως ο αναληφθείς προπονητής και θα παρουσιαζόταν από την διοίκηση Ψιλλάκη στον μεγάλο κόσμο του Απόλλωνα: «Στην εκδήλωση δεν παρουσιάστηκε ποτέ. Έστειλε όμως φωνητικό μήνυμα ηχογραφημένο σε κασέτα ραδιοφώνου, το οποίο έπαιξε σε κασετόφωνο στην εκδήλωση στους οπαδούς, τους ποδοσφαιριστές και την διοίκηση μας».

Οι λόγοι για τους οποίους δεν ανέλαβε τελικά διίστανται. Στον έφορο του Απόλλωνα έλεγε πως είναι συνηθισμένος να αγωνίζεται απέναντι από 30 χιλιάδες Παναθηναϊκούς στην Λεωφόρο, 25 χιλιάδες Αεκτζήδες στην Φιλαδέλφεια να τον βρίζουν, να πωρώνεται με αυτό το σκηνικό και δεν μπορούσε να έρθει στην μικρή Κύπρο με τους μερικούς οπαδούς. Όσο και αν προσπάθησε ο έφορος της ομάδας μας να τον πείσει και να του εξηγήσει πως ο Απόλλωνας είναι από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Κύπρο με χιλιάδες οπαδούς, αυτό κατέστη αδύνατο.

Στον πρόεδρο και σε κάποιους εκ των ποδοσφαιριστών φαίνεται να έλεγε πως αυτός λόγω επαγγελματισμού που ήθελε να θέσει στην ομάδα, ήθελε να προπονεί την ομάδα τα πρωινά και πως αυτό ήταν αδύνατο λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων των ποδοσφαιριστών μας, Σε κάποιους άλλους ανέφερε πως η σύζυγος του Ουρανία δεν ήθελε να έρθει στην Κύπρο. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται πως θεωρούσε το ποδόσφαιρο της Κύπρου πολύ χαμηλότερο ποιοτικά για να συνδέσει ο μεγάλο όνομα του με κάτι κάτω από το τι του αξίζει σαν προπονητής.

Πηγή: Apollon365