Το όραμα του Αχιλλέα Καϊμακλίου και η οδύσσεια μέχρι την υλοποίηση του σχεδίου

Συνεχίζει τις απανωτές προσπάθειες το σωματείο του Αχιλλέα Καϊμακλίου, για τη διαμόρφωση και την ανάπλαση του χώρου που βρίσκεται το οίκημα αλλά και οι αθλητικές εγκαταστάσεις του, με σκοπό το όφελος όλων των κατοίκων της περιοχής, αλλά πρωτίστως με αυτό τον τρόπο να κρατήσει τους νέους κοντά στις αθλητικές δραστηριότητες και ταυτόχρονα μακριά από οποιεσδήποτε κακές συνήθειες.

Το σωματείο του Καϊμακλίου έκανε όλα τα νόμιμα διαβήματα, ώστε να φθάσει ένα βήμα από την υλοποίηση του πολυπόθητου έργου, ωστόσο μέχρι να φθάσει στο τελικό στάδιο συνάντησε αρκετά εμπόδια. Πριν από μια εβδομάδα, ο Αχιλλέας Καϊμακλίου κατάφερε κρατώντας στα χέρια του το αίτημα για τη δημιουργία του Αθλητικού Κέντρου, να φθάσει στο τελικό στάδιο, ωστόσο απορρίφθηκε από τον Δήμο Λευκωσίας.

O χώρος στον οποίο είναι κτισμένο το οίκημα και τα γήπεδα που το περιβάλλουν, ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και ένα γήπεδο ανοικτό καλαθόσφαιρας, ανήκει στην Εκκλησία. Το 1955, περίπου, η Εκκλησία παραχώρησε τον χώρο στον Αχιλλέα Καϊμακλίου και τον βοήθησε να κτίσει το σωματείο, ώστε να λειτουργούν οι εγκαταστάσεις με διαχειριστή τον Αχιλλέα. Το 1990 κτίστηκε το κλειστό γήπεδο στην Παλουριώτισσα και οι ομάδες καλαθόσφαιρας μεταφέρθηκαν εκεί, ενώ το 2005 ο Δήμος Λευκωσίας έκτισε ένα γήπεδο στο Καϊμακλί στον Βόρειο Πόλο, στο οποίο μεταφέρθηκαν οι ομάδες ποδοσφαίρου που αγωνίζονταν στον χώρο του σωματείου. Έτσι ο χώρος εκεί έμεινε ανεκμετάλλευτος και ασυντήρητος. Κατά καιρούς, ο Αχιλλέας προσπαθούσε και έκανε τις ενέργειες για να κτιστεί το Αθλητικό Κέντρο, πλην όμως χωρίς αποτέλεσμα. 

Μιλώντας στον REPORTER, ο Γενικός Γραμματέας του Αχιλλέα Καϊμακλίου, Δημήτρης Σιαμμάς, είπε πως το 2013 η Εκκλησία πλησίασε και πάλι το Συμβούλιο του σωματείου, για να εκμεταλλευτεί τον χώρο εκεί. «Έγιναν διαπραγματεύσεις, εμείς είμαστε ενοικιαστές και ο χώρος ανήκει στην εκκλησία, αφού έγινε η συμφωνία παραχωρήθηκαν τα 2/3 του χώρου στον Αχιλλέα για 99 χρόνια, ώστε να γίνει η δημιουργία ανοικτών χωρών άθλησης. Στη συνέχεια, ξεκίνησε η διαδικασία για να αρχίσουν τα σχέδια και να υποβληθούν στην αρμόδια πολεοδομική αρχή, που είναι ο Δήμος Λευκωσίας και στη συνέχεια να αποταθούμε στους αρμόδιους φορείς, όπως τον ΚΟΑ για να μας χρηματοδοτήσουν για να γίνει το Αθλητικό Κέντρο». 

Για να γίνει τέτοιο, όμως, χρειάζονταν τρεις προϋποθέσεις. Όπως εξηγεί ο Γενικός Γραμματέας του σωματείου, η πρώτη είναι να υπάρχει ιδιοκτησία του χώρου ή μακροχρόνιο συμβόλαιο πέραν των 25 ετών, τα γήπεδα να είναι με τις προδιαγραφές του ΚΟΑ και η τρίτη να έχεις πολεοδομική άδεια. «Τις πρώτες δύο τις είχαμε, και αφού χρειαζόμασταν την πολεοδομική άδεια, κάναμε τα σχέδια κα τα υποβάλαμε. Εκεί όμως ξεκίνησε η οδύσσεια μας. Το σωματείο υπέβαλε αίτηση στον Δήμο Λευκωσίας για δημιουργία του Αθλητικού Κέντρου, και συγκεκριμένα, τριών γηπέδων, χώρος για περπάτημα, υπαίθρια όργανα γυμναστικής, πάρκο και αποδυτήρια. Στη συνέχεια η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, ενέκρινε τελικά το αίτημα του Αχιλλέα. Ακολούθως, η Πολεοδομική Επιτροπή του Δήμου ενέκρινε την εισήγηση της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου, με τη μόνη διαφοροποίηση στη θέση που θα γινόταν το γήπεδο του φούτσαλ, να γίνει ένα άλλο γήπεδο, είτε τένις, είτε καλαθόσφαιρας».

Στη συνέχεια, όπως αναφέρει ο κ. Σιαμμάς, «το εν λόγω αίτημα, για δημιουργία Αθλητικού Κέντρου, απορρίφθηκε τελικά από την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λευκωσίας, για λόγους που αυτοί γνωρίζουν, με αποτέλεσμα ο χώρος να παραμείνει ως έχει ένα αχούρι. Δυστυχώς φαίνεται ότι η απόφαση για άρνηση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου δεν βασίστηκε σε λόγους ουσίας ή σε λόγους που άπτονται ή όχι της νομιμότητας ή των τεχνικών προδιαγραφών της αίτησης, αλλά σε μικροπολιτικές και προσωπικές ατζέντες.

Ως Διοικητικό Συμβούλιο του Αχιλλέα, θα μελετήσουμε το σκεπτικό της απόφασης του Δήμου και θα πράξουμε ότι είναι δυνατό έτσι ώστε το όραμα και οι κόποι τόσων πολλών ανθρώπων που νοιάζονται για τον Αχιλλέα, που νοιάζονται για το Καϊμακλί να μην πάνε χαμένα. Νούσιμα, νηφάλια, Αχιλλεΐστικα και Καϊμακλιώτικα».