«Και κόμματα έχω αλλάξει και πολλά έχω αλλάξει, αλλά τον Ολυμπιακό δεν τον αλλάζω»

Ο Μίκης Θεοδωράκης αγαπούσε το ποδόσφαιρο και φυσικά τον Ολυμπιακό. Μάλιστα, είχε πει σε μια εκδήλωση πως κόμματα έχει αλλάξει, πολλά πράγματα έχει αλλάξει, αλλά την ομάδα του δεν θα την άλλαζε ποτέ και θα έμενε για πάντα πιστός σε αυτήν.

Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος μας συνθέτης και αγωνιστής Μίκης θεοδωράκης. Πλήρης ημερών, στα 96 του. Έχοντας ζήσει μια ζωή συγκλονιστική από κάθε άποψη. Έχοντας βρεθεί αρκετές φορές αγκαλιά με τον θάνατο, αλλά και με το μεγαλείο. Έζησε διώξεις, πολιτικοκοινωνικούς αγώνες, καταξίωση, έρωτες, εξορίες, επιτυχία, φιλίες, κι άλλους αγώνες, κι άλλες διακρίσεις, αναγνώριση, αμφισβήτηση. Βασανίστηκε ανηλεώς από Ιταλούς, στην Κατοχή, στον Εμφύλιο, επί χούντας

Ο Μίκης Θεοδωράκης πέθανε πλήρης ημερών. Και έργων, και λόγων. Έφυγε χορτασμένος, φτασμένος, κι όταν έπρεπε. Μα, έπρεπε; Με έναν περίεργο τρόπο, το ψηλόλιγνο αγόρι που γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1925 στην Χίο, και μεγαλώνοντας έγινε λαοφίλητος μουσικοσυνθέτης, λόγιος και λαϊκός ταυτόχρονα, κι ακόμη περισσότερο έγινε σύμβολο κοινωνικών αγώνων, πολιτικός αγωνιστής, πολιτικός κανονικός, διανοητής της Αριστεράς.

Το SPORT24 παρουσιάζει μια διαφορετική πτυχή του, αυτή της αγάπης του για τον Ολυμπιακό και το ποδόσφαιρο. Σε μια βραδιά που διοργάνωσαν προς τιμήν του στις 19 Δεκεμβρίου 2003 οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, παρευρέθησαν περισσότεροι από 50 διεθνείς όλων των εν ζωή ηλικιών. Σε εκείνη την εκδήλωση ο Μίκης αποκάλυψε:

"Δέκα χρονών παιδάκι, το 1935, στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς όπου ζούσα τότε, είδα στην εφημερίδα φωτογραφία του Ολυμπιακού με τους πέντε αδελφούς Ανδριανόπουλους και τους Βάζο, Συμεωνίδη και άλλους, που φορούσαν την κόκκινη φανέλα. Από τότε έγινα Ολυμπιακός", είχε πει ο μεγάλος Μίκης και συνέχισε: "Σπάνια στη ζωή μου υπήρξα τόσο συγκινημένος και ευτυχής», υπογραμμίζοντας την «αλησμόνητη χαρά που μου χάρισε η γνωριμία και επαφή μου με τους μύθους και τα είδωλα της νιότης μου και όχι μόνο".

Επίσης, είχε πει: "Αν μου έλεγαν ότι σήμερα έχω ένα γεύμα με τον Μπετόβεν, τον Σούμαν, τον Βάγκνερ και τον Μπερλιόζ, δεν θα χαιρόμουν τόσο πολύ όσο που βρίσκομαι μαζί σας. Στη Μακρόνησο στη σκηνή μας ήμασταν μοιρασμένοι ολυμπιακοί- παναθηναϊκοί. Και όμως παλεύαμε μαζί για τα ιδανικά μας".

Για τον Ολυμπιακό είχε πει ακόμα: "Εχω παρατηρήσει ότι όλα μπορείς να τα αλλάξεις. Και κόμματα έχω αλλάξει και πολλά έχω αλλάξει και με κατηγορούν γι΄ αυτό. Αλλά τον Ολυμπιακό δεν τον αλλάζω. Εδώ μένω πιστός, δεν θα αλλάξω ποτέ".

Άλλη ατάκα του για το ποδόσφαιρο ήταν η εξής: "Υποτιμούν το ποδόσφαιρο, ενώ είναι βάση σε μια κοινωνία. Πρώτα παίζεις μπάλα και επιλέγεις ομάδα και μετά γίνεσαι γιατρός, δικηγόρος ή αποκτάς οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα ή και κόμμα. Εγώ είχα δύο “κακά, ήμουν και ποδοσφαιρόφιλος και αριστερός".