Οι ανέκδοτες ιστορίες του Μπεργκ με Νταλγκλίς και Φέργκιουσον
06:40 - 13 Ιουνίου 2019
Κατά την επίσημη παρουσίασή του από την Ομόνοια ο Χένινγκ Μπεργκ παραδέχτηκε την επίδραση του σερ Άλεξ Φέργκιουσον στην προπονητική του φιλοσοφία προσθέτοντας πως έχει επηρεαστεί και από άλλον έναν πρώην προπονητή του στην Αγγλία, τον Κένι Νταλγκλίς.
Λίγες μέρες νωρίτερα, την περασμένη Παρασκευή (7/6), σε συνέντευξή του με αφορμή τον προκριματικό αγώνα Ρουμανία-Νορβηγία ο καινούργιος τεχνικός των «πρασίνων» είχε αναφερθεί εκτενώς στους δύο Σκοτσέζους τεχνικούς αποκαλύπτοντας ανέκδοτες ιστορίες από τη θητεία του σε Μπλάκμπερν και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα της συνέντευξης:
-Το 1995 κατέκτησες το πρωτάθλημα Αγγλίας με την Μπλάκμπερν. Ποιο επίτευγμα ήταν μεγαλύτερο: το δικό σας ή της Λέστερ του Ρανιέρι το 2016;
-Νομίζω ότι η επιτυχία της Λέστερ ήταν μεγαλύτερο σοκ, διότι ανέβηκαν από τη δεύτερη κατηγορία και ουδείς τους έδινε πιθανότητες, ούτε οι ίδιοι πίστευαν ότι θα πετύχαιναν τόσα πολλά. Εμείς στην Μπλάκμπερν, είχαμε τον Άλαν Σίρερ στην επίθεση, ο τερματοφύλακας ήταν λίγο-πολύ ο ίδιος ο σύλλογος, και προπονητής ο Κένι Νταλγκλίς.
Λίγες μέρες νωρίτερα, την περασμένη Παρασκευή (7/6), σε συνέντευξή του με αφορμή τον προκριματικό αγώνα Ρουμανία-Νορβηγία ο καινούργιος τεχνικός των «πρασίνων» είχε αναφερθεί εκτενώς στους δύο Σκοτσέζους τεχνικούς αποκαλύπτοντας ανέκδοτες ιστορίες από τη θητεία του σε Μπλάκμπερν και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα της συνέντευξης:
-Το 1995 κατέκτησες το πρωτάθλημα Αγγλίας με την Μπλάκμπερν. Ποιο επίτευγμα ήταν μεγαλύτερο: το δικό σας ή της Λέστερ του Ρανιέρι το 2016;
-Νομίζω ότι η επιτυχία της Λέστερ ήταν μεγαλύτερο σοκ, διότι ανέβηκαν από τη δεύτερη κατηγορία και ουδείς τους έδινε πιθανότητες, ούτε οι ίδιοι πίστευαν ότι θα πετύχαιναν τόσα πολλά. Εμείς στην Μπλάκμπερν, είχαμε τον Άλαν Σίρερ στην επίθεση, ο τερματοφύλακας ήταν λίγο-πολύ ο ίδιος ο σύλλογος, και προπονητής ο Κένι Νταλγκλίς.
-Πόσο μεγάλο ήταν το σοκ της κατάκτησης του τίτλου;
-Χμ, όχι τόσο μεγάλο. Την προηγούμενη χρονιά είχαμε τερματίσει δεύτεροι, συνεπώς ο κόσμος ήξερε ότι ήμασταν δυνατοί. Την επόμενη σεζόν είχαμε τα πάντα: νεαρούς κα φιλόδοξους παίκτες, τέλεια συνδυασμένους με τους έμπειρους, ο προπονητής ήταν ο Κένι, που ίσως έχει την ύψιστη ποιότητα να συνδυάζει πιτσιρίκια και βετεράνους, ενώ το ομαδικό πνεύμα ήταν φανταστικό.
-Πώς θα περιέγραφες τον Νταλγκλίς;
-Αυθεντική ποδοσφαιρική ευφυΐα συνδυασμένη με εντυπωσιακή ικανότητα να κάνει τους παίκτες να αισθάνονται άνετα.
-Τι αστείες αναμνήσεις έχεις από αυτόν;
-Είναι Σκοτσέζος, αντιλαμβάνεστε… Όταν μιλούσε, ορισμένες φορές πραγματικά δεν καταλάβαινα τι έλεγε, μολονότι ήξερα καλά αγγλικά. Στην Αγγλία είχα μόνο Σκοτσέζους προπονητές και προϊόντος του χρόνου, με πολύ κόπο, κατάφερα να τους καταλαβαίνω. Ο Κένι έχει πλάκα, αν τον ξέρεις: τον βλέπεις στην τηλεόραση και, αν δεν θέλει να δώσει συνέντευξη, μιλά αυθεντικά σκοτσέζικα και ουδείς καταλαβαίνει το παραμικρό. Μετά είναι σαφές ότι δεν δίνει συνέντευξη.
-Το 1997 ο Φέργκιουσον σε πήρε στη Γιουνάιτεντ. Πότε έγινε η πρώτη επαφή με τον σερ Άλεξ;
-Ο Σερ Άλεξ με γνώριζε πριν παίξω καν στην Αγγλία.
-Πώς κι έτσι;
-Όταν ήμουν 18, έπαιζα στη Νορβηγία και μετείχα σε μια περιοδεία στις Η.Π.Α. με μια ερασιτεχνική μπάντα από τη Νορβηγία. Η Γιουνάιτεντ είχε σκάουτ εκεί, τον Μπράιαν Κινγκ, ο οποίος μου συνέστησε τον Σερ Άλεξ. Όταν γυρίσαμε στην πατρίδα μου, η Γιουνάιτεντ έδωσε φιλικό με την επαγγελματική ομάδα μου στο Όσλο. Τότε συναντηθήκαμε πρώτη φορά. Μου είπε ότι ήθελε να με δει αγωνιζόμενο εναντίον τους, αλλά η ομάδα μου δεν με άφησε, επειδή το καλοκαίρι με πώλησε στη Βαλερένγκα, οπότε ήμουν απλώς αναπληρωματικός σ’ εκείνο το παιχνίδι.
-Σου είπε κάτι ο Φέργκιουσον;
-Ναι! Μου είπε ότι, αν δεν είχα χρόνο συμμετοχής, μπορούσα να πάω και να προπονηθώ μια εβδομάδα με τη Γιουνάιτεντ, ώστε να με δει.
-Πήγες;
-Όχι, επειδή εκείνη την περίοδο ήταν πολύ δύσκολο να εξασφαλίσεις άδεια εργασίας στην Αγγλία. Γνώριζα ότι δεν μπορούσα να πάρω μεταγραφή, έπρεπε να είχα τουλάχιστον 10 συμμετοχές με την εθνική ομάδα και εγώ δεν είχα ούτε μία.
-Νομίζω ότι το μετάνιωσες πικρά…
-Ούτε κατά διάνοια! Ήμουν συνειδητοποιημένος εκείνο τον καιρό ότι δεν ήμουν αρκετά καλός για τη Γιουνάιτεντ. Έπαιξα τριάμισι χρόνια στη Βαλερένγκα, μετά πήγα στην Μπλάκμπερν. Ο Σερ Άλεξ δοκίμασε να με πάρει από εκεί έξι μήνες πριν το χρονικό σημείο που πήγα στο Ολντ Τράφορντ. Ήθελε να με αποκτήσει τον Ιανουάριο, αλλά οι Ρόβερς δεν με άφησαν, διότι ήμασταν στα μισά της σεζόν και με χρειάζονταν. Το καλοκαίρι δεν έχασα την ευκαιρία.
-Κατέκτησες δύο πρωταθλήματα και ένα Τσάμπιονς Λιγκ με τη Γιουνάιτεντ. Ποιο νομίζεις ήταν το κλειδί στην επιτυχία του Φέργκιουσον;
-Η νοοτροπία νικητή! Δεν έχω δει τέτοιο πράγμα στη ζωή μου… Έχει μια απίστευτη ικανότητα να κάνει τους παίκτες να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, μας έδινε απίστευτη αυτοπεποίθηση. Συνδύαζε τιτάνια δουλειά και πειθαρχία με πίστη και εμπιστοσύνη.
-Προκάλεσες ποτέ την οργή του, όπως έκανε ο Μπέκαμ που δέχτηκε παπούτσι στο κεφάλι;
-Δεν μου συνέβη κάτι αντίστοιχο, μολονότι μ’ έπιασε στο στόμα του αρκετές φορές. Ήταν φρικτά οργισμένος, όταν είχε παράπονα από τους παίκτες του και εμείς δεν δίναμε ό,τι εκείνος περίμενε. Μου είπε πολλές φορές με πολύ ευθύ τρόπο ότι δεν έπαιζα καλά και δεν δίσταζε να εκφράσει το θυμό του. Από την άλλη, όταν παίζαμε καλά, εξωτερικευόταν πολύ και μας άφηνε να δούμε ότι ήταν ευτυχισμένος με την απόδοσή μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
