«Είχα αρχίσει να παίζω χαρτιά στα 12, να πίνω αλκοόλ στα 16, να καπνίζω στα 27, να δημιουργώ προβληματικές, συναισθηματικές ή φιλικές σχέσεις από το Δημοτικό σχολείο. Για μια ολόκληρη ζωή, έτρωγα ασύστολα χωρίς να μπορέσω να ελέγξω το βάρος μου. Στα 32 μου με κυνηγούσαν οι τοκογλύφοι. Στα 37 μου δέχθηκα βομβιστική επίθεση στο αυτοκίνητο μου, από ανθρώπους της νύχτας, τους οποίους χρωστούσα λεφτά από ποδοσφαιρικά στοιχήματα. Στα 45 μου δικάστηκα, καταδικάστηκα, κατηγορήθηκα και ακολούθως αθωώθηκα από τις πιο σοβαρές καταγγελίες του ποινικού κώδικα στην Ελλάδα. Πριν από περίπου 10 χρόνια χτύπησα πάτο οικονομικά και η γυναίκα μου, μου ανακοίνωσε πως θέλει α χωρίσουμε. Ακολούθησε μια περίοδος πένθους και ανησυχούσα για το μέλλον των παιδιών μου. Είχα αυπνίες και χάθηκε η γη κάτω από τα πόδια μου. Ένιωθα ντροπή, κατάθλιψη και θυμό. Μέχρι τότε κέρδιζα όλες τις μάχες της ζωής μου. Ο εχθρός μου ήταν η μητέρα των παιδιών μου».