Τα 1000 πρόσωπα του Γιώργου Τορναρίτη

Ο Γιώργος Τορναρίτης γεννήθηκε στη Λεμεσό [καταγωγή από τους Τορνάριδες (Κάτω Πλάτρες)], στις 2 Ιανουαρίου 1936 και πέραν από γνωστός μπον βιβέρ της εποχής του, πέραν της αγάπης του για την δικηγορία, την συγγραφή βιβλίων, αλλά και την δραστηριότητά του ως συλλέκτης, ιδρυτής μουσείων και εικαστικός δημιουργός, έχει αμέτρητες εμπειρίες ζωής, μερικές από τις οποίες ξεδίπλωσε στον «Ρεπόρτερ». Σπούδασε στο Trinity College του Cambridge. «Στο Cambridge γνώρισα πάρα πολύ κόσμο. Γνώρισα τον Ινδό μαχαριαγιά Νιζάμι Χαϊντεραμπάντ, που ήταν τότε ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, ηγέτης του πριγκιπάτου Χαϊντεραμπάντ των Ινδιών. Αυτός, λοιπόν, ο οποίος θεωρητικά ήταν φοιτητής, έφτασε στο πανεπιστήμιο συνοδεία 100 ατόμων και αγόρασε έναν πύργο κοντά στο Cambridge και άρχισε να διοργανώνει πάρτι. Σε ένα από αυτά τα πάρτι είχε καλέσει και την Μιζανού Μπαρντό, αδελφή της Μπριζίτ Μπαρντό. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να πάμε εκδρομή στο Λονδίνο, με το αυτοκίνητο του Μίκη Ιωάννου. Μέσα στο αμάξι μπήκαμε 15 άτομα, με αποτέλεσμα η Μιζανού Μπαρντό να κάθεται στριμωγμένη δίπλα μου σε όλη τη διαδρομή», διηγείται ο κ. Τορναρίτης.

Βαρκάδα με τον Νταλί

Ο Γιώργος Τορναρίτης αποτελεί την προσωποποίηση αυτού που λέμε ότι «έφαγε τη ζωή με το κουτάλι». Μέχρι να επιστρέψει στην Κύπρο και να ξεκινήσει να ασκεί δικηγορία, ταξίδεψε πολύ. Ένα από τα μέρη στα οποία βρέθηκε ήταν και η Ισπανία: «Θυμάμαι όταν πήγα στην Ισπανία, σε ένα χωριό στην Κόστα Μπράβα, μαζί με άλλους φοιτητές. Ήμασταν πολύ μεγάλη παρέα. Φτάσαμε γύρω στις 5:00 το απόγευμα. Η οικογένεια που μας φιλοξενούσε είχε επίσης προσκεκλημένο τον διάσημο ζωγράφο Σαλβατόρ Νταλί. Περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το απόγευμα και το σούρουπο αποφασίσαμε να πάμε για ψάρεμα. Σε ένα λιμανάκι. Μπήκαμε μέσα στη βάρκα και σε κοντινή απόσταση από το σημείο που ξεκινήσαμε, βουλιάξαμε. Ο Νταλί -γνωστός για τον εκρηκτικό του χαρακτήρα- άρχισε να μας βρίζει και να μας φωνάζει ‘‘είσαστε ηλίθιοι’’. Γυρίσαμε πίσω στο σπίτι όπου μέναμε, και τα πίναμε μέχρι το πρωί. Το να πας βαρκάδα με τον Νταλί, ακόμα και αν κινδύνευσες να πνιγείς, είναι μια εμπειρία που θα θυμάμαι για όλη μου τη ζωή».

Ψάρεμα με τη Ράκελ Γουέλς

Ήταν πολύ φίλος με το Βρετανό ζωγράφο, Τζον Κόρμπιτζ, ο οποίος γεννήθηκε στο Σέφιλντ της Αγγλίας το 1935 και έζησε στην Κύπρο όπου και πέθανε το 2003. Αυτός του μίλησε για την τέχνη και τον μύησε στα μυστικά της ζωγραφικής. Μάλιστα, ο Κόρμπιτζ είχε μια βάρκα και μαζί αλώνιζαν τις θάλασσες της Κύπρου. Ψάρευαν και απολάμβαναν τον κυπριακό ήλιο. Από όλο αυτό βγήκε και ένα βιβλίο, μια σειρά φωτογραφιών και ζωγραφιές, οι οποίες εκτέθηκαν στο κοινό, το 1969, σε μια Έκθεση με τον Κόρμπιτζ στο ξενοδοχείο Golden Mariana (Αμμόχωστος). Ο Κόρμπιτζ ήταν που του γνώρισε και την Ράκελ Γουέλς, με την οποία είχαν πάει και για ψάρεμα. Ήταν η περίοδος της δεκαετίας του ’70, όπου η διάσημη ηθοποιός, σύμβολο του σεξ, γύρισε την ταινία «Αμαρτία», στο κατεχόμενο σήμερα Κάρμι. Η Γουέλς, είχε φθάσει στην Κύπρο με τον άλλο γνωστό συμπρωταγωνιστή της Ρίτσαρντ Τζόνσον. Η παραμονή τους στο νησί για κάποιες εβδομάδες άφησε εποχή.

Κυπριακό χρώμα 

Η επιστροφή του στην Κύπρο σημαδεύτηκε από συναρπαστικές επαγγελματικές και προσωπικές εμπειρίες. Παράλληλα με τη δικηγορία (είχε αναλάβει μεγάλες υποθέσεις της εποχής), ασχολήθηκε ενεργά με τη Φυσική Ιστορία και την κυπριακή παράδοση. Ωστόσο, τα ταξίδια, οι επισκέψεις στο εξωτερικό και οι επαφές με τους κοσμικούς κύκλους είναι μικρόβιο που ακόμη υπάρχει μέσα του και δεν το κρύβει. Σήμερα ασχολείται με τη μεγάλη του αγάπη που δεν είναι άλλη από τη ζωγραφική. Είναι αυτοδίδακτος και τα έργα του είναι της Naive Art. Ζωγραφίζει με λάδι, τα χρώματα του είναι ζωντανά, καθαρά. Ζωγραφίζει πρόσωπα και στιγμιότυπα της Κύπρου που αγαπά.

Τέλη Αυγούστου έλαβε μέρος σε μεγάλη ομαδική έκθεση που οργανώθηκε στο «The Muses Hamptons» της ορθόδοξης εκκλησίας των Hamptons της Νέας Υόρκης. Ήταν η ευτυχής κατάληξη μιας προσπάθειας αρκετών μηνών. Η έκθεση είχε τίτλο «Greek Colors». Είκοσι εικαστικοί, όλοι καταξιωμένοι καλλιτέχνες, είχαν στείλει στη Νέα Υόρκη συνολικά 60 έργα, τα οποία αποτυπώνουν τη δυναμική εικαστική σκηνή της Ελλάδας. Έργα του εκτέθηκαν και στο ;θηναϊκό κοινό, καθώς και στο λονδρέζικο.

Οι αγάπες της ζωής του

Ο Γιώργος Τορναρίτης συνέγραψε αρκετές μελέτες, μεταξύ των οποίων, τα εξής: Mediterranean Sea Shells (1987, βιβλίο που παρουσιάζει τα κοχύλια της Κύπρου), Κοχύλια και Τέχνη (2001, συσχετισμός της θαλάσσιας ζωής με την εικαστική δημιουργία), My Cyprus Cat (2003, περιγράφει τη ζωή της κυπριακής γάτας), My Boat (περιγραφές της κυπριακής φύσης και θάλασσας του ’60).

Το 1984, ίδρυσε στην Αγία Νάπα το «Θάλασσα», το πρώτο Μουσείο Θαλάσσιας Ζωής στην Κύπρο. Το 1987 παρουσίασε εκθέσεις κοχυλιών και υποβρύχιων φωτογραφιών στην Πινακοθήκη Πιερίδη στην Αθήνα και στην Πύλη Αμμοχώστου, αντίστοιχα. Το 1992, μαζί με τον Δημήτρη Πιερίδη, συστήνουν το ίδρυμα Θαλάσσιας Ζωής και στο οποίο δώρισε την προσωπική συλλογή απολιθωμάτων, κοχυλιών και σπάνιου φωτογραφικού υλικού. Το «Θάλασσα» βραβεύθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα από τα καλύτερα Μουσεία της Ευρώπης. Το 2011 τού απονεμήθηκε από την κυπριακή Πολιτεία το μετάλλιο «Stasinos», για την ίδρυση των μουσείων και γενικότερα για την πολύτιμη προσφορά του στον πολιτισμό της Κύπρου. Έχει τέσσερα παιδιά από δύο γάμους. Τον νομικό/πολιτικό Νίκο, τον επιχειρηματία Χριστόφορο, τον δικηγόρο Κρίτωνα και τη Μαίρη.