Τα «Δεκεμβριανά» στην Ομόνοια
09:32 - 16 Δεκεμβρίου 2015
Βρισκόμενος στην προεδρία της Ομόνοιας από το 2000, ο Δώρος Σεραφείμ σχεδόν εκδιώχθηκε στις αρχές του 2008, μόλις έναν μήνα πριν τις προεδρικές εκλογές της 17ης Φεβρουαρίου. Ήταν οι πρώτες –και μοναδικές, έως σήμερα- που ανέδειξαν ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν πολιτικό που προερχόταν από το ΑΚΕΛ. Λέγεται ότι η εμπλοκή του ίδιου του Δημήτρη Χριστόφια ήταν καταλυτική για την καρατόμηση του Σεραφείμ, κίνηση που (είναι σχεδόν βέβαιο πως) ενίσχυσε τα εκλογικά ποσοστά του τότε Γενικού Γραμματέα του κόμματος της αριστεράς, με ψήφους καθοριστικούς για την έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης, καθώς το εισιτήριο για τον β’ γύρο κρίθηκε για λιγότερες από 7.000 ψήφους.
Σκληρά εργαζόμενος από τα τέλη της δεκαετίας του ’50, ο Σεραφείμ βρέθηκε το 1961 στο Λαϊκό Καφεκοπτείο, ενώ αργότερα μετακόμισε στο τυπογραφείο Printco, κατέχοντας πάντα διευθυντική θέση. Το 2002 ιδρύεται ο Όμιλος Λαϊκού που προέκυψε από την ενοποίηση του Λαϊκού καφεκοπτείου, της Printco και του οινοποιείου ΛΟΕΛ. Ο κ. Σεραφείμ βρέθηκε να είναι ένας από τους δύο ανθρώπους – κλειδιά του νέου Ομίλου, μιας εκ των πιο μεγάλων κυπριακών επιχειρήσεων, που είναι συνδεδεμένη με το ΑΚΕΛ. Οικονομικά άνετος, πέρα από πολύ καλός μάνατζερ, ο Σεραφείμ θεωρείτο και πετυχημένος πρόεδρος της Ομόνοιας, αφού συνέδεσε το όνομά του με τα πρωταθλήματα που κέρδισε η «ομάδα του λαού» το 2001 και το 2003, τα πρώτα μετά από τον τίτλο του 1993. Εκείνη η οκταετία ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που η Ομόνοια έμεινε χωρίς πρωτάθλημα, από την ένταξή της στην ΚΟΠ το 1953.
Κόντρα από το 2005
Οι αποτυχίες που ακολούθησαν, το αναχρονιστικό μοντέλο διοίκησης, οι ανεκπλήρωτες μεταγραφικές υποσχέσεις και οι φρούδες ελπίδες που καλλιεργήθηκαν στο θέμα ανέγερσης ιδιόκτητου γηπέδου στις Χαλεπιανές, είχαν ως αποτέλεσμα ο Δώρος Σεραφείμ να πέσει σε δυσμένεια από τον κόσμο, ιδιαίτερα τους οργανωμένους, οι οποίοι με αφορμή τη διαφαινόμενη αποτυχία στο πρωτάθλημα της περιόδου 2007-08, στράφηκαν εναντίον του προέδρου, προσωπικά. Η κόντρα των οργανωμένων με τον Δώρο Σεραφείμ κρατούσε από την περίοδο 2004-05, καθώς τον Ιανουάριο του 2005 σηκώθηκαν πανό κατά του προέδρου.
Στα μέσα Νοεμβρίου του 2007 η Θύρα 9 ασκεί κριτική στη διοίκηση μέσω ανακοίνωσης, ενώ η πρώτη αντίδραση ήρθε στον αγώνα Κυπέλλου της 28ης Νοεμβρίου, όταν οι οργανωμένοι παρακολούθησαν… βουβοί το παιχνίδι κόντρα στον Απόλλωνα, παίρνοντας θέση στα… ορεινά της βόρειας εξέδρας του ΓΣΠ και αφήνοντας επιδεικτικά άδειες τις κάτω σειρές καθισμάτων. Την επόμενη μέρα η Θύρα 9 εξέδωσε ανακοίνωση ζητώντας την παραίτηση της διοίκησης, ενώ στο εντός έδρας παιχνίδι της 1ης Δεκεμβρίου σημειώθηκαν και μικροεπεισόδια με τραυματισμούς, στις διαμαρτυρίες κατά του προέδρου. «Θα φύγουμε όταν κρίνουμε ότι αποχώρηση μας δεν θα κάνει ζημιά στην ομάδα» ήταν η απάντηση Σεραφείμ μια ημέρα μετά, ενώ πριν το ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ, στις 8 Δεκεμβρίου 2007, η Θύρα 9 οργάνωσε συλλαλητήριο έξω από το ΓΣΠ, με τρία βασικά αιτήματα (τυπωμένα σε φυλλάδιο, μοιράζονταν στον κόσμο): παραίτηση της διοίκησης, αλλαγή του τρόπου εγγραφής μελών και καταρτισμός ομάδας που θα υποβάλει εισηγήσεις για θεσμικές αλλαγές στο σωματείο. Κεντρικά συνθήματα ήταν «Λευτεριά στην Ομόνοια» και το ευφάνταστο «Άη Βασίλη, Αυτά τα Χριστούγεννα δεν θέλω… Δώρο»,
Αλλαγή σκυτάλης
Με κύριο μέσο έκφρασης το διαδίκτυο η Θύρα 9, με την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του κόσμου της Ομόνοιας, κατάφερε να ακουστεί στα υψηλά δώματα του ΑΚΕΛ και να πείσει την τότε ηγεσία του κόμματος πως η συνέχιση της προεδρίας Σεραφείμ θα ήταν επιζήμια για την Ομόνοια, αλλά κυρίως για την προεκλογική εκστρατεία του Δημήτρη Χριστόφια, που τότε βρισκόταν στο απόγειό της. Τελικώς ο Σεραφείμ αναγκάστηκε σε παραίτηση στις 9 Ιανουαρίου 2008, «λόγω προσωπικών δυσκολιών και της φάσης που περνά το σωματείο σήμερα», όπως είπε, με την Ομόνοια να πορεύεται με προσωρινό πρόεδρο μέχρι την εκλογική Γενική Συνέλευση της 26ης Μαρτίου, που ανέδειξε πρόεδρο τον Μιλτιάδη Νεοφύτου, επιστήθιο φίλο του Δημήτρη Χριστόφια τότε. Σε αντίθεση με τη σημερινή εποχή, το 2007 η Θύρα 9 δεν τα είχε βάλει ευθέως με το ΑΚΕΛ, αλλά εμμέσως φρόντισε να περάσει το μήνυμα πως η διοικητική αλλαγή θα ήταν προς όφελος όλων. Όπως και τελικά συνέβη…
