Όταν η Αμμόχωστος ένωσε το κυπριακό ποδόσφαιρο
12:36 - 20 Δεκεμβρίου 2015
Πολιτικές διαφορές, τοπική διαμάχη, κοινωνικό χάσμα είναι μερικά από τα στοιχεία που υπάρχουν και θα μπορούσαν να κατατάξουν τους αγώνες Ανόρθωσης-Νέας Σαλαμίνας σε ντέρμπι μίσους. Για ένα παράξενο λόγο τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Ή μάλλον δεν υπερισχύει στα παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων. Εκεί όπου η αύρα της κατεχόμενης Αμμοχώστου κάνει την εμφάνισή της και υπερκαλύπτει οτιδήποτε άλλο. Τους χωρίζουν πολλά, τους ενώνει μόνο ένα, όμως είναι αρκετό. Ο πόθος για επιστροφή στα πάτρια εδάφη.
Η εισβολή και ο ξεριζωμός από το Βαρώσι έχει μεταμορφώσει τα ντέρμπι μεταξύ Ανόρθωσης και Νέας Σαλαμίνας σε γιορτή της πόλης. Η αλήθεια είναι πως παρά τις διαφορές στην πολιτική ιδεολογία των δύο σωματείων, ποτέ δεν υπήρξε το μίσος που χαρακτηρίζει τοπικά ντέρμπι άλλων πόλεων.
Στα πρώτα χρόνια συνύπαρξης των δύο ομάδων στην Αμμόχωστο η κάθε μια δρούσε με βάση τις πολιτικές της πεποιθήσεις, όμως αντλούσε στοιχεία η μια από την άλλη. Η Νέα Σαλαμίνα άλλωστε ιδρύθηκε από μια μερίδα διοικητικών και εξωδιοικητικών παραγόντων του ΓΣΕ και της Ανόρθωσης, που ήταν αντίθετη στην περιθωριοποίηση ποδοσφαιριστών με αριστερά φρονήματα. Το όνομά της παραλίγο να ήταν σήμερα η ονομασία της Ανόρθωσης, αφού κάτι τέτοιο εξετάστηκε από μέλη της «Κυρίας» και δεν έγινε την υστάτη, μερικά χρόνια πριν την ίδρυση της Νέας Σαλαμίνας.
«Συναδέλφωση των φιλάθλων»
Η μαζική ίδρυση αριστερών σωματείων το 1948 και η δημιουργία ξεχωριστής ομοσπονδίας (ΚΕΠΟ) δεν επέτρεπε να τεθούν αντιμέτωπες οι δύο ομάδες της Αμμοχώστου. Το 1952 άρχισε προσπάθεια ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου και ένα χρόνο αργότερα η επιθυμία όλων των ομάδων υλοποιήθηκε. Η ΚΟΠ όμως έβαλε όρους στις ομάδες της ΚΕΠΟ, καθώς αρχικά αποδέχθηκε μόνο τρείς (Ομόνοια, Ν.Σαλαμίνα και Αίαντα) στις οποίες ξεκαθάρισε πως μια θα έπαιζε στην πρώτη κατηγορία και δύο στη δεύτερη. Έτσι και έγινε. Η Ομόνοια ήταν η πρώτη ομάδα που αγωνίστηκε στην πρώτη κατηγορία της ΚΟΠ, ενώ Σαλαμίνα και Αίαντας ξεκίνησαν από τη δεύτερη κατηγορία.
Τυχαίο ή όχι το πρώτο παιχνίδι που διεξήχθη μεταξύ ομάδων των δύο ομοσπονδιών ήταν μεταξύ Νέας Σαλαμίνας-Ανόρθωσης. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1953 οι δύο ομάδες της Αμμοχώστου ένωναν για πρώτη φορά το κυπριακό ποδόσφαιρο. Παρουσία περίπου 5,500 φιλάθλων στο στάδιο ΓΣΕ, η Ανόρθωση επικράτησε με 3-1 στον ιστορικό αυτό αγώνα. Την επόμενη μέρα η εφημερίδα «Αθλητική» είχε τίτλο «Συναδέλφωση των φιλάθλων» και τόνιζε την επίδειξη ανώτερου αθλητικού πνεύματος. Οι φίλαθλοι καθόντουσαν μαζί στις εξέδρες και απολάμβαναν την ενοποίηση του κυπριακού ποδοσφαίρου. Όχι δεν ήταν τυχαία η επιλογή των δύο ομάδων. Ανόρθωση και Νέα Σαλαμίνα ήταν οι καταλληλότερες για να κάνουν την αρχή και να δείξουν το καλό παράδειγμα.
Η προσφυγιά
Στις 7 Απριλίου 1974 Ανόρθωση και Νέα Σαλαμίνα αναμετρήθηκαν για τελευταία φορά στο ΓΣΕ. Το αποτέλεσμα ήταν 1-0 για τους «κυανόλευκους» όμως τι σημασία θα είχε. 21 ολόκληρα χρόνια είχαν περάσει από τότε που οι δύο ομάδες της Αμμοχώστου είχαν ενώσει το κυπριακό ποδόσφαριο. Ανόρθωση και Νέα Σαλαμίνα πέρασαν δύσκολες μέρες μετά την εισβολή. Οι Βαρωσιώτες έδωσαν μάχες για να κρατήσουν στη ζωή τις ομάδες της πόλης. Με τη συμπαράσταση και άλλων σωματείων Ανόρθωση και Νέα Σαλαμίνα άρχισαν να δραστηριοποιούνται ξανά. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1974 σε αγώνα υπέρ των προσφύγων η Μικτή Λεμεσού (ΑΕΛ, Άρης, Απόλλων) και η Μικτή Αμμοχώστου (Ανόρθωση, Νέα Σαλαμίνα, Ασίλ) αναδείχθηκαν ισόπαλες 2-2 στο ΓΣΟ. Οι εισπράξεις ανήλθαν στις 800 λίρες, τις οποίες διαμοιράστηκαν τα προσφυγικά σωματεία.
Στις 16 Φεβρουαρίου 1975 Ανόρθωση και Νέα Σαλαμίνα συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην προσφυγιά. Ένα παιχνίδι χαραγμένο στη μνήμη όλων. Η σκέψη όσων βρέθηκαν στο στάδιο Παραλιμνίου, όπου διεξήχθη η αναμέτρηση, ήταν μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα. Στην ομορφότερη πόλη του κόσμου (έτσι την χαρακτηρίζουν οι βαρωσσιώτες) που ήταν «βουβή». Με γκολ του Θεοφάνους στο 87’ η Νέα Σαλαμίνα κέρδισε 1-0 και ήταν η νικήτρια του πρώτου Βαρωσιώτικου ντέρμπι που έγινε στην προσφυγιά.
Η υπόσχεση
«Οι αγώνες μεταξύ Ανόρθωσης και Νέας Σαλαμίνας ποτέ δεν έβγαζαν μίσος. Παρά τις διαφωνίες και την αντιπαλότητα, υπήρχε απόλυτος σεβασμός για τη συμπολίτισσα», εξιστόρησαν αρκετοί από τους πρωταγωνιστές περασμένων εποχών. Μετά την εισβολή, όποτε αναμετρόνται οι δύο ομάδες πέραν του αγωνιστικού, έχουν την υποχρέωση ν’ αναζωπυρώνουν την φλόγα του πόθου της επιστροφής στην Αμμόχωστο. Πολιτικές διαφορές και ίντριγκες σπάνια κάνουν την εμφάνιση τους στο βαρωσιώτικο ντέρμπι και αποτελούν τη μειονότητα.
Σήμερα το απόγευμα (18:00) στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» η Αμμόχωστος γιορτάζει και πάλι. Τα καμάρια της θ’ ανταμώσουν και προτού βγουν οι ποδοσφαιριστές στον αγωνιστικό χώρο, οι παλαιότεροι θα φροντίσουν να τους ενημερώσουν για το λόγο ύπαρξης των δύο σωματείων.
