Dr. Socrates, ο επαναστάτης
17:17 - 04 Δεκεμβρίου 2015
Θέλω να πεθάνω μια Κυριακή και η Κορίνθιανς να κατακτήσει το πρωτάθλημα εκείνη την ημέρα". Το είχε πει σε ανύποπτη στιγμή ο Σόκρατες και η μοίρα δεν του χάλασε το χατήρι. Ήταν Κυριακή 4 Δεκεμβρίου του 2011 όταν ο μεγάλος Βραζιλιάνος άσος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο "Άλμπερτ Άινσταϊν" του Σάο Πάουλο. Περίπου 15 ώρες αργότερα, η αγαπημένη του "Τιμάο" κέρδιζε το πρωτάθλημα, ενώ οι χιλιάδες φίλαθλοί της μαζί με τους παίκτες της ομάδας τον αποχαιρετούσαν σηκώνοντας ψηλά τη δεξιά γροθιά τους, όπως συνήθιζε ο ίδιος να κάνει πανηγυρίζοντας τα γκολ του.
Ο Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira υπήρξε ένας μεσοεπιθετικός πραγματικός αρτίστας με τεράστια προσωπικότητα, προικισμένος με εκπληκτική τεχνική και μοναδική δεξιοτεχνία στη δημιουργία του παιχνιδιού. Ήταν ασυνήθιστα ψηλός για την εποχή του (1.93) και παρά το γεγονός ότι φορούσε μόλις 37 νούμερο παπούτσι, διέθετε ένα δεξί σουτ κεραυνό, ενώ θρυλικές έχουν μείνει οι "τυφλές" πάσες του με το τακουνάκι, τα περίφημα "tacos de dios". Όμως ο Σόκρατες ήταν ξεχωριστή προσωπικότητα και έξω από τα γήπεδα. "Ένα ποδοσφαιρικό ματς διαρκεί 90 λεπτά, αλλά η ζωή συνεχίζεται", συνήθιζε να λέει. Και αυτό το πιστεύω τον χαρακτήρισε σε όλη την πορεία του.
Όχι μόνο ως παίκτη, αλλά και ως γιατρό, διανοούμενο, καλλιτέχνη. Τα ταλέντα του ήταν αμέτρητα και αστείρευτα, όμως το ίδιο μεγάλα ήταν και τα πάθη του, αυτά που τον έστειλαν μια ώρα αρχύτερα στον τάφο. Μανιώδης καπνιστής και πότης, ακόμα και στη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας, πλήρωσε το τίμημα ακριβά, αφήνοντας όμως πίσω του μια ζωή γεμάτη από επαναστατική διάθεση και άρνηση υποταγής σε κάθε είδους κατεστημένα. Τα έβαλε με το ολοκληρωτικό καθεστώς της χώρας του, με την εκμετάλλευση των ποδοσφαιριστών, με την έλλειψη υποδομών στην παιδεία και την υγεία.
Ο Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira υπήρξε ένας μεσοεπιθετικός πραγματικός αρτίστας με τεράστια προσωπικότητα, προικισμένος με εκπληκτική τεχνική και μοναδική δεξιοτεχνία στη δημιουργία του παιχνιδιού. Ήταν ασυνήθιστα ψηλός για την εποχή του (1.93) και παρά το γεγονός ότι φορούσε μόλις 37 νούμερο παπούτσι, διέθετε ένα δεξί σουτ κεραυνό, ενώ θρυλικές έχουν μείνει οι "τυφλές" πάσες του με το τακουνάκι, τα περίφημα "tacos de dios". Όμως ο Σόκρατες ήταν ξεχωριστή προσωπικότητα και έξω από τα γήπεδα. "Ένα ποδοσφαιρικό ματς διαρκεί 90 λεπτά, αλλά η ζωή συνεχίζεται", συνήθιζε να λέει. Και αυτό το πιστεύω τον χαρακτήρισε σε όλη την πορεία του.
Όχι μόνο ως παίκτη, αλλά και ως γιατρό, διανοούμενο, καλλιτέχνη. Τα ταλέντα του ήταν αμέτρητα και αστείρευτα, όμως το ίδιο μεγάλα ήταν και τα πάθη του, αυτά που τον έστειλαν μια ώρα αρχύτερα στον τάφο. Μανιώδης καπνιστής και πότης, ακόμα και στη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας, πλήρωσε το τίμημα ακριβά, αφήνοντας όμως πίσω του μια ζωή γεμάτη από επαναστατική διάθεση και άρνηση υποταγής σε κάθε είδους κατεστημένα. Τα έβαλε με το ολοκληρωτικό καθεστώς της χώρας του, με την εκμετάλλευση των ποδοσφαιριστών, με την έλλειψη υποδομών στην παιδεία και την υγεία.
"Θέλω να πεθάνω μια Κυριακή και με την Κορίνθιανς πρωταθλήτρια"…
Δημιούργησε την περίφημη Δημοκρατία της Κορίνθιανς, εκεί όπου για το οποιοδήποτε ζήτημα, όλοι οι άνθρωποι της ομάδας είχαν ισότιμη ψήφο. "Ήμουν παιδί της δικτατορίας. Πάντα είχα στραμμένα τα μάτια μου στις κοινωνικές αδικίες στη χώρα και είχα συναδέλφους που χρειάστηκε να κρυφτούν και να φύγουν μακριά. Απλά έτυχε να είμαι καλός στο ποδόσφαιρο" έλεγε, έχοντας πάντοτε για ινδάλματά του τον Τσε, τον Φιντέλ και τον Λένον. Σε όλη του την πορεία υπήρξε ακτιβιστής, πολιτικοποιημένος, ασυμβίβαστος, μαχητής.
Ο πατέρας του, ένας απλός αγράμματος άνθρωπος που έμαθε να διαβάζει μόνος του και είχε αδυναμία στην αρχαία Ελλάδα, του μετέδωσε αυτή του την αγάπη για τους αρχαίους φιλόσοφους και συγγραφείς. Έδωσε μάλιστα ελληνικά ονόματα στα τρία από τα τέσσερα παιδιά του: Σωκράτης, Σοφοκλής και Σωσθένης. Ο Σόκρατες, εκτός από ιατρική, σπούδασε και φιλοσοφία και το 2005 ήρθε για πρώτη φορά στη χώρα μας. "Άργησα να κάνω αυτό το ταξίδι" έλεγε, αλλά το επανέλαβε έναν χρόνο αργότερα, για να γνωρίσει ακόμα καλύτερα τη δεύτερη πατρίδα του, όπως την έμαθε και την αγάπησε μέσα από τα βιβλία.
Μπορεί να μην κατάφερε να κατακτήσει το Μουντιάλ, όμως η ιστορία υπήρξε γενναιόδωρη μαζί του, αφού έβαλε τον ίδιο και τη μεγάλη, την τεράστια, την υπέροχη εκείνη Βραζιλία του 1982, δίπλα σε δυο ακόμα κολοσσούς του παγκόσμιου ποδοσφαίρου που επίσης δεν έφτασαν στην κορυφή του κόσμου, την Ουγγαρία του 1954 και την Ολλανδία του 1974. Το σίγουρο είναι πως οι παραστάσεις που πρόσφεραν η "σελεσάο" και ο Σόκρατες στα γήπεδα της Ισπανίας, δεν θα ξεχαστούν ποτέ και θα μνημονεύονται πάντοτε από τους φίλαθλους σε κάθε γωνιά της γης.\\
1. Τα μακριά μαλλιά και τα γένια ήταν πάντοτε το σήμα κατατεθέν του Σόκρατες.
2. Η δεξιά γροθιά σηκωμένη ψηλά. Με αυτόν τον τρόπο πανηγύριζε τα γκολ του ο Σόκρατες, στέλνοντας και μηνύματα πολιτικού περιεχομένου.
3. Λίγο πριν το τέλος, με τη χαρακτηριστική κορδέλα γύρω από τα μαλλιά. Πότε μαύρη, πότε άσπρη, πότε με κάποιο σύνθημα ή μήνυμα γραμμένο πάνω της.
4. Στην πρώτη του χρονιά στην Κορίνθιανς, το 1978, σε ηλικία 24 ετών.
5. Μαζί με τον Ζίκο, τον αχώριστο φίλο και συμπαίκτη του στην Εθνική (και για ένα φεγγάρι και στην Φλαμένγκο).
6. Ο Σόκρατες υπήρξε ο μεγαλύτερος βιρτουόζος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου στα τακουνάκια. Μπορούσε να βρει όποιον συμπαίκτη του ήθελε με ένα μοναδικό ένστικτο, χωρίς καν να κοιτάζει.
7. Στην Κορίνθιανς ο Σόκρατες αγωνίστηκε έξι χρόνια (1978-84) με 297 επίσημες συμμετοχές και 172 γκολ.
8. Με τη μεγάλη Βραζιλία του 1982 στο Μουντιάλ της Ισπανίας. Όρθιοι, από αριστερά: Βαλντίρ Πέρεζ, Λεάντρο, Οσκάρ, Φαλκάο, Λουιζίνιο και Ζούνιορ. Μπροστά, από αριστερά: Σόκρατες, Σερέζο, Σερζίνιο, Ζίκο και Έντερ.
9. Ο Ζούνιορ βοηθάει τον Σόκρατες να κάνει διατάσεις.
10. Ο πρώτος αγώνας της Βραζιλίας στο Μουντιάλ του 1982 με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση, εκεί όπου ο Σόκρατες πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ (14/6/1982)
11. Βραζιλία – Αργεντινή στη δεύτερη φάση των ομίλων του Μουντιάλ της Ισπανίας, με την "σελεσάο" να κερδίζει 3-1. Εδώ η μονομαχία των δυο αρχηγών, Πασαρέλα και Σόκρατες (2/7/1982)
12. Όρθιοι οι Ζούνιορ, Σόκρατες και Σερέζο. Καθιστοί δεξιά ο Ζίκο και αριστερά ο προπονητής της Εθνικής Βραζιλίας το 1982, Τελέ Σαντάνα, με τον Εντίνιο στη μέση.
13. Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του Σόκρατες στο ματς που εξελίχθηκε σε τραγωδία για τη Βραζιλία. Η "σελεσάο" χρειαζόταν νίκη ή ισοπαλία με την Ιταλία για να προκριθεί στον τελικό του Μουντιάλ, όμως το χατ-τρικ του Πάολο Ρόσι και η "άρνηση" των Βραζιλιάνων να διαχειριστούν το σκορ, έφεραν την ήττα (3-2) και τον αποκλεισμό. Στη φωτογραφία ο Σόκρατες πετυχαίνει το 1-1 μετά από έναν ονειρικό συνδυασμό ανάμεσα στον ίδιο και τον Ζίκο, στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα του Τζοφ από μια "αδύνατη" γωνία (5/7/1982)
14. Σόκρατες και Ζίκο πανηγυρίζουν το γκολ του πρώτου απέναντι στην Ιταλία (5/7/1982)
15. Σόκρατες και Βάλτερ Καζαγκράντε σε προπόνηση της Εθνικής Βραζιλίας (1983)
16. Ο Σόκρατες φόρεσε 60 φορές τη φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας (1979-1986) και πέτυχε 22 γκολ. Ήταν αρχηγός της στα Μουντιάλ του 1982 και του 1986.
17. Ο Σόκρατες με τη φανέλα της "Δημοκρατίας της Κορίνθιανς".
18. Τη σεζόν 1984/85 ο Σόκρατες αγωνίστηκε στην ιταλική Φιορεντίνα, την μοναδική ευρωπαϊκή εμπειρία της καριέρας του. Με τους "βιόλα" είχε 29 συμμετοχές και 9 γκολ.
19. Με τους συμπαίκτες του στην Φιορεντίνα, Κλαούντιο Τζεντίλε (αριστερά) και Ντανιέλ Πασαρέλα (1984)
20. Ο Σόκρατες σπούδασε ιατρική και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην αθλητιατρική.
21. Μαζί με τον τέως πρόεδρο της Βραζιλίας, Λούλα, για τον οποίο έλεγε "πως του έδινε 7 με άριστα το 10 για τη διακυβέρνησή του".
22. Στη δεύτερη επίσκεψή του στην Ελλάδα, το 2006, σε φιλικό αγώνα ανάμεσα σε βετεράνους ποδοσφαιριστές της Θεσσαλονίκης και την ομάδα "Φίλων Σόκρατες" (10/11/2006)
23. Ενός λεπτού σιγή από τους ποδοσφαιριστές της Κορίνθιανς και της Παλμέιρας την ημέρα του θανάτου του Σόκρατες. Οι παίκτες της Κορίνθιανς σηκώνουν ψηλά τις γροθιές τους, τιμώντας τον τρόπο με τον οποίο πανηγύριζε ο Σόκρατες τα γκολ του. Το ματς έληξε 0-0 και η αγαπημένη του "Τιμάο" αναδείχθηκε πρωταθλήτρια (4/12/2011)
24. Η κερκίδα των φιλάθλων της Κορίνθιανς την ημέρα που ο Σόκρατες πέθανε και η ομάδα τους ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια. Οι γροθιές σηκωμένες ψηλά και το πανό που γράφει "Δρ. Σόκρατες, αναπαύσου εν ειρήνη" (4/12/2011)
Πηγές: Ole, Marca, fifa.com, bbc.co.uk, theguardian.com
Πηγές: Ole, Marca, fifa.com, bbc.co.uk, theguardian.com
Πηγή: sport24.gr
