Αρτυματάς: Προ της καθιέρωσης
11:15 - 28 Σεπτεμβρίου 2015
Μέσα σε πέντε αγωνιστικές έχει μετρήσει ήδη τόσες παρουσίες στο αρχικό σχήμα (τρεις) όσες σε ολόκληρη την πρώτη χρονιά του στον Αρχάγγελο και υπολείπεται δύο για την ισοφάριση της σχετικής επίδοσης την περασμένη περίοδο (5). Στις πρώτες δύο χρονιές του στα «γαλαζοκίτρινα» ο Κώστας Αρτυματάς ουδέποτε είχε πάρει τόσο μαζεμένο χρόνο συμμετοχής ήδη από τα τέλη Σεπτεμβρίου και -το σημαντικότερο- ουδέποτε είχε δείξει τόσο ικανός κι αποφασισμένος για το βήμα καθιέρωσης στον ΑΠΟΕΛ.
Οι τιμωρίες, οι τραυματισμοί, ακόμη και η κακή φόρμα των ανταγωνιστών του στη θέση του αμυντικού μέσου ασφαλώς άνοιξαν το παράθυρο ευκαιρίας. Αλλά το άδραγμά της από τα μαλλιά οφείλεται στην ετοιμότητα του 22χρονου διεθνούς να κάνει το επόμενο εξελικτικό βήμα στην καριέρα του.
Το αμέσως προηγούμενο είχε γίνει προ τριετίας: επιστρέφοντας από τη Νότιγχαμ Φόρεστ στην ΕΝΠ, όπου είχε μάθει τα βασικά του ποδοσφαίρου, ο Αρτυματάς πραγματοποίησε μια εξαιρετικά μεστή σεζόν (18 συμμετοχές, 16 ως βασικός, 3 γκολ) αγωνιζόμενος με την ίδια επιτυχία ως δεξιός μπακ, στόπερ και αμυντικός μέσος. Η βραχυπρόθεσμη επιβράβευση της απόδοσής του ήρθε μέσω της πρεμιέρας του με το εθνόσημο (12 Οκτωβρίου 2012 στον αγώνα με τη Σλοβενία), η μακροπρόθεσμη το καλοκαίρι του 2013, όταν έναντι αποζημίωσης 120.000€ μετακινήθηκε από τους «βυσσινί» στον ΑΠΟΕΛ.
Στον Αρχάγγελο άρχισε να φτιάχνει την προσωπική τροπαιοθήκη του με δύο νταμπλ σε ισάριθμες χρονιές, ωστόσο αθροιστικά τη διετία 2013-15 μέτρησε λιγότερες συμμετοχές στο αρχικό σχήμα απ’ ό,τι στη σεζόν του με την Ένωση. Στην τρέχουσα περίοδο ο Ντομίνγκος Πασιένσια δεν του έδωσε χρόνο, όμως το σκηνικό άλλαξε με την έλευση του Τιμούρ Κετσπάγια.
Ρυθμός κι αυτοπεποίθηση
Στην πρεμιέρα του στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ ο Γεωργιανός έδωσε φανέλα βασικού στον 22χρονο κόφτη, τον οποίο ακολούθως χρησιμοποίησε και ως αριστερό μπακ (στο παιχνίδι με τη Σάλκε αντί του τραυματία Αντωνιάδη) αλλά και ως στόπερ (στην αναμέτρηση με τη Δόξα μετά την αντικατάσταση του τραυματία Αστίθ).
Και στις τρεις περιπτώσεις η απόδοση του Αρτυματά ήταν αρκούντως ικανοποιητική, ώστε να του εξασφαλίζει περαιτέρω ευκαιρίες, τα διαδοχικά παιχνίδια του επέτρεψαν να πιάσει ρυθμό και στο σαββατιάτικο παιχνίδι με τον Άρη ο διεθνής άσος ήταν μεταξύ των κορυφαίων της ομάδας του, ενώ η (κατακόρυφα) αυξημένη αυτοπεποίθησή του ήταν εμφανής στις πλείστες ενέργειές του. Δεν ήταν μόνον ο αριθμός των κερδισμένων μονομαχιών, ήταν και ο εξίσου μεγάλος αριθμός κερδισμένων φάουλ πάνω σε ντρίμπλες σε αντιπάλους.
Ότι μπορεί (ενδεχομένως και πρέπει) να υπολογίζεται ως κάτι περισσότερο από ένα συμπλήρωμα της 18άδας είναι ήδη πιστοποιημένο. Επόμενο στοίχημα είναι η σταθεροποίηση σε υψηλό επίπεδο απόδοσης και απέναντι σε πιο ισχυρούς αντιπάλους απ’ όσους αντιμετώπισε μέχρι στιγμής ο ΑΠΟΕΛ. Αν κερδηθεί και αυτό, τότε τόσον ο ΑΠΟΕΛ όσο και η εθνική ομάδα θα έχουν κερδίσει ακόμη έναν πολυσύνθετο ποδοσφαιριστή.
Οι τιμωρίες, οι τραυματισμοί, ακόμη και η κακή φόρμα των ανταγωνιστών του στη θέση του αμυντικού μέσου ασφαλώς άνοιξαν το παράθυρο ευκαιρίας. Αλλά το άδραγμά της από τα μαλλιά οφείλεται στην ετοιμότητα του 22χρονου διεθνούς να κάνει το επόμενο εξελικτικό βήμα στην καριέρα του.
Το αμέσως προηγούμενο είχε γίνει προ τριετίας: επιστρέφοντας από τη Νότιγχαμ Φόρεστ στην ΕΝΠ, όπου είχε μάθει τα βασικά του ποδοσφαίρου, ο Αρτυματάς πραγματοποίησε μια εξαιρετικά μεστή σεζόν (18 συμμετοχές, 16 ως βασικός, 3 γκολ) αγωνιζόμενος με την ίδια επιτυχία ως δεξιός μπακ, στόπερ και αμυντικός μέσος. Η βραχυπρόθεσμη επιβράβευση της απόδοσής του ήρθε μέσω της πρεμιέρας του με το εθνόσημο (12 Οκτωβρίου 2012 στον αγώνα με τη Σλοβενία), η μακροπρόθεσμη το καλοκαίρι του 2013, όταν έναντι αποζημίωσης 120.000€ μετακινήθηκε από τους «βυσσινί» στον ΑΠΟΕΛ.
Στον Αρχάγγελο άρχισε να φτιάχνει την προσωπική τροπαιοθήκη του με δύο νταμπλ σε ισάριθμες χρονιές, ωστόσο αθροιστικά τη διετία 2013-15 μέτρησε λιγότερες συμμετοχές στο αρχικό σχήμα απ’ ό,τι στη σεζόν του με την Ένωση. Στην τρέχουσα περίοδο ο Ντομίνγκος Πασιένσια δεν του έδωσε χρόνο, όμως το σκηνικό άλλαξε με την έλευση του Τιμούρ Κετσπάγια.
Ρυθμός κι αυτοπεποίθηση
Στην πρεμιέρα του στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ ο Γεωργιανός έδωσε φανέλα βασικού στον 22χρονο κόφτη, τον οποίο ακολούθως χρησιμοποίησε και ως αριστερό μπακ (στο παιχνίδι με τη Σάλκε αντί του τραυματία Αντωνιάδη) αλλά και ως στόπερ (στην αναμέτρηση με τη Δόξα μετά την αντικατάσταση του τραυματία Αστίθ).
Και στις τρεις περιπτώσεις η απόδοση του Αρτυματά ήταν αρκούντως ικανοποιητική, ώστε να του εξασφαλίζει περαιτέρω ευκαιρίες, τα διαδοχικά παιχνίδια του επέτρεψαν να πιάσει ρυθμό και στο σαββατιάτικο παιχνίδι με τον Άρη ο διεθνής άσος ήταν μεταξύ των κορυφαίων της ομάδας του, ενώ η (κατακόρυφα) αυξημένη αυτοπεποίθησή του ήταν εμφανής στις πλείστες ενέργειές του. Δεν ήταν μόνον ο αριθμός των κερδισμένων μονομαχιών, ήταν και ο εξίσου μεγάλος αριθμός κερδισμένων φάουλ πάνω σε ντρίμπλες σε αντιπάλους.
Ότι μπορεί (ενδεχομένως και πρέπει) να υπολογίζεται ως κάτι περισσότερο από ένα συμπλήρωμα της 18άδας είναι ήδη πιστοποιημένο. Επόμενο στοίχημα είναι η σταθεροποίηση σε υψηλό επίπεδο απόδοσης και απέναντι σε πιο ισχυρούς αντιπάλους απ’ όσους αντιμετώπισε μέχρι στιγμής ο ΑΠΟΕΛ. Αν κερδηθεί και αυτό, τότε τόσον ο ΑΠΟΕΛ όσο και η εθνική ομάδα θα έχουν κερδίσει ακόμη έναν πολυσύνθετο ποδοσφαιριστή.
