Το μοντέλο της επιτυχίας
09:20 - 11 Ιανουαρίου 2016
Στην αφετηρία της τρέχουσας περιόδου τέθηκαν τέσσερις ομάδες με αθλητικό/τεχνικό διευθυντή. Στο ηλιοβασίλεμα του 2015 ευρίσκονται στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος και στη φάση των 16 του κυπέλλου.
Εκ των τεσσάρων την πιο ασταθή κι αινιγματική απόδοση έχει η ομάδα (ΑΠΟΕΛ) που πίστεψε λιγότερο στο μοντέλο και στην πρώτη στραβή «ξεφορτώθηκε» τον τεχνικό διευθυντή (Γκουστάβο Μαντούκα) κι επέστρεψε στο γνώριμο -κι ευρέως διαδεδομένο στο εγχώριο ποδόσφαιρο- δυαδικό σύστημα (πρόεδρος, προπονητής).
Στον αντίποδα, ΑΕΚ, Νέα Σαλαμίνα και Ανόρθωση συνεχίζουν να πορεύονται με το εν λόγω μοντέλο. Οι δύο πρώτες εμπιστευόμενες για ακόμη μια χρονιά τους Τσάβι Ρόκα και Μάκη Παπαϊωάννου αντιστοίχως, η «Κυρία» αντικαθιστώντας τον (απολυταρχικά συγκεντρωτικό) Τεντ φαν Λέουβεν με τον (σαφώς πιο διαλλακτικό και συνεργάσιμο) Σταν Φαλξ.
Οι συγκεκριμένοι σύλλογοι μπορούν να αισθάνονται δικαιωμένοι από τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα -και όχι μόνον από αυτά. Η εν γένει πορεία και παρουσία τους αφήνει υποσχέσεις και γεννά προσδοκίες. ΑΕΚ, Ανόρθωση και Νέα Σαλαμίνα είναι ομάδες με ευανάγνωστη την υπογραφή του προπονητή τους, με τα (συγκριτικά) πιο ισόρροπα στελεχωμένα ρόστερ στην κατηγορία, με ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό, με τις μικρότερες διακυμάνσεις στην απόδοσή τους.
Δεν είναι τυχαίο, συμπτωματικό ή πρόσκαιρο. Όταν κατανέμεις σωστά ρόλους κι αρμοδιότητες εναποθέτοντας αποφάσεις και ευθύνες στους ώμους των κατάλληλων για κάθε πόστο, η πιθανότερη κατάληξη είναι η επιτυχία. Και η τελευταία δεν (προσδι)ορίζεται μόνο με τίτλους.
Επιτυχία είναι και η οικονομική εξυγίανση, η δημιουργία προοπτικής, η παραγωγική μεταγραφική πολιτική, η συσπείρωση του κόσμου, η προσέλκυση νέων οπαδών, η εμπορική δυναμική, η καθιέρωση στη συνείδηση του κοινού ως ένα ανταγωνιστικό και αξιοπρεπές μαγαζί και άλλα πολλά, αθέατα ή αδιάφορα για όσους αξιολογούν τα πάντα στη βάση των αποτελεσμάτων -και δη των άμεσων.
Το πρώτο μισό της αγωνιστικής περιόδου 2015/16 αφήνει την ελπίδα πως ίσως να ευρισκόμαστε ενώπιον (ή έστω πλησίον) μιας σημαντικής αλλαγής σε επίπεδο νοοτροπίας. Η ερχόμενη άνοιξη θα κρίνει πολλά.