Μια αγκαλιά και ένα χειροκρότημα

Την προηγούμενη Κυριακή (28/12/15) πέρασα το απόγευμα στο στάδιο «Τάσσος Παπαδόπουλος - Ελευθερία» και παρακολούθησα όλο το πρόγραμμα του OΠΑΠ All Star Day, το οποίο διεξήχθη για πέμπτη σερί χρονιά από την Κυπριακή Ομοσπονδία Καλαθόσφαιρας σε συνεργασία με την ΟΠΑΠ Κύπρου.

Οι Αμερικανοί κέρδισαν και φέτος την αναμέτρηση κόντρα στην ομάδα των Κυπρίων/Ευρωπαίων, ο Έβαν Σμόντριτζ (παίκτης του Κεραυνού) ήταν ο νικητής στον διαγωνισμό των τριπόντων, το μέλος των «Lords of Gravity» Csanad Karoly Borlay πέτυχε τον σκοπό του για το ρεκόρ Γκίνες, οι Κύπριοι ολυμπιονίκες τιμήθηκαν και όσα περιλάμβανε το ψυχαγωγικό κομμάτι ήταν εντυπωσιακά. Από όλα αυτά, όμως, περισσότερο έμειναν αποτυπωμένες (τουλάχιστον στη δική μου μνήμη) δύο στιγμές γεμάτες έντονα συναισθήματα.

Η πρώτη ήταν η εμφάνιση του μικρού Παντελή, ο οποίος κάνει αγώνα ζωής. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Παντελής είχε κάνει ευχή προς τον Άγιο Βασίλη να αποκτήσει ένα ζεστό υπνοδωμάτιο. H OΠΑΠ Κύπρου, μέσω του Συνδέσμου «Ένα όνειρο, μια ευχή», έκανε πραγματικότητα την επιθυμία του μικρού. Το δώρο παρέδωσε στον Παντελή ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Δημήτρης Αλετράρης, και η αυθόρμητη αντίδραση του μικρού έφερε συγκίνηση σε αρκετούς από τους παρευρισκομένους στο στάδιο. Μετά την ανακοίνωση και την παράδοση του φακέλου, ο Παντελής γεμάτος χαρά έτρεξε προς τον άνθρωπο που του παρέδωσε το δώρο, στη συνέχεια προς τον παρουσιαστή της εκδήλωσης και έπειτα προς τη μασκότ της βραδιάς, απλώνοντας τα χέρια του για μια αγκαλιά. Αυτός ήταν ο τρόπος του για να δείξει την ευγνωμοσύνη του για την εκπλήρωση της ευχής.

Την ίδια βραδιά, υπήρξε άλλη μία ευαίσθητη στιγμή. Ο πατέρας του Νεόφυτου Χανδριώτη, ο οποίος πέθανε την 1η Δεκεμβρίου νικημένος από τον καρκίνο, ήταν στην εκδήλωση και παρέδωσε το τιμητικό βραβείο στον Άγγελο Άσσο, μαθητή του Λυκείου Αγίου Νεοφύτου Πάφου, που πήρε το χάλκινο μετάλλιο στην Κορέα, στη Διεθνή Ολυμπιάδα Επιστήμης Νέων.

Η παρουσία του κ. Δημήτρη Χανδριώτη στην εκδήλωση έκανε κάποιους από τους παρευρισκομένους να συγκινηθούν. Το παρατεταμένο χειροκρότημα κατά την είσοδό του υποδήλωνε τον μεγάλο σεβασμό προς τον Νεόφυτο. Κυρίως από τους ανθρώπους του μπάσκετ, που ήταν και περισσότερο κοντά στον αδικοχαμένο 22χρονο. Τον Νεόφυτο δεν έτυχε να τον γνωρίσω ποτέ. Βλέποντας, όμως, τη δύναμη του πατέρα, αλλά και την αναγνώριση από όλους στο στάδιο, ήταν αρκετό για να αντιληφθώ ότι χάθηκε ένα χρυσό παιδί.

Οι δύο αυτές έντονα συναισθηματικές στιγμές φανέρωσαν ότι ακόμη υπάρχει ανθρωπιά και σημάδια ευαισθησίας προς τον συνάνθρωπο. Η εικόνα του Παντελή να δίνει τη σφιχτή ευχαριστήρια αγκαλιά μένει χαραγμένη  στη μνήμη και μπαίνοντας στο νέο έτος ελπίζουμε ότι οι ανθρώπινες στιγμές θα περισσεύουν.

stelios.steliou@imhbusiness.com