Περί βελτίωσης της διαιτησίας
12:07 - 01 Φεβρουαρίου 2016
Το πρόβλημα στην κυπριακή διαιτησία δεν είναι φαινόμενο των ημερών μας. Από τον καιρό που η μπάλα άρχισε να κυλά στα κυπριακά γήπεδα, οι διαιτητές διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο. Διαβάζουμε σε εφημερίδα της δεκαετίας του ‘70 («ΦΩΣ») το ακόλουθο σχόλιο: «τονίσωμεν και πάλιν την ανάγκην δημιουργίας ανεξάρτητης ομοσπονδίας διαιτητών. Διότι, μόνον εάν αποκτήσωμεν υγιάν διαιτησίαν θα μπορέση το κυπριακόν ποδόσφαιρο να ορθοποδήση. Η υγία όμως της διαιτησίας δεν θ’ αποκτηθή διά της μετακλήσεως καθηγητών, αλλά διά της δημιουργίας μίας ανεξάρτητως ομοσπονδίας διαιτητών και όχι ως συμβαίνειν σήμερον με τον κατ’ όνομαν μόνον σύνδεσμο των διαιτητών, ο οποίος θα παίξει ρόλον κομπάρσου».
Πέρασαν περίπου 30 χρόνια από τότε και ακόμη το πρόβλημα υφίσταται. Η μοναδική αλλαγή που, ίσως, υπήρξε από τότε, είναι ότι οι διαιτητές στη σημερινή εποχή πληρώνονται περισσότερο πλουσιοπάροχα. Τον περασμένο Σεπτέμβρη μετά από συνεδρία της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΟΠ είχε ανακοινωθεί ότι «Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας παρακάλεσε την Επιτροπή (σ.σ. η οποία συστάθηκε για θέματα διαιτησίας), μέσα στα θέματα με τα οποία θα ασχοληθεί πριν από το τέλος του έτους, να είναι και το θέμα δημιουργίας Επαγγελματικής Διαιτησίας, στοχεύοντας καταρχήν σε έξι τουλάχιστον επαγγελματίες διαιτητές». Από τότε δεν έγινε καμία κίνηση προς αυτό τον σκοπό.
Όπως ανακοινώθηκε προ ημερών, μετά την αξιολόγηση των διαιτητών τρεις υποβιβάστηκαν και θα σφυρίζουν σε μικρότερες κατηγορίες (Χρίστος Ηλία, Θωμάς Μούσκος και Κώστας Νικολάου), ενώ ακούγεται πως υπάρχει ενδεχόμενο να διακοπεί η συνεργασία με τον Άλαν Σνόντι, υπεύθυνο της διαιτησίας. Με την αποπομπή αυτών των ατόμων δεν σημαίνει ότι θα υπάρξει και βελτίωση, καθώς χρειάζεται να υπάρξει πραγματική θέληση για να αλλάξει η κατάσταση.
Θετική προσέγγιση θα πρέπει να έχουν όλοι προς το θέμα αυτό, αφού δυστυχώς η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς και όχι με ευθύνη μόνο των διαιτητών. Ναι μεν αυτοί φέρουν μεγάλο μερίδιο, όμως και οι διάφορες καταστάσεις παρεμποδίζουν το έργο τους, όπως η πίεση και η παρεμβολή από τους παράγοντες των ομάδων και της ομοσπονδίας, η αμφισβήτηση και τα γιουχαΐσματά από τον κόσμο. Δεν υπάρχει λόγος να κρυφτεί το πρόβλημα, αφού σε κάθε αγωνιστική είναι πάμπολλα τα λάθη, και τα περισσότερα κρίνουν τα αποτελέσματα. Το μόνο θετικό της κατάστασης είναι ότι υπάρχει παραδοχή του προβλήματος και ελπίζουμε τώρα που «βράζει το σίδερο» να γίνουν σωστές ενέργειες.
Αυτό που (φαντάζομαι) ενδιαφέρει όλους όσους ασχολούνται με το άθλημα είναι να μπορούμε να απολαμβάνουμε τους αγώνες με καλές διαιτησίες. Το ιδανικότερο είναι να μην γίνεται ποτέ αναφορά σε διαιτητικές παρατυπίες, παρά μόνο στα ποδοσφαιρικά επιτεύγματα των πρωταγωνιστών του αθλήματος. Μόνο τότε, όπως έγραφε και το «ΦΩΣ», θα ορθοποδήσει το κυπριακό ποδόσφαιρο…
stelios.steliou@imhbusiness.com