Τα χρόνια ξηρασίας των έξι μεγάλων

 
Αρνητικά στοιχεία
Με εξαίρεση τα χρόνια πριν το ’50, αλλά και αυτά που ακολούθησαν μετά την τουρκική εισβολή (1974) - διάστημα στο οποίο η Ανόρθωση δεν πήρε κανέναν τίτλο - η «ανομβρία» που βιώνει αυτήν την περίοδο είναι η χειρότερη στη νεότερη ιστορία της «Κυρίας».
Εγχώριοι τίτλοι: Από το 1994 και έπειτα, κατά τακτά διαστήματα κατακτούσε το πρωτάθλημα ή το κύπελλο. Η μεγαλύτερη αποχή από τον πρώτο τη τάξει τίτλο ήταν το διάστημα 2000-2005, όμως τότε είχε κατακτήσει δύο κύπελλα (2002-03). Οκτώ χρόνια χωρίς τους δύο εγχώριους τίτλους, για μία ομάδα του μεγέθους της Ανόρθωσης, είναι πολλά. Η μεγάλη επιτυχία της σεζόν 2008-09 με τη συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν εκτόξευσε την ομάδα της Αμμοχώστου, αντιθέτως αποτέλεσε πηγή εσωτερικών τριγμών που είχαν και τα επακόλουθά τους.
Ευρώπη: Το κακό για την ομάδα της Αμμοχώστου γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, εάν αναλογιστούμε ότι για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του ’80 θα μείνει εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων για τρίτη συνεχή χρονιά. Παλαιότερα, έζησε την αποχή για πιο μεγάλα διαστήματα σε τρεις χρονικές περιόδους (1965-71, 1976-83, 84-91).
 

Έξι χρόνια (1996-2002) είναι η μεγαλύτερη αποχή του ΑΠΟΕΛ από την κορυφή

Χωρίς τίτλο για 11 έτη
Η μεγαλύτερη περίοδος ξηρασίας για τον ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε μετά την κατάκτηση του ένατου πρωταθλήματος (1952) μέχρι την επάνοδο στους τίτλους το 1963, όταν πήρε το πέμπτο κύπελλο της ιστορίας του.
Εγχώριοι τίτλοι: Μετά από το 1952, το συγκρότημα της Λευκωσίας πανηγύρισε ξανά πρωτάθλημα, μετά από διάστημα 13 χρόνων, δηλαδή το 1965, χρονιά στην οποία ξεκίνησε η δεύτερη μακρά περίοδος αποχής (1965-73) από το πρώτο σκαλοπάτι της βαθμολογίας. Σε αυτά τα χρόνια, όμως, ο ΑΠΟΕΛ ευτύχησε να πανηγυρίσει τουλάχιστον δύο φορές (1968, 1969) το κύπελλο. Για να εντοπίσουμε την πιο μακρά αποχή, της νεότερης ιστορίας του ΑΠΟΕΛ, από το πρωτάθλημα γυρίζουμε το χρόνο στο 1996, οπότε και οι γαλαζοκίτρινοι κατέκτησαν νταμπλ. Ακολούθως, όμως, πέρασαν έξι σεζόν για να κατακτήσει ξανά το πρωτάθλημα – αρκέστηκε με δύο κύπελλα (1997, 1999). Από το 2000 και εντεύθεν, ο ΑΠΟΕΛ μόνο σε μία περίπτωση έμεινε περισσότερες από δύο χρονιές μακριά από το ψηλότερο σκαλοπάτι της βαθμολογίας (2004-2007).
Ευρώπη: Από το 1963, όταν αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη, λίγες ήταν οι περιπτώσεις που δεν πήρε ευρωπαϊκό εισιτήριο. Η μεγαλύτερη αποχή, και η μοναδική πέραν των δύο χρόνων, εμφανίζεται τη δεκαετία του ‘70 όταν απουσίαζε για τρεις διαδοχικές χρονιές από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (1970-73). Οι γαλαζοκίτρινοι από το 2001 και έπειτα συμμετέχουν ανελλιπώς στην Ευρώπη.

Ευρωπαϊκό ρεκόρ
Τα 14 από τα 20 πρωταθλήματα της Ομόνοιας κατακτήθηκαν τις δεκαετίες του ’70 και του 80’. Τότε, οι πράσινοι ήταν οι κυρίαρχοι στο κυπριακό ποδόσφαιρο και δεν άφηναν περιθώριο αμφισβήτησης. Ουσιαστικά, στη διάρκεια αυτών των 20 χρόνων, μόνο σε δύο χρονιές  (1973, 1986) δεν πανηγύρισαν κανένα από τους δύο εγχώριους τίτλους.

Εγχώριοι τίτλοι: Η παρουσία της στον φετινό τελικό δίνει την ευκαιρία να… λυτρώσει τον κόσμο της μετά από τέσσερα χρόνια και την κατάκτηση του τελευταίου τίτλου (κύπελλο 2012). Το διάστημα αυτό, όμως, δεν είναι το μεγαλύτερο άνευ τίτλου για τους πράσινους, αφού μετά το πρωτάθλημα του 1993 έκαναν οκτώ χρόνια να ανεβούν ξανά στο ψηλότερο σκαλοπάτι (2001), ενώ και το τελευταίο τους πρωτάθλημα (2010) πανηγυρίστηκε μετά από επτά χρόνια αποχής (2003). Σχετικά με το κύπελλο, το αρνητικό ρεκόρ ήταν μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κυπέλλου των πρασίνων (1965-1972).
Ευρώπη: Από το 1965 όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ευρώπη, η πενταετία 1967-72 ήταν η μοναδική περίοδος που απουσίαζε για τόσο μεγάλο διάστημα. Μάλιστα, η Ομόνοια κατέχει το ρεκόρ των 17 συνεχόμενων παρουσιών στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, καθώς μετείχε από την περίοδο 1974-75 ως το 1991-92, απόρροια της κυριαρχίας της στις εγχώριες διοργανώσεις. Το δυστύχημα για την ομάδα της Λευκωσίας είναι ότι είναι η μόνη ομάδα του τοπ6 που δεν εισήλθε σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
 

Δεκατέσσερα χρόνια περίμεναν οι Απολλωνίστες για να γλεντήσουν το πρωτάθλημα του 2006

Το τρίτο σε έξι χρόνια
Στον ερχόμενο τελικό του κυπέλλου, ο Απόλλωνας θα έχει την ευκαιρία να κατακτήσει τον τρίτο τίτλο τα τελευταία έξι χρόνια, καθώς προηγουμένως είχε σηκώσει την κούπα της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης το 2010 και το 2013.
Εγχώριοι τίτλοι: Αυτή η συχνότητα με την οποία πανηγυρίζει τους τίτλους η ομάδα της Λεμεσού δεν είναι πρωτοφανής, αφού την τετραετία 1990-94 είχε πάρει δύο πρωταθλήματα (1990-1991, 1993-94) και ένα κύπελλο (1992). Το τρίτο πρωτάθλημα των κυανόλευκων κερδήθηκε πριν δέκα χρόνια (2005-06), ενώ πήρε άλλα τέσσερα κύπελλα. Τα δύο από αυτά ήταν κολλητά (1966, 1967, 1985, 2001).
Ευρώπη: Στη νέα περίοδο ο Απόλλωνας θα συμμετάσχει για τέταρτη συνεχή χρονιά στην Ευρώπη. Θα είναι η δεύτερη καλύτερη επίδοση, μιας και το μεγαλύτερο σερί επιτεύχθηκε με τη συνεχή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από το 1991 μέχρι το 1995. Η πιο μακρά αποχή παρουσιάζεται γύρω στη δεκαετία του ’70, καθώς δεν αγωνίσθηκε καθόλου στην Ευρώπη από το 1968 μέχρι το 1982.

Το 2012 η ΑΕΛ κατάφερε να πανηγυρίσει ξανά το πρωτάθλημα μετά από 44 χρόνια

 Μακρά διαστήματα αποχής
Δεν φημίζεται ως ομάδα που βρίσκεται συχνά ανάμεσα στους διεκδικητές των δύο τίτλων. Η επιστροφή στην κορυφή μετά από 44 χρόνια το 2012 (τελευταίο πρωτάθλημα το 1968) ήταν ο μοναδικός τίτλος που πανηγύρισε η ΑΕΛ μετά το 1990.
Εγχώριοι τίτλοι: Προηγουμένως, είχε κερδίσει πέντε πρωταθλήματα και έξι κύπελλα. Οι πρώτοι τίτλοι της ΑΕΛ ήρθαν τη διετία 1939-1941, περίοδο κατά την οποία πήρε ένα πρωτάθλημα (1941) και δύο κύπελλα (1939, 1940), ενώ ακολούθησε μετά από οκτώ χρόνια άλλο ένα κύπελλο (1948). Στη δεκαετία του ’50 μάζεψαν άλλα τρία πρωταθλήματα, ενώ ισάριθμες ήταν οι κατακτήσεις κυπέλλου στη δεκαετία του ’80.
Ευρώπη: Στα 66 χρόνια ύπαρξής της η ΑΕΛ συμμετείχε μόλις έξι φορές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μετά την πρώτη συμμετοχή, τη σεζόν 1968-69 (α’ γύρο πρωταθλητριών) αγωνίσθηκε ξανά στην Ευρώπη μετά από 17 χρόνια (1985-86), ενώ ακολούθησαν άλλες δύο έξοδοι τα επόμενα τέσσερα χρόνια (1987-88, 1989-90). Έπειτα, έφθασε το 2003 για να καταγραφεί η επόμενη ευρωπαϊκή περιπέτειά της - στον α’ προκριματικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Οι τελευταίες της παρουσίες ξεκίνησαν στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ (2012-13, 2014-15), με την πρώτη φορά να καταλήγει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.