Γ. Αναστασιάδης: «Η μεγαλύτερη επιτυχία του Κυπριακού μπάσκετ» (vid)
14:48 - 22 Σεπτεμβρίου 2016
Στην κάμερα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης μίλησε ο Γιώργος Αναστασιάδης, που μετά το τέλος της αγωνιστικής περιόδου που μας πέρασε πήρε την μεγάλη απόφαση να «κρεμάσει» τα παπούτσια του. Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής Ανδρών, αν και στα 39 του χρόνια, έδειξε κατά την περσινή περίοδο ότι βρισκόταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση, και παρά τις πιέσεις που δέχθηκε για να συνεχίσει για μία ακόμα χρονιά, αποφάσισε πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να τερματίσει την πολύ μεγάλη του καριέρα. Αυτό είναι το πρώτο μέρος της μεγάλης συνέντευξης του Γιώργου Αναστασιάδη προς το Γραφείο Τύπου της ΚΟΚ, στην οποία πραγματοποιεί μία αναδρομή της καλαθοσφαιρικής του πορείας από τα πρώτα του βήματα στον χώρο.
Η ομάδα που ξεκίνησες να παίζεις μπάσκετ ήταν η ΕΝΑΔ. Μίλησε μας λίγο για τα πρώτα σου βήματα στον χώρο της καλαθόσφαιρας.
«Ξεκίνησα την καλαθόσφαιρα από πολύ μικρός, από το Δημοτικό. Είχα κλήση και στο ποδόσφαιρο, αλλά με τράβηξε η καλαθόσφαιρα. Στο γυμνάσιο είχα την τύχη να γνωριστώ με τον Τάκη Λύρα που ήταν ο πρώτος μου προπονητής. Μας πήρε από μικρούς και μας πήγε στην ΕΝΑΔ, στην ομάδα της περιοχής μας. Από εκεί ξεκινήσαμε στις ακαδημίες, στο παιδικό, όπου παίξαμε ένα πρωτάθλημα και πήραμε την 2η θέση. Χάσαμε στον τελικό από τον Αχιλλέα. Ήμασταν σε μικρότερη ηλικία από τους αντίπαλους μας και αρχίσαμε να καταλαβαίναμε πως μπορούσαμε να παίξουμε ανταγωνιστικό μπάσκετ».
Σε ηλικία 22 ετών αποχώρησες από την ΕΝΑΔ για τον Κεραυνό. Πως έγινε η μεταγραφή σου στην ομάδα του Στροβόλου;
«Για την εποχή εκείνη ήταν η μεγαλύτερη μεταγραφή όσο αφορά το οικονομικό κομμάτι. Αν δεν κάνω λάθος την πρώτη χρονιά ήμουν με υποσχετική έναντι 20 χιλιάδων λιρών, και την δεύτερη χρονιά ο Κεραυνός με πήρε με ελευθέρα με 80 ή 100 χιλιάδες λίρες. Πολύ μεγάλο ποσό για την εποχή εκείνη, αν αναλογιστεί κανείς ότι το μπάτζετ της ομάδας δεν υπερέβαινε τις 400 χιλιάδες. Ήταν ένα μεγάλο βήμα για εμένα. Ήταν πολύ σημαντικό αν ήθελα να αγωνιστώ επαγγελματικά, να μεταπηδήσω από την ΕΝΑΔ σε μία πιο μεγάλη ομάδα και ήταν η σωστή χρονική στιγμή όπου ο Κεραυνός ήρθε κοντά και με έπεισε να πάω στην ομάδα».
Στον Κεραυνό έμεινες για επτά χρόνια. Εκεί κατέκτησες αρκετούς τίτλους και έγραψες την δική σου ιστορία.
«Ο Κεραυνός ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι μία από τις πιο μεγάλες ομάδες της Κύπρου. Είναι ένα πολύ οργανωμένο σωματείο με σταθερή διοίκηση και σοβαρούς ανθρώπους. Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεται στα ψηλά της κυπριακής καλαθόσφαιρας. Η πρώτη μας χρονιά ήταν επιτυχημένη αφού πήραμε το πρωτάθλημα, αν και στην Ευρώπη δεν τα πήγαμε καλά γιατί αποκλειστήκαμε από τον πρώτο γύρο. Είχαμε μία πολύ καλή ομάδα. Στην δεύτερη μου χρονιά κάναμε μία φοβερή σεζόν, φτάσαμε μέχρι τους «8» της Ευρώπης. Παίξαμε εναντίον της Βαλένθια σε αγώνες νοκ-άουτ. Και πιστεύω ότι ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του κυπριακού μπάσκετ, αν αναλογιστεί κανείς το επίπεδο της τότε διοργάνωσης, του Κυπέλλου Σαπόρτα. Μετά την τρίτη χρονιά είχαμε την ατυχία να παίξουμε εναντίον της ΑΕΛ, η οποία εκείνη την χρονιά ξεκινούσε να στήνει ομάδα και σιγά σιγά να μεγαλώνει το μπάτζετ της, να βγαίνει σε υψηλό επίπεδο που ήταν απλησίαστο για τις άλλες ομάδες. Ήμασταν στην σκιά της ΑΕΛ για κάποια χρόνια. Τον τελευταίο μου χρόνο στον Κεραυνό πήραμε το πρωτάθλημα. Ήταν και εκείνη μεγάλη στιγμή γιατί μετά από πέντε-έξι χρόνια ο Κεραυνός κατέκτησε το πρωτάθλημα που το ήθελε πολύ. Το στερήθηκε για πολλά χρόνια γιατί είναι μία ομάδα με αρκετά υψηλό προϋπολογισμό, και με το τελευταίο πρωτάθλημα έκλεισα την καριέρα μου στον Κεραυνό».
Ποια θεωρείς ως την μεγαλύτερη στιγμή σου με την φανέλα του Κεραυνού;
«Εκτός από τους τίτλους, τρία πρωταθλήματα και τρία κύπελλα, ήταν η πορεία μας στην Ευρώπη και η πρόκριση μας στους «8» του Κυπέλλουη Σαπόρτα όπου αγωνιστήκαμε κόντρα στην Βαλένθια. Είναι στιγμές που θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου. Καταφέραμε να αποκλείσουμε στους «16» μία ομάδα που μας κέρδισε με 15 πόντους στην Βοσνία, και ήρθαμε εδώ και τους νικήσαμε με 18 πόντους. Ζήσαμε απίστευτες στιγμές. Ήρθε πάρα πολύς κόσμος στο γήπεδο, από διάφορες ομάδες και μας βοήθησε. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα κυπριακά δεδομένα».
Στην συνέχεια αγωνίστηκες για δύο χρονιές στον ΑΠΟΕΛ. Πως πήρες την απόφαση μετά από επτά χρόνια να αφήσεις τον Κεραυνό για να πάρεις μεταγραφή στον ΑΠΟΕΛ;
«Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο αυτό. Πιστεύω ότι χρειάζεται αρκετή ώρα να το αναλύσουμε. Θα αναφέρω τους πιο σημαντικούς λόγους που με έκαναν να αποχωρήσω από τον Κεραυνό. Έπαιξα στην ομάδα για επτά χρόνια. Πρόσφερα και μου πρόσφερε ο Κεραυνός. Ένιωσα ότι δεν μπορώ να προσφέρω άλλα. Ήμουν ελεύθερος την χρονιά εκείνη και ήρθε ο ΑΠΟΕΛ και μου έκανε μία πολύ καλή πρόταση, όπως καλή πρόταση είχα και από τον Κεραυνό. Κάποιοι με ήθελαν να μείνω στην ομάδα, και αυτοί ήταν ο πρόεδρος Πάρις Παπαέλληνας και ο αντιπρόεδρος Ανδρέας Κυπριανού και κάποια άλλα παιδιά ήθελαν να μείνω, όπως ο Άκης Γρηγορίου και κάποιοι άλλοι. Υπήρχαν κάποιοι όμως που πιστεύω πως δεν ήθελαν να μείνω. Δεν είναι αυτός ο λόγος που έφυγα. Ο λόγος ήταν ότι ένιωσα πως έκλεισε ο κύκλος μου στον Κεραυνό και έπρεπε να δω τι θα κάνω στην συνέχεια της καριέρας μου. Ήρθε η πρόταση από τον ΑΠΟΕΛ, και λόγω του ότι είμαι οπαδός της ομάδας –πάντα το δήλωνα– ήταν η ευκαιρία να πάω στην ομάδα που αγαπούσα».
Στα δύο χρόνια που ήσουν στην ομάδα του ΑΠΟΕΛ κατακτήσατε ισάριθμα πρωταθλήματα. Μίλησε μας για τις δύο περιόδους που πέρασες στον ΑΠΟΕΛ.
«Είναι γεγονός ότι κατακτήσαμε δύο πρωταθλήματα. Το πρώτο ήταν πάρα πολύ δύσκολο γιατί η ομάδα κινδύνεψε να μην μπει καν στα play off, πήραμε την 8η θέση. Κάναμε μία πολύ άσχημη κανονική περίοδο και δεν περίμενε κανένας να πάρουμε το πρωτάθλημα. Υπήρχαν πάρα πολλά προβλήματα στην ομάδα, και οικονομικής φύσεως και οργανωτικής. Αλλά νομίζω ότι μας βοήθησε πολύ ο κόσμος εκείνη την χρονιά. Ήτανε μία περίοδος που ο ΑΠΟΕΛ ήθελε να πάρει το πρωτάθλημα, γιατί είχε 6-7 χρόνια να το κατακτήσει. Ήρθε πολύ κοντά στην ομάδα ο κόσμος και μας στήριξε. Ήταν πραγματικά ο έκτος παίκτης και ήταν ο βασικότερος λόγος που πήραμε το πρωτάθλημα νομίζω».
Δύο πολύ πετυχημένες χρονιές λοιπόν και με τον ΑΠΟΕΛ. Πως πήρες την απόφαση να συνεχίσεις την καριέρα σου στην ΕΘΑ;
«Ο βασικός λόγος που έφυγα από τον ΑΠΟΕΛ είναι ότι είχα κάποια προβλήματα στις σχέσεις μου με την διοίκηση της ομάδας. Είχα ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο στον ΑΠΟΕΛ όμως από την στιγμή που δεν συμβάδιζαν οι απόψεις μας αποφάσισα να φύγω από την ομάδα. Μου χρωστούσαν και κάποια λεφτά από τα συμβόλαια που είχα. Δεν είναι αυτός ο λόγος που έφυγα όμως. Ο βασικότερος λόγος ήταν ότι δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε και τρίτο χρόνο μαζί. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόσφερα ακριβώς αυτά που ήθελα στον ΑΠΟΕΛ αλλά από την στιγμή που παίρνεις τα πρωταθλήματα είσαι πετυχημένος. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που έφυγα, γιατί δεν είχα καλές σχέσεις με την διοίκηση».
Στο πρώτο πέρασμα σου από την ΕΘΑ έμεινες για δύο χρόνια κατακτώντας δύο διαδοχικά πρωταθλήματα, τα πρώτα μάλιστα στην ιστορία της ΕΘΑ. Πως έζησες τις δύο αυτές πολύ πετυχημένες χρονιές;
«Ήτανε δύο ονειρικές χρονιές. Δεν το κρύβω ότι η ΕΘΑ μαζί με την ΕΝΑΔ είναι οι δύο ομάδες που αγάπησα περισσότερο στον χώρο της καλαθόσφαιρας. Και ο λόγος που το λέω αυτό είναι γιατί από την πρώτη στιγμή ένιωσα αγάπη και στήριξη. Πιστεύω πως οι άνθρωποι εκεί είναι πραγματικοί μαχητές γιατί δεν είναι εύκολο πράγμα να έχεις ένα πιο χαμηλό προϋπολογισμό από τις περισσότερες μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος, και τα τελευταία 6-7 χρόνια να είσαι πάντα συνδιεκδικητής του τίτλου με πιο δυνατές οικονομικά ομάδες. Ιδίως η πρώτη χρονιά, δεν το περιμέναμε. Το γνωρίζαμε ότι είχαμε καλή ομάδα όμως δεν βάλαμε στόχο να πάρουμε το νταμπλ. Ο στόχος μας ήταν να μπούμε στην τετράδα και από εκεί και πέρα να διεκδικήσουμε ότι μπορούσαμε. Είναι δύο χρονιές που θα μου μείνουν αξέχαστες. Νομίζω πως ήταν τα δύο καλύτερα μου χρόνια μπασκετικά. Γι αυτό και θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της ΕΘΑ για την μεγάλη στήριξη που έδειξαν στο πρόσωπο μου, και νομίζω πως μαζί κάναμε κάποια πράγματα που ούτε οι ίδιοι δεν τα περίμεναν».
Μετά από πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα με Κεραυνό, ΑΠΟΕΛ και ΕΘΑ παίρνεις την απόφαση να επιστρέψεις στην ΕΝΑΔ. Πως πήρες την απόφαση να επιστρέψεις στην ομάδα που ανδρώθηκες καλαθοσφαιρικά;
«Έκανα δύο χρόνια στην ΕΘΑ και αποφάσισα να επιστρέψω στην ΕΝΑΔ για να αγωνιστώ δύο ακόμα χρόνια και να κλείσω την καριέρα μου εκεί, στην ομάδα που ξεκίνησα. Το συζήτησα με τον πρόεδρο της ΕΘΑ, τον κ. Πανίκκο Κωνσταντίνου, και ο άνθρωπος δεν με πίεσε καθόλου. Μου είπε ότι είναι δική μου απόφαση για να αποφασίσω τι θέλω να κάνω. Επέστρεψα στην ΕΝΑΔ σε μία εποχή που υπήρχαν πάρα πολλά προβλήματα, οικονομικά κυρίως. Η ομάδα μας ήταν πάρα πολύ καλή. Απαρτιζόταν από πολύ καλούς κύπριους καλαθοσφαιριστές. Δεν υπήρχε η στήριξη της διοίκησης, που είναι πολύ σημαντικό αυτό αν θέλεις να πετύχεις. Και ήταν μία χρονιά πιστεύω πιστεύω η οποία είχα ειλημμένη απόφαση να σταματήσω την καριέρα μου στην ΕΝΑΔ αλλά από την στιγμή που ήρθαν έτσι τα πράγματα είπα ότι δεν είναι η σωστή χρονική στιγμή να σταματήσω, γιατί δεν έμεινα καθόλου ευχαριστημένος από την προσωπική αλλά και την ομαδική δουλειά που έγινε στην ομάδα».