ΑΠΟΕΛ: Έτσι καταρρέει η Ντόρτμουντ!
13:05 - 01 Νοεμβρίου 2017
Μετά και την ήττα στο Ανόβερο η μισή ποδοσφαιρική Γερμανία ψάχνει την απάντηση στο καυτό ερώτημα: είναι υπερβολικά επιθετικό το σύστημα του Πέτερ Μπος στην Ντόρτμουντ; Η Μπορούσια «τρώει» αντεπιθέσεις με τον πιο απλό τρόπο, πράγμα απαράδεκτο για ομάδα κορυφής.
Για τον Ολλανδό προπονητή της η εν λόγω κατάσταση δεν είναι άγνωστη. Επί των ημερών του στη Φιτέσε οι οπαδοί της ομάδας μετά από ένα σερί ηττών είχαν αναρτήσει πανό με την επιγραφή «Πέτερ Μπος: 70% κατοχή μπάλας. 0% αποτελέσματα!» Στον Άγιαξ είχε βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής μετά τον αποκλεισμό στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο ίδιος ωστόσο ουδέποτε αμφέβαλε για το σύστημά του. Το ίδιο και τώρα στην Ντόρτμουντ. «Δεν πιστεύω σε μεσοβέζικες λύσεις», δήλωσε πρόσφατα.
Μέσα σε τέσσερα δευτερόλεπτα
Στο 4-3-3 του η έξυπνη κατοχή μπάλας συνδυάζεται με επιθετικό πρέσινγκ μετά την απώλειά της. Η Ντόρτμουντ κυκλοφορεί την μπάλα στην άμυνα, μέχρι να εμφανιστούν κενά στα πλάγια. Με γρήγορες πάσες δημιουργούνται τρίγωνα από τον ακραίο αμυντικό, τον ακραίο επιθετικό και τον μέσο που τους υποστηρίζει, για να φτάσει η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Το παιχνίδι της απλώνεται υπερβολικά στα πλάγια, προκειμένου να μπερδέψει τον αντίπαλο.
Μόλις χαθεί η μπάλα, όλη η ομάδα μαζεύεται. Η εξαιρετικά απλωμένη διάστασή της πρέπει μέσα σε μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα να μετατραπεί σε μια εξαιρετικά συμπαγή. Οι μέσοι πέφτουν πάνω στον αντίπαλο με την μπάλα. Η άμυνα κάνει σπριντ μπροστά, ώστε να βγάλει οφσάιντ τον αντίπαλο επιθετικό και να κλείσει τους χώρους.
Τρέξιμο και σκέψη
Αυτό το μείγμα ενός εξαιρετικά απλωμένου παιχνιδιού δημιουργίας και ενός επιθετικού στιλ απέναντι στην μπάλα απαιτεί από τους παίκτες πολύ τρέξιμο και πολλή σκέψη. Αν εφαρμοστεί καλά, η Ντόρτμουντ κυριαρχεί σε όλα τα στάδια ενός αγώνα -όπως συνέβαινε στο ξεκίνημα της περιόδου.
Εδώ και ένα μήνα ωστόσο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ρήγματα. Σε αντίθεση με την υφιστάμενη κριτική στον 53χρονο προπονητή το βασικό πρόβλημα δεν είναι η άμυνα, αλλά το παιχνίδι με την μπάλα.
Εκτός θέσης
Ο ΑΠΟΕΛ, η Φρανκφούρτη και το Ανόβερο χρησιμοποίησαν απλά ατομικά μαρκαρίσματα, ώστε να εξολοθρεύσουν το παιχνίδι κατοχή της Μπορούσια. Οι ακραίοι και οι μέσοι της ομάδας έτυχαν στενών μαρκαρισμάτων, οι δεύτεροι δεν κατάφεραν ν’ απαλλαγούν από αυτά. Αυτό οφείλεται εν μέρει και στο σύστημα, αφού οι παίκτες οφείλουν να μην απομακρύνονται υπερβολικά από τις θέσεις τους, ώστε σε περίπτωση απώλειας της μπάλας να μπορούν γρήγορα να επιστρέψουν. Η συνέπεια; Οι αμυντικοί δεν έχουν παίκτες να μεταβιβάσουν την μπάλα και γι’ αυτό υποχρεώνονται σε πολλές μεγάλες και ανεξέλεγκτες μπαλιές προς την επίθεση.
Και αυτή είναι η αιτία του κακού: η Ντόρτμουντ χάνει την μπάλα σε στιγμές, στις οποίες δεν θέλει και δεν πρέπει επ’ ουδενί να τη χάνει. Η άμεση πίεση για την ανάκτησή της δεν μπορεί πλέον να εφαρμοστεί, καθώς οι μέσοι και οι εξτρέμ είναι προωθημένοι, οι αμυντικοί ανεβασμένοι ψηλά και ουδείς μπορεί να επέμβει στον αντίπαλο, διότι βρίσκονται πολύ μακριά από το σημείο που χάνεται η μπάλα. Από κει και πέρα αρκεί μια κάθετη μπαλιά στην πλάτη της άμυνας και η Ντόρτμουντ έχει μείνει εκτεθειμένη και σμπαραλιασμένη.
Οι επικριτές του Μπος στηλιτεύουν την απουσία εναλλακτικού σχεδίου, ενώ ο Ολλανδός εξακολουθεί να πιστεύει σε αυτό και να επιζητεί καλύτερη εφαρμογή του από τους παίκτες του. Με κάθε γκέλα ωστόσο η πίεση και η ανασφάλεια μεταξύ των παικτών μεγαλώνει. Κι αυτό διότι αρκεί ένα δευτερόλεπτο αδράνειας μόνο ενός ποδοσφαιριστή στην πίεση για την ανάκτηση της μπάλας, προκειμένου όλο το σύστημα να καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Πρόβλημα και ο Ομπαμεγιάνγκ
Η λίστα των προβλημάτων ωστόσο είναι μεγάλη. Στην άμυνα ο Μπος δεν έχει κατασταλάξει σε μια τετράδα, ενώ ακόμη και ο Πιερ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ δεν είναι ακλόνητος στην ενδεκάδα, διότι στις πολλές αρετές του δεν συμπεριλαμβάνεται το να υποδέχεται μεγάλες μπαλιές «σπάζοντας» την μπάλα στα πλάγια. Εξ ου και η Μπορούσια μετά από τέτοιες μεταβιβάσεις συχνά μένει εκτεθειμένη στην κόντρα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, ωστόσο, είναι το κέντρο. «Για μένα εκεί είναι το κλειδί, το κέντρο είναι ο μετρονόμος», παραδέχθηκε ο Μπος. Για την ώρα η μεσαία γραμμή του βγαίνει εκτός παιχνιδιού με τα ατομικά μαρκαρίσματα. Αν δεν ενισχύσει ξανά το παιχνίδι της από τον κεντρικό διάδρομο, η Ντόρτμουντ δεν θα ανακάμψει.
Τόσο απέναντι στον ΑΠΟΕΛ όσο και κόντρα στην Μπάγερν ο Μπος χρειάζεται επειγόντως νίκες, προκειμένου να μπορέσει να «πουλήσει» καλύτερα το σύστημά του: τόσο στην κοινή γνώμη όσο πολύ περισσότερο στους ίδιους του τους παίκτες.
Στο 4-3-3 του η έξυπνη κατοχή μπάλας συνδυάζεται με επιθετικό πρέσινγκ μετά την απώλειά της. Η Ντόρτμουντ κυκλοφορεί την μπάλα στην άμυνα, μέχρι να εμφανιστούν κενά στα πλάγια. Με γρήγορες πάσες δημιουργούνται τρίγωνα από τον ακραίο αμυντικό, τον ακραίο επιθετικό και τον μέσο που τους υποστηρίζει, για να φτάσει η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Το παιχνίδι της απλώνεται υπερβολικά στα πλάγια, προκειμένου να μπερδέψει τον αντίπαλο.
Μόλις χαθεί η μπάλα, όλη η ομάδα μαζεύεται. Η εξαιρετικά απλωμένη διάστασή της πρέπει μέσα σε μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα να μετατραπεί σε μια εξαιρετικά συμπαγή. Οι μέσοι πέφτουν πάνω στον αντίπαλο με την μπάλα. Η άμυνα κάνει σπριντ μπροστά, ώστε να βγάλει οφσάιντ τον αντίπαλο επιθετικό και να κλείσει τους χώρους.
Τρέξιμο και σκέψη
Αυτό το μείγμα ενός εξαιρετικά απλωμένου παιχνιδιού δημιουργίας και ενός επιθετικού στιλ απέναντι στην μπάλα απαιτεί από τους παίκτες πολύ τρέξιμο και πολλή σκέψη. Αν εφαρμοστεί καλά, η Ντόρτμουντ κυριαρχεί σε όλα τα στάδια ενός αγώνα -όπως συνέβαινε στο ξεκίνημα της περιόδου.
Εδώ και ένα μήνα ωστόσο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ρήγματα. Σε αντίθεση με την υφιστάμενη κριτική στον 53χρονο προπονητή το βασικό πρόβλημα δεν είναι η άμυνα, αλλά το παιχνίδι με την μπάλα.
Εκτός θέσης
Ο ΑΠΟΕΛ, η Φρανκφούρτη και το Ανόβερο χρησιμοποίησαν απλά ατομικά μαρκαρίσματα, ώστε να εξολοθρεύσουν το παιχνίδι κατοχή της Μπορούσια. Οι ακραίοι και οι μέσοι της ομάδας έτυχαν στενών μαρκαρισμάτων, οι δεύτεροι δεν κατάφεραν ν’ απαλλαγούν από αυτά. Αυτό οφείλεται εν μέρει και στο σύστημα, αφού οι παίκτες οφείλουν να μην απομακρύνονται υπερβολικά από τις θέσεις τους, ώστε σε περίπτωση απώλειας της μπάλας να μπορούν γρήγορα να επιστρέψουν. Η συνέπεια; Οι αμυντικοί δεν έχουν παίκτες να μεταβιβάσουν την μπάλα και γι’ αυτό υποχρεώνονται σε πολλές μεγάλες και ανεξέλεγκτες μπαλιές προς την επίθεση.
Και αυτή είναι η αιτία του κακού: η Ντόρτμουντ χάνει την μπάλα σε στιγμές, στις οποίες δεν θέλει και δεν πρέπει επ’ ουδενί να τη χάνει. Η άμεση πίεση για την ανάκτησή της δεν μπορεί πλέον να εφαρμοστεί, καθώς οι μέσοι και οι εξτρέμ είναι προωθημένοι, οι αμυντικοί ανεβασμένοι ψηλά και ουδείς μπορεί να επέμβει στον αντίπαλο, διότι βρίσκονται πολύ μακριά από το σημείο που χάνεται η μπάλα. Από κει και πέρα αρκεί μια κάθετη μπαλιά στην πλάτη της άμυνας και η Ντόρτμουντ έχει μείνει εκτεθειμένη και σμπαραλιασμένη.
Οι επικριτές του Μπος στηλιτεύουν την απουσία εναλλακτικού σχεδίου, ενώ ο Ολλανδός εξακολουθεί να πιστεύει σε αυτό και να επιζητεί καλύτερη εφαρμογή του από τους παίκτες του. Με κάθε γκέλα ωστόσο η πίεση και η ανασφάλεια μεταξύ των παικτών μεγαλώνει. Κι αυτό διότι αρκεί ένα δευτερόλεπτο αδράνειας μόνο ενός ποδοσφαιριστή στην πίεση για την ανάκτηση της μπάλας, προκειμένου όλο το σύστημα να καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Πρόβλημα και ο Ομπαμεγιάνγκ
Η λίστα των προβλημάτων ωστόσο είναι μεγάλη. Στην άμυνα ο Μπος δεν έχει κατασταλάξει σε μια τετράδα, ενώ ακόμη και ο Πιερ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ δεν είναι ακλόνητος στην ενδεκάδα, διότι στις πολλές αρετές του δεν συμπεριλαμβάνεται το να υποδέχεται μεγάλες μπαλιές «σπάζοντας» την μπάλα στα πλάγια. Εξ ου και η Μπορούσια μετά από τέτοιες μεταβιβάσεις συχνά μένει εκτεθειμένη στην κόντρα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, ωστόσο, είναι το κέντρο. «Για μένα εκεί είναι το κλειδί, το κέντρο είναι ο μετρονόμος», παραδέχθηκε ο Μπος. Για την ώρα η μεσαία γραμμή του βγαίνει εκτός παιχνιδιού με τα ατομικά μαρκαρίσματα. Αν δεν ενισχύσει ξανά το παιχνίδι της από τον κεντρικό διάδρομο, η Ντόρτμουντ δεν θα ανακάμψει.
Τόσο απέναντι στον ΑΠΟΕΛ όσο και κόντρα στην Μπάγερν ο Μπος χρειάζεται επειγόντως νίκες, προκειμένου να μπορέσει να «πουλήσει» καλύτερα το σύστημά του: τόσο στην κοινή γνώμη όσο πολύ περισσότερο στους ίδιους του τους παίκτες.