Ρεάλ: Τα επτά κακά της μοίρας της!
08:50 - 20 Νοεμβρίου 2017
Δεν έχουν συμπληρωθεί καλά-καλά έξι μήνες από τότε που η Ρεάλ Μαδρίτης στέφθηκε πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης (πετυχαίνοντας μάλιστα το repeat για πρώτη φορά στα 25 χρόνια της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης) και όμως, ο συνδυασμός απόδοσης και αποτελεσμάτων σε αυτό το ξεκίνημα της εφετινής σεζόν δείχνει τελείως διαφορετικός από την περσινή θριαμβευτική πορεία σε όλα τα μέτωπα.
Παρά το εντυπωσιακό ξεκίνημα με την κατάκτηση των δυο Σούπερ Καπ, του ισπανικού με δυο νίκες επί της Μπαρτσελόνα και συνολικό σκορ 5-1, αλλά και του ευρωπαϊκού με το 2-1 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη. Οι «μερένγκες» βρίσκονται ήδη 10 βαθμούς πίσω από τους «μπλαουγκράνα» στη βαθμολογία της Πριμέρα, έχοντας κάνει πολλές «ανεπίτρεπτες» γκέλες, μέσα και έξω από το «Μπερναμπέου», ενώ στο Champions League, βρίσκονται μεν σε - σίγουρη - τροχιά πρόκρισης για την επόμενη φάση, χωρίς όμως να εντυπωσιάζουν όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Τύπος της Μαδρίτης χρησιμοποιεί - αρκετά προσεκτικά είναι η αλήθεια - τις τελευταίες εβδομάδες τη λέξη «κρίση» για να χαρακτηρίσει την αγωνιστική κατάσταση των «μπλάνκος», ήδη όμως έχουν συμπληρωθεί τρεις μήνες δράσης και τα στραβοπατήματα της Ρεάλ έχουν «απλωθεί» σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα με τέτοιο τρόπο, ώστε οι απώλειες βαθμών να έχουν γίνει «ρουτίνα» μέσα στην μέχρι τώρα εξέλιξη της σεζόν.
Αν εξετάσουμε τους αριθμούς, θα δούμε ότι οι «μερένγκες» έχουν δώσει μέχρι στιγμής 16 αγώνες σε πρωτάθλημα και Ευρώπη (12-4), με εννέα νίκες και ήδη τρεις ήττες. Πέρυσι, στην ίδια χρονική στιγμή, η Ρεάλ ήταν αήττητη και στις δυο διοργανώσεις. Εφέτος βρίσκεται στην τρίτη θέση της Primera División (πίσω από Μπάρτσα και Βαλένθια, μαζί με Ατλέτικο), ενώ πέρυσι οδηγούσε την κούρσα (9 νίκες & 3 ισοπαλίες), ευρισκόμενη 4 βαθμούς μπροστά από τους δεύτερους «μπλαουγκράνα». Πέρυσι η άμυνά της στην Λίγκα ήταν σχεδόν στα ίδια με φέτος (παθητικό 10 τέρματα, φέτος 9), αλλά είχε σημειώσει 12 γκολ περισσότερα (34 έναντι 22).
Στους ομίλους του Champions League, με τη συμπλήρωση τεσσάρων αγωνιστικών, βρίσκεται (όπως και πέρυσι) στη δεύτερη θέση. Πρώτη πέρυσι ήταν η Μπορούσια Ντόρτμουντ, πρώτη φέτος είναι η Τότεναμ. Τα τέρματα πέρυσι για τη Ρεάλ ήταν 12-7, ενώ φέτος είναι 8-5.
Δεν είναι όμως τόσο η Ευρώπη που ανησυχεί - τουλάχιστον προς το παρόν - τους «μερένγκες», οι οποίοι έχουν αποδείξει ότι ξέρουν πώς να ξεπεράσουν οποιοδήποτε εμπόδιο εμφανιστεί μπροστά τους στις νοκ άουτ φάσεις από τον Φεβρουάριο και μετά, αλλά οι συνεχόμενες γκέλες στο πρωτάθλημα και το γεγονός ότι λίγο πριν συμπληρωθεί το ένα τρίτο του μαραθώνιου της Πριμέρα, έχουν μείνει τόσο πίσω στη βαθμολογία, χωρίς παράλληλα να πείθουν μέσα στο γήπεδο και το χειρότερο, χωρίς να θυμίζουν πλέον την ομάδα που πέρυσι, είτε με τους βασικούς, είτε με την δεύτερη ενδεκάδα, ξεπερνούσε κάθε αντίπαλο, προσφέροντας γκολ και θέαμα.
Οι αιτίες για αυτή την πτώση είναι αρκετές και συνδυάζονται όλες μεταξύ τους. Από την αμυντική γραμμή μέχρι την κορυφή της επίθεσης, οι "μπλάνκος" βγάζουν προβλήματα. Ας τα δούμε όμως ένα-ένα.
ΤΟ PLAN B ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΟΠΩΣ ΠΕΡΥΣΙ
Μπορεί ο Κριστιάνο να έχει πετύχει μόνο ένα γκολ μέχρι τώρα στη Λίγκα και η εκπληκτική πέρυσι τριάδα του κέντρου (Μόντριτς, Κρόος & Κασεμίρο) να κινείται φέτος σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, όμως η σημαντικότερη ίσως αιτία της πτώσης της απόδοσης των «μερένγκες» είναι η αποδυνάμωση του πάγκου της και κατ’ επέκταση η αδυναμία από τον Ζιντάν να εφαρμόσει με επιτυχία το περίφημο Plan B.
Πέρυσι η δεύτερη ενδεκάδα, παίζοντας σε πλήρη παράταξη, νίκησε στο Έιμπαρ, στη Χιχόν, στην Κορούνια, στη Λεγανές και στη Γρανάδα. Πέντε ματς, δεκαπέντε βαθμοί, ποιοτικό ποδόσφαιρο, πολλά γκολ και - πολύ σημαντικό - ξεκούραση για τους βασικούς. Όμως, πέρα από αυτά τα παιχνίδια, οι αναπληρωματικοί βοήθησαν τα μέγιστα σε αυτό που όλοι θαύμασαν πέρυσι στη Ρεάλ, δηλαδή το βάθος του πάγκου της, το οποίο έδωσε στη διάρκεια όλης της σεζόν όχι μόνο εναλλακτικές, αλλά και αξιόπιστες λύσεις. Πέρα από αυτό όμως, η αξία των «δεύτερων» έδινε επιπλέον κίνητρο στους βασικούς να παραμείνουν και οι ίδιοι σε υψηλό επίπεδο, αφού έβλεπαν πως, αν δεν απέδιδαν σύμφωνα με τις απαιτήσεις, μπορούσαν εύκολα να χάσουν τη θέση τους.
Όμως αυτός ο πάγκος έχασε το περασμένο καλοκαίρι αρκετά από τα πιο σημαντικά του μέλη, είτε από κακή αξιολόγηση και λανθασμένες αποφάσεις, είτε από την πρόθεση να εισπραχθούν χρήματα με τις πωλήσεις τους. Έφυγαν ο Ντανίλο, ο Πέπε, ο Μοράτα, ο Χάμες, ο Μαριάνο. Αποκτήθηκαν παίκτες από τη «βασίλισσα», οι οποίοι όμως είναι περισσότερο επένδυση για το μέλλον, κάτι που αποδεικνύεται και από τη διαχείριση που έχει κάνει μέχρι στιγμής ο Ζιντάν, χρησιμοποιώντας τους από λίγο έως ελάχιστα.
Ο Βαγέχο, για παράδειγμα, που ήρθε για να καλύψει το κενό που άφησε ο Πέπε, έχει μόλις μια συμμετοχή στο πρωτάθλημα (Λας Πάλμας) και μια ακόμη στο Κύπελλο με την Φουενλαμπράδα. Ο Τεό Ερναντέζ έχει πάρει κάποιο λίγο χρόνο με 4 παρουσίες στο πρωτάθλημα, αλλά αυτό είναι πολύ μακριά από το να ανησυχήσει τον Μαρσέλο. Ο Θεμπάγιος, που έχει τις περισσότερες συμμετοχές (5 στη Λίγκα, 2 στο Κύπελλο και 2 στην Ευρώπη), περνάει τον περισσότερο χρόνο του στον πάγκο, βλέποντας τους Κρόος και Μόντριτς να συνεχίζουν να παίζουν μέτρια.
Ο Μαγιοράλ δεν «απασχολεί» καθόλου τον Μπενζεμά, ενώ ο Ασράφ πήρε τις ευκαιρίες του λόγω της ασθένειας του Καρβαχάλ, αλλά τώρα που επανήλθε ο Ισπανός, ο Μαροκινός θα επιστρέψει και πάλι στον πάγκο. Ο Γιορέντε βρίσκεται και αυτός μακριά από το να προβληματίσει τον Κασεμίρο. Με δυο λόγια, οι βασικοί δεν νιώθουν καμία πίεση. Και το ακόμα χειρότερο, είναι ότι εκείνοι που άσκησαν πίεση με επιτυχία στη διάρκεια της περσινής σεζόν, δηλαδή οι Ασένσιο και Λούκας Βάθκεθ, βλέπουν ότι δεν επιβραβεύονται ιδιαίτερα.
Ο πρώτος ξεκίνησε εντυπωσιακά την φετινή σεζόν, όμως στη συνέχεια πέρασε και αυτός στον πάγκο. Γνωρίζει πολύ καλά, ότι οι Μπέιλ και Μπενζεμά έχουν σίγουρη θέση, όπως και αν παίζουν, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται, κάτι που γνωρίζει και ο Θεμπάγιος για τους Μόντριτς και Κρόος ή ο Τεό για τον Μαρσέλο. Το κενό που άφησαν όσοι έφυγαν, αποδείχτηκε τόσο δυσαναπλήρωτο, ώστε μέχρι και ο Κριστιάνο το παραδέχτηκε δημόσια μετά την ήττα στο Λονδίνο από την Τότεναμ. Μια δήλωση που απαντήθηκε αμέσως από τον Σέρχιο Ράμος, ο οποίος χαρακτήρισε τον Πορτογάλο "ventajista", σε ελεύθερη μετάφραση, του είπε ότι μιλάει κατόπιν εορτής, εκ του ασφαλούς.
ΤΟ BBC ΔΕΝ ΣΚΟΡΑΡΕΙ
Η αναφορά στον Κριστιάνο μας περνάει αμέσως στην επόμενη πολύ σημαντική αιτία της πτώσης της Ρεάλ. Ο Πορτογάλος δεν βρίσκεται σε καλό φεγγάρι, παρά το γεγονός ότι στο Champions League έχει πετύχει έξι γκολ στους τέσσερις μέχρι στιγμής αγώνες και είναι πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση. Στην Πριμέρα τα στατιστικά του είναι αρνητικά, αφού σε 8 παιχνίδια έχει πετύχει μόλις ένα γκολ, εκείνο της νίκης της Ρεάλ απέναντι στη Χετάφε.
Ο Ρονάλντο έχασε τα τέσσερα πρώτα ματς της διοργάνωσης λόγω της τιμωρίας του από την αποβολή του στο Σούπερ Καπ, όμως από εκεί και μετά, έχει κάνει το χειρότερο ξεκίνημα σε ότι αφορά στο σκοράρισμα, στα εννιά χρόνια που βρίσκεται στη Μαδρίτη, με ένα τέρμα σε 55 επιθετικές προσπάθειες (ο Μέσι έχει 12 τέρματα σε 72 προσπάθειες).
Και είναι γνωστό σε όλους ότι ο Κριστιάνο επηρεάζεται πολύ ψυχολογικά, όταν δεν στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, κάτι που αντανακλάται και στη συμπεριφορά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αλλά το πρόβλημα του τελειώματος των φάσεων δεν σταματάει εκεί. Το BBC γενικότερα παρουσιάζει εφέτος μια απογοητευτική εικόνα. Και αυτό επειδή και οι άλλοι δυο της επιθετικής γραμμής, παρουσιάζουν ολοκληρωτική αφλογιστία.
Ο μεν Μπενζεμά έχει πετύχει και αυτός μόλις ένα γκολ (σε 7 ματς με 18 προσπάθειες), ο δε Μπέιλ, σε μόλις 5 συμμετοχές λόγω τραυματισμών έχει φτάσει τα δυο σε 14 προσπάθειες. Αυτός είναι προφανώς και ο λόγος που η Ρεάλ φέτος έχει πετύχει 12 γκολ λιγότερα σε σχέση με πέρυσι, μετά την ολοκλήρωση της 12ης αγωνιστικής.
Για να βρούμε μια αντίστοιχη διαφορά της Ρεάλ από τον πρωτοπόρο της Λίγκας (πάντα μετά τις πρώτες 12 αγωνιστικές), πρέπει να πάμε πίσω, στη σεζόν 1995-96, όπου η Ατλέτικο (η οποία εκείνη τη χρονιά κατέκτησε το νταμπλ) βρισκόταν στην πρώτη θέση με 30 βαθμούς και οι «μερένγκες» στην έβδομη, με 18.
Η ιστορία και η στατιστική της Πριμέρα έχουν ένα ακόμα κακό μαντάτο για τους «μπλάνκος»: ποτέ στο παρελθόν μια εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ισπανίας δεν μπόρεσε να καλύψει διαφορά δέκα βαθμών στο ισπανικό πρωτάθλημα. Η μεγαλύτερη ανατροπή μέχρι σήμερα σταμάτησε στους 9 βαθμούς και ήταν εκείνη της Μπαρτσελόνα, που τη σεζόν 1998-99 κατάφερε να καλύψει τη διαφορά που τη χώριζε από τη Μαγιόρκα (28 βαθμοί έναντι 19 στην 14η αγωνιστική) και να κατακτήσει τον τίτλο. Το - πρόσθετο - πρόβλημα για τη Ρεάλ εφέτος είναι ότι βλέπει μπροστά της μια πολύ σοβαρή και αποτελεσματική Μπαρτσελόνα, η οποία μέχρι σήμερα προελαύνει στην Πριμέρα χωρίς την παραμικρή απώλεια.
Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΡΕΑΛ
Πλέον η Ρεάλ δεν εξαρτάται από την ίδια. Βρίσκεται 10 βαθμούς πίσω, ενώ απομένουν ακόμα 78 προς διεκδίκηση. Κάτι που σημαίνει ότι ακόμα και αν νικήσει τα δυο clásicos, θα πρέπει να περιμένει δυο ακόμα γκέλες των «μπλαουγκράνα» και φυσικά να μην έχει η ίδια καμία άλλη απώλεια. Πριν το derbi madrileño, οι «μερένγκες» ήταν ήδη υποχρεωμένοι να γράψουν ιστορία, αφού ποτέ στην ιστορία τους δεν έχουν ανατρέψει διαφορά 8 βαθμών από τον πρώτο, μετά από αυτό, τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα, προσθέτοντας δυο ακόμα - χαμένους - βαθμούς στον στόχο ενός επικού όσο και σχεδόν αδύνατου (σύμφωνα με τη στατιστική) come back.
«Μας λείπει το γκολ», δήλωσε μετά το ματς ο Ζιντάν, ο οποίος βλέπει τον περσινό μέσο όρο των 2.78 τερμάτων ανά αγώνα, να έχει πέσει φέτος στο 1.83. Ο Μπέιλ θα αργήσει να βοηθήσει, θύμα ατελείωτων τραυματισμών, ο Μπενζεμά δεν είχε ούτε ένα σουτ σε 76 λεπτά συμμετοχής μέσα στο "Wanda Metropolitano".
Αν θέλετε να το δούμε αλλιώς, το BBC έχει πετύχει φέτος 4 γκολ, άρα υπάρχουν 12 παίκτες της Πριμέρα που ο καθένας τους έχει σκοράρει περισσότερα από τους τρεις τους μαζί και άλλοι 12 που έχουν σκοράρει τον ίδιο αριθμό τερμάτων! Αλλά δεν είναι μόνο η επίθεση που προβληματίζει. Παίκτες-κλειδιά στην ανάπτυξη και τη δημιουργία κινδύνων, έχουν χάσει την πρόσφατη λάμψη τους.
Τρανό παράδειγμα ο εκπληκτικός πέρυσι Μαρσέλο, του οποίου τα πολλά φετινά λάθη τον εμποδίζουν να ανεβαίνει την πλευρά του, σκορπώντας τον πανικό στις αντίπαλες άμυνες, όπως μας είχε συνηθίσει. Στο ντέρμπι έχασε 27 φορές τη μπάλα και αυτό δεν ήταν σύμπτωση. Στα τρία τελευταία εκτός έδρας ματς της Ρεάλ (Χετάφε, Τζιρόνα, Ατλέτικο), ο Βραζιλιάνος έχασε κατά μέσο όρο 21 φορές τη μπάλα, κάτι πρωτόγνωρο για αυτόν.
Αλλά και η φοβερή και τρομερή τριάδα του κέντρου, την οποία όλοι θαυμάσαμε πέρυσι, δείχνει σκιά του καλού της εαυτού. Κρόος, Κασεμίρο και Μόντριτς βρίσκονται ένα ή και περισσότερα σκαλοπάτια κάτω. Ο Ζιντάν διστάζει ακόμα να χρησιμοποιήσει στη θέση τους παίκτες από το Plan B και όταν το πράξει, ίσως να είναι αργά, σε ότι αφορά τουλάχιστον στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Από την άλλη, κανείς δεν αρνείται ότι η Ρεάλ εφέτος έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς και σημαντικές απουσίες: Μπέιλ, Καρβαχάλ, Μαρσέλο, Κόβατσιτς, Ερναντέζ, Μπενζεμά, Βαγέχο, Νάβας, Κριστιάνο. Κάτι που επιβεβαιώνει την αποδυνάμωση του πάγκου, αφού και πέρυσι οι «μπλάνκος» είχαν ανάλογα προβλήματα (Νάβας, Κριστιάνο, Μπενζεμά, Ίσκο, Πέπε), αλλά τότε οι απουσίες είχαν καλυφθεί με επιτυχία από τους αναπληρωματικούς.
Το θέμα είναι ότι εφέτος σχεδόν το σύνολο των παικτών της Ρεάλ δείχνει να παίζει τουλάχιστον μια ταχύτητα κάτω σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι δυο φάσεις από το ντέρμπι του Σαββάτου με την Ατλέτικο, όχι μόνο αποκαλυπτικές για την αγωνιστική κατάσταση του Κριστιάνο, αλλά και για το άγχος του να βρει δίχτυα.
Η πρώτη, στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Πορτογάλος έχασε το σπριντ από τον Χουάνφραν και μαζί την ευκαιρία να βγει τετ α τετ μπροστά στον Όμπλακ και η δεύτερη στο 87', όταν το αργό του κοντρόλ στη μπάλα, αλλά και η καθυστέρηση (για τα δικά του δεδομένα) στην εκτέλεση, έδωσαν τον χρόνο στον Λούκας να διώξει τη μπάλα σε κόρνερ.
Η Ρεάλ δείχνει να έχει χάσει λάμψη, σπίθα, φλόγα, εγρήγορση, αποτελεσματικότητα, αλλά και προσανατολισμό, ψυχολογία, πίστη και εναλλακτικές. Και το πρόγραμμά της μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου κάθε άλλο παρά εύκολο είναι. Σε δυο εβδομάδες θα ταξιδέψει στο Μπιλμπάο, μετά θα υποδεχτεί τη Σεβίλλη, το clásico θα δείξει αν οι «μερένγκες» θα περάσουν ήσυχες γιορτές και στη συνέχεια θα ολοκληρώσουν το πρώτο μισό με έξοδο στο Βίγκο και τη Βιγιαρεάλ στο «Μπερναμπέου».
Μέχρι τότε μπορεί να έχουν τεθεί τελείως εκτός διεκδίκησης του τίτλου, αλλά μπορεί και να έχουν επανέλθει στην εξίσωση. Για να συμβεί όμως αυτό το δεύτερο, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά. Από τον Ζιντάν που θα πρέπει να γίνει πιο ευέλικτος και τολμηρός, μέχρι το BBC που θα πρέπει να βρει δίχτυα και από το κέντρο που χωλαίνει και θα πρέπει να ξαναβρεί τα σταθερά του βήματα, μέχρι την άμυνα που θα πρέπει να βοηθήσει στην ανάπτυξη και τη δημιουργία.
Ο χρόνος και η στατιστική δεν είναι σύμμαχοι των «μερένγκες». Καθόλου απίθανο λοιπόν δεν είναι, αν δεν καταφέρουν να επανέλθουν στο κόλπο του πρωταθλήματος, να αφοσιωθούν 100% στο Champions League, κάτι που άλλωστε έχουν επαναλάβει στο παρελθόν. Ο χρόνος θα δείξει.
Πηγή: sport24.gr
Παρά το εντυπωσιακό ξεκίνημα με την κατάκτηση των δυο Σούπερ Καπ, του ισπανικού με δυο νίκες επί της Μπαρτσελόνα και συνολικό σκορ 5-1, αλλά και του ευρωπαϊκού με το 2-1 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη. Οι «μερένγκες» βρίσκονται ήδη 10 βαθμούς πίσω από τους «μπλαουγκράνα» στη βαθμολογία της Πριμέρα, έχοντας κάνει πολλές «ανεπίτρεπτες» γκέλες, μέσα και έξω από το «Μπερναμπέου», ενώ στο Champions League, βρίσκονται μεν σε - σίγουρη - τροχιά πρόκρισης για την επόμενη φάση, χωρίς όμως να εντυπωσιάζουν όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Τύπος της Μαδρίτης χρησιμοποιεί - αρκετά προσεκτικά είναι η αλήθεια - τις τελευταίες εβδομάδες τη λέξη «κρίση» για να χαρακτηρίσει την αγωνιστική κατάσταση των «μπλάνκος», ήδη όμως έχουν συμπληρωθεί τρεις μήνες δράσης και τα στραβοπατήματα της Ρεάλ έχουν «απλωθεί» σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα με τέτοιο τρόπο, ώστε οι απώλειες βαθμών να έχουν γίνει «ρουτίνα» μέσα στην μέχρι τώρα εξέλιξη της σεζόν.
Αν εξετάσουμε τους αριθμούς, θα δούμε ότι οι «μερένγκες» έχουν δώσει μέχρι στιγμής 16 αγώνες σε πρωτάθλημα και Ευρώπη (12-4), με εννέα νίκες και ήδη τρεις ήττες. Πέρυσι, στην ίδια χρονική στιγμή, η Ρεάλ ήταν αήττητη και στις δυο διοργανώσεις. Εφέτος βρίσκεται στην τρίτη θέση της Primera División (πίσω από Μπάρτσα και Βαλένθια, μαζί με Ατλέτικο), ενώ πέρυσι οδηγούσε την κούρσα (9 νίκες & 3 ισοπαλίες), ευρισκόμενη 4 βαθμούς μπροστά από τους δεύτερους «μπλαουγκράνα». Πέρυσι η άμυνά της στην Λίγκα ήταν σχεδόν στα ίδια με φέτος (παθητικό 10 τέρματα, φέτος 9), αλλά είχε σημειώσει 12 γκολ περισσότερα (34 έναντι 22).
Στους ομίλους του Champions League, με τη συμπλήρωση τεσσάρων αγωνιστικών, βρίσκεται (όπως και πέρυσι) στη δεύτερη θέση. Πρώτη πέρυσι ήταν η Μπορούσια Ντόρτμουντ, πρώτη φέτος είναι η Τότεναμ. Τα τέρματα πέρυσι για τη Ρεάλ ήταν 12-7, ενώ φέτος είναι 8-5.
Δεν είναι όμως τόσο η Ευρώπη που ανησυχεί - τουλάχιστον προς το παρόν - τους «μερένγκες», οι οποίοι έχουν αποδείξει ότι ξέρουν πώς να ξεπεράσουν οποιοδήποτε εμπόδιο εμφανιστεί μπροστά τους στις νοκ άουτ φάσεις από τον Φεβρουάριο και μετά, αλλά οι συνεχόμενες γκέλες στο πρωτάθλημα και το γεγονός ότι λίγο πριν συμπληρωθεί το ένα τρίτο του μαραθώνιου της Πριμέρα, έχουν μείνει τόσο πίσω στη βαθμολογία, χωρίς παράλληλα να πείθουν μέσα στο γήπεδο και το χειρότερο, χωρίς να θυμίζουν πλέον την ομάδα που πέρυσι, είτε με τους βασικούς, είτε με την δεύτερη ενδεκάδα, ξεπερνούσε κάθε αντίπαλο, προσφέροντας γκολ και θέαμα.
Οι αιτίες για αυτή την πτώση είναι αρκετές και συνδυάζονται όλες μεταξύ τους. Από την αμυντική γραμμή μέχρι την κορυφή της επίθεσης, οι "μπλάνκος" βγάζουν προβλήματα. Ας τα δούμε όμως ένα-ένα.
ΤΟ PLAN B ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΟΠΩΣ ΠΕΡΥΣΙ
Μπορεί ο Κριστιάνο να έχει πετύχει μόνο ένα γκολ μέχρι τώρα στη Λίγκα και η εκπληκτική πέρυσι τριάδα του κέντρου (Μόντριτς, Κρόος & Κασεμίρο) να κινείται φέτος σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, όμως η σημαντικότερη ίσως αιτία της πτώσης της απόδοσης των «μερένγκες» είναι η αποδυνάμωση του πάγκου της και κατ’ επέκταση η αδυναμία από τον Ζιντάν να εφαρμόσει με επιτυχία το περίφημο Plan B.
Πέρυσι η δεύτερη ενδεκάδα, παίζοντας σε πλήρη παράταξη, νίκησε στο Έιμπαρ, στη Χιχόν, στην Κορούνια, στη Λεγανές και στη Γρανάδα. Πέντε ματς, δεκαπέντε βαθμοί, ποιοτικό ποδόσφαιρο, πολλά γκολ και - πολύ σημαντικό - ξεκούραση για τους βασικούς. Όμως, πέρα από αυτά τα παιχνίδια, οι αναπληρωματικοί βοήθησαν τα μέγιστα σε αυτό που όλοι θαύμασαν πέρυσι στη Ρεάλ, δηλαδή το βάθος του πάγκου της, το οποίο έδωσε στη διάρκεια όλης της σεζόν όχι μόνο εναλλακτικές, αλλά και αξιόπιστες λύσεις. Πέρα από αυτό όμως, η αξία των «δεύτερων» έδινε επιπλέον κίνητρο στους βασικούς να παραμείνουν και οι ίδιοι σε υψηλό επίπεδο, αφού έβλεπαν πως, αν δεν απέδιδαν σύμφωνα με τις απαιτήσεις, μπορούσαν εύκολα να χάσουν τη θέση τους.
Όμως αυτός ο πάγκος έχασε το περασμένο καλοκαίρι αρκετά από τα πιο σημαντικά του μέλη, είτε από κακή αξιολόγηση και λανθασμένες αποφάσεις, είτε από την πρόθεση να εισπραχθούν χρήματα με τις πωλήσεις τους. Έφυγαν ο Ντανίλο, ο Πέπε, ο Μοράτα, ο Χάμες, ο Μαριάνο. Αποκτήθηκαν παίκτες από τη «βασίλισσα», οι οποίοι όμως είναι περισσότερο επένδυση για το μέλλον, κάτι που αποδεικνύεται και από τη διαχείριση που έχει κάνει μέχρι στιγμής ο Ζιντάν, χρησιμοποιώντας τους από λίγο έως ελάχιστα.
Ο Βαγέχο, για παράδειγμα, που ήρθε για να καλύψει το κενό που άφησε ο Πέπε, έχει μόλις μια συμμετοχή στο πρωτάθλημα (Λας Πάλμας) και μια ακόμη στο Κύπελλο με την Φουενλαμπράδα. Ο Τεό Ερναντέζ έχει πάρει κάποιο λίγο χρόνο με 4 παρουσίες στο πρωτάθλημα, αλλά αυτό είναι πολύ μακριά από το να ανησυχήσει τον Μαρσέλο. Ο Θεμπάγιος, που έχει τις περισσότερες συμμετοχές (5 στη Λίγκα, 2 στο Κύπελλο και 2 στην Ευρώπη), περνάει τον περισσότερο χρόνο του στον πάγκο, βλέποντας τους Κρόος και Μόντριτς να συνεχίζουν να παίζουν μέτρια.
Ο Μαγιοράλ δεν «απασχολεί» καθόλου τον Μπενζεμά, ενώ ο Ασράφ πήρε τις ευκαιρίες του λόγω της ασθένειας του Καρβαχάλ, αλλά τώρα που επανήλθε ο Ισπανός, ο Μαροκινός θα επιστρέψει και πάλι στον πάγκο. Ο Γιορέντε βρίσκεται και αυτός μακριά από το να προβληματίσει τον Κασεμίρο. Με δυο λόγια, οι βασικοί δεν νιώθουν καμία πίεση. Και το ακόμα χειρότερο, είναι ότι εκείνοι που άσκησαν πίεση με επιτυχία στη διάρκεια της περσινής σεζόν, δηλαδή οι Ασένσιο και Λούκας Βάθκεθ, βλέπουν ότι δεν επιβραβεύονται ιδιαίτερα.
Ο πρώτος ξεκίνησε εντυπωσιακά την φετινή σεζόν, όμως στη συνέχεια πέρασε και αυτός στον πάγκο. Γνωρίζει πολύ καλά, ότι οι Μπέιλ και Μπενζεμά έχουν σίγουρη θέση, όπως και αν παίζουν, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται, κάτι που γνωρίζει και ο Θεμπάγιος για τους Μόντριτς και Κρόος ή ο Τεό για τον Μαρσέλο. Το κενό που άφησαν όσοι έφυγαν, αποδείχτηκε τόσο δυσαναπλήρωτο, ώστε μέχρι και ο Κριστιάνο το παραδέχτηκε δημόσια μετά την ήττα στο Λονδίνο από την Τότεναμ. Μια δήλωση που απαντήθηκε αμέσως από τον Σέρχιο Ράμος, ο οποίος χαρακτήρισε τον Πορτογάλο "ventajista", σε ελεύθερη μετάφραση, του είπε ότι μιλάει κατόπιν εορτής, εκ του ασφαλούς.
ΤΟ BBC ΔΕΝ ΣΚΟΡΑΡΕΙ
Η αναφορά στον Κριστιάνο μας περνάει αμέσως στην επόμενη πολύ σημαντική αιτία της πτώσης της Ρεάλ. Ο Πορτογάλος δεν βρίσκεται σε καλό φεγγάρι, παρά το γεγονός ότι στο Champions League έχει πετύχει έξι γκολ στους τέσσερις μέχρι στιγμής αγώνες και είναι πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση. Στην Πριμέρα τα στατιστικά του είναι αρνητικά, αφού σε 8 παιχνίδια έχει πετύχει μόλις ένα γκολ, εκείνο της νίκης της Ρεάλ απέναντι στη Χετάφε.
Ο Ρονάλντο έχασε τα τέσσερα πρώτα ματς της διοργάνωσης λόγω της τιμωρίας του από την αποβολή του στο Σούπερ Καπ, όμως από εκεί και μετά, έχει κάνει το χειρότερο ξεκίνημα σε ότι αφορά στο σκοράρισμα, στα εννιά χρόνια που βρίσκεται στη Μαδρίτη, με ένα τέρμα σε 55 επιθετικές προσπάθειες (ο Μέσι έχει 12 τέρματα σε 72 προσπάθειες).
Και είναι γνωστό σε όλους ότι ο Κριστιάνο επηρεάζεται πολύ ψυχολογικά, όταν δεν στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, κάτι που αντανακλάται και στη συμπεριφορά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αλλά το πρόβλημα του τελειώματος των φάσεων δεν σταματάει εκεί. Το BBC γενικότερα παρουσιάζει εφέτος μια απογοητευτική εικόνα. Και αυτό επειδή και οι άλλοι δυο της επιθετικής γραμμής, παρουσιάζουν ολοκληρωτική αφλογιστία.
Ο μεν Μπενζεμά έχει πετύχει και αυτός μόλις ένα γκολ (σε 7 ματς με 18 προσπάθειες), ο δε Μπέιλ, σε μόλις 5 συμμετοχές λόγω τραυματισμών έχει φτάσει τα δυο σε 14 προσπάθειες. Αυτός είναι προφανώς και ο λόγος που η Ρεάλ φέτος έχει πετύχει 12 γκολ λιγότερα σε σχέση με πέρυσι, μετά την ολοκλήρωση της 12ης αγωνιστικής.
Για να βρούμε μια αντίστοιχη διαφορά της Ρεάλ από τον πρωτοπόρο της Λίγκας (πάντα μετά τις πρώτες 12 αγωνιστικές), πρέπει να πάμε πίσω, στη σεζόν 1995-96, όπου η Ατλέτικο (η οποία εκείνη τη χρονιά κατέκτησε το νταμπλ) βρισκόταν στην πρώτη θέση με 30 βαθμούς και οι «μερένγκες» στην έβδομη, με 18.
Η ιστορία και η στατιστική της Πριμέρα έχουν ένα ακόμα κακό μαντάτο για τους «μπλάνκος»: ποτέ στο παρελθόν μια εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ισπανίας δεν μπόρεσε να καλύψει διαφορά δέκα βαθμών στο ισπανικό πρωτάθλημα. Η μεγαλύτερη ανατροπή μέχρι σήμερα σταμάτησε στους 9 βαθμούς και ήταν εκείνη της Μπαρτσελόνα, που τη σεζόν 1998-99 κατάφερε να καλύψει τη διαφορά που τη χώριζε από τη Μαγιόρκα (28 βαθμοί έναντι 19 στην 14η αγωνιστική) και να κατακτήσει τον τίτλο. Το - πρόσθετο - πρόβλημα για τη Ρεάλ εφέτος είναι ότι βλέπει μπροστά της μια πολύ σοβαρή και αποτελεσματική Μπαρτσελόνα, η οποία μέχρι σήμερα προελαύνει στην Πριμέρα χωρίς την παραμικρή απώλεια.
Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΡΕΑΛ
Πλέον η Ρεάλ δεν εξαρτάται από την ίδια. Βρίσκεται 10 βαθμούς πίσω, ενώ απομένουν ακόμα 78 προς διεκδίκηση. Κάτι που σημαίνει ότι ακόμα και αν νικήσει τα δυο clásicos, θα πρέπει να περιμένει δυο ακόμα γκέλες των «μπλαουγκράνα» και φυσικά να μην έχει η ίδια καμία άλλη απώλεια. Πριν το derbi madrileño, οι «μερένγκες» ήταν ήδη υποχρεωμένοι να γράψουν ιστορία, αφού ποτέ στην ιστορία τους δεν έχουν ανατρέψει διαφορά 8 βαθμών από τον πρώτο, μετά από αυτό, τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα, προσθέτοντας δυο ακόμα - χαμένους - βαθμούς στον στόχο ενός επικού όσο και σχεδόν αδύνατου (σύμφωνα με τη στατιστική) come back.
«Μας λείπει το γκολ», δήλωσε μετά το ματς ο Ζιντάν, ο οποίος βλέπει τον περσινό μέσο όρο των 2.78 τερμάτων ανά αγώνα, να έχει πέσει φέτος στο 1.83. Ο Μπέιλ θα αργήσει να βοηθήσει, θύμα ατελείωτων τραυματισμών, ο Μπενζεμά δεν είχε ούτε ένα σουτ σε 76 λεπτά συμμετοχής μέσα στο "Wanda Metropolitano".
Αν θέλετε να το δούμε αλλιώς, το BBC έχει πετύχει φέτος 4 γκολ, άρα υπάρχουν 12 παίκτες της Πριμέρα που ο καθένας τους έχει σκοράρει περισσότερα από τους τρεις τους μαζί και άλλοι 12 που έχουν σκοράρει τον ίδιο αριθμό τερμάτων! Αλλά δεν είναι μόνο η επίθεση που προβληματίζει. Παίκτες-κλειδιά στην ανάπτυξη και τη δημιουργία κινδύνων, έχουν χάσει την πρόσφατη λάμψη τους.
Τρανό παράδειγμα ο εκπληκτικός πέρυσι Μαρσέλο, του οποίου τα πολλά φετινά λάθη τον εμποδίζουν να ανεβαίνει την πλευρά του, σκορπώντας τον πανικό στις αντίπαλες άμυνες, όπως μας είχε συνηθίσει. Στο ντέρμπι έχασε 27 φορές τη μπάλα και αυτό δεν ήταν σύμπτωση. Στα τρία τελευταία εκτός έδρας ματς της Ρεάλ (Χετάφε, Τζιρόνα, Ατλέτικο), ο Βραζιλιάνος έχασε κατά μέσο όρο 21 φορές τη μπάλα, κάτι πρωτόγνωρο για αυτόν.
Αλλά και η φοβερή και τρομερή τριάδα του κέντρου, την οποία όλοι θαυμάσαμε πέρυσι, δείχνει σκιά του καλού της εαυτού. Κρόος, Κασεμίρο και Μόντριτς βρίσκονται ένα ή και περισσότερα σκαλοπάτια κάτω. Ο Ζιντάν διστάζει ακόμα να χρησιμοποιήσει στη θέση τους παίκτες από το Plan B και όταν το πράξει, ίσως να είναι αργά, σε ότι αφορά τουλάχιστον στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Από την άλλη, κανείς δεν αρνείται ότι η Ρεάλ εφέτος έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς και σημαντικές απουσίες: Μπέιλ, Καρβαχάλ, Μαρσέλο, Κόβατσιτς, Ερναντέζ, Μπενζεμά, Βαγέχο, Νάβας, Κριστιάνο. Κάτι που επιβεβαιώνει την αποδυνάμωση του πάγκου, αφού και πέρυσι οι «μπλάνκος» είχαν ανάλογα προβλήματα (Νάβας, Κριστιάνο, Μπενζεμά, Ίσκο, Πέπε), αλλά τότε οι απουσίες είχαν καλυφθεί με επιτυχία από τους αναπληρωματικούς.
Το θέμα είναι ότι εφέτος σχεδόν το σύνολο των παικτών της Ρεάλ δείχνει να παίζει τουλάχιστον μια ταχύτητα κάτω σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι δυο φάσεις από το ντέρμπι του Σαββάτου με την Ατλέτικο, όχι μόνο αποκαλυπτικές για την αγωνιστική κατάσταση του Κριστιάνο, αλλά και για το άγχος του να βρει δίχτυα.
Η πρώτη, στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Πορτογάλος έχασε το σπριντ από τον Χουάνφραν και μαζί την ευκαιρία να βγει τετ α τετ μπροστά στον Όμπλακ και η δεύτερη στο 87', όταν το αργό του κοντρόλ στη μπάλα, αλλά και η καθυστέρηση (για τα δικά του δεδομένα) στην εκτέλεση, έδωσαν τον χρόνο στον Λούκας να διώξει τη μπάλα σε κόρνερ.
Η Ρεάλ δείχνει να έχει χάσει λάμψη, σπίθα, φλόγα, εγρήγορση, αποτελεσματικότητα, αλλά και προσανατολισμό, ψυχολογία, πίστη και εναλλακτικές. Και το πρόγραμμά της μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου κάθε άλλο παρά εύκολο είναι. Σε δυο εβδομάδες θα ταξιδέψει στο Μπιλμπάο, μετά θα υποδεχτεί τη Σεβίλλη, το clásico θα δείξει αν οι «μερένγκες» θα περάσουν ήσυχες γιορτές και στη συνέχεια θα ολοκληρώσουν το πρώτο μισό με έξοδο στο Βίγκο και τη Βιγιαρεάλ στο «Μπερναμπέου».
Μέχρι τότε μπορεί να έχουν τεθεί τελείως εκτός διεκδίκησης του τίτλου, αλλά μπορεί και να έχουν επανέλθει στην εξίσωση. Για να συμβεί όμως αυτό το δεύτερο, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά. Από τον Ζιντάν που θα πρέπει να γίνει πιο ευέλικτος και τολμηρός, μέχρι το BBC που θα πρέπει να βρει δίχτυα και από το κέντρο που χωλαίνει και θα πρέπει να ξαναβρεί τα σταθερά του βήματα, μέχρι την άμυνα που θα πρέπει να βοηθήσει στην ανάπτυξη και τη δημιουργία.
Ο χρόνος και η στατιστική δεν είναι σύμμαχοι των «μερένγκες». Καθόλου απίθανο λοιπόν δεν είναι, αν δεν καταφέρουν να επανέλθουν στο κόλπο του πρωταθλήματος, να αφοσιωθούν 100% στο Champions League, κάτι που άλλωστε έχουν επαναλάβει στο παρελθόν. Ο χρόνος θα δείξει.
Πηγή: sport24.gr
