ΑΕΛ: Ο ρυθμιστής με τα κουλούρια
10:35 - 21 Δεκεμβρίου 2017
Αν ο Γιώργος Νικολάου είχε καταλογίσει πέναλτι στο μαρκάρισμα του Τριτσκόφσκι στον Αβραάμ, πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά για την ΑΕΛ: η συγκομιδή της, η απόστασή της από την κορυφή, η ψυχολογία και η δυναμική της. Αυτό που δεν θα ήταν ουσιωδώς διαφορετικό θα ήταν η κουβέντα για την προοπτική της.
Η άμυνά της «τσακίζει κόκκαλα». Μετά το πέρας της 17ης αγωνιστικής το παθητικό είναι στα επτά τέρματα ακριβώς -όσα στο αντίστοιχο χρονικό σημείο της περιόδου του τίτλου (2011/12)! Η επίθεσή της, από την άλλη, δεν τρομάζει ούτε έναν. Τα 17 γκολ είναι μακράν η χειρότερη επίδοση μεταξύ των ομάδων της πρώτης εξάδας και η πέμπτη χειρότερη στο πρωτάθλημα. Το ίδιο θα ίσχυε και αν τα γκολ ήταν 18, 19 ή 20…
Με άλλα λόγια και επί της ουσίας: ο Μπρούνο Μπαλταζάρ έχει εξαντλήσει τα περιθώρια προπονητικής παρέμβασης. Στην αμυντική λειτουργία, η οποία διδάσκεται κι εμπεδώνεται στις προπονήσεις, η ομάδα του παίρνει άριστα. Στο δημιουργικό-εκτελεστικό κομμάτι τα εννέα γκολ από στημένες μπάλες έναντι των οκτώ μέσα από τη ροή του αγώνα δείχνουν πως ο Πορτογάλος και σε αυτόν τον τομέα «βγάζει από τη μύγα ξύγκι»
Ωστόσο οι έξι «αφλογιστίες» υπενθυμίζουν-υπογραμμίζουν πως το μεσοεπιθετικό σκέλος παραμένει περισσότερο υπόθεση ταλέντου παρά προπόνησης. Η ΑΕΛ με το χαμηλότερο προϋπολογισμό μεταξύ των μνηστήρων του τίτλου και της Ευρώπης έχει δώσει τα λιγότερα χρήματα για παίκτες σε αυτό τον νευραλγικό τομέα.
Αν επιθυμεί να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από μια θέση στην πρώτη εξάδα, η οικονομική υπέρβαση στο παζάρι του Ιανουαρίο είναι αναπόφευκτη. Σε διαφορετική περίπτωση η ΑΕΛ θα είναι μεν ο ρυθμιστής στην κούρσα του τίτλου και των ευρωπαϊκών εισιτηρίων, αλλά στο τέλος της περιόδου δεν θα έχει στα χέρια ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Η άμυνά της «τσακίζει κόκκαλα». Μετά το πέρας της 17ης αγωνιστικής το παθητικό είναι στα επτά τέρματα ακριβώς -όσα στο αντίστοιχο χρονικό σημείο της περιόδου του τίτλου (2011/12)! Η επίθεσή της, από την άλλη, δεν τρομάζει ούτε έναν. Τα 17 γκολ είναι μακράν η χειρότερη επίδοση μεταξύ των ομάδων της πρώτης εξάδας και η πέμπτη χειρότερη στο πρωτάθλημα. Το ίδιο θα ίσχυε και αν τα γκολ ήταν 18, 19 ή 20…
Με άλλα λόγια και επί της ουσίας: ο Μπρούνο Μπαλταζάρ έχει εξαντλήσει τα περιθώρια προπονητικής παρέμβασης. Στην αμυντική λειτουργία, η οποία διδάσκεται κι εμπεδώνεται στις προπονήσεις, η ομάδα του παίρνει άριστα. Στο δημιουργικό-εκτελεστικό κομμάτι τα εννέα γκολ από στημένες μπάλες έναντι των οκτώ μέσα από τη ροή του αγώνα δείχνουν πως ο Πορτογάλος και σε αυτόν τον τομέα «βγάζει από τη μύγα ξύγκι»
Ωστόσο οι έξι «αφλογιστίες» υπενθυμίζουν-υπογραμμίζουν πως το μεσοεπιθετικό σκέλος παραμένει περισσότερο υπόθεση ταλέντου παρά προπόνησης. Η ΑΕΛ με το χαμηλότερο προϋπολογισμό μεταξύ των μνηστήρων του τίτλου και της Ευρώπης έχει δώσει τα λιγότερα χρήματα για παίκτες σε αυτό τον νευραλγικό τομέα.
Αν επιθυμεί να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από μια θέση στην πρώτη εξάδα, η οικονομική υπέρβαση στο παζάρι του Ιανουαρίο είναι αναπόφευκτη. Σε διαφορετική περίπτωση η ΑΕΛ θα είναι μεν ο ρυθμιστής στην κούρσα του τίτλου και των ευρωπαϊκών εισιτηρίων, αλλά στο τέλος της περιόδου δεν θα έχει στα χέρια ούτε το ένα ούτε το άλλο.
