Ο… ημιτελικός, ο «τελικός» και το crash test!

Ο μεν είναι αήττητος σε 13 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις (11-2-0) μετά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, έχει -πλην της έδρας- σαφές προβάδισμα ψυχολογίας και αγωνιστικής κατάστασης, ενώ τα δύο εκτός έδρας τέρματα στο πρώτο παιχνίδι αποτελούν σημαντικό όπλο στη φαρέτρα.
Τι αξία θα έχουν όλα τα προαναφερθέντα για τον Απόλλωνα σε περίπτωση αποκλεισμού, άρα αποτυχίας υπεράσπισης των κεκτημένων στο θεσμό του κυπέλλου; Μικρή ως ασήμαντη. Στον αντίποδα, το (εντός έδρας) ντέρμπι της ερχόμενης Δευτέρας με τον ΑΠΟΕΛ θα έχει αναχθεί σε τελικό, καθώς σε περίπτωση ήττας οι πιθανότητες κατάκτησης του πρωταθλήματος θα έχουν -στην καλύτερη περίπτωση- ελαχιστοποιηθεί.
Εξ ου και για τους «γαλάζιους» ο αποψινός επαναληπτικός του κυπέλλου Coca-Cola απέναντι στην Ομόνοια έχει χαρακτήρα… ημιτελικού σε ό,τι αφορά την προοπτική κλεισίματος της σεζόν με τρόπαιο.
 
Μονόδρομος
Για το «τριφύλλι», από την άλλη, τόσο το παιχνίδι στο «Τσίρειο» όσο και κάθε επόμενο στο θεσμό (σε περίπτωση πρόκρισης) είναι τελικός. Η εν λόγω διοργάνωση προσφέρει στους «πράσινους» τη μόνη και συνάμα την πιο σύντομη κι ελκυστική οδό για διάκριση, ήτοι την έξοδο στην Ευρώπη και την κατάκτηση ενός τίτλου.
Σε περίπτωση αποκλεισμού -και δεδομένου ότι ακόμη και η τέταρτη θέση δεν εγγυάται στη δεδομένη στιγμή το ευρωπαϊκό εισιτήριο (σ.σ. αν η Ανόρθωση πάρει το κύπελλο, την έξοδο στις διοργανώσεις της UEFA θα πάρουν μόνον οι πρώτοι τρεις της βαθμολογίας)- το ήδη φορτισμένο κλίμα θα γίνει πιο βαρύ, ο σύλλογος θα (υποχρεωθεί να) μπει σε μια πρόωρη διαδικασία ανάλυσης των κακώς κειμένων και οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες -και ως προς το χρονικό σημείο εκδήλωσής τους, και ως προς την έκτασή τους, και ως προς αυτούς που θα πλήξουν.

 
Η πρώτη αληθινή δοκιμασία
Το παιχνίδι στο «Τσίρειο» είναι ταυτόχρονα κι ένα crash test των δύο προπονητών. Ο Σωφρόνης Αυγουστή συλλέγει εδώ και μήνες θετικά αποτελέσματα και εγκώμια, απόψε όμως θα κληθεί για πρώτη φορά να διαχειριστεί ένα παιχνίδι δίχως αύριο.
Σε αντίθεση με το πρωτάθλημα, όπου ο Κύπριος τεχνικός παλεύει ακόμη να καλύψει το (σημαντικότατο) χαμένο έδαφος που κληροδότησε από τον προκάτοχό του, ο Απόλλων στο κύπελλο δεν είναι σε δυσχερή θέση. Είναι ο εν ενεργεία κάτοχος του τίτλου και -τόσο λόγω της φόρμας του όσο και του αποτελέσματος στο ΓΣΠ- απέναντι στην Ομόνοια θεωρείται απόψε φαβορί.
Αν δεν επιβεβαιώσει τα προγνωστικά, ο αποκλεισμός θα χρεωθεί ως αποτυχία, η άμεση και αποτελεσματική διαχείριση της οποίας θα είναι απαιτητή από τον (νεόκοπο) προπονητή, καθώς ακολουθεί το ντέρμπι κορυφής με τον ΑΠΟΕΛ.

Το σωσίβιο μιας σεζόν
Για τον Τζον Κάρβερ τα δεδομένα είναι ακόμη πιο απλά -και… ζόρικα. Στην Ευρώπη ο αποκλεισμός στα προκριματικά ήταν πρόωρος, στο πρωτάθλημα ευρίσκεται στο -12 από τον αιώνιο αντίπαλο. Ο Άγγλος δεν έχει μπει στις καρδιές των οπαδών, η ομάδα του δεν έχει σταθερότητα απόδοσης σε υψηλό επίπεδο κι αδυνατεί να διορθώσει διεγνωσμένα από το περασμένο καλοκαίρι προβλήματα, ενώ το ροτέισον σε συστήματα, πρόσωπα και ρόλους προσφέρει λιγότερη ισορροπία και περισσότερη απόγνωση.
Σε άλλες εποχές και υπό άλλες συνθήκες ο Κάρβερ θα ήταν παρελθόν από την τεχνική ηγεσία της Ομόνοιας. Τώρα παραμένει στην άκρη του πάγκου, αλλά έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου να δώσει στον τεχνικό διευθυντή και στη διοίκηση τα αποτελέσματα που θα δικαιολογήσουν την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του.
Το ευτύχημα για τον Άγγλο είναι ότι αυτά τα αποτελέσματα δεν είναι πολλά. Για την ακρίβεια, (μόλις) τέσσερα. Στον αποψινό προημιτελικό, στους δύο ημιτελικούς και στον τελικό. Τέσσερα καλά παιχνίδια με αίσια έκβαση ως σανίδα σωτηρίας για μια ολόκληρη σεζόν. Δεν ακούγεται (ούτε είναι) άσχημο… Το δυστύχημα για τον Κάρβερ είναι πως ακόμη δεν έχει εντοπίσει και γιατρέψει τις ανοιχτές πληγές της ομάδας του και στην πορεία για την κατάκτηση του κυπέλλου ακόμη κι ένα λάθος φτάνει (και περισσεύει) για τον εκτροχιασμό.