Σόουζα: «Η ΑΕΛ με άφησε απλήρωτο και με έστειλε στο Δημόσιο Νοσοκομείο Λεμεσού»
10:20 - 21 Μαρτίου 2017
Πυρά κατά της διοίκησης της ΑΕΛ και του προέδρου της Ανδρέα Σοφοκλέους εξαπέλυσε ο Λούκας Σόουζα, ο οποίος σε μήνυμα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επικοινωνεί με τον κόσμο της ΑΕΛ και δίνει τη δική του εκδοχή στα όσα έγιναν μετά τον τραυματισμό του και κατά το διάστημα παραμονής του στην ομάδα της Λεμεσού.
Αναλυτικά η τοποθέτηση του Λούκας Σόουζα:
«Καλημέρα σας. Πρώτα από όλα θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς όλους τους φίλαθλους της ΑΕΛ Λεμεσού που από την πρώτη στιγμή του τραυματισμού μου εν ώρα εργασίας, τον Ιανουάριο του 2017, μου έχουν στείλει μηνύματα συμπαράστασης και πολλή θετική ενέργεια.
Πιστεύω ότι αυτός είναι και ένας από τους λόγους που έχω αναρρώσει σχεδόν 100%. Ευχαριστώ πολύ.
Επίσης ευχαριστώ τους συμπαίκτες μου στην ομάδα που πάντα με στήριζαν και το τεχνικό επιτελείο που έχει πρόσφατα αποχωρήσει από την ομάδα, που πάντα με βοηθούσε και με στήριζε σε ό,τι χρειάστηκα.
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι με ξένισε πολύ ότι η ΑΕΛ Λεμεσού, διαμέσου της διοίκησης και του προέδρου της μόλις τώρα εκφράστηκε για το θέμα μου ενώπιον της ΦΙΦΑ.
Πριν όμως από αυτό, θέλω να πω στους φιλάθλους της ΑΕΛ που είναι και το σημαντικότερο κομμάτι του συλλόγου, ότι σε καμία περίπτωση δε φέρθηκα χωρίς αφοσίωση και αντιεπαγγελματικά στις ομάδες από τις οποίες έχω εργαστεί.
Πριν αποφασίσω να έρθω στην ΑΕΛ Λεμεσού, υπήρχαν αρκετές προσφορές για μένα από διάφορες χώρες επειδή είχα μείνει ελεύθερος. Γι’αυτό και μετά από μια συνάντηση με τον προπονητή Πάμπο Χριστοδούλου και επειδή πίστεψα στο πρότζεκτ της ΑΕΛ για αυτή τη χρονιά, αποδέχτηκα την πρόσκληση και από εκείνη τη στιγμή και μετά αφιερώθηκα ολοκληρωτικά, με μεγάλη δέσμευση, αφοσίωση και τον επαγγελματισμό που πάντα είχα και με διέκρινε στην εκπλήρωση
αυτού του πρότζεκτ.
Ήμουν πολύ ευτυχισμένος στην ομάδα, αγαπώ τη Λεμεσό και πάνω από όλα, η οικογένειά μου προσαρμόστηκε εύκολα στην πόλη αλλά και στην Κύπρο.
Δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου την αγάπη του κόσμου από τη στιγμή. Ο κόσμος της ΑΕΛ είναι το κάτι άλλο.
Όμως δεν υπάρχει μόνο η ιστορία και ο κόσμος της ΑΕΛ Λεμεσού.
Υπάρχει μια διοίκηση την οποία αρχικά είχα εμπιστευτεί όπως και το πρότζεκτ που μου είχαν παρουσιάσει. Όμως, από την 01/07/2016 όταν υπέγραψα το συμβόλαιό μου, τίποτα από τα συμφωνηθέντα δεν τηρήθηκε.
Υπόγραψα το συμβόλαιό μου την 01/07/2016 και τον πρώτο μισθό μου τον έλαβα μόλις στα τέλη Οκτωβρίου 2016. Υπάρχουν μέχρι και σήμερα καθυστερημένοι μισθοί για τους οποίους η διεύθυνση έχει λάβει ειδοποιήσεις από το δικηγόρο μου από τα τέλη του προηγούμενου χρόνου. Η διοίκηση το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Και για του λόγου το αληθές, έχω όλες τις αποδείξεις.
Και τώρα ο Πρόεδρος που μετά την υπογραφή του συμβολαίου μου, δεν είχε καμία επαφή μαζί μου προσωπικά, ένας πρόεδρος που ήταν πάντα απών για τους αθλητές να βγαίνει δημόσια και να λέει αυτά τα πράγματα.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εγώ, όπως οποιοσδήποτε εργαζόμενος και πατέρας οικογένειας, απλά προστατεύω τα δικαιώματά μου. Κατέφυγα στη ΦΙΦΑ για τα δεδουλευμένα μου και αυτό θα κάνω μέχρι τέλους, επειδή ως εργαζόμενος που έχει εργαστεί, δικαιούμαι να αμειφθώ.
Πάντα πάλευα με αφοσίωση στο γήπεδο και όταν ήταν ανάγκη, έδινα τη ζωή μου μέσα στο γήπεδο. Πολλές φορές εξαιτίας των πόνων, έπαιζα με παυσίπονα για να τιμήσω τη φανέλα της ΑΕΛ. Αυτά όμως που γράφονται δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα:
Το θέμα με το διαβατήριο, το συμβόλαιο ενός ή δύο χρόνων, δεν αληθεύουν καθόλου. Είναι αλήθεια ότι ήμουν στα τελικά στάδια της απόκτησης πορτογαλικής υπηκοότητας, όμως το συμβόλαιο ήταν για δύο χρόνια και το υπόγραψα ως Βραζιλιάνος.
Σε καμία περίπτωση ούτε εγώ, ούτε και ο μάνατζέρ μου δεσμευτήκαμε να δώσουμε το πορτογαλικό διαβατήριο στην ΑΕΛ γιατί όπως καταλαβαίνετε, ούτε εμείς γνωρίζαμε πότε θα αποκτούσα την πορτογαλική υπηκοότητα.
Το γεγονός ότι η ΑΕΛ από την αρχή καθυστερούσε στην καταβολή των μισθών μου, δεν εκπλήρωνε ποτέ τις υποχρεώσεις του, με έκανε να αποφασίσω να μην παραδώσω το κοινοτικό μου διαβατήριο.
Και το χειρότερο που θα συνέβαινε και θα με υποχρέωνε να ζητήσω διακοπή του συμβολαίου και θα κατέφευγα στη ΦΙΦΑ, κάτι που δικαιούμαι, είναι:
Μετά το σοβαρό τραυματισμό μου εν ώρα εργασίας για την ομάδα μου και μέχρι σήμερα, δεν έχω λάβει ούτε από τον Πρόεδρο, ούτε τον αντιπρόεδρο, ούτε από κάποιο άλλο μέρος της διοίκησης ένα μήνυμα στο κινητό ή μια επιστολή στήριξης. Για μένα αυτό ήταν η χειρότερη επαγγελματική αντιμετώπιση που έζησα και δεν επιθυμώ να την ξαναζήσω ποτέ στη ζωή μου.
Η διοίκηση της ΑΕΛ με έστειλε στο δημόσιο νοσοκομείο της Λεμεσού και σε καμία περίπτωση δεν είπε ή έδειξε πρόθεση να με στείλει σε κάποιο ειδικό για τους τραυματισμούς στο γόνατο (εκεί είναι και ο δικός μου τραυματισμός).
Η εταιρία που με αντιπροσωπεύει είναι μια σοβαρή εταιρία που εκείνη τη δύσκολη στιγμή με αντιμετώπισε πάνω από όλα σαν άνθρωπο και όχι σαν επαγγελματία ποδοσφαιριστή και αμέσως με έστειλε στην καλύτερη κλινική στην Ευρώπη, για να με εξετάσει ο δρ. Ντουντόρ που είναι και ο κορυφαίος για τους τραυματισμούς γονάτου.
Δεν έχω τίποτα κατά των γιατρών στη Λεμεσό όπου με έστειλε η ομάδα. Πιστεύω ότι είναι πολύ ικανοί. Όμως το γόνατο και η ζωή μου διακυβεύονταν σε αυτή την περίπτωση κι αν η Λεμεσός είχε μια κλινική που θεωρείτο εξαιρετική στους τραυματισμούς γονάτων, πιστεύω ότι πολλοί ποδοσφαιριστές από την Ευρώπη και από διάφορες ομάδες θα έρχονταν στη Λεμεσό και δε θα πήγαιναν στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ισπανία ή στην Αγγλία. Όταν αποφάσισα να κάνω εγχείρηση στη Γερμανία, και δικαιούμαι να επιλέξω πού θα γίνει η εγχείρηση, πληροφορήθηκα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι η ομάδα είχε ασφάλεια με μέγιστη κάλυψη 4.800 ευρώ.
Όσο αφορά το κόστος δε θέλω να υπεισέρθω σ’αυτό το θέμα γιατί το κόστος της εγχείρησης και της αποθεραπείας μου μέχρι σήμερα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό κι αν η ομάδα είχε μια καλύτερη ασφάλεια, θα μπορούσε να καλύψει όλα τα έξοδα μέχρι σήμερα χωρίς κανένα πρόβλημα. Για να ολοκληρώσω, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι μετά από όλα αυτά, ο Πρόεδρος δηλώνει στα ΜΜΕ πράγματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Τώρα που η ομάδα έλαβε ειδοποίηση να με πληρώσει και γι’αυτό το λόγο θέλουν να στρέψουν τους φίλαθλους εναντίον μου. Είμαι ανοιχτός σε οποιοδήποτε θέλει περισσότερες εξηγήσεις.
Η αλήθεια είναι εκεί. Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλαθλους της ΑΕΛ που πάντα στηρίζουν το σύλλογο και πάντα ήταν στο πλευρό μου και στο πλευρό όλων των ποδοσφαιριστών. Δεν είχα ποτέ τόσο παθιασμένους και τόσο καλοσυνάτους φίλαθλους. Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό που έκαναν για μένα και για την οικογένειά μου. Αυτό που έκανα εγώ, να διακόψω το συμβόλαιο εξαιτίας μη καταβολής των μισθών μου είναι κάτι που και πολλοί άλλοι παίκτες έχουν πράξει σε διάφορες ομάδες και θα συνεχίσουν να κάνουν. Το να επιδιώξω να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου δεν είναι παρά από μόνο του, ένα δικαίωμά μου».
