Ποιος πιστεύει ακόμη στις δυο ισάξιες ενδεκάδες

Πριν το ξεκίνημα κάθε περιόδου η… κασέτα πάει ως εξής: «Είμαστε ευχαριστημένοι από την ενίσχυσή μας. Έχουμε πλέον ένα γεμάτο ρόστερ. Σε κάθε θέση έχουμε τουλάχιστον δύο ισάξιους ποδοσφαιριστές». Στη διάρκεια της σεζόν και πριν από παιχνίδια με σημαντικές απουσίες η… κασέτα πάει ως εξής: «Έχουμε απόντες, αλλά δεν στεκόμαστε σε αυτούς. Ιστορία γράφουν οι παρόντες. Όσοι αγωνιστούν, πρέπει ν’ αρπάξουν την ευκαιρία και να δείξουν την αξία τους». Όλα αυτά πάντα στο… πριν.
Στη διάρκεια ωστόσο της αγωνιστικής περιόδου και στα αποτελέσματα αντανακλάται μια διαφορετική πραγματικότητα. Αυτή που αναδεικνύει και υπογραμμίζει το προφανές. Ότι σ’ ένα ρόστερ 25+ ποδοσφαιριστών δεν (γίνεται να) είναι όλοι ίσοι. Παντού και πάντα (θα) υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι -για να θυμηθούμε και τη «Φάρμα των ζώων» του Τζορτζ Όργουελ- (θα) είναι πιο ίσοι από τους άλλους.
Ποιοι είναι αυτοί στους τρεις διεκδικητές του εφετινού πρωταθλήματος; Ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ έχει την απάντηση.
 
ΑΠΟΕΛ
Η ομάδα με το μεγαλύτερο και πιο ακριβοπληρωμένο ρόστερ αποτελεί την πιο τρανή επιβεβαίωση του κανόνα. Ο Κρίστιανσεν πονοκεφαλιάζει κάθε φορά που λείπει από το δεξί άκρο της άμυνας ο Μιλάνοφ, Κάνιας και Αρτυματάς δεν προσφέρουν (αμυντικά κι επιθετικά) όσα οι Μοράις-Βινίσιους, δίχως τον Εφραίμ η παραγωγικότητα του ΑΠΟΕΛ πέφτει από τα 1,9 γκολ στο 0,7 ανά παιχνίδι, ενώ ντε Καμάργκο και Μπαράλ δεν μπορούν να κάνουν όσες δουλειές (πλην του σκοραρίσματος) κάνει ο Σωτηρίου μέσα στο παιχνίδι.
 
Απόλλων
Οι «γαλάζιοι» της Λεμεσού δεν έχουν αναντικατάστατους στην αμυντική ή στην επιθετική γραμμή, αλλά το κέντρο τους είναι γεμάτο από τέτοιους. Το ταλέντο του Χάμπου (είτε ως κόφτης είτε ως στόπερ), ο δυναμισμός και τα τρεξίματα του Σατσέτι, οι ποιοτικές κούρσες του Πέδρο, η δημιουργικότητα σε συνδυασμό με την εκτελεστική δεινότητα του ντα Σίλβα και η ηγετική προσωπικότητα του Παπουλή είναι και δυσεύρετα και δυσαναπλήρωτα. Όταν αυτοί λείπουν ή δεν τραβούν, η εύρυθμη λειτουργία και η καλή απόδοση της ομάδας πάνε περίπατο. Ή, για να το θέσουμε αλλιώς: αν αυτοί είναι σε καλή μέρα, όλοι οι υπόλοιποι στο πλευρό τους φαίνονται καλύτεροι.
 
ΑΕΚ
Οι Λαρνακείς στηρίζονται όσο καμία άλλη ομάδα στη ραχοκοκαλιά τους. Στο κέντρο της άμυνας ουδείς ξέρει να διαβάζει το αντίπαλο παιχνίδι και να ανοίγει το αντίστοιχο της δικής του όσο ο (υπερβολικά αργός πλέον) Καταλά. Στη μεσαία γραμμής ουδείς έχει την ισορροπία ανάμεσα σε αμυντικά και επιθετικά καθήκοντα που χαρακτηρίζει τον Λαρένα, ενώ μεσοεπιθετικά ουδείς διαθέτει την κίνηση χωρίς την μπάλα και τη δημιουργία ρηγμάτων του Τομάς. Παίκτης με την ταχύτητα (με την μπάλα στα πόδια) του Τέτε και την ικανότητά του στο ένας εναντίον ενός επίσης δεν υφίσταται, ενώ στην επίθεση ουδείς συνδυάζει την ποιότητα, την εμπειρία και την προσωπικότητα του Τριτσκόφσκι.
 
Συμπέρασμα
Τέσσερις αγωνιστικές πριν το πέσιμο της αυλαίας οι λεπτομέρειες θα κάνουν τη διαφορά. Και η σημαντικότερη εξ αυτών είναι ποια από τις διεκδικήτριες θα έχει στη διάθεσή της και σε καλή αγωνιστική κατάσταση τους αναντικατάστατούς της.