ΑΠΟΕΛ: Αξεπέραστος ο Κρίστιανσεν!
10:24 - 16 Μαΐου 2017
Ό,τι ο επίσημος ΑΠΟΕΛ ακόμη δεν έχει (επιχειρήσει να) επικοινωνήσει προς τα έξω (όχι μόνο στους δικούς του οπαδούς), το κατέθεσε η πλέον «παλιά καραβάνα» του ρόστερ του. Με την εμπειρία 15 επαγγελματικών χρόνων του στο σύλλογο ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου έχρισε την περίοδο 2016/17 ως την «πιο πετυχημένη χρονιά στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ» και παρέθεσε και το επεξηγηματικό επιχείρημα: «Το 2012, όταν φτάσαμε στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν η πιο πετυχημένη στιγμή στην ιστορία μας, αλλά εκείνη τη χρονιά δεν πήραμε το πρωτάθλημα. Εφέτος φτάσαμε στους 16 του Γιουρόπα Λιγκ, πήραμε το πρωτάθλημα και είμαστε στον τελικό του κυπέλλου».
Ο 33χρονος άσος επεσήμανε το ποδοσφαιρικά προφανές που όμως λανθάνει της (δέουσας) προσοχής των περισσοτέρων: ο ΑΠΟΕΛ έγινε ο πρώτος κυπριακός σύλλογος που κατάφερε να συνδυάσει επιτυχώς τις εντός κι εκτός συνόρων υποχρεώσεις του. Έδωσε τον ίδιο αριθμό αγώνων με τη σεζόν 2011/12 (16), αλλά τούτη τη φορά υπερασπίστηκε τα εγχώρια πρωτεία του και «φλερτάρει» με το νταμπλ.
Συντριπτικά ανώτερος
Η (απόλυτα εύστοχη) τοποθέτηση του Αλεξάνδρου έγινε για να εξάρει τη συνεισφορά του Τόμας Κρίστιανσεν. «Με όσα έχει πετύχει με τον ΑΠΟΕΛ δεν έπρεπε να υπάρχει συζήτηση για το κατά πόσον θα πρέπει να παραμείνει», κατέστησε σαφές ο εκ των αρχηγών των «γαλαζοκιτρίνων». Στην περίπτωση του Δανού, ωστόσο, είναι κρίμα και άδικο να περιοριστεί η αξιολόγηση της δουλειάς του στα αποτελέσματά της. Τουναντίον είναι πολύ πιο πρέπον και ωφέλιμο να επεκταθεί και στο πλαίσιο, εντός του οποίου παρήγαγε αυτά τα θαυμαστά αποτελέσματα.
Ο 44χρονος έγινε ο πρώτος τεχνικός επί διοίκησης Πρόδρομου Πετρίδη που βγάζει μια ολόκληρη σεζόν. Εξ ίσου σημαντικό ήταν πως μόλις στον τρίτο χρόνο του ως επικεφαλής προπονητής κατάφερε να διαχειριστεί με επιτυχία την πίεση του πρωταθλητισμού, της ευρωπαϊκής διάκρισης και του δίκαιου ροτέισον σ’ ένα εξαιρετικά ποιοτικό και βαθύ ρόστερ.
Ο πρώτος χρόνος του Κρίστιανσεν στον Αρχάγγελο είναι συντριπτικά ανώτερος κάθε προκατόχου του. Και πιθανότατα ανυπέρβλητος για κάθε επίδοξο διάδοχό του -τώρα ή αργότερα. Υπενθυμίζεται απλώς ότι στη δεύτερη πιο επιτυχημένη σεζόν στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ (2011/12) ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε συμπληρώσει ήδη μια δεκαετία ως προπονητής και τριάμισι χρόνια στη δεύτερη θητεία του στον πάγκο των «γαλαζοκιτρίνων» -με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τη δημιουργία μιας ομάδας ακριβώς πάνω στα «θέλω» του και γενναία μπολιασμένη με τη φιλοσοφία του.
Επιτυχημένος, αν και αποδυναμωμένος
Το μέγεθος της επιτυχίας του νυν προπονητή του ΑΠΟΕΛ υπογραμμίζεται και αναδεικνύεται περαιτέρω, αν αναλογιστεί κάποιος ότι στη διάρκεια της σεζόν υποχρεώθηκε να στερηθεί δύο σημαντικότατα γρανάζια της μηχανής, δύο πυλώνες του οικοδομήματος, δύο ηγέτες της ομάδας του: τον Τόμας ντε Βινσέντι, λίγο πριν τα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ με την Κοπεγχάγη, και τον Καρλάο, λίγο πριν τη φάση των 32 του Γιουρόπα Λιγκ, οι οποίοι πωλήθηκαν έναντι αδρού τιμήματος, αλλά δεν αντικαταστάθηκαν επάξια.
Όλο αυτό το πλαίσιο εργασίας σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα αποτελούν τη δικαίωσή του. Πόσο εύκολο είναι να (ξανα)βρει ο ΑΠΟΕΛ σε τιμή ευκαιρίας έναν τόσο άπειρο σε επίπεδο πρωταθλητισμού, αλλά τόσο φιλόδοξο και χαμηλών τόνων προπονητή, ο οποίος υπό συνθήκες ύψιστης πίεσης και μεγάλες αντιξοότητες θα του χαρίσει -από την πρώτη χρονιά κιόλας- την καλύτερη σεζόν στην ιστορία του; Μάλλον αρκετά πιο δύσκολο από το να δώσει στον Κρίστιανσεν τα χρήματα και το πλαίσιο λειτουργίας που ζητεί για να υπογράψει νέο συμβόλαιο.
