Ομόνοια: Και η πέμπτη θέση θαύμα ήταν!

Θα υπάρξουν πολλοί που θα τον επικρίνουν για το χρονικό σημείο (αρκετά μακρινό από την απομάκρυνσή του) που επέλεξε να λύσει τη σιωπή του και να προβεί σε αποκαλύψεις. Θα υπάρξουν πολλοί που θα αμφισβητήσουν την αλήθεια ή την ακρίβεια των λεχθέντων του. Θα υπαρξουν, τέλος, πολλοί που θα ισχυριστούν ότι πρόκειται για μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού από τις (δεδομένες) προσωπικές ευθύνες του.
Ωστόσο όσοι επιλέξουν να προσεγγίσουν με αυτόν τον τρόπο την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τζον Κάρβερ στην ιστοσελίδα protathlima.com, θα έχουν εστιάσει στο δέντρο και θα έχουν χάσει το δάσος. Εν προκειμένω, δηλαδή, στον τρόπο λειτουργίας μιας ομάδας που θέλει (κι επιβάλλεται) να είναι πρωταγωνίστρια, αλλά (αυτό)περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου.
Κι επειδή πολύς λόγος έχει γίνει για τις ιστορικά αρνητικές επιδόσεις της Ομόνοιας αυτήν την αγωνιστική περίοδο, οι τοποθετήσεις του Άγγλου προπονητή αποκτούν πρόσθετη βαρύτητα, καθώς υπό τις συνθήκες που σκιαγραφεί ακόμη και η πέμπτη θέση μάλλον ως επίτευγμα πρέπει να λογίζεται -και όχι ως παταγώδης αποτυχία.
 
Ο δεκάλογος των «δεν»
Σύμφωνα λοιπόν με τα λεχθέντα του, ο Κάρβερ, ο άνθρωπος που προοριζόταν για αρχιτέκτονας της ομάδας που σε βάθος διετίας θα διεκδικούσε τα εγχώρια πρωτεία:
1. ΔΕΝ πρόλαβε να ερευνήσει και δεν ενημερώθηκε επαρκώς από τον τεχνικό διευθυντή για το πλαίσιο εργασίας και αρμοδιοτήτων του («Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, γιατί ήμουν στην Αμερική, και ο Νίκος δεν μου έδωσε αρκετές πληροφορίες. Πίστευα ότι θα είχα περισσότερο λόγο στο ποιοι θα έρθουν και ποιοι θα φύγουν γιατί εγώ ήμουν αυτός που θα δούλευα μαζί τους»).
 
2. ΔΕΝ είχε ούτε έναν δικό του άνθρωπο στο τεχνικό επιτελείο («Όταν κλήθηκα να αναλάβω, όλοι στο προπονητικό τιμ ήταν ήδη εκεί. Έπρεπε να είχε γίνει αντίθετα. Να πάω εγώ πρώτα. Τα άλλα παιδιά ήταν καλά, αλλά η αφοσίωση τους ήταν στον Νίκο, όχι σε εμένα. Αν έπρεπε να διαλέξουν θα διάλεγαν τον Νίκο…»)
 
3. ΔΕΝ είχε αναλυτή αντιπάλων («Ο αναλυτής θα ερχόταν την εβδομάδα που θα φεύγαμε και δεν ήταν δική μου επιλογή αλλά του Νταμπίζα. Ήξερα για τον αναλυτή, αλλά δεν ήξερα τον αναλυτή…»)
 
4. ΔΕΝ ήταν σύμφωνος με την αποχώρηση των Ασίς, Σκέμπρι («θα μας ήταν μια καλή βάση, ένας καλός κορμός»), Ρομαρίκ και Ρούνιε («θα ήταν γερά θεμέλια για την συνέχεια, για να φτιάξουμε άλλα κομμάτια»)
 
5. ΔΕΝ είχε λόγο και ενημέρωση για την πλειονότητα των νεοφερμένων («Ο Νταμπίζας μπορεί να μου τους ανέφερε, όταν ήδη ήταν στο αεροπλάνο για να έρθουν. Στην προετοιμασία στην Αυστρία, έρχονταν παίκτες και εγώ δεν ήξερα καν ποιοι ήταν»)
 
6. ΔΕΝ είχε, ενώ ήθελε, ούτε έναν box-to-box μέσο («Ήθελα έναν παίκτη πιο ψηλό και δυνατό από τους Μαργκάσα και Τουρέ που να καθαρίζει τις φάσεις μπροστά από την άμυνα. Όλες οι μεγάλες ομάδες είχαν ένα τέτοιο παίκτη εκτός από εμάς») ούτε έναν αριστερό εξτρέμ («Όλα έχουν να κάνουν με τους διαθέσιμους παίκτες. Ποτέ δεν είχαμε ένα αριστερό ακραίο επιθετικό και τότε ο δεξιός μας ακραίος επιθετικός, ο Χριστοφή, ήταν τραυματίας. Είχαμε όμως πολλούς μέσους… Όταν είχα έρθει αγωνιστήκαμε με 4-4-2 αλλά όχι με ρόμβο, γιατί αυτό το σύστημα μου αρέσει. Αλλά στην συνέχεια έπρεπε να προσαρμοστώ αναλόγως γιατί δεν είχα wingers»).
 
7. ΔΕΝ είχε τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις στο προπονητικό κέντρο («έπρεπε να παλέψω για να φροντιστεί ο χλοοτάπητας του προπονητικού κέντρου, για να κοπεί το γρασίδι για να μην έχεις τραυματισμούς, για να μπουν γραμμές στο γήπεδο και να φτιαχτούν τα δίχτυα»)
 
8. ΔΕΝ πίστευε στον Νασιμέντο («Είμαι σίγουρος πως έπαιρνε περισσότερα από τον Ρούνιε μαζί με το ποσό που πήραμε από την πώληση του. Ποιος είναι ο λόγος να ξοδέψεις περισσότερα χρήματα για κάποιον που δεν είναι καλύτερος από αυτόν που είχες εξ αρχής;») και στον Παντελιάδη («Πέρυσι υπήρχε ένας νεαρός, ο Χαφέζ, που ήταν καλός παίκτης για το αριστερό άκρο της άμυνας. Ήταν καλύτερος παίκτης από τον Παντελιάδη και αυτό δεν ήταν λογικό. Να φύγει δηλαδή και να τον αντικαταστήσει ένας όχι τόσο καλός όσο αυτός»).
 
9. ΔΕΝ ήταν συνολικά ευχαριστημένος με το ρόστερ που είχε στα χέρια του («Στο τέλος της σεζόν θα έφερνα έναν τερματοφύλακα, έναν δεξιό μπακ, σίγουρα δύο κεντρικούς αμυντικούς. Θα φέρναμε ένα δυνατό παίκτη με διαφορετικά στοιχεία για τη μεσαία γραμμή. Θα έδινα επίσης ένα επιτελικό μέσο, για να πάρω ένα αριστερό μεσοεπιθετικό»)
 
10. ΔΕΝ θεωρεί ότι ο πρόεδρος Αντώνης Τζιωνή έχει τους κατάλληλους συμβουλάτορες («Χρειάζεται άτομα δίπλα του να τον υποστηρίζουν. Ανθρώπους του ποδοσφαίρου. Όχι ανθρώπους του μπάσκετ, ούτε του φούτσαλ ή άλλων σπορ. Απευθείας δίπλα του και να μπορούν να τον συμβουλέψουν. Τα ποδοσφαιρικά μυαλά παίρνουν τις σωστές αποφάσεις και όσο  ο Πρόεδρος δεν τους έχει δίπλα του, θα έχει πρόβλημα»)