ΑΕΚ: Ο Ιδιακέθ έγραψε ιστορία, σειρά του Ρόκα!

Αρχές του περασμένου Αυγούστου, αμέσως μετά την πρόκριση επί της Σπαρτάκ Μόσχας, στο σχόλιό μου για την ΑΕΚ της περιόδου 2016/17 αναφερόταν χαρακτηριστικά: «Ο Ιντιάκεθ ήρθε στην Κύπρο ως ένας προπονητής που προσαρμόζει την τακτική αναλόγως συνθηκών, αντιπάλων και διαθέσιμων επιλογών -όχι το αντίστροφο. Στη Μόσχα κατέθεσε τα πρώτα διαπιστευτήρια. Αν συνεχίσει να το πράττει, και μάλιστα εξ ίσου επιτυχημένα, οι Λαρνακείς δεν θα έχουν βρει απλώς έναν κατάλληλο διάδοχο του Τόμας Κρίστιανσεν. Θα έχουν βρει το πιθανότατα πιο σημαντικό από τα (λίγα) κομμάτια που τους λείπουν, προκειμένου να φτάσουν σε ό,τι ο πρόεδρος Άντρος Καραπατάκης έθεσε ως επίσημο στόχο για την τρέχουσα σεζόν: την κατάκτηση ενός τίτλου».
Δέκα μήνες μετά η ΑΕΚ δεν έχει προσθέσει κάποιο τρόπαιο στη συλλογή της και για τρίτο συναπτό χρόνο έκλεισε τη σεζόν στη δεύτερη θέση. Με τρίτο στη σειρά ρεκόρ βαθμολογικής συγκομιδής. Περισσότερα από τον Ιμανόλ Ιδιακέθ στον πρώτο χρόνο του στην Κύπρο δεν (πρέπει να) ήταν απαιτητά κι αναμενόμενα. Η τακτική ευελιξία του Βάσκου σε συνδυασμό με τη δυναμική της νεόδμητης ΑΕΚ-Αρένα έφεραν όντως πιο κοντά τους «κιτρινοπράσινους» στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
 
Τι πραγματικά κόστισε
Την επόμενη περίοδο μάλιστα ο Ιδιακέθ θα είναι παρών από το ξεκίνημα της προετοιμασίας (σ.σ. πέρυσι ήλθε εκ των υστέρων), απόλυτα προσαρμοσμένος, σαφώς πιο έμπειρος και με μια ομάδα πολύ πιο εξοικειωμένη με τη φιλοσοφία του. Η εκτίμηση, ωστόσο, πως αυτά αρκούν για ακόμη καλύτερες επιδόσεις είναι τόσο εύκολη, όσο αβασάνιστη είναι η ετυμηγορία πως εφέτος η ΑΕΚ δεν πήρε τον τίτλο, επειδή της στοίχισαν τραυματισμοί (Τομάς), τιμωρίες (Τριτσκόφσκι) και χαμένοι βαθμοί με τους μικρομεσαίους.
Οι Λαρνακείς έχουν έναν επικίνδυνα υψηλό μέσο όρο (όχι μόνο στο ρόστερ, αλλά κυρίως) κορμού και αυτό της κόστισε και σε ταχύτητα και σε φρεσκάδα προϊούσης της σεζόν. Η ΑΕΚ της περιόδου 2016/17 ήταν πιο αργή στην ανάπτυξή της, αλλά το αντιστάθμισε -σε πολύ μεγάλο βαθμό- με πιο αρραγή μετόπισθεν και καλύτερη αξιοποίηση των στημένων φάσεων. Όταν όμως ο Ιδιακέθ έκανε στροφή στο 3-4-3, προκειμένου να γεμίσει το κέντρο του, τον εξοντωτικό ρόλο του ακραίου μπακ (σε κατοχή αντιπάλου) και του εξτρέμ (σε κατοχή της ΑΕΚ) μοιράστηκαν οι 32χρονοι Τέτε και Γκαρίδο από αριστερά, ουδέποτε ο 35χρονος Ορτίθ από δεξιά.
 
Τα όρια του ρόστερ
Η ΑΕΚ έβγαλε ουσιαστικά το πρωτάθλημα με 12+5 παίκτες. Δώδεκα που μέτρησαν 20+ συμμετοχές και πέντε που μέτρησαν 10+ συμμετοχές στο αρχικό σχήμα. Δεκαεπτά παίκτες στα πλέι οφ, όπου τραυματισμούς και τιμωρίες συνδυάζονται με κόπωση και ντεφορμάρισμα, αποδείχθηκαν λίγοι για να κάνουν τη διαφορά. Αυτό είναι το πόρισμα της σεζόν για τον Τσάβι Ρόκα.
Αυτό πρέπει να αλλάξει εν όψει της ερχόμενης περιόδου ο τεχνικός διευθυντής των Λαρνακέων. Τα εν ισχύ συμβόλαια δεν επιτρέπουν μαζικές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ. Τουλάχιστον όχι δίχως σημαντικό οικονομικό κόστος και συνέπειες στην ομοιογένεια κι αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας. Το ζητούμενο, συνεπώς, είναι οι μετρημένες, πλην απόλυτα εύστοχες προσθήκες. Αυτές που και το μέσο όρο ηλικίας θα ρίξουν, αλλά θα προσφέρουν και στον προπονητή πιο πολλές αξιόπιστες επιλογές και στην ομάδα μεγαλύτερη ταχύτητα και προσωπικότητα.
Δεδομένων των οικονομικών του σωματείου πρόκειται σίγουρα για μια (πολύ) δύσκολη αποστολή. Αλλά ο δρόμος προς την υπέρβαση, εν προκειμένω το πρωτάθλημα, ουδέποτε (και για κανέναν) δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα…