Κυπριακό ποδόσφαιρo, ώρα...

Αν θα έπρεπε να ιεραρχήσουμε τις παθογένειες του ποδοσφαίρου μας, η έλλειψη παραγόντων με σωστή νοοτροπία και όραμα θα κέρδιζε την κούρσα με άνεση -μπροστά από τις ανεπαρκείς υποδομές, μπροστά από την απουσία οπαδικής κουλτούρας, μπροστά από τα μειονεκτήματα ποδοσφαιριστών και προπονητών.

Η πιο μεγάλη απόδειξη αυτής της πραγματικότητας είναι το διαρκώς επανεμφανιζόμενο πρόβλημα με τις προκαταβολές από τα συμβόλαια για τα τηλεοπτικά δικαιώματα των σωματείων. Ένα πρόβλημα, για το οποίο -σε αντίθεση με ό,τι προβάλλεται- η ευθύνη δεν βαραίνει τις συνδρομητικές πλατφόρμες (Cytavision, PrimeTel).

Καλοκαίρι του 2017, δηλαδή μόλις μετά τον πρώτο χρόνο της τριετίας 2016-19, οι πλείστες ομάδες χρειάζονται επειγόντως (ορισμένες το παραδέχονται και δημόσια) την προκαταβολή από το (νέο) τηλεοπτικό συμβόλαιο (σ.σ. από το 2019 και μετά), προκειμένου είτε να στελεχώσουν το ρόστερ τους (στην καλύτερη περίπτωση) είτε να διατηρηθούν σε λειτουργία (στη χειρότερη).
 
Η ΚΟΠ ως από μηχανής Θεός
Με άλλα λόγια, δύο χρόνια μετά το «πραξικόπημα» του Απριλίου του 2015, όταν η εγκεκριμένη προκήρυξη του πρωταθλήματος τροποποιήθηκε κατά τη διάρκεια της σεζόν, προκειμένου να μην υπάρξει (όπως είχε συμφωνηθεί) δεύτερη χρονιά με 12 ομάδες στην α’ κατηγορία, αλλά άμεση επιστροφή στο μοντέλο των 14, για να εξασφαλιστεί -σε βάρος της ανταγωνιστικότητας- η οικονομική επιβίωση των σωματείων, βρισκόμαστε ξανά στο ίδιο σημείο. Στο σημείο μηδέν.

Ένα χρόνο πριν την επιστροφή στις 12 ομάδες για την τριετία 2018-21 (σ.σ. αυτό είχε συμφωνηθεί μεταξύ άλλων τον Απρίλιο του 2015) οι περισσότεροι σύλλογοι χρειάζονται ξανά μηχανική υποστήριξη για να μείνουν στη ζωή. Τότε ως από μηχανής Θεός είχε εμφανιστεί η ΚΟΠ: αρχικά με την τροποποίηση της προκήρυξης του πρωταθλήματος, ακολούθως με την ΚΟΠ TV που μέσω της συμφωνίας με τη CYTA προσέφερε ένα γερό τηλεοπτικό συμβόλαιο στα οικονομικά δοκιμαζόμενα σωματεία.

Δύο χρόνια μετά βλέπουμε το ίδιο έργο σε επανάληψη -τούτη τη φορά με αφορμή την παρέμβαση του Γενικού Ελεγκτή για τη μη εκταμίευση προκαταβολών από τη CYTA. Εκ νέου όλα συνηγορούν πως η ΚΟΠ θα αναλάβει να βγάλει το φίδι από την τρύπα: αφ’ ενός με την επιστροφή της ΚΟΠ TV (σ.σ. μόλις τον Μάιο είχε τερματιστεί επισήμως αφήνοντας τις ομάδες να διαπραγματευτούν μόνες τους τα νέα τηλεοπτικά συμβόλαιά τους) και την εξασφάλιση νέας συμφωνίας με τον ημικρατικό οργανισμό, αφ’ ετέρου με την πληρωμή από την ίδια των προκαταβολών, έστω και σε μικρότερο ποσοστό από αυτό που έδινε η CYTA.
 
Με τα λεφτά των άλλων
Ανεξαρτήτως της έκβασης αυτής της υπόθεσης, η οποία μπορεί πολύ άνετα να οδηγήσει σε ακόμη μία αναβολή ή ματαίωση της λίγκας των 12 ομάδων, η «χρεοκοπία» των ποδοσφαιρικών παραγόντων ούτε αμφισβητείται ούτε αναιρείται.

Το στρατηγικό λάθος τους ήταν και παραμένει η συνειδητή αποκοπή (των ομάδων) τους από τον κόσμο, τις πλατιές λαϊκές μάζες που έχουν αναδείξει το ποδόσφαιρο σε «βασιλιά των σπορ» και αποτελούν τη μεγαλύτερη οικονομική δεξαμενή του. Αντί να βρουν τρόπο(υς) να κρατήσουν και να αυξήσουν τους οπαδούς τους, τους απαξίωσαν, τους απομάκρυναν και επιχείρησαν να τους αντικαταστήσουν με τα χρήματα από την τηλεόραση και τις (κρατικές ή οποιασδήποτε άλλης φύσεως) χορηγίες.

Αδιαφόρησαν, δηλαδή, για το πώς θα δημιουργήσουν δικά τους έσοδα (μέσω αυξημένου ανταγωνισμού, κατασκευή γηπέδων, προσφορά ανέσεων και υπηρεσιών στον κόσμο τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο κ.λπ.) και πόνταραν μόνο στα χρήματα των άλλων. Αποτέλεσμα; Κάθε φορά που αποσύρεται (χάνεται) ένας χορηγός, κάθε φορά που μειώνεται το ποσό μιας χορηγίας, κάθε φορά που καθυστερεί (ή ματαιώνεται) μια προκαταβολή, όλοι βρίσκονται με τη θηλιά στο λαιμό. Κι επειδή ουδόλως δείχνουν να προβληματίζονται ή να παραδειγματίζονται από την κατάσταση (κατάντια) αυτή, νομοτελειακά για κάποιους ή για όλους τους το τέλος δεν αργεί. Αυτό διδάσκει η ιστορία του ποδοσφαιρικού με θύματα μάλιστα πολύ πιο ονομαστούς και παραδοσιακούς συλλόγους.