Ο τουρίστας, οι μαφιόζοι και η ταμπακιέρα
12:03 - 26 Ιουνίου 2017
Δεν ήταν ο πρώτος, πιθανότατα δεν θα είναι ο τελευταίος. Το περασμένο Σάββατο ο Μίχαλ Όρντος προσέθεσε το όνομά του στη λίστα όσων έχουν περάσει από κι ακολούθως καταγγείλει το κυπριακό ποδόσφαιρο. Ομολογουμένως οι λεκτικοί πυροβολισμοί του 34χρονου Τσέχου αποδείχθηκαν περισσότεροι και προκάλεσαν μεγαλύτερη αίσθηση από τα (μόλις) τέσσερα τέρματά του, ωστόσο αυτό επί του προκειμένου είναι δευτερεύον.
Η Καρμιώτισσα επιχείρησε να εξασθενίσει το βάρος των κατηγοριών μέσα από την αποδόμηση της αξιοπιστίας του κατηγορούντος. Ο Όρντος, σύμφωνα με την ανακοίνωσή της, δεν δικαιούται να μιλά, διότι ήταν «σε παρατεταμένο τουρισμό», «άφαντος, όταν έκαιγε η μπάλα» και «προπληρωμένος τρία μηνιάτικα». Πιθανώς να ισχύουν όλα. Αλλά δικαιολογούν μόνο το γιατί σιώπησε όσο βρισκόταν στο νησί μας.
Δεν εξηγούν το γιατί μίλησε, όταν έφυγε. Έχει κάποιο (οικονομικό ή άλλης φύσεως) κίνητρο να δυσφημήσει την Κύπρο; Απειλεί το πρωτάθλημά μας να «κλέψει» παίκτες ποιότητας ή μεταγραφικούς στόχους των τσεχικών ομάδων; Δύσκολο να το φανταστεί κάποιος. Είναι τόσο εκδικητικός, μνησίκακος και μισαλλόδοξος τύπος; Δεν αποκλείεται, αλλά και πάλι δεν πλήττει κάποιον κορυφαίο ποδοσφαιρικό προορισμό. Δεν προκαλεί ντόρο στην ποδοσφαιρική Ευρώπη.
Το πιθανότερο είναι πως πραγματικά τον έχουν «σημαδέψει» όσα έζησε και, μόλις βρέθηκε σε περιβάλλον ασφαλείας (βλέπε στην πατρίδα του) τα έβγαλε από μέσα του. Ότι προχώρησε σε τόσο βαριές καταγγελίες δίχως την έγνοια πως θα κληθεί (από τις αρμόδιες κυπριακές αρχές) να τις αποδείξει, είναι ένα μείζον ζήτημα.
Ότι, πλην της Καρμιώτισσας, ουδείς άλλος θιγόμενος σύλλογος αισθάνθηκε την ανάγκη να απαντήσει, επίσης. Ότι ουδείς ποδοσφαιρόφιλος στην Κύπρο έμεινε με το στόμα ανοικτό από τις συγκεκριμένες καταγγελίες, αποτελεί επίσης πραγματικότητα που (πρέπει να) προβληματίζει.
Η ουσία όμως αυτής της υπόθεσης είναι μία, απλή και συνάμα ζόρικη: αν όντως στο ποδόσφαιρό μας δεν υπάρχουν ούτε μαφιόζοι ούτε προσυμφωνημένα αποτελέσματα, τότε γιατί όλα συντείνουν πως οδηγούμαστε στο σημείο, όπου οι κόκκινοι φάκελοι θα συναγωνίζονται σε αριθμό τους θεατές στα γήπεδα της α’ κατηγορίας; Αλλά γι’ αυτήν την ταμπακιέρα ούτε κουβέντα…
