«Σίγουρα θα κλάψω στο παιχνίδι με την ΑΕΚ!»

Ο 23χρονος άσος αριθμεί ήδη 23 γκολ σε 22 παιχνίδια στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο και, ιδίως μετά το χατ τρικ του απέναντι στη Λεβάντια Ταλίν στον α’ προκριματικό γύρο της διοργάνωσης, υμνείται από τους οπαδούς της Κορκ Σίτι ως ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία του συλλόγου! Ποιος να το πίστευε για έναν ποδοσφαιριστή που πριν από 18 μήνες ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο…
 
Απ’ το ζενίθ στο ναδίρ
Η ιστορία έχει ως εξής: το καλοκαίρι του 2012 ο Μαγκουάιρ, πρώτος σκόρερ στη β’ κατηγορία της Ιρλανδίας με τη Γουότερφορντ, υπογράφει συμβόλαιο δυόμισι χρόνων στη Γουέστ Χαμ. Εντάσσεται σε αυτήν τον Ιανουάριο του 2013, αλλά εμπειρίες από παιχνίδια πρώτης ομάδας αποκτά μόνον κατά τους (μονοετείς) δανεισμούς του σε Σλίγκο Ρόβερς και Άκρινγκτον Στάνλεϊ. Δεν πείθει ουδεμία να τον αγοράσει και το καλοκαίρι του 2015 η Γουέστ Χαμ δεν ανανεώνει το συμβόλαιό του. Η πρώτη του απόπειρα στην Αγγλία έχει αποτύχει παταγωδώς. Εκείνη τη στιγμή ο Στίβεν Κένι εμφανίζεται και του προσφέρει εξάμηνο συμβόλαιο στην Ντάνταλκ, στο ρολαρισμένο σύνολο της οποίας όμως δεν βρήκε κάτι περισσότερο από μερικά παιχνίδια ως αλλαγή -και ως δεξιός εξτρέμ. Ανέμενε τον τελικό του κυπέλλου με την Κορκ Σίτι ως τη μεγάλη ευκαιρία ν’ αποδείξει την αξία του, έστω ερχόμενος από τον πάγκο, και η απόφαση του προπονητή του να τον αφήσει εκτός αποστολής ήταν ένα συντριπτικό πλήγμα.
 
«Μαμά, τέλειωσα με το ποδόσφαιρο»
«Έγινα κομμάτια. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι ήθελα να τα παρατήσω. Τηλεφώνησα στη μαμά μου και της είπα ότι τέλειωσα με το ποδόσφαιρο, πως αυτό ήταν για μένα. Μετά την απομάκρυνσή μου από τη Γουέστ Χαμ και το πώς είχαν εξελιχθεί τα πράγματα εκεί, ήθελα πραγματικά να αφήσω το στίγμα μου στην Ντάνταλκ. Το να μένω εκτός αποστολής, μ’ έκανε να αισθάνομαι ντροπή. Τα πράγματα δεν είχαν πάει κατ’ ευχή στην Αγγλία και τώρα συνέβαινε το ίδιο και στην πατρίδα μου. Όταν είσαι νεαρός και πηγαίνεις σε μεγάλο σύλλογο στην Αγγλία, οι γνωστοί σου περιμένουν πιθανώς να είσαι στην πρώτη ομάδα σε 1-2 χρόνια. Ήμουν μόλις 18 ετών και είχα παίξει μόνον στην α’ κατηγορία της Ιρλανδίας. Δεν είχα πολλή εμπειρία. Υπήρχαν κάποιοι που πίστευαν ότι θα παίζω παρτενέρ του Άντι Κάρολ στη Γουέστ Χαμ, αλλά αυτό δεν επρόκειτο να συμβεί ποτέ. Αισθάνθηκα ότι είχα μπουχτίσει. Ήμουν σε κακή ψυχολογική κατάσταση, όχι μόνο μετά την Ντάνταλκ αλλά και κατά τη θητεία μου στη Σλίγκο. Ήμουν 19 και είχα πολλούς πάνω στο κεφάλι μου. Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Δεν το χρειάζεσαι κάτι τέτοιο σε αυτήν την ηλικία. Μπορείς ν’ αντέξεις την κριτική, όταν είσαι στο τέλος των 20 ή στην αρχή των 30. Στα 19 σου αφαιρεί την αγάπη για το παιχνίδι.

Σκεφτόμουν ότι ίσως έπρεπε να πάω πίσω και να ζήσω με τους γονείς μου, ίσως να πάω στο κολλέγιο. Αλλά οι γονείς μου είχαν τη σωστή συμβουλή. Ήταν σπουδαίοι. Δεν θα ήμουν εδώ χωρίς αυτούς. Ήμουν μόλις 21, συνεπώς ήξεραν ότι έπρεπε να επιμείνω. Με ηρέμησαν. Και μετά επικοινώνησε ο Τζον», θυμάται ο Μαγκουάιρ, ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2015 ήταν στην Αγγλία σε επίσκεψη στον πρώην συμπαίκτη του στην Άκρινγκτον, Τζον Ο’ Σάλιβαν. Ο Τζον Κόλφιλντ είχα κάνει το πιο σημαντικό τηλεφώνημα στη θητεία του ως προπονητής της Κορκ.
 
«Απλά χρειαζόμουν μια ευκαιρία» «Όταν υπέγραψα στην Κορκ, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι 18 μήνες αργότερα θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση. Θυμάμαι να λέω στον Τζον ότι ήμουν συντετριμμένος με το πώς μου συμπεριφέρθηκαν στην Ντάνταλκ. Δεν μου είπε ότι θα με έβαζε αμέσως στην ενδεκάδα ή τίποτε παρόμοιο, αλλά είπε πως είχα την ευκαιρία να αποδείξω πόσο καλός είμαι, αρκεί να δούλευα. Αυτό ήταν το μόνο που ήθελα ν’ ακούσω. Απλά χρειαζόμουν να μου δοθεί μια ευκαιρία. Όλοι οι παίκτες χρειάζονται εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση, αλλά ειδικά για μένα είναι ένα πραγματικά σημαντικό πράγμα», παραδέχεται ο 23χρονος επιθετικός, για τον οποίο η μετακίνηση στην Κορκ ήταν η τελευταία ζαριά. Αν δεν του έβγαινε, πιθανότατα θα είχε φτάσει σε αδιέξοδο. «Ο κόσμος προφανώς αισθάνθηκε ότι ο Τζον έπαιρνε ένα μεγάλο ρίσκο. Δεν είχα κάνει πολλά μέσα στη χρονιά ή προηγουμένως, ώστε να σκεφτούν διαφορετικά. Αν τα πράγματα δεν δούλευαν, πιθανότατα θα ήμουν ο αποδιοπομπαίος τράγος και ο δακτυλοδεικτούμενος».
 
Το ξέσπασμα
Η πρώτη του ευκαιρία ήλθε απέναντι στην πρώην εργοδότριά του. Σκόραρε το πρώτο από τα επτά τέρματά του απέναντι στην Ντάνταλκ, όταν η Κορκ Σίτι κατέκτησε το President’s Cup. Μια εβδομάδα αργότερα ήλθε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα απέναντι στη Μποχίμιανς. Βαθμιαία ανέκτησε την αυτοπεποίθησή του και το ρίσκο του Κόλφιλντ μετατράπηκε σε κόλπο γκρόσο. «Ο Τζον ήξερε, ιδίως όταν πέτυχα γκολ στις πρώτες μου αναμετρήσεις, ότι δεν είμαι κακός παίκτης, όταν έχω αυτοπεποίθηση. Έχουμε εξαίρετη σχέση, εντός κι εκτός γηπέδου. Ήταν και ο ίδιος ένας επιθετικός που δούλευε σκληρά, οπότε μου έδωσε πολλές χρήσιμες συμβουλές. Άλλαξε την καριέρα μου, για να είμαι ειλικρινής. Δεν υπάρχει επαρκής έπαινος για όσα έχει κάνει για μένα».

Η θητεία του στην Κορκ όμως δεν ήταν συνεχώς ομαλή. Ήταν μεν το πουλέν του Κόλφιλντ, αλλά αυτό δεν τον απέτρεψε από το να τρώει μια κλοτσιά στον πισινό, όταν ήταν απαραίτητο. Όσο δύσκολο κι αν είναι να το φανταστεί κάποιος τώρα, υπήρξαν φορές το 2016 που έμεινε στον πάγκο.

«Ο Τζον με άφησε εκτός ομάδας ορισμένες φορές. Με πήρε παράμερα και μου είπε, δεν σκοράρεις, δεν κερδίζουμε, συνεπώς θα σε αφήσω εκτός σήμερα. Νομίζω ότι με είχε αφήσει εκτός στο εκτός έδρας με την Ντέρι και μετά πέτυχα 12 γκολ σε 10 παιχνίδια. Τότε είχα απογοητευτεί, αλλά μπορώ να καταλάβω τώρα γιατί το έκανε. Ήξερε τι έκανε».

Μολονότι σκοράρει πολύ, είναι ένας επιθετικός που δουλεύει διαρκώς για την ομάδα. «Νομίζω ότι το πιο σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού μου, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, είναι ότι δίνω το 110%. Όλα τα άλλα ακολουθούν. Νομίζω ότι ανέκαθεν δούλευα, αλλά η επιθυμία μου γεννήθηκε τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Όταν ήλθα στην Κορκ, ήθελα ν’ αποδείξω σε όλους πόσο καλός ήμουν. Αυτή η πλευρά του παιχνιδιού μου βελτιώθηκε και από εκεί πηγάζουν τα πάντα».
 
«Εξέπληξα ακόμη και τον εαυτό μου»
Μολονότι ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και υπήρχε ενδιαφέρον από βελγικούς συλλόγους, αποφάσισε να μείνει ακόμη ένα χρόνο στην Κορκ. Δεν πίστευε ότι μπορούσε να συνεισφέρει τόσα πολλά όσα την περασμένη περίοδο. Προσδοκούσε ότι θα προσέφερε ακόμη περισσότερα!

«Είχα προσφορές, αλλά ήταν περίεργο, διότι σύλλογοι από την Αγγλία με έβλεπαν ως θαύμα της μιας σεζόν. Προφανώς έβλεπαν και τα περασμένα χρόνια, όταν δεν είχα κάνει αρκετά. Δεν ήθελα να πάω σε μια ομάδα ως παίκτης που πού και πού θα έπαιρνε μια ευκαιρία. Αισθανόμουν ότι, αν υπέγραφα ξανά στην Κορκ και έκανα ακόμη μια καλή χρονιά, τότε θα είχα ακόμη καλύτερες ευκαιρίες. Όπερ και εγένετο. Ο πατέρας μου έλεγε πως δεν θα έπρεπε να σκοράρω τόσο πολύ όσο στην πρώτη μου σεζόν, ότι δεν ήταν απαραίτητο να βάλω 29 γκολ. Αλλά εγώ είχα άλλη άποψη. Πίστευα ότι μπορούσα πολύ περισσότερα, αν και υπήρχε πλέον μεγαλύτερη πίεση. Πραγματικά πίστευα ότι έκρυβα περισσότερα μέσα μου. Και δούλεψα σκληρά. Από τις 2 Ιανουαρίου επέστρεψα στις προπονήσεις, διότι την πρώτη χρονιά δεν ήμουν στην κατάσταση που ήθελα. Αυτή τη χρονιά αισθάνομαι πιο δυνατός, πιο γρήγορος, πιο αποτελεσματικός. Εξέπληξα ακόμη και τον εαυτό μου». Τον Νοέμβριο του 2016 πέτυχε το νικητήριο τέρμα στον τελικό κυπέλλου απέναντι στην Ντάνταλκ και Κορκ κατέκτησε το τρόπαιο για πρώτη φορά μετά από εννέα χρόνια. Αλλά η κορυφαία στιγμή της καριέρας του στην Κορκ ήταν η νύχτα πριν ανακοινωθεί η μεταγραφή του στην Πρέστον. Τίποτε δεν ήταν καλύτερο από το χατ τρικ στο Όριελ Παρκ απέναντι στην Ντάνταλκ και τα +18 στην κορυφή της βαθμολογίας.

«Αυτή ήταν σίγουρα η κορυφαία βραδιά μου. Ήταν αυτό που πάντα ήθελα αφ’ ότου έφυγα από την Ντάνταλκ. Δεν ήταν εκδίκηση. Δεχόμουν πολλές προκλήσεις από τους οπαδούς της, κάτι που δεν καταλάβαινα, διότι ουδέποτε είχα πραγματικά την ευκαιρία να παίξω στην ομάδα τους. Δεν ήμουν κάποιος θρύλος του συλλόγου που πήγε στον αιώνιο αντίπαλο. Γι’ αυτό το απόλαυσα τόσο. Δεν έχω τίποτε εναντίον του Στίβεν Κένι. Ίσως θα μπορούσε να με χρησιμοποιήσει σε κάποια παιχνίδια παραπάνω ως επιθετικό, όταν ήμουν στην Ντάνταλκ, διότι δεν είμαι εξτρέμ. Αλλά για να είμαι δίκαιος μαζί του, είχε μια ομάδα που είχε χάσει μόνο μια φορά στη σεζόν, που είχε τους Ντέιβιντ ΜακΜίλαν και Κίαραν Κίλνταφ που σκόραραν. Δεν μετανιώνω, διότι η εμπειρία μου στην Ντάνταλκ με βοήθησε να ωριμάσω και μ’ έκανε τον παίκτη που είμαι τώρα».
 
«Χρωστώ ακόμη στην Κορκ»
Ακόμη και μετά την ανακοίνωση της μεταγραφής του στην Πρέστον πριν από ένα μήνα, συνέχισε να σκοράρει με την ίδια συνέπεια, δείγμα του επαγγελματισμού του και της συγκέντρωσής του, αλλά και της επιθυμίας να ξεπληρώσει το χρέος του στην ομάδα. «Αισθάνομαι ότι χρωστώ πολλά στο σύλλογο αυτό. Μου έδωσε την ευκαιρία να κρατήσω ζωντανή την καριέρα μου, οπότε μπαίνω σε κάθε παιχνίδι γνωρίζοντας ότι οφείλω κάτι στο σύλλογο. Κάθε φορά που θυμάμαι πώς ήμουν στη Σλίγκο και στην Ντάνταλκ, δεν μπορώ να χαλαρώσω. Είναι ο λόγος που έχω ακόμη να ξεπληρώσω στο σύλλογο».

Το παιχνίδι με την ΑΕΚ θα είναι το τελευταίο του εντός έδρας με την Κορκ: «Αισθάνομαι ότι θα με πάρουν τα δάκρυα. Θα είναι πολύ δύσκολο, αλλά είναι πράγματα που πρέπει να προσπαθήσεις και να πετύχεις τους στόχους σου να παίξεις σε όσο το δυνατόν υψηλότερο επίπεδο. Στη διάρκεια των χρόνων υπήρξαν άνθρωποι που μου έλεγαν ότι δεν είμαι αρκετά καλός, ότι είμαι υπερβολικά κοντός και όλοι τους είναι ακόμη μέσα στο μυαλό μου. Αισθάνομαι ακόμη ότι πρέπει να τους διαψεύσω. Αν αποδείξω την αξία μου στην Πρέστον, δεν ξέρεις τι θα σου επιφυλάσσει το μέλλον.

Ίσως μια μέρα να καταφέρω να παίξω ξανά στο Γιουρόπα Λιγκ ή στο Τσάμπιονς Λιγκ με μια άλλη ομάδα, αλλά θα είναι το ίδιο, όπως για ένα σύλλογο που αγαπώ τόσο όσο η Κορκ Σίτι; Δύσκολο να το φανταστώ τώρα. Η ανάμνηση του χατ τρικ στην Ευρώπη μπροστά στο κοινό μας δεν θα με εγκαταλείψει ποτέ».