«Μου άρεσε ο Πάμπος, θα κάνει μεγάλη καριέρα ο Μπαλταζάρ!»

Τυγχάνει να είναι ένας από τους λιγοστούς Πορτογάλους ποδοσφαιριστές με θητεία στην Πρέμιερ Λιγκ και συνάμα ο πρώτος χρονικά που σκόραρε (αλλά και ετοίμασε γκολ) στις διοργανώσεις της UEFA αυτό το καλοκαίρι. Για τη sapo.pt δεν χρειάζονταν περισσότεροι λόγοι για μια εκτενέστατη συνέντευξη με τον Μέσκα της ΑΕΛ. Ακολουθούν τα κυριότερα αποσπάσματα:

-Ποιος είναι ο μεγάλος στόχος της ομάδας; Η είσοδος στους ομίλους; Δεν θα είναι εύκολη…
-Δεν είναι, αλλά είναι πιθανή. Πλέον δεν υπάρχουν εύκολα παιχνίδια στο ποδόσφαιρο. Ούτε εμείς μπορούμε πια να υποτιμάμε πιο αδύνατους αντιπάλους, όπως η Σεντ Τζόζεφς του Γιβραλτάρ, ούτε οι άλλοι από δω και στο εξής μπορούν να νομίζουν ότι είναι εύκολο να μας αντιμετωπίσουν. Ξέρω ότι μπορούμε να πετύχουμε το στόχο μας και φυσικά είναι όνειρο να παίζεις σε τέτοια γήπεδα, όπως αυτά στο Γιουρόπα Λιγκ.

-Και εντός συνόρων; Το κονταροχτύπημα με τον ΑΠΟΕΛ επίσης δεν είναι εύκολο!
-Είναι πολύ δύσκολο, ο ΑΠΟΕΛ είναι μεγάλη ομάδα, ενώ υπάρχουν κι άλλες ομάδες που μάχονται για τον τίτλο. Το κυπριακό πρωτάθλημα είναι πολύ δύσκολο.

-Δεν σκέφτεσαι να φύγεις από την ΑΕΛ ως το τέλος του καλοκαιριού; Το κυπριακό πρωτάθλημα δεν έχει μεγάλη προβολή στα Μ.Μ.Ε…
-Σήμερα το παρακολουθούν περισσότεροι απ’ ό,τι στο παρελθόν. Δεν είναι πια το αδύναμο πρωτάθλημα που πιστεύει ο κόσμος, είναι πολύ λάθος να σκέφτεται κάποιος έτσι. Είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, πολύ έντονο, με πέντε ομάδες που διεκδικούν τα πρωτεία. Και υπάρχουν ήδη πολλοί σκάουτερ που παρακολουθούν τα παιχνίδια. Είμαι ευτυχισμένος εδώ: Παίζω, είμαι σημαντικός για την ομάδα, σκοράρω, δίνω ασίστ. Ήρθα εδώ για να κερδίσω εμπειρίες και να πάρω παιχνίδια στα πόδια μου. Έπρεπε να παίζω, αυτό ήταν το πιο σημαντικό για μένα. Και γι’ αυτό είμαι πολύ καλά εδώ. Φυσικά ο στόχος είναι να φτάσω πιο ψηλά, αλλά τώρα είμαι ευτυχισμένος στην ΑΕΛ.
[…]

-Είσαι πλέον 24 ετών. Σε μια ηλικία που πλέον η υπόσχεση πρέπει να μετατραπεί σε βεβαιότητα. Ποιους στόχους επιδιώκεις ακόμη;
-Να παλεύω καθημερινά για να βελτιώνομαι. Είναι αλήθεια, το ξέρω, πως πλέον δεν έχω χρόνο για χάσιμο, αλλά πλέον είμαι ένας πιο ώριμος παίκτης με περισσότερη υπευθυνότητα. Ξέρω, π.χ. ότι πρέπει να σκοράρω περισσότερο. Είναι κάτι που προσπαθώ να βελτιώσω πολύ στην ΑΕΛ: τα τελειώματα και η τελευταία πάσα. Έχω βελτιωθεί αρκετά σ’ αυτά. Όταν έπαιζα στην Αγγλία, μου άρεσε περισσότερο να ντριμπλάρω, αλλά δεν υπήρχε συνέχεια, ήταν απλώς μια ντρίμπλα για την ντρίμπλα. Τώρα έχω περισσότερη λογική στο παιχνίδι μου. Ντριμπλάρω με στόχο να πάω μπροστά και να δώσω ασίστ ή να σκοράρω.

-Και πέραν αυτού; Ποιο είναι το μεγάλο όνειρό σου;
-Το αληθινό μου όνειρο; Να γυρίσω σπίτι, δηλαδή στην Αγγλία.
[…]

-Από τα τελευταία παιχνίδια της περασμένης περιόδου η ΑΕΛ έχει στον πάγκο έναν Πορτογάλο: τον Μπρούνο Μπαλταζάρ. Σου αρέσει;
-Ναι, πολύ. Έχει όραμα, γνωρίζει το ποδόσφαιρο εκ των έσω, αφού ήταν κι αυτός παίκτης. Νομίζω ότι θα φτάσει πολύ μακριά στην καριέρα του, γιατί έχει πολλές γνώσεις. Είναι ένας ήρεμος άνθρωπος και δίνει μεγάλη σημασία στις προπονήσεις με την μπάλα. Όλοι οι παίκτες τον θέλουν, επειδή πλέον όλοι ξέρουν ότι οι Πορτογάλοι προπονητές είναι καλοί, χαίρουν εκτίμησης στο εξωτερικό. Έχουμε πολύ καλό κλίμα στα αποδυτήρια, είμαστε μία πραγματική οικογένεια. Και φυσικά βοηθά να έχεις έναν προπονητή που μιλάτε την ίδια γλώσσα. Αυτός μου λέει να ρισκάρω περισσότερο, μου δίνει ελευθερία, μου λέει να ντριμπλάρω, να ελίσσομαι ανάμεσα στους αμυντικούς. Αλλά πάντα με θετικό τρόπο, με στόχο να σκοράρω.

-Και ποιοι προπονητές έχουν επηρεάσει περισσότερο την πορεία σου;
-Ο Μάρτιν Γιολ, φυσικά. Πίστευε πολύ σε μένα. Και μου αρέσει επίσης πολύ ο Μπρούνο Μπαλταζάρ. Και ο Στιβ Χόλαντ στην Τσέλσι, ο οποίος ήθελε να με κρατήσει στην ομάδα, και ο προπονητής που είχαμε πέρυσι στην ΑΕΛ, ο Πάμπος Χριστοδούλου. Μου άρεσε πολύ το σύστημά του, είχε μία φιλοσοφία παιχνιδιού που ταιριάζει στο στιλ μου.