«Ο καλύτερος σέντερ φορ στην Κύπρο»
12:49 - 26 Σεπτεμβρίου 2017
Κάπου στη Σόφια, δουλεύοντας ως ανιχνευτής ταλέντων στην πρωτεύουσα για τη Λουντογκόρετς που εδρεύει 340 χιλιόμετρα μακριά και είναι πρώτη δύναμη στη Βουλγαρία με έξι σερί πρωταθλήματα, ο 62χρονος σήμερα (για την ακρίβεια αύριο είναι τα γενέθλιά του) Σπας Τζεβίζοφ, μαθαίνει για τη μεταθανάτια τιμή που επιφυλάσσουν ΑΠΟΕΛ και Τότεναμ στον Ιάν Μουρς και επιθυμεί να δώσει τη δική του κατάθεση για το μεγάλο του αντίπαλο.
Ο Σπας έπαιξε τέσσερα χρόνια στην Κύπρο, πανηγυρίζοντας τρία πρωταθλήματα: το 1984, το 1985 και το 1987 – έβαλε 82 γκολ στην τριετία, σύμφωνα με τη Wikipedia. Στο μεσοδιάστημα το πρωτάθλημα πήρε ο ΑΠΟΕΛ του αείμνηστου Μουρς, ο οποίος φόρεσε τα γαλαζοκίτρινα από το 1983 έως και το 1988.
- Τι θυμάστε από τον Ιαν Μουρς;
Ήταν ο καλύτερος σέντερ φορ που είδα στα πέντε χρόνια που έπαιξα μπάλα στην Κύπρο. Ήταν μεγάλη μου χαρά να τον αντιμετωπίζω στο γήπεδο αφού ήταν πολύ καλός ποδοσφαιριστής και εξαιρετικός άνθρωπος. Εύχομαι ο κόσμος να μην τον ξεχάσει ποτέ.
- Σας έχει αποτυπωθεί πιο έντονα στη μνήμη κάποια μονομαχία σας;
Ήταν ένα ντέρμπι Ομόνοια - ΑΠΟΕΛ που έχασα πέναλτι και εγώ και ο Μουρς. Ήρθε 4-3 ή 4-4 το παιχνίδι – είχαν δοθεί τέσσερα πέναλτι. Σίγουρα ο κόσμος έμεινε πολύ ευχαριστημένος από το θέαμα.
- Τις αναμνήσεις έχετε από τους αγώνες με τον ΑΠΟΕΛ;
Ήταν μεγάλη χαρά να παίζεις απέναντι στον ΑΠΟΕΛ. Μια εμπειρία που άξιζε να ζεις. Όχι μόνο επειδή είχε μια από τις καλύτερες ομάδες στην Κύπρο, αλλά και επειδή η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν φανταστική. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά τα παιχνίδια.
- Ο πιο δύσκολος προσωπικός σας αντίπαλος;
Δημήτρης Μισός. Σκληρός αντίπαλος. Παλληκάρι.
- Σήμερα παρακολουθείτε το κυπριακό ποδόσφαιρο;
Βεβαίως. Ειδικά τις ομάδες που παίζουν στην Ευρώπη. Και χαίρομαι όταν πηγαίνουν καλά. Εύχομαι και θέλω ο ΑΠΟΕΛ να πάει όσο πιο ψηλά γίνεται γιατί είναι ομάδα της Κύπρου και για μένα η Κύπρος είναι δεύτερη πατρίδα. Όμως θέλω να πω ότι τότε παίζαμε δύο ξένοι και εννιά Κύπριοι στην ενδεκάδα. Καλοί Κύπριοι, που ήξεραν μπάλα. Σήμερα δυστυχώς οι ομάδες της Κύπρου έχουν 9-10 ξένους στην ενδεκάδα. Αυτό είναι κρίμα.
- Διατηρείτε σχέσεις με την Κύπρο σήμερα;
Ναι, πριν 2-3 χρόνια με φώναξε η Ομόνοια για ένα φιλικό παλαίμαχων με τον Παναθηναϊκό, για να μαζέψουμε χρήματα για κάποιο σκοπό. Στην Κύπρο είναι ο κουμπάρος και η κουμέρα μου, βάφτισαν το γιο και την κόρη μου. Η Καλομοίρα και ο Φάνος Αγαπητός. Φανταστικοί άνθρωποι.
- Την Ομόνοια πως την βλέπετε;
Σίγουρα δεν έχει τη μεγάλη ομάδα που είχε τότε. Όταν έπαιζα εγώ, αν δεν ερχόμασταν πρώτοι ήταν σαν να ήρθαμε τελευταίοι. Καταστροφή. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον κόσμο της Ομόνοιας. Και εύχομαι οι φίλαθλοι να μην ξεχάσουν ποτέ την Ομόνοια και να την στηρίξουν για να γίνει πάλι μεγάλη.
- Το ποδόσφαιρο στη Βουλγαρία σε ποια κατάσταση είναι;
Δεν είναι όπως πρέπει. Λίγοι Βούλγαροι παίκτες παίζουν στην Ευρώπη και αυτοί σε μικρές ομάδες. Δεν είναι όπως τη δεκαετία του ’90 που όλοι οι Βούλγαροι διεθνείς ήταν στην Ευρώπη, σε μεγάλες ομάδες. Τόσο η Εθνική όσο και οι ομάδες μας δεν πάνε τόσο καλά. Εξαίρεση νομίζω ότι είναι η Λουντογκόρετς, που παίζει πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, αγωνίζεται στους Ομίλους του Europa League και πέτυχε κάτι πάρα πολύ σπουδαίο: να πάρει έξι συνεχόμενες φορές το πρωτάθλημα. Αν έχετε την ευκαιρία στην Κύπρο, δείτε αυτή την ομάδα (φιλοξενεί την Πέμπτη τη Χόφενχαϊμ).
- Θέλετε να στείλετε κάποιο άλλο μήνυμα;
Θέλω ο κόσμος να μην ξεχάσει την Ομόνοια. Και θέλω να ευχαριστήσω δύο ανθρώπους, που πρόσφατα όταν αντιμετώπισα ένα προσωπικό θέμα, με στήριξαν, με βοήθησαν και σε 2-3 μέρες το πρόβλημα λύθηκε. Είναι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης και ο Πρέσβης της Κύπρου στη Βουλγαρία κ. Σταύρος Αυγουστίδης. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Με βοήθησαν πολύ.
