To μέταλλο του νικητή έγινε σμπαράλια σε έξι παιχνίδια!
11:14 - 08 Οκτωβρίου 2018
Ο Μπιστσάν έρχεται για την Ανόρθωση, αλλά θαύματα δεν μπορεί να κάνει, όπως και κανείς άλλος προπονητής. Ο Κροάτης μπορεί ακόμα να μην έχει αφιχθεί στην Κύπρο, όμως νιώθει στο σβέρκο του την ανάσα των οπαδών ελέω πίεσης. Μια πίεση που δημιουργήθηκε λόγω του αρνητικού σερί που τρέχει η ομάδα της Αμμοχώστου εδώ και τέσσερα παιχνίδια.
Η Ανόρθωση μοιάζει πλέον σαν ωρολογιακή βόμβα που βρίσκεται όχι απλά στο παρά πέντε, αλλά στο και πέντε. Μια ομάδα που δημιούργησε ντόρο μόνο στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο μέχρι στιγμής και δεν δείχνει να μπορεί να πετύχει τους στόχους που τέθηκαν από την αρχή της σεζόν.
Τα προβλήματα
Ο Μπιστσάν πρέπει μεταξύ άλλων να διαχειριστεί την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών που βρίσκεται στο ναδίρ από τα απανωτά ανεπιτυχή αποτελέσματα και να βγάλει από μέσα τους τη νοοτροπία νικητή που πήγε περίπατο από τον περασμένο Ιούλιο μετά την ήττα από τη Λάτσι.
Ο Μπιστσάν πρέπει μεταξύ άλλων να διαχειριστεί την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών που βρίσκεται στο ναδίρ από τα απανωτά ανεπιτυχή αποτελέσματα και να βγάλει από μέσα τους τη νοοτροπία νικητή που πήγε περίπατο από τον περασμένο Ιούλιο μετά την ήττα από τη Λάτσι.
Πέρα όμως από την ψυχολογία χρειάζονται να γίνουν ακόμα πολλά. Όπως να σουλουπωθεί μεσοαμυντικά η Ανόρθωση η οποία μοιάζει με παιδική χαρά. Το δίδυμο Ντουγκλάο-Σίλντενφελντ που πέρσι έμοιαζε απροσπέλαστο, φέτος θυμίζει αρχαία τραγωδία. Με την Πάφο άφησαν τον Aγκούλο μόνο του να κάνει το 1-1. Με την ΑΕΛ ο Ντουγκλάο έκανε παιδαριώδες λάθος και ο Χουράδο κέρδισε πέναλτι, ενώ στον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ η άμυνα της Ανόρθωσης παραχώρησε δύο πέναλτι σε σημεία που οι επιτιθέμενοι δεν απειλούσαν ουσιαστικά την εστία του Βάργκιτς.
Στο κέντρο ο Βίκτορ θυμίζει σκιά του εαυτού του, με πολλά νεύρα, λίγα τρεξίματα και κακή εκτίμηση των φάσεων, ενώ ο Ιγκεμπόρ είναι ίσως μια όαση για την ομάδα μέχρι στιγμής. Για Κάτσαρ και Οικονομίδη ας μην συζητήσουμε, αφού ακόμα δεν τους είδαμε.
Στην επίθεση το πρόβλημα είναι πασιφανές και βγάζει μάτια. Ο Ντούρις δεν σκοράρει ούτε με αίτηση και ο Κατσαράβα παίζει δέκα λεπτά σε κάθε παιχνίδι. Σίγουρα ένα γκολ μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα για τους επιθετικούς της Ανόρθωσης αλλά όσο περνάνε τα παιχνίδια και δεν το πετυχαίνουν η μπάλα μοιάζει με ογκόλιθο.
Διασωθείς και ο Μικελτάτζε ο οποίος σε όλα τα παιχνίδια στο πρώτο ημίχρονο είναι αρκετά καλός, όμως μετά κάπου χάνεται, ενώ αντίθετα ο Λαβόρδε μέχρι στιγμής έπαιξε δεν έπαιξε 30 λεπτά, δέχθηκε τρεις κίτρινες και ουσιαστικά δεν πρόσφερε τίποτα.
Μπορεί να είναι χιλιοειπωμένο αλλά στην Ανόρθωση υπάρχει ελπίδα, φτάνει να ανέβουν οι ποδοσφαιριστές και ψυχολογικά και ποδοσφαιρικά, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Σίγουρα η δουλειά που έχει να κάνει ο Μπιστσάν είναι πάρα πολλή, όμως όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και ένα πρώτο δείγμα θα φανεί σε δύο εβδομάδες με την Ένωση στο Παραλίμνι. Το ερώτημα είναι αν μπορεί ο Κροάτης να επαναφέρει το μέταλλο του νικητή στην ομάδα της Αμμοχώστου ή εάν άλλη μια χρονιά πάει περίπατο.
