Γ. Κατσουρίδης: «Δεν είναι όλες οι προσεγγίσεις αριστερές »
12:10 - 28 Φεβρουαρίου 2018
Με ανάρτησή του στο facebook ο Γιάννος Κατσουρίδης, γιος του Νίκου Κατσουρίδη ο οποίος παρουσιάζεται ως υποψήφιος για να αναλάβει την προεδρία της Ομόνοιας, σχολιάζει τα της Ομόνοιας.
Η ανάρτησή του:
«Το έχω ξαναπεί σε άλλο πλαίσιο και έχω κατηγορηθεί. Όμως δεν παύει από το να είναι μια κατ' εμένα πραγματικότητα. Η δύσκολη κατάσταση της σημερινής παγκόσμιας αριστεράς που δεν εξαιρεί ούτε την χώρα μας -και δεν αναφέρομαι μόνο σε οργανωμένα σύνολα αλλά και στον κάθε ένα μεμονωμένο αριστερό ή "αριστερό"- επιτρέπει δυστυχώς αλλοπρόσαλλες προσεγγίσεις σε κεφαλαιώδη ζητήματα. Αυτό αντικατοπτρίζεται και σε άλλα πεδία πέραν της οικονομίας και της πολιτικής. Κάτι εντελώς φυσιολογικό, αφού κανένα κοινωνικό πεδίο δεν λειτουργεί αυτόνομα. Ούτε και το ποδόσφαιρο, το οποίο ήταν και είναι το λαικότερο άθλημα. Η όλη συζήτηση με την ΟΜΟΝΟΙΑ και το μέλλον της εκεί παραπέμπει. Είμαι σίγουρος ότι όλες οι προσεγγίσεις είναι καλοπροαίρετες. Εξίσου σίγουρος είμαι ότι αριστερές δεν είναι όλες, όπως και αν ντύνονται, αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκη κάτι για κάποιους. Ο κόσμος σκέφτεται πλέον σε ένα "φιλελεύθερο, συστημικό" κουτάκι. Αδυνατεί να σκεφτεί εκτός αυτού. Έτσι, και ο "εκσυγχρονισμός" και η όποια αλλαγή περιορίζεται σε αυτό το κουτάκι. Όπως το να μην μπορείς να κάνεις ένα διαχωρισμό μεταξύ ιδιοκτησιακού καθεστώτος και τρόπου διοίκησης. Είναι ενδεχομένως και μια έκφραση απελπισίας μετά από τις τόσες αποτυχίες. Δεν κατηγορώ κανένα και δεν εκφράζω κανέναν πέραν του εαυτού μου. Όμως, εγώ αλλιώς μεγάλωσα, αλλιώς την ένιωσα αυτή την ομάδα, αλλιώς την έχω στην ψυχή μου. Η ζωή θα προχωρήσει είτε με μας είτε χωρίς εμάς. Αλλά το να είσαι κάπου πρέπει να σε εκφράζει κυρίως για το τι είναι και όχι απλώς με νούμερα (τίτλους). Καλοδεχούμενα και τα δύο βέβαια να μην παρεξηγούμαι».
«Το έχω ξαναπεί σε άλλο πλαίσιο και έχω κατηγορηθεί. Όμως δεν παύει από το να είναι μια κατ' εμένα πραγματικότητα. Η δύσκολη κατάσταση της σημερινής παγκόσμιας αριστεράς που δεν εξαιρεί ούτε την χώρα μας -και δεν αναφέρομαι μόνο σε οργανωμένα σύνολα αλλά και στον κάθε ένα μεμονωμένο αριστερό ή "αριστερό"- επιτρέπει δυστυχώς αλλοπρόσαλλες προσεγγίσεις σε κεφαλαιώδη ζητήματα. Αυτό αντικατοπτρίζεται και σε άλλα πεδία πέραν της οικονομίας και της πολιτικής. Κάτι εντελώς φυσιολογικό, αφού κανένα κοινωνικό πεδίο δεν λειτουργεί αυτόνομα. Ούτε και το ποδόσφαιρο, το οποίο ήταν και είναι το λαικότερο άθλημα. Η όλη συζήτηση με την ΟΜΟΝΟΙΑ και το μέλλον της εκεί παραπέμπει. Είμαι σίγουρος ότι όλες οι προσεγγίσεις είναι καλοπροαίρετες. Εξίσου σίγουρος είμαι ότι αριστερές δεν είναι όλες, όπως και αν ντύνονται, αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκη κάτι για κάποιους. Ο κόσμος σκέφτεται πλέον σε ένα "φιλελεύθερο, συστημικό" κουτάκι. Αδυνατεί να σκεφτεί εκτός αυτού. Έτσι, και ο "εκσυγχρονισμός" και η όποια αλλαγή περιορίζεται σε αυτό το κουτάκι. Όπως το να μην μπορείς να κάνεις ένα διαχωρισμό μεταξύ ιδιοκτησιακού καθεστώτος και τρόπου διοίκησης. Είναι ενδεχομένως και μια έκφραση απελπισίας μετά από τις τόσες αποτυχίες. Δεν κατηγορώ κανένα και δεν εκφράζω κανέναν πέραν του εαυτού μου. Όμως, εγώ αλλιώς μεγάλωσα, αλλιώς την ένιωσα αυτή την ομάδα, αλλιώς την έχω στην ψυχή μου. Η ζωή θα προχωρήσει είτε με μας είτε χωρίς εμάς. Αλλά το να είσαι κάπου πρέπει να σε εκφράζει κυρίως για το τι είναι και όχι απλώς με νούμερα (τίτλους). Καλοδεχούμενα και τα δύο βέβαια να μην παρεξηγούμαι».
