Ανόρθωση: Πρόβλημα με τους Βραζιλιάνους
09:46 - 15 Μαρτίου 2018
Η τελευταία αλλαγή του Ρόνι Λέβι στο παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Απόλλωνα ήταν η πρώτη στη χθεσινή αναμέτρηση του κυπέλλου με το σύλλογο της Λεμεσού. Την περασμένη Κυριακή ο Οικονομίδης είχε αντικαταστήσει τον Κοφί στο 75’, χθες τον Στρούνα στο 14’.
Και στις δύο περιπτώσεις οι εσωτερικές αλλαγές ήταν οι ίδιες. Εν τη απουσία του Ντουγκλάο ο Βίκτορ οπισθοχώρησε ως δεύτερος στόπερ (στο πλευρό του Σίλντενφελντ) και ο 28χρονος Κύπριος ανέλαβε το ρόλο του στη μεσαία γραμμή.
Πολύς λόγος έχει γίνει για το τι χάνει η Ανόρθωση, όταν ο αρχηγός της δεν αγωνίζεται στη φυσική του θέση. Η συζήτηση έχει βάση, αλλά προβάλλεται μονοδιάστατα. Μόνον δηλαδή από το πόσο δυσαναπλήρωτα είναι στο χώρο του κέντρου τα τρεξίματα, τα κοψίματα, τα κλεψίματα και συνολικά η κυριαρχική προσωπικότητα του Βίκτορ.
Υπάρχει, ωστόσο, και άλλη διάσταση, η οποία φάνηκε και στα παιχνίδια της β’ φάσης του πρωταθλήματος. Παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του ο Βίκτορ δεν είναι Ντουγκλάο. Είναι ο καλύτερος διαθέσιμος για την αναπλήρωση του κενού εν τη απουσία του συμπατριώτη του, αλλά δεν κάνει εξ ίσου καλά τη δουλειά, διότι δεν είναι ούτε τόσο ψηλός, ούτε τόσο αλτικός, ούτε τόσο γρήγορος. Αυτό δεν είναι μομφή για τον Βίκτορ, είναι ο λόγος που ο Ντουγκλάο κάνει τη διαφορά.
Για την Ανόρθωση προφανώς είναι ευλογία ότι έχει αυτούς τους δύο Βραζιλιάνους στο ρόστερ της. Το πρόβλημα είναι πως αμφότεροι αποδεικνύονται (πολυτιμότατοι και γι’ αυτό) αναντικατάστατοι στις θέσεις τους.
Εξ ου και εν όψει καλοκαιριού το σώφρον δεν είναι να βρεθεί μόνον ένας ποιοτικότατος τρίτος στόπερ (με χαρακτηριστικά Ντουγκλάο) αλλά και ένας ποιοτικότατος μέσος (με χαρακτηριστικά Βίκτορ). Ώστε η απόδοση και τα αποτελέσματα της «Κυρίας» να μην μεταβάλλονται, οσάκις απουσιάζουν οι Βραζιλιάνοι της…
Και στις δύο περιπτώσεις οι εσωτερικές αλλαγές ήταν οι ίδιες. Εν τη απουσία του Ντουγκλάο ο Βίκτορ οπισθοχώρησε ως δεύτερος στόπερ (στο πλευρό του Σίλντενφελντ) και ο 28χρονος Κύπριος ανέλαβε το ρόλο του στη μεσαία γραμμή.
Πολύς λόγος έχει γίνει για το τι χάνει η Ανόρθωση, όταν ο αρχηγός της δεν αγωνίζεται στη φυσική του θέση. Η συζήτηση έχει βάση, αλλά προβάλλεται μονοδιάστατα. Μόνον δηλαδή από το πόσο δυσαναπλήρωτα είναι στο χώρο του κέντρου τα τρεξίματα, τα κοψίματα, τα κλεψίματα και συνολικά η κυριαρχική προσωπικότητα του Βίκτορ.
Υπάρχει, ωστόσο, και άλλη διάσταση, η οποία φάνηκε και στα παιχνίδια της β’ φάσης του πρωταθλήματος. Παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του ο Βίκτορ δεν είναι Ντουγκλάο. Είναι ο καλύτερος διαθέσιμος για την αναπλήρωση του κενού εν τη απουσία του συμπατριώτη του, αλλά δεν κάνει εξ ίσου καλά τη δουλειά, διότι δεν είναι ούτε τόσο ψηλός, ούτε τόσο αλτικός, ούτε τόσο γρήγορος. Αυτό δεν είναι μομφή για τον Βίκτορ, είναι ο λόγος που ο Ντουγκλάο κάνει τη διαφορά.
Για την Ανόρθωση προφανώς είναι ευλογία ότι έχει αυτούς τους δύο Βραζιλιάνους στο ρόστερ της. Το πρόβλημα είναι πως αμφότεροι αποδεικνύονται (πολυτιμότατοι και γι’ αυτό) αναντικατάστατοι στις θέσεις τους.
Εξ ου και εν όψει καλοκαιριού το σώφρον δεν είναι να βρεθεί μόνον ένας ποιοτικότατος τρίτος στόπερ (με χαρακτηριστικά Ντουγκλάο) αλλά και ένας ποιοτικότατος μέσος (με χαρακτηριστικά Βίκτορ). Ώστε η απόδοση και τα αποτελέσματα της «Κυρίας» να μην μεταβάλλονται, οσάκις απουσιάζουν οι Βραζιλιάνοι της…
