Ξανά περιζήτητος ο Ουζουνίδης

Στη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, στον καιρό που ζόρισε πολύ η κατάσταση για τον Μαρίνο Ουζουνίδη, η επιλογή του να συνεχίσει στον Παναθηναϊκό έγινε ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης στην αγορά του ποδοσφαίρου. Στην συντριπτική πλειονότητά τους οι παρατηρητές έτειναν προς την εκτίμηση ότι ο 49χρονος προπονητής έβαζε σε μεγάλο κίνδυνο την προοπτική της καριέρας του με την επιλογή να συνεχίζει να εργάζεται σε έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό που βρίσκεται υπό διάλυση και αδυνατεί να του προσφέρει έστω τα βασικά για να κάνει τη δουλειά. Μετά και την αποχώρηση του πιο στενού εκ των συνεργατών του στον σχεδιασμό και την διεύθυνση του ποδοσφαιρικού τμήματος, του Κωνσταντίνου Διαμαντόπουλου πριν από περίπου έναν μήνα, στις 9 Φεβρουαρίου, η απορία, αυτό το “γιατί κάθεται;”, έγινε γενική, καθολική. Η αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού στη μεγαλύτερη διάρκεια των τελευταίων τριών αγώνων του, και ειδικά η αντίδρασή του στα τελευταία περίπου 30' λεπτά στο Καραϊσκάκη ήρθαν να δώσουν την απάντηση και να λύσουν την γενική απορία: ο Ουζουνίδης επέλεξε να μείνει και να πάει μέχρι τέλους στη σεζόν επειδή πόνταρε στην πίστη του ότι η αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού κατά τον τερματισμό όχι απλώς δεν θα του προκαλούσε επιπλέον φθορά αλλά θα του έδινε και επιπλέον πόντους στη συνείδηση της ποδοσφαιρικής αγοράς.

Η ιστορία είναι γνωστή. Ο Ουζουνίδης έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια του όταν ο Γιάννης Αλαφούζος τράβηξε την πρίζα, τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι αλλαγές που έκανε στο ρόστερ και οι πειραματισμοί στους οποίους αναγκάστηκε να επιδοθεί, σε αυτό το live και on the go μοντάρισμα της ομάδας κόστισε πολλούς βαθμούς, όπως ο ίδιος δημοσίως παραδέχθηκε το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου, μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το κακό ξεκίνημα. Και κάπως έτσι είχε φτάσει στις αρχές του 2018 να δημιουργεί στην κοινωνία του ποδοσφαίρου την απορία σχετικά με τους λόγους που τον κρατούν στον Παναθηναϊκό σε μια εποχή που είχε γίνει ολοφάνερο ότι η πορεία της ομάδας, που είχε φτάσει να έχει πλησιάσει πολύ περισσότερο στο πάτωμα από όσο στο ταβάνι της βαθμολογίας, του δημιουργούσε τον κίνδυνο να δεχθεί ένα πολύ καίριο πλήγμα που θα επηρεάσει πολύ αρνητικά την καριέρα του.

Σήμερα ο Ουζουνίδης μπορεί να πάρει μια ανάσα, διότι ζει μια στιγμή δικαίωσης των επιλογών που έκανε και της στάσης που κρατά στη διάρκεια των τελευταίων μηνών. Η ελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία του πιστώνει σήμερα την εικόνα του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη, αναγνωρίζοντας σε αυτήν αφενός έναν προπονητή που καταφέρει να εκπαιδεύει σωστά ένα σύνολο ποδοσφαιριστών και να δημιουργεί ένα γκρουπ με συμπεριφορά ομάδας, και αφετέρου έναν μάνατζερ που καταφέρνει να δημιουργεί παράγοντες παρακίνησης στους ποδοσφαιριστές του σε μια εποχή που αυτοί πληρώνονται σπάνια και έχουν νοοτροπία “φευγάτου” λόγω της σημερινής οικονομικής και εταιρικής κατάστασης του Παναθηναϊκού. Και κοντά σε όλα αυτά ο Ουζουνίδης έχει καταφέρει να στηρίζει αγωνιστικά τον Παναθηναϊκό δίχως να γίνει “Παναθηναϊκάρας”. Ενας άλλος πρώην ποδοσφαιριστής που φόρεσε για μια 5ετία, με επιτυχίες, την πράσινη φανέλα, και είχε πατήματα για να πουλήσει συναίσθημα, θα το είχε κάνει, ειδικά λόγω της δυσπιστίας που είχαν στην αρχή απέναντί του οι οργανωμένοι οπαδοί εξαιτίας της συμφωνίας που είχε με τον Ολυμπιακό για να εργαστεί σε αυτόν στο τέλος του καλοκαιριού του 2016. Ο Ουζουνίδης όμως σκέφτεται και λειτουργεί σαν επαγγελματίας προπονητής, όχι σαν επαγγελματίας οπαδός που φέρει την ιδιότητα του προπονητή.

Μετά από εκείνη την ιστορία της ματαίωσης της μετακίνησής του στον Ολυμπιακό, ο Ουζουνίδης, που είχε καταλάβει ότι και στην Κύπρο θα ζούσε ανάλογους περιορισμούς στην προσφορά εργασίας λόγω του παρελθόντος του στον ΑΠΟΕΛ, είχε προβληματιστεί πάρα πολύ. Ηταν ακόμη ένας που δεν άντεχε την κακή ελληνική νοοτροπία, που βάζει ταμπέλες και περιορισμούς στους επαγγελματίες του ποδοσφαίρου με βάση τα χρώματα που έχουν φορέσει ή “υπηρετήσει”. Ολα αυτά που έζησε το καλοκαίρι του 2016 τον έβαλαν στον δρόμο που βαδίζει σήμερα ως προπονητής στον Παναθηναϊκό. Ο Ουζουνίδης έχει επιλέξει συνειδητά να μην γίνει “Πανάθας”, όχι επειδή δεν είναι δεμένος συναισθηματικά με τον Παναθηναϊκό, αλλά επειδή θέλει να έχει την επιλογή να εργαστεί και σε άλλες μεγάλες ελληνικές ομάδες.

Με την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα του στο Καραϊσκάκη ο Ουζουνίδης πέτυχε πολλά. Εβαλε την βάση για να φέρει τον εαυτό του σε μια εξαιρετικά προνομιακή θέση σε δύο μήνες: ο Παναθηναϊκός, του οποίου η σημερινή διοίκηση έκανε σχέδια για την επόμενη σεζόν χωρίς αυτόν, υποχρεώνεται να ξεκινήσει από τον Ουζουνίδη την κουβέντα, εφόσον βεβαίως εκείνος θέλει να κάνει τέτοια συζήτηση. Η δημοφιλία του και η αποδοχή που έχει εντός της κοινωνίας των φίλων του Παναθηναϊκού γίνεται πάλι μεγάλη, ή τουλάχιστον μεγαλύτερη συγκριτικά με αυτή που είχε περίπου έναν μήνα πίσω. Και την ίδια ώρα μπαίνει τόσο πολύ, ξανά, στο μάτι του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, που φτάνει σήμερα να μοιάζει βέβαιο ότι κάποια εκ των τριών ομάδων, μπορεί να τον προσεγγίσει, έτοιμη για δεσμεύσεις, προτού καν ολοκληρωθεί η σεζόν.

Είναι τέτοια η φύση της δουλειάς, γι' αυτό και τέτοια είναι η μοίρα των προπονητών του ποδοσφαίρου. Μια εβδομάδα πίσω ο Ουζουνίδης δεν επρόκειτο καν να ακούσει από τους “σημερινούς” διοικητές του Παναθηναϊκού πρόταση παραμονής. Σήμερα είναι βέβαιο ότι, αν τερματίσει χωρίς νέα φθορά στο πρωτάθλημα, θα ζήσουν αναγκασμένοι να του κάνουν πρόταση, έστω για τα μάτια του κόσμου. Μερικές εβδομάδες πίσω, οι διοικήσεις των άλλων συλλόγων τον σκέφτονταν, αλλά προβληματίζονταν για την αποδοχή της οποίας θα τύγχανε η επιλογή της πρόσληψής του λόγω της κακής αγωνιστικής εικόνας του Παναθηναϊκού. Σήμερα είναι φαβορί για όποιον εκ των τριών αλλάξει προπονητή. Μένουν όμως ακόμη δύο μήνες μέχρι το τέλος της σεζόν. Και δύο μήνες μοιάζουν, στο ποδόσφαιρο, με αιωνιότητα.

ΠΗΓΗ: gazzetta.gr