Ο Στέργιος και η Αλεξάνδρα ταξιδεύουν στον κόσμο καβάλα σε μία βέσπα (pics)
17:17 - 10 Μαΐου 2018
Όταν ξέσπασε η κρίση στην Ελλάδα, ο Στέργιος και η Αλεξάνδρα έφυγαν από την χώρα ψάχνοντας νέες εμπειρίες και νέους προορισμούς… Οι δρόμοι τους συναντήθηκαν στο μακρινό Κονγκό και έτσι το μοναχικό τους ταξίδι στον κόσμο πλέον γίνεται από κοινού και έτσι από το 2014 οι δύο τους γυρνάνε τον κόσμο παρέα καβάλα σε μια Vespa, ονόματι «Κίτσος».
Μοιράζονται εμπειρίες, όμορφες διαδρομές, καινούργιους κόσμους και πολιτισμούς. Βάζουν στόχους και κάνουν όνειρα για τα επόμενα του σχέδια. Ένα από τα σχέδια τους ήταν και η συγγραφή βιβλίου, μέσα από το οποίο θα μεταφέρουν στους αναγνώστες τις εμπειρίες τους, πράγμα το οποίο έγινε πραγματικότητα. Το βιβλίο με τίτλο «Ρύζι και Χώμα» έχει ήδη κυκλοφορήσει και αυτός είναι και ο λόγος που βρέθηκαν στην Κύπρο.
Με αφορμή το ταξίδι τους στο νησί μας ο Στέργιος και η Αλεξάνδρα μίλησαν στον Reporter για τα μέρη που ταξίδεψαν μέχρι στιγμής, απ το Μαρόκο μέχρι την Νότια Αμερική αλλά και το δικό τους «Ρύζι και Χώμα».
Μπορείτε να συστηθείτε σε όσους δεν σας γνωρίζουν;
Είμαστε ο Στέργιος Γκόγκος και η Αλεξάνδρα Φεφοπούλου, ή αλλιώς “worldvespa” και γυρνάμε τον κόσμο ταξιδεύοντας πάνω σε μια Vespa PX200. Η ιστορία μας ξεκίνησε το 2013 τελείως ξεχωριστά, αφού τότε ακόμη δε γνωριζόμασταν. Για διαφορετικούς λόγους και με άλλα σχέδια ο καθένας, φύγαμε απ΄ την Ελλάδα. Συναντηθήκαμε για πρώτη φορά τυχαία στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και λίγο καιρό μετά, ξεκινήσαμε ένα “δοκιμαστικό” στη Νότια Αφρική και το Λεσότο. Η Vespa κατάφερε να σηκώσει τα καινούρια βάρη κι εμείς ανακαλύψαμε πως είμαστε “δυνατή” ομάδα! Από τότε (Δεκέμβριος, 2014) ταξιδεύουμε μαζί και σκοπός μας είναι να μη σταματήσουμε αν δε δούμε και την πιο απομακρυσμένη γωνιά της γης.
Ποιο γεγονός στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσετε το μακρινό ταξίδι;
Στέργιος: Η αφορμή για να ξεκινήσω αυτό το ταξίδι ήταν η ανάγκη να φύγω απ' την Ελλάδα και να δω πώς είναι η ζωή αλλού στον κόσμο. Από το '10 και μετά, όταν ξεκίνησε η “κρίση”, η καθημερινότητά μου γινόταν όλο και χειρότερη. Μισθός, εργασιακά δικαιώματα, προοπτικές, όλα μου έδειχναν πως δεν έχουν πιθανότητες βελτίωσης. Προσπαθούσα για τον κλάδο μου, για τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα της γενέτειράς μου, της Χαλκιδικής, που έχουν προκληθεί απ' τις πολιτικές για τα μεταλλεία και για όσα πίστευα σημαντικά. Παράλληλα, άκουγα όλες αυτές τις κλισέ φράσεις: “Δε θα πεινάσουμε όπως στην Αιθιοπία!”, “Δε θα γίνουμε Αργεντινή!”, “Εμείς δεν είμαστε Ζάμπια!” και τόσα άλλα, οπότε είπα να πάω να δω με τα δικά μου μάτια, μπας και καταλάβω κάτι παραπάνω.
Αλεξάνδρα: Μου άρεσε να ταξιδεύω, όμως δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως θα μπορούσα να ζήσω ταξιδεύοντας. Η αφορμή για μένα ήταν η γνωριμία μου με τον Στέργιο, αλλά τα βαθύτερα αίτια για την απόφασή μου, είχαν να κάνουν – όπως και στην περίπτωσή του – με τα διάφορα, κυρίως κοινωνικοοικονομικά αδιέξοδα στη χώρα μου.
Πότε ξεκινήσατε το ταξίδι και ποιος ήταν ο πρώτος σας προορισμός;
Στέργιος: Στις 27 Οκτωβρίου του 2013 ξεκίνησα απ' τη Θεσσαλονίκη, πήγα στην Ιταλία με καράβι κι από κει επιβιβάστηκα ξανά σε καράβι κι έφτασα στο Μαρόκο. Με την Αλεξάνδρα, ταξιδεύουμε μαζί απ' τον Δεκέμβριο του 2014.
Γνωριστήκατε μετά από ένα χρόνο μοναχικού ταξιδιού. Πως πήρατε την απόφαση να συνεχίσετε το ταξίδι παρέα;
Στέργιος & Αλεξάνδρα: Μετά τον ένα μήνα που ταξιδέψαμε μαζί στη Νότια Αφρική και στο Λεσότο, η απόφαση είχε παρθεί χωρίς ουσιαστικά να το έχουμε συζητήσει. Νιώθαμε πως αυτό θέλαμε και οι δυο, οπότε το κάναμε.
Σε πόσες και σε ποιες χώρες έχετε ταξιδέψει μέχρι στιγμής;
Στέργιος: Πριν το συγκεκριμένο, είχαν προηγηθεί ακόμα μερικά – μικρότερα – ταξίδια. Όμως αφού μιλάμε γι' αυτό, θα σας πω γι' αυτό: Απ' το Μαρόκο, για δεκαπέντε μήνες ταξίδεψα νότια, στη Δυτική Σαχάρα, τη Μαυριτανία, τη Σενεγάλη, το Μάλι, την Μπουρκίνα Φάσο, την Γκάνα, το Τόγκο, το Μπενίν, τη Νιγηρία, το Καμερούν, τη Δημοκρατία του Κονγκό, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τη Ζάμπια, την Μποτσουάνα, τη Ναμίμπια, τη Νότια Αφρική και το Λεσότο. Απ' τη Νότια Αφρική πετάξαμε στην Αργεντινή και γι' άλλους τόσους μήνες περίπου, ταξιδέψαμε μαζί με την Αλεξάνδρα στη Νότια Αμερική (Αργεντινή, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Βολιβία, Περού, Χιλή, Βραζιλία). Γυρίσαμε στην Ελλάδα το 2016, αλλά χωρίς να έχουμε τελειώσει ό,τι ξεκινήσαμε...
Γιατί επιλέξατε την Αφρική;
Στέργιος: Όταν ξεκίνησα την προετοιμασία για το ταξίδι, οι περισσότερες πληροφορίες που διάβαζα για την Αφρική είχαν να κάνουν με τις ασθένειες, την έλλειψη υποδομών και οδικών δικτύων, τη δυσκολία πρόσβασης σε νερό και τρόφιμα, το υψηλό κόστος και βέβαια, με την επικινδυνότητα. Με τη σκέψη πως ήμουν ακόμη στην αρχή, ξεκούραστος και με όχι τόσο ταλαιπωρημένο όχημα, θεώρησα καλή ιδέα να ξεκινήσω από εκεί, θέλοντας να διαπιστώσω αν και κατά πόσο όλα αυτά ήταν υπερβολές.
Πόσο άνετο είναι ένα ταξίδι για δύο σε μια vespa;
Στέργιος & Αλεξάνδρα: Όλα είναι σχετικά! Κάποιος μπορεί να δυσκολεύεται να βολευτεί ακόμη και σ' ένα φορτηγό ή σε 5άστερο ξενοδοχείο. Εμείς τα καταφέρνουμε μια χαρά και πάνω στη Vespa και μέσα στη σκηνή μας...
Κάποιος θα διερωτηθεί για τα έξοδα που μπορεί να έχετε. Είτε για επισκευή της μοτοσυκλέτας σας είτε για την καθημερινότητά σας. Πως τα βγάζετε πέρα; Έχετε χορηγούς;
Στέργιος: Τα χρήματα για το ταξίδι ήταν ό,τι κατάφερα να μαζέψω από δουλειές, υποτροφίες που η σχολή μου χρώσταγε κι από διάφορα αντικείμενα που πούλησα (την άλλη μου μοτοσυκλέτα, το κινητό μου, εξοπλισμό μηχανής κτλ). Σιγά-σιγά, όταν ξεκίνησα να μοιράζομαι το ταξίδι στο worldvespa.net, το διαδικτυακό μας σπίτι, πολλοί φίλοι θέλησαν να το στηρίξουν με δωρεές. Το πλάνο ήταν (και είναι) να περνάμε τη μέρα με όσο λιγότερα χρήματα γίνεται. Ευτυχώς, οι επισκευές που έχει χρειαστεί μέχρι τώρα η Vespa είναι λίγες, απλές και οικονομικές! Οι χορηγοί που έχουμε μας έχουν βοηθήσει σημαντικά με εξοπλισμό που χρειαζόμαστε (ανταλλακτικά, εξοπλισμό κάμπινγκ, κράνος), αλλά δε θέλουμε να στηρίζουμε το ταξίδι μας στην ύπαρξη χορηγών. Προτιμούμε να έχουμε εξασφαλισμένη την αυτονομία μας στον δρόμο κι, αν κάποιος επιθυμεί να μας “βάλει λίγη βενζίνη”, τον ευχαριστούμε από καρδιάς!
Αλεξάνδρα: Όταν με τον Στέργιο αποφασίσαμε να συνεχίσουμε μαζί, όντας καιρό άνεργη, επένδυσα τα χρήματα που είχα κρατήσει για το διδακτορικό μου, στο ταξίδι. Το πλάνο «ξοδεύουμε όσο γίνεται λιγότερα» δουλεύει μια χαρά κι έχουμε καταφέρει να ζούμε με λιγότερα από 20€ τη μέρα – συνολικά και οι δυο μαζί ταξιδεύοντας.
Ταξιδεύετε εδώ και 2.5χρόνια και σίγουρα έχετε συναντήσει πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και πολιτισμούς, Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Στέργιος &Αλεξάνδρα.: Ξεκινήσαμε να ταξιδεύουμε προσπαθώντας να μείνουμε μακριά από στερεοτυπικές αντιλήψεις, ώστε να καταλάβουμε όσο καλύτερα μπορούμε τον κόσμο γύρω μας. Ίσως το πιο σημαντικό μάθημα για μας να είναι η συνειδητοποίηση πως όσες και να είναι οι πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, πάντα υπάρχουν στοιχεία που μας ενώνουν, αρκεί να μην κλείνουμε τα μάτια μας σ' αυτά.
Πέσατε ποτέ θύματα ληστείας;
Στέργιος & Αλεξάνδρα: Ποτέ! Ακολουθούμε πάντα την κοινή λογική, αλλά γενικά, δεν παίρνουμε παραπάνω «μέτρα προστασίας» απ' αυτά που θα παίρναμε και στην πατρίδα μας. Σ' ό,τι αφορά την πολιτική αστάθεια κάποιων χωρών και τους κινδύνους που ίσως να προκύπτουν απ' αυτή, ακολουθούμε έναν βασικό κανόνα: Αν όντως υπάρχει σύρραξη σε μια περιοχή, δεν πλησιάζουμε. Βέβαια, ενίοτε η εικόνα που έχουμε απ' τα ΜΜΕ, είναι διαφορετική απ' την πραγματικότητα. Υπήρξαν περιπτώσεις που στα πιο «αφιλόξενα» μέρη, γνωρίσαμε τους πιο χαμογελαστούς ανθρώπους.
Φτάσατε ποτέ στο σημείο να πείτε πως δεν αντέχετε άλλο;
Στέργιος & Αλεξάνδρα: Ούτε μια φορά! Νιώθουμε πως ακόμη είμαστε στην αρχή...
Στέργιος & Αλεξάνδρα: Στην Κύπρο θέλαμε να έρθουμε ούτως ή άλλως. Είναι όμορφος κι ενδιαφέρων τόπος. Όμως, για τη συγκεκριμένη επίσκεψη έπαιξαν ρόλο κάποιοι φίλοι που, είτε είχαμε γνωρίσει από κοντά είτε ηλεκτρονικά κατά το διάστημα που ταξιδεύαμε. Μόλις κυκλοφορήσαμε το βιβλίο, μας κάλεσαν να κουβεντιάσουμε γι' αυτό και να μοιραστούμε τις ιστορίες του ταξιδιού μας. Δεν το σκεφτήκαμε δεύτερη φορά, ήρθαμε ως εδώ κι ανταμειφτήκαμε! Είδαμε – έστω λίγο – την ομορφιά του νησιού, δοκιμάσαμε την υπέροχη κουζίνα, αλλά κυρίως γνωρίσαμε ακόμη τόσους και τόσους ωραίους ανθρώπους...
Τι ακριβώς εξιστορείται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας «Ρύζι και Χώμα» ; Από πού μπορεί να το προμηθευτεί ο κόσμος;
Αλεξάνδρα: Το «Ρύζι & Χώμα» είναι οι δεκαπέντε μήνες που έζησε ο Στέργιος στην Αφρική. Δεκαπέντε απ’ τους πιο συναρπαστικούς μήνες της ζωής του. Είναι το ταξίδι ενός 26χρονου Θεσσαλονικιού που ένιωσε να πνίγεται στη μνημονιακή Ελλάδα, που είδε για τα καλά πώς το ανάλγητο σύστημα καταστρέφει ζωές και αλλοιώνει συνειδήσεις και που αποφάσισε να πάει ο ίδιος να διαπιστώσει αν ο κόσμος είναι τόσο φοβερός όσο λένε. Ο Στέργιος καβάλησε το βεσπάκι του, τον Κίτσο – μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που του ‘μεινε – κι άφησε τον εαυτό του εκτεθειμένο σε κάθε λογής εμπειρίες. Ξεκίνησε απ’ την Αφρική, γιατί του είπαν πως αποκλείεται να τα καταφέρει και, διασχίζοντας τη δυτική πλευρά της ηπείρου, πάτησε στην καρδιά της, το αγαπημένο του Κονγκό κι έφτασε ως το νοτιότερο σημείο της. Το βιβλίο γράφτηκε γιατί έπρεπε να γραφτεί. Όχι για να ικανοποιήσει ένα αναγνωστικό κοινό που δε γνωρίζαμε καν πως θα είχαμε, αλλά γιατί ήταν τόσα πολλά εκείνα που είδαμε, που διδαχτήκαμε και που καταλάβαμε για τη ζωή και για μας τους ίδιους, που αν δεν τα βγάζαμε με κάποιον τρόπο απ’ τα κεφάλια μας, θα έσκαγαν! Αυτή τη στιγμή, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το παραγγείλει από εμάς (ΕΔΩ) και να του το στείλουμε ταχυδρομικά, ή, αν βρίσκεται στην Κύπρο, μπορεί να το βρει στον πολυχώρο «Κόσμος Χωρίς Σύνορα» στη Λευκωσία.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Ποιος ο επόμενος σας προορισμός;
Στέργιος & Αλεξάνδρα: Εδώ και καιρό έχουμε επιστρέψει στην Ελλάδα με μοναδικό σκοπό να ανασυγκροτηθούμε, να δούμε πώς θα συνεχίσουμε και ν' αξιοποιήσουμε το υλικό (φωτογραφίες, βίντεο, κείμενα) που έχουμε μαζέψει. Είμαστε πια βέβαιοι για το πόσο αγαπάμε όλα αυτά με τα οποία ασχολούμαστε, είτε είναι το γράψιμο είτε το βίντεο ή η φωτογραφία. Μέχρι τα μέσα του '18 υπολογίζουμε να είναι έτοιμη η αγγλική μετάφραση του βιβλίου, καθώς και η ταινία-ντοκιμαντέρ που δουλεύουμε, με θέμα το ταξίδι στην Αφρική. Φυσικά θα υπάρξει κι άλλο βιβλίο, κι άλλη ταινία κι ένα σωρό ακόμη πράγματα που έχουμε στο μυαλό μας να πραγματοποιήσουμε. Η βέσπα μας, ο «Κίτσος», με την οποία ταξιδεύουμε, βρίσκεται στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας περιμένοντάς μας. Γύρω στο φθινόπωρο του '18, προγραμματίζουμε να ξαναπάρουμε τον δρόμο, αυτή τη φορά απ' τη Βραζιλία, με κατεύθυνση την Κεντρική Αμερική και ύστερα... βλέπουμε!
Στέργιος & Αλεξάνδρα: Στην πατρίδα επιστρέφουμε πάντα για να δούμε αγαπημένα πρόσωπα και μέρη, όμως η σκέψη να επιστρέψουμε στην Ελλάδα μόνιμα, δε μας ελκύει τόσο. Για να είμαστε πιο σαφείς, η σκέψη να μείνουμε μόνιμα σ' ένα μέρος όπου θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας, μας απωθεί!
