Το γήπεδο που θα αγωνιστεί η ΑΕΚ με την Ιρλανδέζικη... μπυραρία!
13:15 - 26 Ιουλίου 2018
«Ο αγωνιστικός χώρος είναι σίγουρα μικρότερος απ’ αυτόν που έχουμε συνηθίσει», σχολίασε ο Αντόνι Ιραόλα στη διάσκεψη Τύπου πριν τον αγώνα με τη Ντάντοκ και δεν θα μπορούσε να ήταν πιο σωστός. Κατά την άφιξη των δημοσιογράφων στο «Οριέλ Παρκ» για την προγραμματική συνέντευξη Τύπου, το θέμα συζήτησης ήταν το που βρίσκεται το γήπεδο αλλά και το μέγεθος του.
Βρισκόμενο στο κέντρο της πόλης, το χωρητικότητας τριών χιλιάδων καθημένων θεατών γήπεδο, είναι μία από τις κλασικές περιπτώσεις Βρετανικών γηπέδων της επαρχίας. Ένα στρίψιμο από το κεντρικό δρόμο και βρίσκεσαι στην κεντρική του είσοδο, με την απουσία μεγάλων χώρων στάθμευσης και σημείων ελέγχου. Η είσοδος του θυμίζει περισσότερο Ιρλανδέζική pub, που παρεμπιπτόντως λειτουργεί μια τέτοια μέσα στην κεντρική εξέδρα. Μία ταμπέλα επεξηγεί πως η pub είναι ανοικτή μέχρι τη σέντρα, 15’ στο ημίχρονο και ανοίγει εκ νέου με τη λήξη του ματς.
Το βρετανικό στοιχείο, παρότι μιλάμε για μία Ιρλανδική πόλη, είναι έντονο στην πόλη, τόσο από αρχιτεκτονική άποψης αλλά και υποδομής. Με άλλα λόγια, το «κόκκινο τουβλάκι» στους τοίχους των σπιτιών είναι περισσότερο απ’ άλλες πόλεις της χώρας, λόγω του ότι είναι κοντά στα σύνορα με Βόρειο Ιρλανδία (που είναι μέλος του Ηνωμένου Βασιλείου) αλλά και της παρουσίας Βρετανικών στρατευμάτων στην περιοχή κατά το παρελθόν.
Απέφυγε τον «καύσωνα»
Ιδανικές οι καιρικές συνθήκες για μπάλα, αφού κατά την άφιξη μας στην Ιρλανδία συναντήσαμε ηλιοφάνεια με ελάχιστη συννεφιά και το θερμόμετρο να μην ξεπερνάει τους 22 βαθμούς Κελσίου. Όπως μας ενημέρωσαν οι ντόπιοι, η χώρα μόλις είχε περάσει από ένα κύμα… καύσωνα, στον οποίο παρατηρήθηκαν θερμοκρασίες που έφθαναν τους 26 βαθμούς. Γενικότερα, ο καιρός δεν ήταν ο «κλασικός» της Ιρλανδίας, με βροχές, συννεφιά και ομίχλη, αλλά ο δυνατός και κρύος άνεμος ήταν πάντα «παρών».
Τη νιώθουν δική τους
Αν και το ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο δημοφιλές στην Ιρλανδία όσο στην Βρετανία ή στα μέρη μας, οι ντόπιοι αγαπάνε ιδιαίτερα το κλαμπ που πρεσβεύει την πόλη τους. Στο κεντρικό δρόμο προς το γήπεδο υπήρχαν αρκετές καρό σημαίες (τα χρώματα της Ντάντοκ είναι άσπρο – μαύρο) σε στύλους φωτισμού και ηλεκτροδότησης, ενώ είδαμε και αρκετές σημαίες της ομάδας σε διάφορες βιτρίνες. Σε μέρη που επισκεφθήκαμε οι ντόπιοι μας εύχονταν συχνά καλή επιτυχία, λέγοντας την ίδια ώρα πως ελπίζουν να είναι αυτοί οι νικητές. Γενικώς, οι ντόπιοι είναι ιδιαίτερα εξυπηρετικοί και φιλικοί, με διάθεση για αστεία και πείραγμα.
Βρισκόμενο στο κέντρο της πόλης, το χωρητικότητας τριών χιλιάδων καθημένων θεατών γήπεδο, είναι μία από τις κλασικές περιπτώσεις Βρετανικών γηπέδων της επαρχίας. Ένα στρίψιμο από το κεντρικό δρόμο και βρίσκεσαι στην κεντρική του είσοδο, με την απουσία μεγάλων χώρων στάθμευσης και σημείων ελέγχου. Η είσοδος του θυμίζει περισσότερο Ιρλανδέζική pub, που παρεμπιπτόντως λειτουργεί μια τέτοια μέσα στην κεντρική εξέδρα. Μία ταμπέλα επεξηγεί πως η pub είναι ανοικτή μέχρι τη σέντρα, 15’ στο ημίχρονο και ανοίγει εκ νέου με τη λήξη του ματς.
Το βρετανικό στοιχείο, παρότι μιλάμε για μία Ιρλανδική πόλη, είναι έντονο στην πόλη, τόσο από αρχιτεκτονική άποψης αλλά και υποδομής. Με άλλα λόγια, το «κόκκινο τουβλάκι» στους τοίχους των σπιτιών είναι περισσότερο απ’ άλλες πόλεις της χώρας, λόγω του ότι είναι κοντά στα σύνορα με Βόρειο Ιρλανδία (που είναι μέλος του Ηνωμένου Βασιλείου) αλλά και της παρουσίας Βρετανικών στρατευμάτων στην περιοχή κατά το παρελθόν.
Απέφυγε τον «καύσωνα»
Ιδανικές οι καιρικές συνθήκες για μπάλα, αφού κατά την άφιξη μας στην Ιρλανδία συναντήσαμε ηλιοφάνεια με ελάχιστη συννεφιά και το θερμόμετρο να μην ξεπερνάει τους 22 βαθμούς Κελσίου. Όπως μας ενημέρωσαν οι ντόπιοι, η χώρα μόλις είχε περάσει από ένα κύμα… καύσωνα, στον οποίο παρατηρήθηκαν θερμοκρασίες που έφθαναν τους 26 βαθμούς. Γενικότερα, ο καιρός δεν ήταν ο «κλασικός» της Ιρλανδίας, με βροχές, συννεφιά και ομίχλη, αλλά ο δυνατός και κρύος άνεμος ήταν πάντα «παρών».
Τη νιώθουν δική τους
Αν και το ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο δημοφιλές στην Ιρλανδία όσο στην Βρετανία ή στα μέρη μας, οι ντόπιοι αγαπάνε ιδιαίτερα το κλαμπ που πρεσβεύει την πόλη τους. Στο κεντρικό δρόμο προς το γήπεδο υπήρχαν αρκετές καρό σημαίες (τα χρώματα της Ντάντοκ είναι άσπρο – μαύρο) σε στύλους φωτισμού και ηλεκτροδότησης, ενώ είδαμε και αρκετές σημαίες της ομάδας σε διάφορες βιτρίνες. Σε μέρη που επισκεφθήκαμε οι ντόπιοι μας εύχονταν συχνά καλή επιτυχία, λέγοντας την ίδια ώρα πως ελπίζουν να είναι αυτοί οι νικητές. Γενικώς, οι ντόπιοι είναι ιδιαίτερα εξυπηρετικοί και φιλικοί, με διάθεση για αστεία και πείραγμα.
Ιρλανδία – Αποστολή ΕΑΚ: Ανδρέας Οδυσσέως
