Τρεις πρώην χρήστες, τρεις ιστορίες και μια κοινή γραμμή προς τη σωτηρία
07:54 - 16 Σεπτεμβρίου 2018
«Υπάρχει ελπίδα. Αν δεις την ανάγκη σου όλα θα γίνουν. Βλέπω εμένα. Εγώ ήμουν ο χειρότερος και ταλαιπωριόμουν για πολλά χρόνια. Τώρα όμως είμαι πολύ ευχαριστημένος που ξέφυγα», με αυτά τα λόγια ξεκίνησε να μου μιλάει για όσα έζησε μια ολόκληρη δεκαετία στον βούρκο των ναρκωτικών. Ο Μαρίνος, είναι ο υπεύθυνος στο μαγαζάκι μεταχειρισμένων του RETO στην Έγκωμη, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, η οποία μέσα από το πρόγραμμά της αλλάζει την ζωή όσων ήθελαν πραγματικά να ξεφύγουν από τον αργό θάνατο.
Όλοι όσοι βρίσκονται στο πρόγραμμα του RETO, έχουν κάτι διαφορετικό να σου πουν για τους δρόμους που είχαν επιλέξει. Ο Μαρίνος έφτασε στα 49 κιλά, ο Μανώλης θα έχανε το πόδι του και ο Κωνσταντίνος έχασε από κοντά του όσους αγαπούσε. Οι τρείς τους μοιράζονται τις ιστορίες τους στο REPORTER.
Η προσωπική μαρτυρία του Μαρίνου – «Είχα φτάσει 49 κιλά… Είχα πάρει πλέον την απόφαση ότι θα πεθάνω από αυτό»
«Εγώ ήμουν 10 χρόνια στα ναρκωτικά. Στα 18 μου ξεκίνησα την κάνναβη και κατέληξα στην ηρωίνη σε συνδυασμό με χάπια. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν πώς να εξασφαλίσω τη δόση μου. Τσακωνόμουν συχνά με τους δικούς μου για να μου δώσουν χρήματα. Αργότερα άνοιξα ένα δικό μου μαγαζί. Άνοιξα ένα κουρείο. Έπαιρνα δανεικά από τον κόσμο, από τους πελάτες μου. Ήμουν χάλια και είχα πάρει πλέον την απόφαση ότι θα πεθάνω από αυτό. Τον τελευταίο καιρό ήθελα να κόψω αλλά δεν ήξερα τον τρόπο. Δεν πήγαινε άλλο . Είχα φτάσει 49 κιλά. Δόξα το θεό με βρήκανε τα παιδιά του ΡΕΤΟ στη Θεσσαλονίκη στο μέρος όπου σύχναζα και μου έδωσαν ενημερωτικό φυλλάδιο. Μετά από κάποια χρόνια και περνώντας από όλο αυτό αντιλαμβάνομαι μέσα από συνεντεύξεις που παίρνω εγώ σε ανθρώπους που θέλουν να έρθουν κοντά μας, ότι το βασικό στοιχείο είναι η ανάγκη και το πόσο θέλει πραγματικά ο άλλος να αλλάξει τη ζωή του. Τώρα δεν είμαι απλά καλά.. . είμαι πάρα πολύ καλά», μου εκμυστηρεύεται ο Μαρίνος, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο πριν από 7 χρόνια ώστε να βοηθήσει το έργο του ΡΕΤΟ στην Κύπρο.
Στο τέλος μου σημειώνει μια και μοναδική του επιθυμία, η οποία σύντομα θα πραγματοποιηθεί: «Είχα κάτι στην καρδιά μου όλο αυτό το διάστημα και τώρα θα γίνει πραγματικότητα. Ήθελα να πάω στα στέκια που σύχναζα στη Θεσσαλονίκη και να μοιράσω φυλλάδια. Από εκεί ξεκίνησα και ξέρω πολύ κόσμο που θα ήθελα να βοηθήσω»,ενώ κλείνοντας μου αναφέρει πως: «Υπάρχει ελπίδα. Αν δεις τη ανάγκη σου όλα θα γίνουν. Βλέπω εμένα. Εγώ ήμουν ο χειρότερος , ταλαιπωριόμουν πολλά χρόνια. Και τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένος που ξέφυγα».
Ο Μαρίνος και τα υπόλοιπα παιδία, με υποδέχτηκαν με χαρά στο σπίτι τους στους Αγίους Τριμιθιάς. Ευγενικοί και πρόθυμοι μοιράστηκαν μαζί μου την πραγματική αξία του προγράμματος ΡΕΤΟ , τις προσωπικές τους ιστορίες αλλά και την καθημερινότητα τους στο σπίτι.
Η ζωή που ήθελαν να ζήσουν… Ο Μανώλης και ο Κωνσταντίνος μοιράζονται τις δικές του ιστορίες
Μανώλης – «Οι γιατροί έλεγαν πως αν δεν σταματήσω την χρήση στο πόδι θα έπρεπε να το κόψουν»
«Ξεκίνησα την ηρωίνη από όταν ήμουν 16 ετών. Λίγο πριν να μπω στο ΡΕΤΟ κόντευα να πεθάνω. Δεν είχα πολλές επιλογές. Θα έχανα το πόδι μου. Οι γιατροί έλεγαν πως αν δεν σταματήσω την χρήση στο πόδι θα έπρεπε να το κόψουν. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό αλλά θα έχανα την ζωή μου ολόκληρη. Θυμάμαι πως έκανα έκκληση στον Θεό και ζήτησα αν υπάρχει να με βοηθήσει και λίγες μέρες αργότερα ήρθε στα χέρια μου το φυλλάδιο του ΡΕΤΟ. Στην Ελλάδα υπάρχει τεράστια ουρά αναμονής για να μπεις σε ένα πρόγραμμα. Το ΡΕΤΟ σε δέχεται αμέσως και έτσι πήγα στην Ισπανία. Χρειάστηκε καιρός για να νιώσω καλά. Όταν γύρισα από την Ισπανία έκανα μια υποτροπή. Έπεσα και για άλλη μια φορά κόντεψα να χάσω την ζωή μου… Μέσα σε μια βδομάδα γύρισα πίσω και πίστεψα στα αλήθεια ότι πρεσβεύει το ΡΕΤΟ».
Κωνσταντίνος - «Με άφησαν όλοι όσοι με αγαπούσανε… είχα καταστραφεί»
«Στα 24 μου είχα πρόβλημα ναρκωτικών. Έκανα χρήση ηρωίνης και κοκαΐνης. Έφτασα σε ένα σημείο που δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω πλέον. Έκανα συνέχεια λάθη και κατέληξα μόνος μου. Είχα φτάσει σε σημείο να ξυπνάω κάθε πρωί γεμάτος νεύρα και ανατριχίλες . Είναι τα πρώτα συμπτώματα εξάρτησης. Νόμιζα ότι θα έπιανα όλο τον κόσμο και θα τον σφίξω. Ένιωθα Θεός. Είχα τα ναρκωτικά μου, είχα τα αυτοκίνητα μου, τα λεφτά μου, τη δουλεία μου, την οικογένεια μου. Μετά από καιρό δεν μπορούσα να κρύψω το πρόβλημα μου από τους γονείς μου. Με άφησαν όλοι όσοι με αγαπούσανε… Είχα καταστραφεί . Έμεινα μόνο με τα ναρκωτικά και ένα κινητό. Όταν πήραν την απόφαση να γίνω καλά όσοι με αγαπούσαν με στήριξαν και αυτό μου έδωσε μεγαλύτερη δύναμη».
Ο Μαρίνος, ο Κωνσταντίνος και ο Μανώλης είναι μόνο κάποια από τα παιδιά που βρίσκονται στο σπίτι του RETO. Δυσκολεύτηκαν, πάλεψαν και βρίσκονται στη ζωή χάρη του προγράμματος και της επιμονής τους να ζήσουν όπως ονειρεύτηκαν... Μακριά από τα σκοτεινά μονοπάτια των ναρκωτικών.
